przybór

przybór (język polski)

przybory (1.1) do szycia

wymowa:

IPA: [ˈpʃɨbur], AS: [pšybur], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba mnoga
mianownik	przybory
dopełniacz	przyborów
celownik	przyborom
biernik	przybory
narzędnik	przyborami
miejscownik	przyborach
wołacz	przybory

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przybór	przybory
dopełniacz	przyboru	przyborów
celownik	przyborowi	przyborom
biernik	przybór	przybory
narzędnik	przyborem	przyborami
miejscownik	przyborze	przyborach
wołacz	przyborze	przybory

(1.1) w lm przybory: przedmioty służące do wykonywania określonej czynności^[1][2]

(1.2) wezbranie wody w zbiornikach wodnych wskutek obfitych deszczy lub gwałtownej odwilży^[3][2]

(1.3) powiększenie się stanu czegoś^[3][2]

odmiana:

(1.1)

 

(1.2-3)

 

przykłady:

(1.1) Od ojca dostał przy tym ładunki, rozmaite przybory myśliwskie i siodło do konnej jazdy^[4].

(1.2) Choć przybór dosięgnął ledwie trzeciej części swej miary, już całe wybrzeże było zalane^[5].

(1.3) …cóż mię obchodzić mógł majątek lub przybór domowy?^[6]

składnia:

kolokacje:

(1.1) przybory osobiste / toaletowe / szkolne / kreślarskie

(1.2) przybór wody / rzeki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. przybornik

(1.2-3) czas. przybrać, przybierać, przym. przyborowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) najczęściej używany w liczbie mnogiej

tłumaczenia:

źródła:

1.  Hasło „przybory” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
2. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, Słownik języka polskiego, Warszawa 1912, tom 5, s. 263
3.  Hasło „przybór” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4. Henryk Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy, rozdz. V.
5. Bolesław Prus, Faraon, tom I, rozdz. XI.
6. Eliza Orzeszkowa, Pamiętnik Wacławy, tom II, rozdz. VIII.