piórnik

piórnik (język polski)

piórniki (1.1)

piórnik (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈpʲjurʲɲik], AS: [pʹi ̯urʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	piórnik	piórniki
dopełniacz	piórnika	piórników
celownik	piórnikowi	piórnikom
biernik	piórnik	piórniki
narzędnik	piórnikiem	piórnikami
miejscownik	piórniku	piórnikach
wołacz	piórniku	piórniki

(1.1) zwykle podłużne etui z przyborami szkolnymi; zob. też piórnik w Wikipedii

(1.2) reg. zwyczaj wspólnego darcia pierza przez dziewczęta i kobiety

(1.3) środ. więz. grzebień

(1.4) slang. głupiec

(1.5) gw. (Warmia i Mazury) wsypa na pierzynę^[1]

(1.6) środ. trumna

odmiana:

(1.1-6)

 

przykłady:

(1.1) Przed wyjściem do szkoły włożył do piórnika ołówek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. fyjderbiksa, fyjderkasta

(1.2) zob. wyskubek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pióro n

zdrobn. piórniczek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też piórnik w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pencil case, pencil box
• chorwacki: (1.1) pernica ż
• czeski: (1.1) penál m
• esperanto: (1.1) plumujo, skribilujo
• francuski: (1.1) plumier m, trousse ż
• hiszpański: (1.1) estuche m, plumier m
• japoński: (1.1) 筆箱(ふでばこ), 筆入れ(ふでいれ)
• jidysz: (1.1) פּענאַל m (penal)
• kaszubski: (1.1) piórnik m, féderkasta ż, piórkòwô kastka ż
• niemiecki: (1.1) Federmäppchen n, Mäppchen n, Schreibmäppchen n, Federtasche ż, Federkasten m, Federschachtel ż, przest. Schieferkasten m, Federbüchse, Federmappe, austr. Federpennal n
• nowogrecki: (1.1) γραφιδοθήκη ż
• rosyjski: (1.1) пена́л m
• słowacki: (1.1) peračník m
• turecki: (1.1) kalemlik
• ukraiński: (1.1) пенал m; (1.2) пірник m
• węgierski: (1.1) tolltartó
• wilamowski: (1.1) fāderpu̇ttła n
• włoski: (1.1) astuccio m, portalapis m, portamatite m, portapenne m

źródła:

1. Irmina Judycka, Typy zapożyczeń niemieckich w gwarach Warmii i Mazur, „Poradnik Językowy” nr 8/1954, s. 5.

piórnik (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) piórnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) féderkasta, piórkòwô kastka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pióro n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: