dika

dika (esperanto)

morfologia:

dik•a

wymowa:

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

	ununombro	multenombro
nominativo	dika	dikaj
akuzativo	dikan	dikajn

(1.1) gruby, mający dużą grubość

(1.2) gruby, otyły

(1.3) o jakiejś grubości

(1.4) druk. pogrubiony

odmiana:

(1)

 

przykłady:

(1.1) Ĉu vi havas iun dikan ŝnuron? → Czy masz jakiś gruby sznur?

(1.2) Li estas tiel dika, ke li ne povas trairi tra nia mallarĝa pordo.^[1] → On jest tak gruby, że nie może przejść przez nasze wąskie drzwi.

(1.3) Tavolo da neĝo estas kvindek centimetrojn dika. → Warstwa śniegu jest grubości pięćdziesięciu centymetrów.

(1.4) Eble oni devus provi kiel aspektus sur tia fono verdaj literoj, aŭ la literoj estu simple nigraj, nur pli dikaj, aŭ iomete pli grandaj.^[2] → Może powinno się sprawdzić jak wyglądałyby na takim tle zielone litery, albo niech litery będą po prostu czarne, tylko grubsze albo odrobinę większe.

składnia:

(1.3) B. + dika

kolokacje:

synonimy:

(1.2) trodika

(1.4) grasa

antonimy:

(1.1, 1.2) maldika

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. diketa

rzecz. diko, dikaĵo, dikeco, dikulo

przysł. dike

czas. dikigi, dikiĝi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Ekzercaro § 33 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.
2. Petko Arnaudov: Ĉu plenvalora lingvo?, La Ondo de Esperanto. 2002. nr 10 (97)

dika (hiri motu)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zły, niedobry

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) namo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: