Loading AI tools
tenisistka czeska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lucie Šafářová (wym. [ˈlut͡sɪjɛ ˈʃafaːr̝ovaː]; ur. 4 lutego 1987 w Brnie) – czeska tenisistka, mistrzyni Australian Open 2015, French Open 2015, US Open 2016, Australian Open 2017 oraz French Open 2017 w grze podwójnej, finalistka French Open 2015 w grze pojedynczej, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich z Rio de Janeiro (2016) w grze podwójnej, zdobywczyni Pucharu Federacji 2011, 2012, 2014 i 2015 wraz z drużyną Czech, liderka rankingu WTA deblistek od 21 sierpnia 2017 do 1 października 2017.
_(30063191738).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 lutego 1987 | |||||||||
| Wzrost |
177 cm | |||||||||
| Gra |
leworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Status profesjonalny |
2002 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
2019 | |||||||||
| Trener |
Rob Steckley | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
7 WTA, 7 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
5 (14 września 2015) | |||||||||
| Australian Open |
QF (2007) | |||||||||
| Roland Garros |
F (2015) | |||||||||
| Wimbledon |
SF (2014) | |||||||||
| US Open |
4R (2014, 2017) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
15 WTA, 1 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
1 (21 sierpnia 2017) | |||||||||
| Australian Open |
W (2015, 2017) | |||||||||
| Roland Garros |
W (2015, 2017) | |||||||||
| Wimbledon |
QF (2014, 2015, 2018) | |||||||||
| US Open |
W (2016) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||
Šafářová w dotychczasowej karierze wygrała siedem turniejów gry pojedynczej i piętnaście gry podwójnej z cyklu WTA. Stała się znaną tenisistką po tym, jak w 2007 roku dwukrotnie wyeliminowała Francuzkę Amélie Mauresmo z turniejów wielkoszlemowych, między innymi w Melbourne, odbierając Mauresmo możliwość obrony tytułu. Kilkanaście dni po tym zwycięstwie pokonała Justine Henin w półfinale halowej imprezy w Paryżu i została jedną z czterech tenisistek, które ograły Belgijkę w tym sezonie.
Šafářová rozpoczęła treningi tenisowe już w wieku trzech lat. Pod okiem Jaroslava Bulanta osiągała sukcesy w rozgrywkach juniorskich. 14 października 2002 roku była ósmą juniorką świata w rankingu gry pojedynczej. W tym samym roku otrzymała status profesjonalny. W turniejach kobiecych mniejszej rangi (ITF) triumfowała pięciokrotnie. Po raz pierwszy miało to miejsce w 2004 roku w Bergamo, a po raz ostatni w 2005 w Prostějovie.
W tym samym sezonie po raz pierwszy starała się prawo udziału w turnieju głównym z cyklu WTA, ale zarówno na US Open, jak i w Filadelfii próby te nie powiodły się. Przełomowy w jej karierze był sezon 2005. Już w styczniu na podstawie miejsca rankingowego wystąpiła w imprezie w Auckland, pokonując w pierwszym spotkaniu Japonkę Yukę Yoshidę. Wkrótce brała udział w eliminacjach do wielkoszlemowego Australian Open 2005, odpadła jednak już na początku, przegrywając z Natalie Grandin. W lutym po raz pierwszy udało się jej przebrnąć kwalifikacje turniejowe; stało się to w Dosze. Trzy miesiące później nazwisko Šafářovej było już znane w całym tenisowym świecie. Czeszka zaskoczyła wszystkich, triumfując w turnieju WTA w portugalskim Estoril po uprzednim przebyciu eliminacji. Na listę jej pokonanych trafiły Ukrainka Kateryna Bondarenko, Hiszpanka Virginia Ruano Pascual, Holenderka Michaëlla Krajicek, Argentynka Gisela Dulko i w finale rozstawiona z numerem czwartym Chinka Li Na. Rankingowa pozycja Šafářovej nie wzrosła jednak zbytnio, do wielkoszlemowego French Open musiała się kwalifikować. Wygrała spotkania eliminacyjne, jednak w pierwszej rundzie uległa swojej rodaczce, Nicole Vaidišovej.
W czerwcu Šafářová wygrała kolejny turniej ITF w Prostějevie, po czym rozpoczęła sezon na kortach trawiastych. Młoda Czeszka sprawiła kolejną sensację, dochodząc w ’s-Hertogenbosch do finału, w którym nie sprostała Klárze Koukalovej. Odniosła jednak cenną wygraną nad Rosjanką Dinarą Safiną. Do wielkoszlemowego Wimbledonu przystępowała jako sześćdziesiąta zawodniczka świata, ale już w meczu otwarcia trafiła na Francuzkę Mary Pierce. Šafářová spadła nieco w klasyfikacjach światowych, ale to nie przeszkodziło jej zwyciężyć w niewielkich zawodach WTA w Forest Hills, w finale ogrywając Hinduskę Sanię Mirzę. Sezon zakończyła na drugiej rundzie w Hasselt, odnotowując w sumie siedemnaście porażek.
Na przełomie roku 2005 i 2006 wystąpiła w Pucharze Hopmana razem ze swoim narzeczonym, Tomášem Berdychem. Czescy reprezentanci nie wyszli jednak z rozgrywek grupowych.
Przebojem otworzyła sezon 2006, wygrywając w australijskim Gold Coast. W ćwierćfinale zwyciężyła najwyżej rozstawioną Szwajcarkę Patty Schnyder, a w finale Włoszkę Flavię Pennettę. Po serii pierwszych i drugich rund dobry wynik odniosła dopiero w Amelia Island, kończąc swój udział na półfinale. Przy okazji dopisała do swojej listy zwycięstwo nad Vaidišovą. W dalszej części roku była w gronie czterech najlepszych zawodniczek turnieju jedynie w Palermo. W listopadzie sklasyfikowana na czterdziestym pierwszym miejscu w rankingu.
Po słabym występie w Hobarcie na początku roku 2007 osiągnęła życiowy wynik – ćwierćfinał wielkoszlemowego Australian Open. Przegrała z Vaidišovą, ale w trzeciej rundzie wygrała z Francuzką Amélie Mauresmo, która broniła w Melbourne tytułu sprzed roku. Trzy tygodnie później doszła do finału w Paryżu, odnosząc serię imponujących wygranych. W gronie pokonanych przez Šafářovą znalazły się: Nicole Vaidišová, Swietłana Kuzniecowa i w półfinale liderka światowej klasyfikacji WTA, rozpoczynająca sezon z opóźnieniem właśnie w Paryżu, Belgijka Justine Henin. Po dramatycznym spotkaniu w drugiej rundzie Indian Wells Czeszka wygrała z Polką Agnieszką Radwańską. W sezonie kortów ziemnym była w półfinale w Estoril oraz trzeciej rundzie w Berlinie (pokonała Annę Czakwetadze). Podczas Roland Garros sprawiła sensację, po raz kolejny eliminując Amélie Mauresmo w turnieju wielkoszlemowym. Jak na ironię, także w trzeciej rundzie. Mauresmo może mówić o prawdziwej wielkoszlemowej klątwie Šafářovej. Tymczasem po występie w Paryżu Czeszka przestała osiągać dobre rezultaty, wkrótce zaczęły męczyć ją różnorodne kontuzje. Przedwcześnie zakończyła sezon turniejem w niemieckim Stuttgarcie na początku października, ulegając w pierwszej rundzie Danieli Hantuchovej.
Powróciła pod koniec grudnia 2007 w rozgrywkach Pucharu Hopmana, partnerując narzeczonemu, Tomášowi Berdychowi. Swój występ zakończyli na fazie grupowej. Następnie dotarła do 2 rundy turnieju WTA w Sydney, gdzie poddała mecz Belgijce Justine Henin. W Australian Open przegrała w 1 rundzie z Cataliną Castaño 1:6, 4:6.
Pod koniec sierpnia 2008 roku w świetnym stylu ponownie triumfowała w turnieju Forest Hills Tennis Classic rozgrywanym w Forest Hills, pokonując Akgul Amanmuradovą, Marinę Erakovic, Ivetę Benešovą i w finale Peng Shuai.
W 2012 roku doszła do finału turnieju w Charleston, w którym to przegrała z Amerykanką Sereną Williams 6:0, 6:1[1]. W tym samym turnieju, w grze podwójnej, w parze z Anastasiją Pawluczenkową odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w deblu. W finale pokonały one Anabel Medinę Garrigues oraz Jarosławę Szwiedową 5:7, 6:4, 10-6[2].
W roku 2013 obroniła tytuł deblowy uzyskany w poprzedniej edycji zawodów w Charleston. Razem z Kristiną Mladenovic pokonały w finale parę Andrea Hlaváčková–Liezel Huber wynikiem 6:3, 7:6(6). W maju razem z Pawluczenkową triumfowały w Madrycie, gdzie w meczu mistrzowskim pokonały Carę Black i Marinę Erakovic 6:2, 6:4.
We wrześniu triumfowała w turnieju Bell Challenge 2013 w Québecu pokonując w finale Marinę Erakovic wynikiem 6:4, 6:3. Było to jej pierwsze zwycięstwo singlowe w turnieju WTA od pięciu lat.
W styczniu 2014 Czeszka w parze z Tímeą Babos pokonała w meczu finałowym zawodów w Sydney parę Sara Errani–Roberta Vinci wynikiem 7:5, 3:6, 10–7. Na Wimbledonie osiągnęła półfinał gry pojedynczej.
W sezonie 2015 Šafářová została mistrzynią Australian Open w konkurencji gry podwójnej. Razem z Bethanie Mattek-Sands pokonały w finale wynikiem 6:4, 7:6(5) Chan Yung-jan oraz Zheng Jie. Pod koniec lutego zwyciężyła w mocno obsadzonym turnieju w Dosze, gdzie w finale pokonała rozstawioną Wiktoryję Azarankę 6:4, 6:3. Razem z Mattek-Sands triumfowały również w Stuttgarcie, w meczu mistrzowskim wygrywając 6:4, 6:3 z Caroline Garcią i Katariną Srebotnik. Podczas French Open awansowała do finału zarówno singla, jak i debla. W grze pojedynczej pokonała m.in. Mariję Szarapową i Anę Ivanović, uległa zaś Serenie Williams 3:6, 7:6(2), 2:6. W grze podwójnej razem z Mattek-Sands zwyciężyły nad Casey Dellacquą i Jarosławą Szwiedową 3:6, 6:4, 6:2.
Lucie Šafářová przez wiele lat była partnerką życiową, a potem także narzeczoną czeskiego tenisisty, Tomáša Berdycha, z którym wspólnie reprezentowała kraj w rozgrywkach o Puchar Hopmana. Rozstali się jesienią 2011 roku. Jej rodzice noszą imiona Jana i Milan. Ma starszą siostrę Veronikę, również tenisistkę, jednak bez większych sukcesów. Mieszka w rodzinnym Brnie. Lucie posługuje się trzema językami: czeskim, niemieckim i angielskim.
