jedyny

jedyny (język polski)

wymowa:

IPA: [jɛˈdɨ̃nɨ], AS: [i ̯edỹny], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	jedyny		jedyna	jedyne	jedyni	jedyne
dopełniacz	jedynego		jedynej	jedynego	jedynych
celownik	jedynemu		jedynej	jedynemu	jedynym
biernik	jedynego	jedyny	jedyną	jedyne	jedynych	jedyne
narzędnik	jedynym		jedyną	jedynym	jedynymi
miejscownik	jedynym		jedynej	jedynym	jedynych
wołacz	jedyny		jedyna	jedyne	jedyni	jedyne

(1.1) istniejący tylko w jednym egzemplarzu

(1.2) wyjątkowy, szczególny, niepowtarzalny

odmiana:

(1)

 

przykłady:

(1.1) Na wojnie straciła swojego jedynego syna.

(1.1) Jedynym kablem w budynku był metalowy przewód do słuchawki archaicznego telefonu na kartę magnetyczną, do którego wciąż była kolejka.

(1.2) Jesteś dla mnie jedyny.

(1.2) Jedyna rzecz na jaką od ciebie czekałem to zwykłe ludzkie „przepraszam”, ale w tysiącach słów słownika, w nutach piosenek i kadrach filmów nie pojawiło się ono ani razu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jedyne n, jednostka ż, jedność, jedynka, jeden

licz. jeden

przym. pojedynczy

zaim. jeden

partyk. jedynie

związki frazeologiczne:

jedyny w swoim rodzaju

etymologia:

prasł. *edinъ → jeden^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) vetëm
• angielski: (1.1) only
• arabski: (1.1) وحيد, أحد
• baskijski: (1.1) bakar
• białoruski: (1.1) адзіны
• czeski: (1.1) jediný
• dolnołużycki: (1.1) jadnučki
• duński: (1.1) eneste, unik
• esperanto: (1.1) sola, ununura, solsola
• fiński: (1.1) ainoa
• francuski: (1.1) seul, unique
• górnołużycki: (1.1) jenički
• hiszpański: (1.1) único
• jidysz: (1.1) איינציק (ejncik)
• kataloński: (1.1) únic
• kornijski: (1.1) unn
• łaciński: (1.1) unicus
• łotewski: (1.1) vienīgais
• niderlandzki: (1.1) enige
• niemiecki: (1.1) einzig
• nowogrecki: (1.1) μοναδικός
• ormiański: (1.1) միակ
• rosyjski: (1.1) единственный
• sanskryt: (1.1) एक; (1.2) एक
• słowacki: (1.1) jediný
• szkocki: (1.1) ae
• szwedzki: (1.1) enda; (1.2) unik
• ukraiński: (1.1) єдиний
• węgierski: (1.1) egyetlen
• wilamowski: (1.1) anciḱ, ǡnciḱ, ancik
• włoski: (1.1) unico; (1.2) unico

źródła:

1.  Hasło „jedyny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.