ą

Podobna pisownia: -a • @ • A • a • a' • a- • a-a • a-a-a • A. • a. • AA • Aa • aa • AAA • aaa • Aʹ • aʻa • on • ª • À • à • àâ • Á • á • á'à • Â • â • Ã • ã • Ä • ä • äa • Å • å • òn • ón • ön • Ā • ā • Ă • ă • Ą • Ǎ • ǎ • Ǟ • ǟ • Ǡ • ǡ • Ǻ • Ă • Ȁ • ȁ • Ȃ • ȃ • Ȧ • ȧ • Ɐ • Ɑ • Ə • ə • ɚ • ʻa- • Ά • ά • α • ӑ • Ә • ә • ձ • סם • ᶏ • Ḁ • ḁ • Ạ • ạ • Ả • ả • Ấ • ấ • Ầ • ầ • Ẩ • ẩ • Ẫ • ẫ • Ậ • ậ • Ắ • ắ • Ằ • ằ • Ẳ • ẳ • Ẵ • ẵ • Ặ • ặ • ἀ • Ἀ • ἁ • Ἁ • ἂ • Ἂ • ἃ • Ἃ • ἄ • Ἄ • ἅ • Ἅ • ἆ • Ἆ • ἇ • Ἇ • ὰ • Ὰ • ᾀ • ᾈ • ᾁ • ᾉ • ᾂ • ᾊ • ᾃ • ᾋ • ᾄ • ᾌ • ᾅ • ᾍ • ᾆ • ᾎ • ᾇ • ᾏ • ᾰ • Ᾰ • ᾱ • Ᾱ • ᾲ • ᾳ • ᾼ • ᾴ • ᾶ

Podobna pisownia: Α (alfabet grecki), А (cyrylica), а (cyrylica)

ą (język polski)

Ąą

wielka i mała litera ą (1.1)

wymowa:

IPA: [ɔ̃w̃], AS: [õũ̯], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą  ​^?/i

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. druga litera polskiego alfabetu; zob. też ą w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.

przykłady:

(1.1) W języku polskim żaden wyraz nie zaczyna się na ą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

być ą i ę • ą ę

etymologia:

(1.1) pol. a (dawna wymowa jak a nosowe)^[1]

uwagi:

(1.1) zobacz też: a • A • ą • Ą • b • B • c • C • ć • Ć • d • D • e • E • ę • Ę • f • F • g • G • h • H • i • I • j • J • k • K • l • L • ł • Ł • m • M • n • N • ń • Ń • o • O • ó • Ó • p • P • (q) • (Q) • r • R • s • S • ś • Ś • t • T • u • U • (v) • (V) • w • W • (x) • (X) • y • Y • z • Z • ź • Ź • ż • Ż

(1.1) Litera ą oznacza nosowe o [õ]. Dawniej, w języku staropolskim, nie występowała głoska [õ], lecz istniało nosowe [å] (a pochylone, dźwięk pośredni między a i o; obecnie nie występuje w języku ogólnym, spotkać go można w gwarach). Dlatego mamy literę a z ogonkiem, ale nie mamy o z tym znakiem diakrytycznym^[1].

tłumaczenia:

• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1) , następnie wykonać przed sobą kółko dłonią, w zapisie SignWriting:

źródła:

1. Kazimierz Nitsch, Dlaczego nosowe o oznaczamy przez ą?, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 52.

ą (język litewski)

Ąą

didžioji ir mažoji raidė ą (1.1)

wymowa:

znaczenia:

litera

(1.1) jęz. minuskuła drugiej litery alfabetu litewskiego^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) majuskuła Ą

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: a • ą • b • c • č • d • e • ę • ė • f • g • h • i • į • y • j • k • l • m • n • o • p • r • s • š • t • u • ų • ū • v • z • ž

źródła:

1.  Hasło „ą” w: Bendrinės lietuvių kalbos žodynas, ekalba.lt, Lietuvių kalbos institutas.