bil

Podobna pisownia: Bill • bill • bíll

bil (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bil
dopełniacz	bilu
celownik	bilowi
biernik	bil
narzędnik	bilem
miejscownik	bilu
wołacz	bilu

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bil	bile
dopełniacz	bila / bilu	bilów
celownik	bilowi	bilom
biernik	bil	bile
narzędnik	bilem	bilami
miejscownik	bilu	bilach
wołacz	bilu	bile

(1.1) reg. krak. świeża nieosolona słonina^[1]

(1.2) kij do bilarda^[2] lub snookera

odmiana:

(1.1)

 

(1.2) ^[3]

 

przykłady:

(1.1) Kupiłem kilo bilu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1. www.gwarypolskie.uw.edu.pl
2.  Hasło „bil” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.

bil (język duński)

en bil (1.1)

wymowa:

Dania: ['biˀl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samochód

odmiana:

(1.1) en bil, bilen, biler, bilerne

przykłady:

(1.1) Jeg kan godt køre bil, men har ikke kørekort. → Umiem prowadzić samochód, ale nie mam prawa jazdy.

(1.1) Jeg kan se, at min nabo igen ikke kan starte bilen på grund af frost. → Widzę, że mój sąsiad znowu nie może odpalić auta z powodu mrozu.

(1.1) Fodboldspilleren brød karantænen i Spanien og kørte i bil til Danmark gennem et coronaramt Europa.^[1] → Piłkarz złamał kwarantannę w Hiszpanii i pojechał do Danii samochodem poprzez dotkniętą pandemią koronawirusa Europę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) personbil → samochód osobowy • at køre bil → prowadzić samochód • at køre i bil → jechać samochodem

synonimy:

(1.1) vogn

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) køretøj

hiponimy:

(1.1) lastbil, personbil

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilist w, bilisme w

związki frazeologiczne:

etymologia:

skrócona forma duń. automobil

uwagi:

źródła:

1. Søren Baastrup: Avisen.dk’s debattør kårer coronakrisens helte og skurke (da). Avisen.dk, 2020-04-10. [dostęp 2021-07-17].

bil (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przestrzeń

odmiana:

(1.1) lp bil, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm ~, ~, ~um, ~a (~in, ~in, ~unum, ~anna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) tímabil

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) í bili

etymologia:

uwagi:

źródła:

bil (język norweski (bokmål))

en bil (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samochód

odmiana:

(1.1) en bil, bilen, biler, bilene

przykłady:

(1.1) Kan du kjøre bil? → Umiesz jeździć samochodem?

składnia:

kolokacje:

(1.1) lastebil • personbil

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilist m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „bil” w: Bokmålsordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

bil (język norweski (nynorsk))

wymowa:

IPA: /biːl/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samochód

odmiana:

(1.1) ein bil, bilen, bilar, bilane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) lastebil • personbil

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilist m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „bil” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

bil (język somalijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) miesiąc

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bil (język szwedzki)

bil (1.1)

wymowa:

[bi:l] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samochód^[1]

odmiana:

(1.1) en bil, bilen, bilar, bilarna

przykłady:

(1.1) En bil är ett motorfordon som är försett med åtminstone tre hjul, och som inte kan anses vara en motorcykel eller en moped. → Samochód jest pojazdem mechanicznym, który jest wyposażony w co najmniej trzy koła, i który nie może być traktowany jako motocykl ani motorower.

(1.1) Mamma tog bilen till jobbet och pappa tog bussen. → Mama pojechała samochodem do pracy, a tata pojechał autobusem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) betongbil • bilaccis • bildäck • bilfärja • bilhjul • bilparkering • bilstöld • bilsäte • biltjuv • biltrafik • bilvrak • brandbil • lastbil • lastbilförare • pansarbil • personbil • polisbil • racerbil • timmerbil • tjänstebil

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilist

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen