kunne
Z Wikisłownika, wolnego słownika
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) móc
- (1.2) potrafić, umieć
- odmiana:
- (1.1-2) kunne, kan, kunne, (have) kunnet
- przykłady:
- (1.1) Det kan jeg ikke. → (Ja) nie mogę (tego zrobić).
- (1.2) Kan du sige det på polsk? → Czy potrafisz powiedzieć to po polsku?
- (1.2) Kan du polsk? → Czy umiesz po polsku?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) være i stand til
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- troen kan flytte bjerge
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) móc
- (1.2) umieć, potrafić
- odmiana:
- (1) å kunne, kan, kunne, kunnet
- przykłady:
- (1.1) Jeg kan ikke komme i morgen → Nie mogę jutro przyjść.
- (1.2) Kan du svømme? → Umiesz pływać?
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: