å

Podobna pisownia: -a • @ • A • a • a' • a- • a-a • a-a-a • A. • a. • AA • Aa • aa • AAA • aaa • Aʹ • aʻa • ª • À • à • àâ • Á • á • á'à • Â • â • Ã • ã • Ä • ä • äa • Å • Ā • ā • Ă • ă • Ą • ą • Ǎ • ǎ • Ǟ • ǟ • Ǡ • ǡ • Ǻ • ǻ • Ȁ • ȁ • Ȃ • ǎ • Ȧ • ȧ • Ɐ • Ɑ • Ə • ə • ɚ • ʻa- • Ά • ά • α • ӑ • Ә • ә • ձ • ᶏ • Ḁ • ḁ • Ạ • ạ • Ả • ả • Ấ • ấ • Ầ • ầ • Ẩ • ẩ • Ẫ • ẫ • Ậ • ậ • Ắ • ắ • Ằ • ằ • Ẳ • ẳ • Ẵ • ẵ • Ặ • ặ • ἀ • Ἀ • ἁ • Ἁ • ἂ • Ἂ • ἃ • Ἃ • ἄ • Ἄ • ἅ • Ἅ • ἆ • Ἆ • ἇ • Ἇ • ὰ • Ὰ • ᾀ • ᾈ • ᾁ • ᾉ • ᾂ • ᾊ • ᾃ • ᾋ • ᾄ • ᾌ • ᾅ • ᾍ • ᾆ • ᾎ • ᾇ • ᾏ • ᾰ • Ᾰ • ᾱ • Ᾱ • ᾲ • ᾳ • ᾼ • ᾴ • ᾶ • ᾷ • ’a • ₳ • ⒜ • ⓐ

Podobna pisownia: Α (alfabet grecki), А (cyrylica), а (cyrylica)

å (język polski)

åÅ

wielka i mała litera åÅ (1.1)

wymowa:

znaczenia:

symbol

(1.1) jęz. litera używana w tekstach naukowych do zapisu pochylonego „a”, tzn. staropolskiej oraz współczesnej dialektalnej samogłoski pośredniej między „a” i „o”

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

å (język duński)

å (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈåˀ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) strumyk, rzeczka

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) 29. litera duńskiego alfabetu

odmiana:

(1.1) en å, åen, åer, åerne

(2.1) et å, å'et, å'er, å'erne

przykłady:

(1.1) Åen snor sig gennem landskabet. → dosł. Strumień ciągnie się przez krajobraz.

składnia:

kolokacje:

(1.1) åens løb → bieg strumyka

synonimy:

(1.1) bæk w, flod w

(2.1) bolle-å n

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) gå over åen efter vand → dosł. przekraczać strumień w poszukiwaniu wody, dochodzić do celu niepotrzebnie okrężną drogą • mange bække små gør en stor å → ziarnko do ziarnka, a zbierze się miarka

etymologia:

st.nord. á

uwagi:

(2.1) Å/å to ostatnia litera alfabetu duńskiego; przed reformą ortografii w 1948 zapisywana była jako Aa; zob. też omówienie w haśle „bolle-å”.

źródła:

å (język norweski (bokmål))

å (2.1)

wymowa:

IPA: /ˈo/

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) 29. litera alfabetu norweskiego, minuskuła litery Å

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(2.1) hydrol. rzeczka, strumyk

wyznacznik bezokolicznika

(3.1) (stojąc przed czasownikiem tworzy bezokolicznik)

wykrzyknik

(4.1) ach!, och!

odmiana:

(1.1) en å-en, å-en, å-er, å-ene

(2.1) en å, åen, åer, åene lub ei å, åa, åer, åene

przykłady:

(3.1) Jeg har nettopp begynt å lære tysk. → Właśnie zacząłem się uczyć niemieckiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

å (język norweski (nynorsk))

å (2.1)

wymowa:

IPA: /ˈo/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) 29. litera alfabetu norweskiego, minuskuła litery Å

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) hydrol. rzeczka, strumyk

wyznacznik bezokolicznika

(3.1) (stojąc przed czasownikiem tworzy bezokolicznik)

wykrzyknik

(4.1) ach!, och!

odmiana:

(1.1) ein å-en, å-en, å-ar, å-ane

(2.1) ei å, åa, åer, åene

przykłady:

(3.1) Folk flest elskar å bruke pengar. → Większość ludzi uwielbia wydawać pieniądze.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

å (język norweski (riksmål))

å (1.2)

wymowa:

IPA: /ˈo/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) 29. litera alfabetu norweskiego, minuskuła litery Å

(1.2) hydrol. rzeczka, strumyk

wyznacznik bezokolicznika

(2.1) (stojąc przed czasownikiem tworzy bezokolicznik)

wykrzyknik

(3.1) ach!, och!

odmiana:

(1.1) en å-en, å-en, å-er, å-ene

(1.2) en å, åen, åer, åene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

å (język szwedzki)

å (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) hydrol. potok, rzeczka^[1]

przyimek

(2.1) przest. książk. w złożeniach i zwrotach = på^[1]

wykrzyknik

(3.1) war. od: åh^[2]

odmiana:

(1.1) lp en å, ån; lm åar, åarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) vattendrag, vattenflöde

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe åbäke • åkomma • åminnelse • åsikt • åsyn • åtanke • åverkan

złożenie czasownikowe åberopa • ådagalägga • ådöma • åhöra • åkalla • åklaga • åligga • ålägga • åsamka • åse • åskåda • åstunda • åsyfta • åta • åtala • åvila • åvägabringa

fraza czasownikowa gå över ån efter vatten

złożenie przysłówkowe ånyo • åsido • åstad

fraza przysłówkowa å bane • å båle • å färde • å någons sida • å någons vägnar

przysłowie bättre stämma i bäcken än i ån • gå inte över ån efter vatten • många bäckar små gör en stor å

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: rännil • bäck • jokk • å • ström • flod • älv • biflod • eda • fors • dike • kanal (woda płynąca korytem)

"å" jest większe od "bäck", a mniejsze od "flod"

źródła:

1.  Hasło „å” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
2.  Hasło „åh” w: Svenska Akademiens ordbok (SAOB), Svenska Akademien.