Loading AI tools
białoruska tenisistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktoryja Fiodarauna Azaranka[uwaga 1] (biał. Вікто́рыя Фёдараўна Аза́ранка, ros. Викто́рия Фёдоровна Аза́ренко, Wiktorija Fiodorowna Azarienko; ur. 31 lipca 1989 w Mińsku) – białoruska tenisistka, mistrzyni wielkoszlemowego Australian Open w grze pojedynczej w latach 2012 i 2013 oraz US Open 2007 i French Open 2008 w grze mieszanej; była liderka klasyfikacji juniorskiej; liderka rankingu singlowego WTA; mistrzyni wielkoszlemowych turniejów juniorskich w grze pojedynczej i podwójnej, złota medalistka w mikście oraz brązowa medalistka w singlu z Londynu 2012; zwyciężczyni 21 turniejów cyklu WTA Tour, w tym 10 rangi WTA Premier Mandatory/WTA Premier 5. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.
_(24079098349).jpg) | |||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Wiktoryja Fiodarauna Azaranka | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
31 lipca 1989 | ||||||||||||
| Wzrost |
183 cm | ||||||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||
| Status profesjonalny |
2003 | ||||||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | ||||||||||||
| Trener |
Maxime Tchoutakian | ||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
21 WTA, 1 ITF | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
1 (30 stycznia 2012) | ||||||||||||
| Australian Open |
W (2012, 2013) | ||||||||||||
| Roland Garros |
SF (2013) | ||||||||||||
| Wimbledon |
SF (2011, 2012) | ||||||||||||
| US Open |
F (2012, 2013, 2020) | ||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||
| Wygrane turnieje |
10 WTA, 3 ITF | ||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
7 (7 lipca 2008) | ||||||||||||
| Australian Open |
F (2008, 2011) | ||||||||||||
| Roland Garros |
F (2009) | ||||||||||||
| Wimbledon |
QF (2008) | ||||||||||||
| US Open |
F (2019) | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||
 | |||||||||||||
Jest zawodniczką praworęczną. Do tenisa zachęciła ją matka, gdy Wiktoryja miała siedem lat. Matka pracowała wówczas jako instruktorka w klubie w stolicy. Gdy została najlepszą juniorką w kraju, jako 14-latka, wyjechała do Arizony, gdzie rosyjski hokeista występujący w lidze NHL, Nikołaj Chabibulin zaoferował Azarance wsparcie finansowe w postaci stypendium (jego pochodząca z Białorusi żona jest przyjaciółką matki Azaranki)[1][2]. Jako 17-latka została najlepszą juniorką świata[3].
W 2005 roku tenisistka z Mińska zdominowała rozgrywki juniorskie. Indywidualnie zdobyła dwa wielkoszlemowe tytuły (Australian Open i US Open); w deblu zaś zwyciężyła trzy z czterech imprez w jednym sezonie (poza US Open). 31 stycznia została liderką światowej klasyfikacji mieszanej juniorek.
Wygrała jeden turniej singlowy kobiecych rozgrywek ITF – w 2005 w Pétange. Ma na koncie dwa tytuły deblowe, ostatni z 2005 roku z Tucson.
W 2005 roku po przegranych kwalifikacjach w Pradze i New Haven, zadebiutowała na turnieju seniorek w Kolkacie. Przegrała tam już w pierwszej rundzie z Galiną Woskobojewą. Wystartowała w Kantonie, gdzie zwyciężyła rozstawione zawodniczki – [8] Martinę Suchą i [2] Peng Shuai, przegrywając dopiero z Yan Zi. Wygrała turnieje z cyklu ITF. Była jedną z liderek rozgrywek juniorskich – wygrała wszystkie turnieje wielkoszlemowe, ale w różnych konkurencjach.
W styczniu na kortach twardych w Auckland dotarła do drugiej rundy. Zakwalifikowała się do Australian Open, gdzie już w pierwszej rundzie przegrała z Sanią Mirzą. Jako 138 zawodniczka świata wyeliminowała w Memphis Nicole Vaidišovą. W tym samym turnieju razem z Caroline Wozniacki dotarła do finału gry podwójnej, przegrywając z najwyżej rozstawionymi zawodniczkami Lisą Raymond i Rennae Stubbs. W Miami w drugiej rundzie wygrała z Jeleną Janković, ale w następnej uległa Anastazji Myskinie. Odpadła w pierwszej rundzie trzech kolejnych turniejów: w Estoril, Pradze i Rzymie. Zadebiutowała na zawodowym turnieju Roland Garros, w pierwszej rundzie trafiając na Anabel Medinę. W trzecim secie przegrała 7:9. Zadebiutowała również w Wimbledonie, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z Agnieszką Radwańską. Po tym turnieju została sklasyfikowana po raz pierwszy w czołowej setce rankingu WTA (na 99. miejscu). Po turnieju US Open (gdzie wygrała z Anastasiją Myskiną), po siedmiotygodniowej nieobecności powróciła do pierwszej setki rankingu. Wygrała (poprzez walkower rywalek) deblowy turniej tenisowy w Taszkencie – było to jej pierwsze zwycięstwo w zawodowej karierze. Sezon zakończyła na turnieju Bell Challenge w Quebecu, odpadając w pierwszej rundzie singla z Sybille Bammer oraz dochodząc do półfinału debla w parze z Nicole Pratt. Na zakończenie 2006 roku uzyskała najwyższe pozycje w rankingach światowych w dotychczasowej karierze – 92. w singlu i 110. w deblu.
Już na początku roku 2007 osiągnęła wielki sukces, dochodząc razem z Maksem Mirnym do finału wielkoszlemowego Australian Open w grze mieszanej. W grze pojedynczej odpadła w trzeciej rundzie z Jeleną Janković, ale wcześniej wyeliminowała Francuzkę Marion Bartoli. Po przejściu kwalifikacji doszła do trzeciej rundy Indian Wells oraz Miami Masters (do listy pokonanych z czołówki światowej dodała Anabel Medinę Garrigues). W pierwszej rundzie w Amelia Island przegrała z Rominą Oprandi. W maju doszła do pierwszego zawodowego finału w grze pojedynczej w Estoril. W drodze do niego pokonała Virginie Razzano, Francescę Schiavone, Giselę Dulko, Lucie Šafářovą; w finale przegrała z niemiecką kwalifikantką Grétą Arn. Była też w półfinale w Pradze, ale odpadła już w pierwszej rundzie French Open. Doszła do trzeciej rundy Wimbledonu. Po nieudanym sezonie US Open Series, gdzie jej najlepszym wynikiem był ćwierćfinał w Los Angeles, doszła do czwartej rundy US Open, eliminując po drodze Martinę Hingis. Podczas tego turnieju po raz pierwszy w karierze została mistrzynią wielkoszlemową w kategorii seniorskiej. W parze z Maksem Mirnym wygrała turniej gry mieszanej i została pierwszą Białorusinką, która zwyciężyła w mikście na Flushing Meadows.
Rok 2008 rozpoczęła od osiągnięcia trzeciej rundy singla i finału debla (razem z Szachar Pe’er) w wielkoszlemowym Australian Open. Jej partnerką w grze deblowej była Szachar Pe’er. We French Open doszła do IV rundy, pokonując w I rundzie Edinę Gallovits 6:1, 6:3. w II rundzie wygrała z Soraną Cîrsteą 6:0, 6:0. W III rundzie wygrała z Francescą Schiavone 6:1, 6:1, a w IV rundzie przegrała ze Swietłaną Kuzniecową 6:3, 6:3. W tym samym turnieju w parze z Bobem Bryanem wygrała turniej w grze mieszanej, pokonując w finale parę Katarina Srebotnik–Nenad Zimonjić 6:2, 7:6. W Wimbledonie w I rundzie wygrała z Cwetaną Pironkową 6:1, 6:1, w II rundzie z Soraną Cîrsteą 6:1, 6:3, ale w III rundzie przegrała z Nadieżdą Pietrową 6:7, 6:7. W US Open 2008 dotarła do III rundy, w której przegrała z Caroline Wozniacki 4:6, 4:6. Sezon 2008 zakończyła na 15. miejscu w rankingu WTA.
W 2009 wygrała 3 turnieje singlowe, w Brisbane pokonując w finale Marion Bartoli 6:3, 6:1, w Memphis wygrywając z Caroline Wozniacki 6:1, 6:3 i w Miami, gdzie wygrała z Sereną Williams 6:3, 6:1, oraz dwóch turniejów deblowych w Memphis w parze z Caroline Wozniacki wygrywając 6:1, 7:6 z parą Juliana Fedak – Michaëlla Krajicek i w turnieju w Indian Wells w parze z Wierą Zwonariową wygrywając w finale 6:4, 3:6, 10-5 z parą Gisela Dulko-Szachar Pe’er. W 2009 osiągnęła dwa ćwierćfinały w turniejach wielkoszlemowych: we French Open i na Wimbledonie oraz doszła do IV rundy Australian Open i US Open. Sezon 2009 zakończyła na 7 pozycji w rankingu WTA.
Sezon 2010 zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie doszła do półfinału, przegrywając z Jeleną Diemientjewą 3:6, 1:6. W Australian Open 2010 doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Sereną Williams 6:4, 6:7, 2:6, a w lutym w turnieju w Dubaju uległa w finale jej siostrze Venus 3:6, 5:7, w półfinale pokonując Agnieszkę Radwańską.
W sezonie 2011 wygrała Sony Ericsson Open w Miami oraz dotarła do półfinału wielkoszlemowego turnieju Wimbledon 2011, gdzie przegrała z Petrą Kvitovą w trzech setach, oba turnieje w singlu. Dotarła również do finału WTA Tour Championships, w którym przegrała z Czeszką Petrą Kvitovą.
W sezonie 2012 wygrała turniej Apia International Sydney w Sydney, po zwycięstwie w finale nad Li Na[4]. Dwa tygodnie później Azaranka odniosła największy sukces w karierze, wygrywając wielkoszlemowy Australian Open. W drodze do finału pokonała m.in. Agnieszkę Radwańską i Kim Clijsters, a w finale 6:3, 6:0 Mariję Szarapową[5]. Seria zwycięstw Azaranki powiększyła się dzięki triumfowi w turnieju w Ad-Dausze. W finale imprezy Białorusinka wygrała z Samanthą Stosur 6:1, 6:2, a cały turniej zakończyła bez straty seta.
W Indian Wells Białorusinka odniosła kolejny triumf, który był jej czwartym w sezonie. Turniej zakończyła ze stratą tylko jednego seta, którego ugrała Mona Barthel w spotkaniu drugiej rundy[6]. W finałowym pojedynku z Mariją Szarapową Azaranka zwyciężyła 6:2, 6:3. Był to jej dwudziesty trzeci kolejny wygrany mecz w sezonie[7]. W turnieju Premier Series w Stuttgarcie Białorusinka doszła do finału. Przegrała w nim 1:6, 4:6 z Mariją Szarapową[8]. W kwietniu 2012 roku do jej sztabu szkoleniowego dołączyła Amélie Mauresmo[9]. W turnieju Premier Mandatory w Madrycie ponownie osiągnęła finał. Przegrała w nim 1:6, 3:6 z Sereną Williams[10]. Swój udział we French Open w 2012 roku zakończyła w czwartej rundzie po przegranej z Dominiką Cibulkovą. 11 czerwca 2012 roku spadła z pozycji liderki rankingu gry pojedynczej na rzecz Marii Szarapowej[11].
Podczas Wimbledonu dotarła do półfinału, w którym uległa Serenie Williams 3:6, 6:7(6). Po turnieju ponownie znalazła się na pierwszym miejscu w rankingu singlowym. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie zdobyła brązowy medal w grze pojedynczej. Po porażce w półfinale 1:6, 2:6 z Sereną Williams, w meczu o trzecie miejsce pokonała Mariję Kirilenko 6:3, 6:4. W grze mieszanej razem z Maksem Mirnym zdobyła złoty medal. W finałowym spotkaniu pokonali oni Laurę Robson i Andy’ego Murraya 2:6, 6:3, 10-8.
Podczas US Open osiągnęła finał singla. W zawodach pokonała m.in. Samanthę Stosur, obrończynię tytułu, oraz Mariję Szarapową, byłą liderkę rankingu WTA. W meczu mistrzowskim uległa jednak Serenie Williams 2:6, 6:2, 5:7, pomimo prowadzenia w trzecim secie 5:3[12]. W turnieju Premier 5 w Tokio osiągnęła ćwierćfinał z Kerber, który oddała walkowerem z powodu zawrotów głowy[13]. W kolejnym azjatyckim turnieju, w Pekinie o randze Mandatory, Azaranka zanotowała zwycięstwo. W całym turnieju nie straciła seta, a w finałowym pojedynku pokonała Szarapową 6:3, 6:1[14]. Tydzień później odniosła triumf w turnieju International w Linzu, gdzie w finale pokonała Julię Görges 6:3, 6:4.
Podczas Mistrzostw WTA osiągnęła półfinał, wygrywając z Kerber i Li, a przegrywając z Sereną Williams w fazie grupowej. W meczu półfinałowym przegrała z Szarapową 4:6, 2:6. Sezon 2012 Wiktoryja Azaranka zakończyła na pozycji liderki rankingu WTA.
Azaranka rozpoczęła sezon 2013 od udziału w wielkoszlemowym Australian Open, gdzie rozstawiona z numerem pierwszym broniła trofeum zdobytego rok wcześniej. W początkowych rundach zawodów pokonała m.in. Monikę Niculescu, Eleni Daniilidu, Jamie Hampton i Jelenę Wiesninę. W ćwierćfinałowym pojedynku zwyciężyła ze Swietłaną Kuzniecową 7:5, 6:1. W spotkaniu o finał pokonała wynikiem 6:1, 6:4 Sloane Stephens, która wcześniej wyeliminowała Serenę Williams. W meczu mistrzowskim zwyciężyła z Li Na wynikiem 4:6, 6:4, 6:3, wygrywając po raz drugi z rzędu australijskie trofeum. W ten sposób utrzymała pozycję liderki rankingu, nie dając się wyprzedzić Amerykance Serenie Williams. Na turnieju w Ad-Dausze, gdzie broniła tytułu, w pierwszej rundzie miała wolny los. W kolejnych rundach pokonywała następująco Rominę Oprandi, Christinę McHale, Sarę Errani i Agnieszkę Radwańską. W finale pokonała Serenę Williams wynikiem 7:6(6), 2:6, 6:3, jednakże w najbliższym notowaniu na jej rzecz spadła z pozycji liderki rankingu singlowego WTA[15]. Z powodu kontuzji prawej stopy Azaranka nie wystąpiła w Dubaju, a organizacja WTA Tour nałożyła na nią karę 100 000 dolarów za zbyt późne wycofanie się z turnieju[16].
W Indian Wells osiągnęła ćwierćfinał, pokonując wcześniej Danielę Hantuchovą, Kirsten Flipkens i Urszulę Radwańską. Z powodu kontuzji prawej kostki oddała walkowerem Caroline Wozniacki mecz o półfinał[17]. Z powodu kontuzji wycofała się z udziału w turnieju w Miami[18]. W Madrycie przegrała w drugiej rundzie z Jekatieriną Makarową 6:1, 2:6, 3:6. Turniej w Rzymie zakończyła na finale, przegrywając w nim z Sereną Williams 1:6, 3:6.
Na French Open osiągnęła półfinał. W zawodach pokonała m.in. rozstawione Alizé Cornet i Mariję Kirilenko, przegrywając z Mariją Szarapową 1:6, 6:2, 4:6. Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu rozegrała tylko jeden mecz. W pierwszej rundzie pokonała Marię João Koehler 6:1, 6:2, natomiast mecz z Flavią Pennettą oddala walkowerem z powodu kontuzji kolana[19].
Na turnieju w Carlsbadzie osiągnęła finał rywalizacji, w którym przegrała z Samanthą Stosur 2:6, 3:6. Z Toronto wycofała się już po rozlosowaniu drabinki turniejowej. W Cincinnati ponownie osiągnęła finał. Triumfowała w nim nad Sereną Williams 2:6, 6:2, 7:6(6). Na US Open ponownie dotarła do finału z Williams. Tym razem przegrała 5:7, 7:6(6), 1:6.
Udział w zawodach w Tokio i Pekinie kończyła na pierwszym meczu. W turnieju finałowym Mistrzostw WTA Azaranka osiągnęła czwarte, ostatnie miejsce w swojej grupie. Sezon 2013 zakończyła na drugim miejscu w rankingu WTA Tour.
Białorusinka rozpoczęła sezon 2014 od udziału w zawodach w Brisbane. Dotarła w nich do finału, ulegając w nim Serenie Williams 4:6, 5:7. Na Australian Open Azaranka awansowała do ćwierćfinału bez straty seta. W pojedynku o półfinał przegrała z Agnieszką Radwańską 1:6, 7:5, 0:6, tym samym nie obroniła tytułu zdobytego w poprzedniej edycji.
W marcu wystąpiła w turnieju w Indian Wells, jednak w swoim pierwszym meczu przegrała z Lauren Davis 0:6, 6:7(2). Z powodu kontuzji stopy wycofała się z zawodów rangi WTA Premier Series w Miami[20], Madrycie i Rzymie[21].
W Eastbourne przegrała w pierwszej rundzie z Camilą Giorgi 6:4, 3:6, 5:7. Na Wimbledonie w drugim meczu nie sprostała Bojanie Jovanovski. W swoim pierwszym meczu w Stanford przegrała z Venus Williams. Pierwszy ćwierćfinał od czasu styczniowego Australian Open zanotowała w Montrealu. Ponownie uległa w nim Agnieszce Radwańskiej – wynikiem 2:6, 2:6. Wycofała się z udziału w Cincinnati. Na US Open awansowała do ćwierćfinału, w którym nie sprostała Jekatierinie Makarowej. W Tokio w drugiej rundzie lepsza okazała się Ana Ivanović.
Białorusinka zainaugurowała ten sezon startem w Brisbane, gdzie szybko pożegnała się z rywalizacją, przegrywając po długim, trzysetowym boju z Karolíną Plíškovą. W Australian Open dotarła do czwartej rundy, pokonując po drodze m.in. Sloane Stephens, Caroline Wozniacki i Barborę Záhlavovą-Strýcovą. Swój występ zakończyła porażką z finalistką poprzedniej edycji, Dominiką Cibulkovą. Po pierwszym w sezonie turnieju Wielkiego Szlema spadła w rankingu WTA na 49. pozycję, najniższą od czerwca 2007 roku.
Pierwszy turniejowy finał osiągnęła w Dosze, gdzie uległa Lucie Šafářovej 4:6, 3:6. W Indian Wells i Miami doszła do trzecich rund, ulegając kolejno Marii Szarapowej i Flavii Pennetcie. Ćwierćfinał i kolejną porażkę z Szarapową zanotowała w Rzymie, zaś w Madrycie i na French Open przegrywała w trzecich rundach z Sereną Williams.
W Birmingham spotkanie drugiej rundy z Zariną Dijas poddała walkowerem. Na Wimbledonie ponownie uległa Serenie Williams, ale tym razem w ćwierćfinale wynikiem 6:3, 2:6, 3:6.
W Toronto została pokonana w trzecim meczu przez Sarę Errani, a w tej samej fazie w Cincinnati skreczowała w meczu z Anastasiją Pawluczenkową. Kolejny ćwierćfinał osiągnęła w US Open, tym razem ulegając Simonie Halep 3:6, 6:4, 4:6.
Azaranka rozpoczęła kolejny sezon od występu w Brisbane, gdzie pokonała w finale Angelique Kerber, zdobywając pierwszy singlowy tytuł po 3-letniej przerwie. W następnych zawodach, czyli wielkoszlemowym Australian Open Białorusince udało się awansować do ćwierćfinału, a w nim uległa późniejszej triumfatorce, Kerber.
W marcu Azaranka przystąpiła do rywalizacji w Indian Wells, w finale pokonując 6:4, 6:4 Serenę Williams, wygrywając ten turniej po raz drugi i powracając do czołowej dziesiątki rankingu WTA[22]. Zaraz potem zagrała w Miami, gdzie pokonała m.in. Garbiñe Muguruzę oraz Angelique Kerber i wygrała w finale 6:3, 6:2 ze Swietłaną Kuzniecową, stając się trzecią zawodniczką w historii, która zdobyła sunshine double (zwycięstwo w obu zawodach w tym samym roku)[23].
Kontuzja kolana zmusiła ją do kreczu w pierwszej rundzie French Open i zakończenia sezonu w połowie jego trwania. Z tego powodu zakończyła rok na 13. miejscu, mimo że miała najlepszy bilans wygranych meczów.
W kolejnym sezonie Białorusinka wystąpiła tylko na Majorce i Wimbledonie (także w grze mieszanej), w obu turniejach dochodząc do 1/8 finału. W ostatnim meczu zawodów wielkoszlemowych uległa wiceliderce rankingu Simonie Halep.
Na początku nowego roku Azaranka nie grała z powodu walki o prawo do opieki nad dzieckiem[24]. Po powrocie, w Miami dotarła do półfinału, pokonując między innymi Karolínę Plíškovą. Na Wimbledonie podczas zawodów gry mieszanej, w których partnerował jej Jamie Murray, mikst awansował do finału, ulegając w nim 6:7(1), 3:6 parze Nicole Melichar–Alexander Peya.
Trenerem zawodniczki był przez wiele lat Sam Sumyk. Jej ulubione uderzenie to bekhend. Lubi twarde korty. Rodzice noszą imiona Ała i Fiodar, ma brata Maksa.
Mówi po angielsku, białorusku i rosyjsku. Za tenisowy wzór uważa Rogera Federera. Dawniej związana była z ukraińskim tenisistą, Serhijem Bubką[25]. Była również w związku z muzykiem Redfoo, członkiem zespołu LMFAO[26][27]. W 2013 roku wystąpiła w teledysku Redfoo „Let’s Get Ridiculous”[28].
15 lipca 2016 ogłosiła, że wraz z Billem McKeague spodziewa się narodzin dziecka[29]. 20 grudnia 2016 urodziła syna[30]. Para rozstała się po zakończeniu Wimbledonu 2017[31].
Wiktoryja Azaranka posiada willę położoną w elitarnej dzielnicy Drozdy w Mińsku, zamieszkanej przez przedstawicieli białoruskiej władzy i ludzi blisko związanych z Alaksandrem Łukaszenką[32].
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | 1R | 3R | 3R | 4R | QF | 4R | W | W | QF | 4R | QF | A | A | 1R | A | 1R | 4R | SF | 4R | 2 / 16 | 50 – 14 | |||
| French Open | A | A | 1R | 1R | 4R | QF | 1R | QF | 4R | SF | A | 3R | 1R | A | 1R | 2R | 2R | 4R | 3R | 1R | 0 / 16 | 28 – 16 | ||||
| Wimbledon | A | A | 1R | 3R | 3R | QF | 3R | SF | SF | 2R | 2R | QF | A | 4R | 2R | 3R | NH | 2R | A | 4R | 0 / 15 | 36 – 14 | ||||
| US Open | A | A | 3R | 4R | 3R | 3R | 2R | 3R | F | F | QF | QF | A | A | 3R | 1R | F | 3R | 4R | 2R | 0 / 16 | 46 – 16 | ||||
| Ranking na koniec roku | 506 | 146 | 92 | 30 | 15 | 7 | 10 | 3 | 1 | 2 | 32 | 22 | 13 | 208 | 51 | 50 | 13 | 27 | 27 | 22 | 2 / 63 | 160 – 60 | ||||
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | F | 3R | 3R | F | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 0 / 5 | 15 – 3 | ||||
| French Open | A | A | A | 1R | QF | F | 2R | QF | A | A | A | A | A | A | A | 3R | A | A | A | 2R | 0 / 7 | 15 – 7 | |||||
| Wimbledon | A | A | A | 2R | QF | 3R | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | NH | A | A | 2R | 0 / 6 | 8 – 3 | |||||
| US Open | A | A | A | 1R | 1R | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | F | 2R | A | A | QF | 0 / 7 | 10 – 7 | |||||
| Ranking na koniec roku | 677 | 429 | 110 | 32 | 12 | 15 | 44 | 12 | 367 | – | – | 433 | – | – | 272 | 18 | 21 | 159 | 208 | 46 | 0 / 25 | 48 – 20 | |||||
| Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | F | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 2 | 4 – 2 | ||||
| French Open | A | A | A | 1R | W | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 1 / 2 | 5 – 1 | |||||
| Wimbledon | A | A | A | 1R | A | A | A | A | 3R | A | A | A | A | 1R | F | A | NH | A | A | A | 0 / 4 | 7 – 4 | |||||
| US Open | A | A | 2R | W | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | 1R | A | 1 / 3 | 6 – 2 | |||||
| 2 / 11 | 22 – 9 | ||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
| od 2021 | |
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 6 maja 2007 | Estoril | Ceglana |  Gréta Arn |
6:2, 1:6, 6:7(3) |
| Finalistka | 2. | 7 października 2007 | Taszkent | Twarda |  Pauline Parmentier |
5:7, 2:6 |
| Finalistka | 3. | 5 stycznia 2008 | Gold Coast | Twarda |  Li Na |
6:4, 3:6, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 4 maja 2008 | Praga | Ceglana |  Wiera Zwonariowa |
6:7(2), 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 10 stycznia 2009 | Brisbane | Twarda | Marion Bartoli |
6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21 lutego 2009 | Memphis | Twarda (hala) |  Caroline Wozniacki |
6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 3. | 5 kwietnia 2009 | Miami | Twarda |  Serena Williams |
6:3, 6:1 |
| Finalistka | 5. | 20 lutego 2010 | Dubaj | Twarda | Venus Williams |
3:6, 5:7 |
| Finalistka | 6. | 19 czerwca 2010 | Eastbourne | Trawiasta | Jekatierina Makarowa |
6:7(5), 4:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 1 sierpnia 2010 | Stanford | Twarda | Marija Szarapowa |
6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 5. | 24 października 2010 | Moskwa | Twarda (hala) | Marija Kirilenko |
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 6. | 2 kwietnia 2011 | Miami | Twarda | Marija Szarapowa |
6:1, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 7. | 10 kwietnia 2011 | Marbella | Ceglana |  Irina-Camelia Begu |
6:3, 6:2 |
| Finalistka | 7. | 8 maja 2011 | Madryt | Ceglana |  Petra Kvitová |
6:7(3), 4:6 |
| Zwyciężczyni | 8. | 23 października 2011 | Luksemburg | Twarda (hala) | Monica Niculescu |
6:2, 6:2 |
| Finalistka | 8. | 30 października 2011 | Stambuł | Twarda (hala) | Petra Kvitová |
5:7, 6:4, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 9. | 13 stycznia 2012 | Sydney | Twarda | Li Na |
6:2, 1:6, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 10. | 27 stycznia 2012 | Australian Open | Twarda | Marija Szarapowa |
6:3, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 11. | 19 lutego 2012 | Doha | Twarda |  Samantha Stosur |
6:1, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 12. | 18 marca 2012 | Indian Wells | Twarda | Marija Szarapowa |
6:2, 6:3 |
| Finalistka | 9. | 29 kwietnia 2012 | Stuttgart | Ceglana | Marija Szarapowa |
1:6, 4:6 |
| Finalistka | 10. | 13 maja 2012 | Madryt | Ceglana | Serena Williams |
1:6, 3:6 |
| Finalistka | 11. | 7 września 2012 | US Open | Twarda | Serena Williams |
2:6, 6:2, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 13. | 7 października 2012 | Pekin | Twarda | Marija Szarapowa |
6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 14. | 14 października 2012 | Linz | Twarda (hala) |  Julia Görges |
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 15. | 25 stycznia 2013 | Australian Open | Twarda | Li Na |
4:6, 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 16. | 17 lutego 2013 | Doha | Twarda | Serena Williams |
7:6(6), 2:6, 6:3 |
| Finalistka | 12. | 19 maja 2013 | Rzym | Ceglana | Serena Williams |
1:6, 3:6 |
| Finalistka | 13. | 4 sierpnia 2013 | Carlsbad | Twarda | Samantha Stosur |
2:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 17. | 18 sierpnia 2013 | Cincinnati | Twarda | Serena Williams |
2:6, 6:2, 7:6(6) |
| Finalistka | 14. | 7 września 2013 | US Open | Twarda | Serena Williams |
5:7, 7:6(6), 1:6 |
| Finalistka | 15. | 4 stycznia 2014 | Brisbane | Twarda | Serena Williams |
4:6, 5:7 |
| Finalistka | 16. | 28 lutego 2015 | Doha | Twarda | Lucie Šafářová |
4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 18. | 9 stycznia 2016 | Brisbane | Twarda | Angelique Kerber |
6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 19. | 20 marca 2016 | Indian Wells | Twarda | Serena Williams |
6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 20. | 2 kwietnia 2016 | Miami | Twarda | Swietłana Kuzniecowa |
6:3, 6:2 |
| Finalistka | 17. | 7 kwietnia 2019 | Monterrey | Twarda |  Garbiñe Muguruza |
1:6, 1:3 krecz |
| Zwyciężczyni | 21. | 29 sierpnia 2020 | Nowy Jork | Twarda |  Naomi Ōsaka |
walkower |
| Finalistka | 18. | 12 września 2020 | US Open | Twarda | Naomi Ōsaka |
6:1, 3:6, 3:6 |
| Finalistka | 19. | 25 października 2020 | Ostrawa | Twarda (hala) |  Aryna Sabalenka |
2:6, 2:6 |
| Finalistka | 20. | 17 października 2021 | Indian Wells | Twarda | Paula Badosa |
6:7(5), 6:2, 6:7(2) |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 25 lutego 2006 | Memphis | Twarda (hala) | Caroline Wozniacki |
Lisa Raymond Samantha Stosur |
6:7(2), 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 8 października 2006 | Taszkent | Twarda | Tacciana Puczak |
 Maria Elena Camerin Emmanuelle Gagliardi |
walkower |
| Finalistka | 2. | 29 lipca 2007 | Stanford | Twarda | Anna Czakwetadze |
 Sania Mirza Szachar Pe’er |
4:6, 6:7(5) |
| Finalistka | 3. | 5 sierpnia 2007 | San Diego | Twarda | Anna Czakwetadze |
 Cara Black Liezel Huber |
5:7, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 30 września 2007 | Luksemburg | Twarda (hala) | Szachar Pe’er |
Iveta Benešová Janette Husárová |
4:6, 2:6 |
| Finalistka | 5. | 14 października 2007 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Tacciana Puczak |
Cara Black Liezel Huber |
6:4, 1:6, 7–10 |
| Finalistka | 6. | 25 stycznia 2008 | Australian Open | Twarda | Szachar Pe’er |
 Alona Bondarenko Kateryna Bondarenko |
6:2, 1:6, 4:6 |
| Finalistka | 7. | 13 kwietnia 2008 | Amelia Island | Ceglana | Jelena Wiesnina |
Bethanie Mattek Vladimíra Uhlířová |
3:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21 lutego 2009 | Memphis | Twarda (hala) | Caroline Wozniacki |
Juliana Fedak Michaëlla Krajicek |
6:1, 7:6(2) |
| Zwyciężczyni | 3. | 21 marca 2009 | Indian Wells | Twarda | Wiera Zwonariowa |
 Gisela Dulko Szachar Pe’er |
6:4, 3:6, 10–5 |
| Finalistka | 8. | 24 maja 2009 | French Open | Ceglana | Jelena Wiesnina |
Anabel Medina Garrigues Virginia Ruano Pascual |
1:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 15 sierpnia 2010 | Cincinnati | Twarda | Marija Kirilenko |
Lisa Raymond Rennae Stubbs |
7:6(4), 7:6(8) |
| Finalistka | 9. | 29 stycznia 2011 | Australian Open | Twarda | Marija Kirilenko |
Gisela Dulko Flavia Pennetta |
6:2, 5:7, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 7 maja 2011 | Madryt | Ceglana | Marija Kirilenko |
Květa Peschke Katarina Srebotnik |
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 6. | 31 lipca 2011 | Stanford | Twarda | Marija Kirilenko |
Liezel Huber Lisa Raymond |
6:1, 6:3 |
| Finalistka | 10. | 14 sierpnia 2011 | Toronto | Twarda | Marija Kirilenko |
Liezel Huber Lisa Raymond |
walkower |
| Zwyciężczyni | 7. | 2 marca 2019 | Acapulco | Twarda | Zheng Saisai |
Desirae Krawczyk Giuliana Olmos |
6:1, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 19 maja 2019 | Rzym | Ceglana | Ashleigh Barty |
Anna-Lena Grönefeld Demi Schuurs |
4:6, 6:0, 10–3 |
| Finalistka | 11. | 8 września 2019 | US Open | Twarda | Ashleigh Barty |
 Elise Mertens Aryna Sabalenka |
5:7, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 9. | 20 czerwca 2021 | Berlin | Trawiasta | Aryna Sabalenka |
Nicole Melichar Demi Schuurs |
4:6, 7:5, 10–4 |
| Zwyciężczyni | 10. | 7 maja 2023 | Madryt | Ceglana |  Beatriz Haddad Maia |
Coco Gauff Jessica Pegula |
6:1, 6:4 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 27 stycznia 2007 | Australian Open | Twarda | Maks Mirny |
Jelena Lichowcewa Daniel Nestor |
4:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 8 września 2007 | US Open | Twarda | Maks Mirny |
Meghann Shaughnessy Leander Paes |
6:4, 7:6(6) |
| Zwyciężczyni | 2. | 7 czerwca 2008 | French Open | Ceglana | Bob Bryan |