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z–P | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | Q1 | 1R | QF | 1R | 3R | 1R | 3R | 1R | 2R | 3R | 1R | A | 2R | 3R | 0 / 12 | 14 – 12 | ||||||||
| French Open | A | A | 1R | 1R | 4R | 2R | 2R | 2R | 2R | 2R | 1R | 4R | F | 3R | 1R | 2R | 0 / 14 | 20 – 14 | ||||||||
| Wimbledon | A | A | 1R | A | 3R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | SF | 4R | 4R | 2R | 3R | 0 / 13 | 18 – 13 | ||||||||
| US Open | A | Q2 | 1R | 2R | 3R | 1R | 1R | 1R | 3R | 3R | 2R | 4R | 1R | 2R | 4R | 2R | 0 / 14 | 16 – 14 | ||||||||
| Ranking na koniec roku | 533 | 185 | 50 | 41 | 24 | 65 | 42 | 33 | 25 | 17 | 29 | 17 | 9 | 63 | 30 | 106 | 0 / 53 | 68 – 53 | ||||||||
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 1R | 1R | A | 3R | 1R | 2R | 1R | QF | QF | W | A | W | QF | 2 / 11 | 24 – 9 | |||||||||
| French Open | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 2R | 3R | 1R | QF | 1R | W | 1R | W | 2R | 2 / 13 | 20 – 11 | |||||||||
| Wimbledon | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | QF | QF | 1R | 2R | QF | 0 / 13 | 11 – 12 | |||||||||
| US Open | A | A | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | 1R | 1R | 3R | 2R | A | W | SF | 2R | 1 / 13 | 16 – 12 | |||||||||
| Ranking na koniec roku | – | 456 | 511 | 785 | 881 | 91 | 120 | 149 | 134 | 59 | 18 | 29 | 4 | 7 | 6 | 51 | 5 / 50 | 71 – 44 | |||||||||
| Turniej | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | Tytuły | Z–P | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||
| 0 / 2 | 2 – 2 | ||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
| od 2021 | |
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 1 maja 2005 | Estoril | Ceglana |  Li Na |
6:7(4), 6:4, 6:3 |
| Finalistka | 1. | 18 czerwca 2005 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta |  Klára Koukalová |
6:3, 2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 20 sierpnia 2005 | Forest Hills | Twarda |  Sania Mirza |
3:6, 7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 3. | 7 stycznia 2006 | Gold Coast | Twarda |  Flavia Pennetta |
6:3, 6:4 |
| Finalistka | 2. | 5 lutego 2007 | Paryż | Dywanowa (hala) |  Nadieżda Pietrowa |
6:4, 1:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 23 sierpnia 2008 | Forest Hills | Twarda | Peng Shuai |
6:4, 6:2 |
| Finalistka | 3. | 20 września 2009 | Québec | Dywanowa (hala) |  Melinda Czink |
6:4, 3:6, 5:7 |
| Finalistka | 4. | 14 lutego 2010 | Paryż | Twarda (hala) | Jelena Diemientjewa |
7:6(5), 1:6, 4:6 |
| Finalistka | 5. | 6 marca 2011 | Kuala Lumpur | Twarda |  Jelena Dokić |
6:2, 6:7(9), 4:6 |
| Finalistka | 6. | 11 czerwca 2011 | Kopenhaga | Twarda (hala) |  Caroline Wozniacki |
1:6, 4:6 |
| Finalistka | 7. | 7 kwietnia 2012 | Charleston | Ceglana |  Serena Williams |
0:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 15 września 2013 | Québec | Dywanowa (hala) |  Marina Erakovic |
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 6. | 28 lutego 2015 | Doha | Twarda |  Wiktoryja Azaranka |
6:4, 6:3 |
| Finalistka | 8. | 6 czerwca 2015 | French Open | Ceglana | Serena Williams |
3:6, 7:6(2), 2:6 |
| Finalistka | 9. | 29 sierpnia 2015 | New Haven | Twarda | Petra Kvitová |
7:6(6), 2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 7. | 30 kwietnia 2016 | Praga | Ceglana | Samantha Stosur |
3:6, 6:1, 6:4 |
| Finalistka | 10. | 26 lutego 2017 | Budapeszt | Twarda (hala) | Tímea Babos |
7:6(4), 4:6, 3:6 |
| Rok | Rezultat | Rywalka | Wynik |
| 2015 | Faza grupowa |  Garbiñe Muguruza Petra Kvitová Angelique Kerber | 3:6, 6:7(4) 5:7, 5:7 6:4, 6:3 |
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2015 | Faza grupowa | Bethanie Mattek-Sands |  Chan Hao-ching Chan Yung-jan Caroline Garcia Katarina Srebotnik Garbiñe Muguruza Carla Suárez Navarro | 2:6, 2:6 2:6, 0:3 krecz 6:3, 7:6(1) |
| 2016 | Finał | Bethanie Mattek-Sands | Jekatierina Makarowa Jelena Wiesnina | 6:7(5), 3:6 |
| 2017 | wycofanie | Bethanie Mattek-Sands | nie wystąpiły z powodu kontuzji Mattek-Sands | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
