Maret Ani

Maret Ani (ur. 31 stycznia 1982 w Tallinnie) – estońska tenisistka, półfinalistka wielkoszlemowego Australian Open 2004 w grze podwójnej, reprezentantka Estonii w Pucharze Federacji i na letnich igrzyskach olimpijskich. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Maret Ani

Maret (z lewej) i Andreea Ehritt-Vanc(z prawej)
Państwo	Estonia
Data i miejsce urodzenia	31 stycznia 1982 Tallinn
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1997
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	63 (15 maja 2006)
Australian Open	1R (2006, 2008)
Roland Garros	1R (2006, 2009)
Wimbledon	1R (2006, 2008)
US Open	1R (2002, 2006, 2008)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 17 ITF
Najwyżej w rankingu	39 (5 kwietnia 2004)
Australian Open	SF (2004)
Roland Garros	3R (2006)
Wimbledon	2R (2006)
US Open	3R (2006)

Kariera tenisowa

Maret Ani rozpoczęła treningi tenisowe w wieku siedmiu lat. W 1998 rozpoczęła występy w turniejach juniorskich Międzynarodowej Federacji Tenisowej. W styczniu 2000 była 165. juniorką świata w grze pojedynczej, a w grudniu 2000 numerem 177. w rankingu deblowym. Jednocześnie była krajową mistrzynią w koszykówce, dopiero w wieku czternastu lat zdecydowała, że będzie zawodową tenisistką. Przeprowadziła się do Włoch trzy lata po tym, jak znalazła sponsora sportowego.

Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 1997 roku. Przez lata była rakietą numer jeden w swoim kraju, do czasu, gdy straciła tę pozycję na rzecz Kai Kanepi. Dopiero w lipcu 2001 po raz pierwszy brała udział w eliminacjach do turnieju WTA, miało to miejsce w Palermo i odpadła w pierwszej rundzie. W sierpniu doszła do trzeciej rundy kwalifikacji do wielkoszlemowego US Open. W lipcu 2002 zadebiutowała w zawodach WTA w Brukseli. W swoim pierwszym oficjalnym meczu pokonała Virginie Razzano 7:5, 6:7(5), 6:2, w drugim uległa Émilie Loit. W sierpniu, po przejściu eliminacji, zadebiutowała w imprezie wielkoszlemowej w US Open, odpadła w pierwszej rundzie.

Na przełomie 2005 i 2006 po serii występów w cyklu Międzynarodowej Federacji Tenisowej i licznych porażkach pierwszych rundach zawodów WTA awansowała do półfinału w Acapulco, notując swój pierwszy ćwierćfinał i półfinał w zawodowej karierze. Przegrała z Flavią Pennettą, ale dostała się do grona stu najlepszych tenisistek globu. Miesiąc później zagrała też w czwartej rundzie w Indian Wells, gdzie wyeliminowała Nathalie Dechy i Marion Bartoli, zatrzymując się na Annie-Lenie Grönefeld. Był to jednak chwilowy przebłysk, jej słabe występy w następnych zawodach spowodowały, że znów znacznie spadła w rankingu. Dopiero po dwóch latach, w kwietniu 2008 ponownie znalazła się w półfinale turnieju WTA w Estoril, pokonała ją Iveta Benešová. W lutym 2009 zagrała w ćwierćfinale w Acapulco. Maret Ani nigdy nie przeszła pierwszej rundy w indywidualnym turnieju wielkoszlemowym. 15 maja 2006 zajmowała najwyższe w karierze, 63. miejsce w singlowym rankingu WTA.

Maret Ani ma większe osiągnięcia w grze podwójnej. Według stanu na 20 lipca 2011 jest finalistką dwóch turniejów WTA, a w notowaniach deblowych z dnia 5 kwietnia 2004 zajmowała 39. miejsce. Obydwa finały osiągnęła w 2003, pierwszy w Estoril z Emmanuelle Gagliardi (przegrały z Petrą Mandulą i Patricią Wartusch), a drugi w Sopocie z Libuše Průšovą (przegrały z Tatianą Perebyjnis i Silviją Talają). Razem z Průšovą osiągnęła półfinał Australian Open 2004. Estonka i Czeszka zatrzymały się wówczas na Swietłanie Kuzniecowej i Jelenie Lichowcewej.

W swoim jedynym występie w grze mieszanej w turnieju wielkoszlemowym odpadła w pierwszej rundzie French Open 2004 w parze z Martinem Dammem po meczu z Jeleną Bowiną i Nenadem Zimonjiciem.

Od 1998 reprezentuje Estonię w rozgrywkach o Puchar Federacji. W 2011 przyczyniła się do awansu swojej reprezentacji do Grupy Światowej II. Bilans jej meczów w tym turnieju to 43-25.

W 2004 i 2008 reprezentowała Estonię w letnich igrzyskach olimpijskich. W grze pojedynczej w Pekinie przegrała w pierwszej rundzie z Lucie Šafářovą. Podobnie zakończyły się jej starty deblowe w parze z rodaczką Kaią Kanepi.

Życie prywatne

Maret Ani jest córką Andresa, właściciela prywatnej firmy i Mari, trenerki siatkówki. Ma jedną siostrę, Pille i brata Priita. Jej ulubioną nawierzchnią jest twarda, najsilniejsze uderzenia to serwis i forehand. Mówi po estońsku, angielsku i włosku. Mieszka we Włoszech.

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V

Gra podwójna

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	13 kwietnia 2003	Estoril	Ceglana	Emmanuelle Gagliardi	Petra Mandula Patricia Wartusch	7:6(3), 6:7(3), 2:6
Finalistka	2.	2 sierpnia 2003	Sopot	Ceglana	Libuše Průšová	Tetiana Perebyjnis Silvija Talaja	4:6, 5:7

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	17/10/2005	Saint-Raphaël	50 000	twarda	Mara Santangelo	6:3, 7:5
2.	22/01/2007	Capriolo	25 000	dywanowa	Carmen Klaschka	2:6, 6:1, 6:1
3.	07/02/2007	Tipton	25 000	twarda	Elise Tamaela	5:7, 7:6(3), 7:5
4.	26/03/2007	Patras	25 000	twarda	Mervana Jugić-Salkić	5:4 krecz
5.	02/04/2007	Putignano	25 000	twarda	Carmen Klaschka	7:6(8), 6:4
6.	01/10/2005	Troy	50 000	twarda	Stéphanie Dubois	3:6, 6:4, 6:2
7.	01/11/2009	Stambuł	25 000	twarda	Johanna Larsson	7:5, 6:7(5), 6:2

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2020-01-04] (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-01-04] (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2020-01-04] (ang.).