drugi
Z Wikisłownika, wolnego słownika
przymiotnik odliczebnikowy[1]
- (1.1) zajmujący ostatnie miejsce w dwuelementowym zbiorze o określonej kolejności elementów
- (1.2) przest. inny
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj żeński
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| mos/mzw | mrz | ż | n | mos | nmos | ||||||||
| mianownik | drugi | druga | drugie | drudzy | drugie | ||||||||
| dopełniacz | drugiego | drugiej | drugiego | drugich | |||||||||
| celownik | drugiemu | drugiej | drugiemu | drugim | |||||||||
| biernik | drugiego | drugi | drugą | drugie | drugich | drugie | |||||||
| narzędnik | drugim | drugą | drugim | drugimi | |||||||||
| miejscownik | drugim | drugiej | drugim | drugich | |||||||||
| wołacz | drugi | druga | drugie | drudzy | drugie | ||||||||
| |||||||||||||
- (4.1) druga: godzina druga
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Za zajęcie drugiego miejsca przyznawany jest srebrny medal.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) drugie imię / nazwisko
- synonimy:
- (1.1) 2., przest. wtóry
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. podwajanie n, drugie n, druga ż
- tem. słow. drugo-
- licz. porz. drugie
- przysł. podwójnie
- związki frazeologiczne:
- druga strona medalu • drugie dno • nadstawić drugi policzek • po drugie • schodzić na drugi plan • słuchać jednym uchem, a drugim wypuszczać • z drugiej ręki • na drugiej • co drugiemu dasz, tego sam nie masz
- etymologia:
- uwagi:
- W klasycznej terminologii wyraz ten jest uznawany za liczebnik porządkowy[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: inny
- albański: (1.1) i dytë
- angielski: (1.1) second
- arabski: (1.1) ثَانٍ (ṯānin)
- baskijski: (1.1) bigarren
- bułgarski: (1.1) вто̀ри
- chiński standardowy: (1.1) 第二 (dì'èr)
- chorwacki: (1.1) drȕgī
- czeczeński: (1.1) шолгӏа (šolgˀa)
- czeski: (1.1) druhý
- dolnołużycki: (1.1) drugi
- duński: (1.1) anden, andet
- esperanto: (1.1) dua
- estoński: (1.1) teine
- fiński: (1.1) toinen
- francuski: (1.1) second, deuxième
- górnołużycki: (1.1) druhi
- hawajski: (1.1) lua
- hebrajski: (1.1) שֵׁנִי m, שְׁנִיָּה ż
- hiszpański: (1.1) segundo
- islandzki: (1.1) annar
- japoński: (1.1) 第二 (daini), 二番目 (nibanme)
- jidysz: (1.1) צווייט
- jugorusiński: (1.1) други
- karpatorusiński: (1.1) дру́гый
- kaszubski: (1.1) drëdżi
- kataloński: (1.1) segon, secundari
- khmerski: (1.1) ទីពីរ (tii pii)
- kirgiski: (1.1) экинчи (ekinci)
- koreański: (1.1) 둘째 (duljjae)
- litewski: (1.1) añtras
- łaciński: (1.1) secundus
- łatgalski: (1.1) ūtris
- łotewski: (1.1) otrais
- macedoński: (1.1) втор
- niderlandzki: (1.1) tweede
- niemiecki: (1.1) zweiter
- norweski (bokmål): (1.1) annen
- nowogrecki: (1.1) δεύτερος (défteros)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
, 
, 
, 
, 
- portugalski: (1.1) segundo m, segunda ż
- rosyjski: (1.1) второ́й
- rumuński: (1.1) doilea m/n, doua ż
- ruski: (1.1) другїй, вторый
- serbski: (1.1) дру̏гӣ
- slovio: (1.1) dvaju / двайу
- słowacki: (1.1) druhý
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) въторъ / ⰲⱏⱅⱁⱃⱏ (vŭtorŭ)
- staroczeski: (1.1) druhý
- staroruski: (1.1) въторъ (vŭtorŭ), rzad. другъ (drugŭ)
- starosłowacki: (1.1) druhý
- szwedzki: (1.1) andra
- tajski: (1.1) ที่สอง (têe sŏng)
- turecki: (1.1) ikinci
- tybetański: (1.1) གཉིས་པ (gnyis pa)
- ukraiński: (1.1) дру́гий
- uzbecki: (1.1) ikkinchi
- wietnamski: (1.1) thứ hai
- włoski: (1.1) secondo
- żmudzki: (1.1) ontros
- źródła:
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