Katarina Srebotnik Nenad Zimonjić |
6:2, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 3. | 4 sierpnia 2012 | Londyn | Trawiasta | Maks Mirny |
 Laura Robson Andy Murray |
2:6, 6:3, 10–8 |
| Finalistka | 2. | 15 lipca 2018 | Wimbledon | Trawiasta | Jamie Murray |
Nicole Melichar Alexander Peya |
6:7(1), 3:6 |
| Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
| 2009 | Faza grupowa | Jelena Janković Caroline Wozniacki Agnieszka Radwańska | 6:3, 6:3 6:1, 4:6, 5:7 6:4, 5:7, 1:4 krecz |
| 2010 | Faza grupowa | Wiera Zwonariowa Kim Clijsters Jelena Janković | 6:7(4), 4:6 4:6, 7:5, 1:6 6:4, 6:1 |
| 2011 | Finał | Petra Kvitová | 5:7, 6:4, 3:6 |
| 2012 | Półfinał | Marija Szarapowa | 4:6, 2:6 |
| 2013 | Faza grupowa | Sara Errani Jelena Janković Li Na | 7:6(4), 6:2 4:6, 3:6 2:6, 1:6 |
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2019 | Zawodniczki rezerwowe | Ashleigh Barty | nie wystąpiły – zrezygnowały ze startu | |
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 03/04/2005 | Augusta |
25 000 | Twarda | Saori Obata |
2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 24/07/2005 |  Pétange |
50 000 | Ceglana | Wiktorija Kutuzowa |
6:4, 6:2 |
| Finalistka | 2. | 12/11/2006 | Pittsburgh |
75 000 | Twarda | Aleksandra Wozniak |
2:6, krecz |
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 16/11/2003 | Ramat ha-Szaron |
10 000 | Twarda | Wolha Hawarcowa |
Natalie Neri Danielle Steinberg |
6:0, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 18/04/2004 |  Bol |
10 000 | Twarda | Wolha Hawarcowa |
Anna Bastrikowa Ałła Kudriawcewa |
4:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 20/11/2005 | Tucson |
75 000 | Twarda | Tacciana Puczak |
Maria Fernanda Alves Melinda Czink |
4:6, 7:6(3), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 3. | 04/03/2007 | Las Vegas |
75 000 | Twarda | Tacciana Puczak |
 Maret Ani Alberta Brianti |
6:2, 6:4 |
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Białoruś [12] | |||
| I runda | Ukraina: Tetiana Perebyjnis |
6:4, 5:7, 6:4 | |
| II runda | Australia: Casey Dellacqua |
6:2, 6:2 | |
| III runda | Stany Zjednoczone: Venus Williams [7] |
3:6, 2:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Białoruś [1] | |||
| I runda | Rumunia: Irina-Camelia Begu |
6:1, 3:6, 6:1 | |
| II runda | Hiszpania: María José Martínez Sánchez |
6:1, 6:2 | |
| III runda | Rosja: Nadieżda Pietrowa [16] |
7:6(6), 6:4 | |
| Ćwierćfinał | Niemcy: Angelique Kerber [7] |
6:4, 7:5 | |
| Półfinał | Stany Zjednoczone: Serena Williams [4] |
1:6, 2:6 | |
| O brązowy medal | Rosja: Marija Kirilenko [14] |
6:3, 6:4 | |
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Białoruś | |||
| I runda | Tacciana Puczak |
Estonia: Maret Ani / Kaia Kanepi |
6:2, 6:2 |
| II runda | Stany Zjednoczone: Lindsay Davenport / Liezel Huber [5] |
4:6, 6:4, 3:6 | |
| Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Białoruś | |||
| I runda | Maks Mirny [1] |
Niemcy: Angelique Kerber / Philipp Petzschner |
6:2, 6:2 |
| Ćwierćfinał | Indie: Sania Mirza / Leander Paes |
7:5, 7:6(5) | |
| Półfinał | Stany Zjednoczone Lisa Raymond / Mike Bryan [3] |
3:6, 6:4, 10–7 | |
| O złoty medal | Wielka Brytania Laura Robson / Andy Murray |
2:6, 6:3, 10–8 | |
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2005 | Australian Open |
Twarda | Ágnes Szávay |
6:2, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2005 | US Open |
Twarda | Alexa Glatch |
6:3, 6:4 |
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2004 | Wimbledon |
Trawiasta | Wolha Hawarcowa |
 Marina Erakovic Monica Niculescu |
6:4, 3:6, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2005 | Australian Open |
Twarda | Marina Erakovic |
Nikola Fraňková Ágnes Szávay |
6:0, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2005 | French Open |
Ceglana | Ágnes Szávay |
Raluca Olaru Amina Rakhim |
4:6, 6:4, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 2005 | Wimbledon |
Trawiasta | Ágnes Szávay |
Marina Erakovic Monica Niculescu |
6:7, 6:2, 6:0 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
