Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Kateřina Siniaková
czeska tenisistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Kateřina Siniaková (ur. 10 maja 1996 w Hradcu Králové) – czeska tenisistka, zwyciężczyni French Open 2018, 2021 i 2024, Wimbledonu 2018, 2022 i 2024, Australian Open 2022 i 2023 oraz US Open 2022 w grze podwójnej kobiet, mistrzyni juniorskich French Open, Wimbledonu i US Open w grze podwójnej oraz finalistka Australian Open w grze pojedynczej z 2013 roku, finalistka US Open 2017 i Australian Open 2021 w grze podwójnej kobiet, złota medalistka igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze podwójnej i z Paryża (2024) w grze mieszanej, medalistka olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy[1][2]. Liderka deblowego rankingu tenisistek.
Remove ads
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
W czerwcu 2012 roku wygrała swój pierwszy turniej rangi ITF w grze podwójnej. Podczas juniorskiego US Open 2012 dotarła do trzeciej rundy, w której przegrała z Anett Kontaveit. Trzy tygodnie później po raz drugi wystąpiła w seniorskich rozgrywkach singlowych, podczas turnieju o puli na gród 10 000 $ w Pradze. Jako zawodniczka z dziką kartą, dotarła do ćwierćfinału, gdzie uległa 2:6, 4:6 Magdzie Linette. W październiku triumfowała w dużym turnieju juniorskim w Osace. Na koniec roku doszła do finału Orange Bowl, w którym uległa Anie Konjuh 3:6, 2:6.
W styczniu 2013 roku dotarła do finału juniorskiego Australian Open 2013. W finale ponownie przegrała z Aną Konjuh – tym razem mecz zakończył się wynikiem 3:6, 4:6. Na początku marca odniosła pierwsze turniejowe zwycięstwo w karierze – podczas imprezy o puli nagród 10 000 $ we Frauenfeld pokonała w finale Kathinkę von Deichmann z Liechtensteinu 6:3, 4:6, 6:4. Tydzień później otrzymała dziką kartę do kwalifikacji turnieju w Miami. Po pokonaniu Mandy Minelli i Alexy Glatch, po raz pierwszy pojawiła się w głównej drabince turnieju WTA. W meczu pierwszej rundy uległa Garbiñe Muguruzie 2:6, 6:3, 4:6. W kolejnym tygodniu dotarła do półfinału turnieju o puli nagród 50 000 $ w Osprey, pokonując po drodze trzy zawodniczki z pierwszej dwusetki rankingu – Alexandrę Cadanțu, Irinę Falconi i Martę Sirotkinę. W meczu 1/2 finału uległa Marianie Duque Mariño 3:6, 1:6. W czerwcu 2013 zwyciężyła w juniorskich zawodach deblowych podczas French Open. W meczu mistrzowskim razem z Barborą Krejčíkovą pokonały 7:5, 6:2 Doménicę González i Beatriz Haddad Maię. Miesiąc później Czeszki triumfowały także na Wimbledonie, wygrywając w finale 6:3, 6:1 z Anheliną Kalininą i Iryną Szymanowicz. Reprezentantki Czech zwyciężyły także podczas US Open. W finale pokonały Belindę Bencic i Sarę Sorribes Tormo wynikiem 6:3, 6:4.
Pierwszy finał zawodów gry podwójnej cyklu WTA Tour osiągnęła w 2014 roku w Stanford, gdzie występowała w parze z Paulą Kanią. Debel przegrał w nim 2:6, 6:4, 5–10 z Garbiñe Muguruzą i Carlą Suárez Navarro. Po raz pierwszy turniejowe zwycięstwo odniosła w Taszkencie razem z Aleksandrą Krunić, pokonawszy parę Margarita Gasparian–Aleksandra Panowa 6:2, 6:1. Pod koniec sezonu wspólnie z Renatą Voráčovą triumfowały w zawodach rangi WTA 125K series w Limoges, gdzie pokonały w meczu mistrzowskim Tímeę Babos oraz Kristinę Mladenovic 2:6, 6:2, 10–5.
W sezonie 2015 Siniaková razem z Belindą Bencic wygrały rozgrywki w Pradze, pokonując w ostatnim meczu Katerynę Bondarenko i Evę Hrdinovą wynikiem 6:2, 6:2. W tym samym roku razem z Wierą Duszewiną osiągnęła finał zawodów w Taszkencie.
W 2017 roku razem z Lucie Hradecką osiągnęła pięć finałów deblowych – w Tajpej, Indian Wells, Charleston, Pradze i podczas wielkoszlemowego US Open, gdzie Czeszki uległy Chan Yung-jan i Martinie Hingis 3:6, 2:6.
W 2023 roku zwyciężyła w turnieju w Bad Homburg vor der Höhe, wygrywając w finale z Lucią Bronzetti 6:2, 7:6(5).
Remove ads
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 10 (5–5)
Gra podwójna 48 (30–18)
Gra mieszana 1 (1–0)
Remove ads
Finały turniejów WTA 125
Gra pojedyncza 1 (1–0)
Gra podwójna 1 (1–0)
Remove ads
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2017 | wycofanie | ![]() | nie wystąpiły z powodu kontuzji Hradeckiej | |
2018 | Finał | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 5:7 |
2019 | Faza grupowa | ![]() | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | 6:4, 6:2 2:6, 6:1, 5–10 3:6, 6:7(7) |
2021 | Zwycięstwo | ![]() | ![]() ![]() | 6:3, 6:4 |
2022 | Finał | ![]() | ![]() ![]() | 2:6, 6:4, 9–11 |
2023 | Faza grupowa | ![]() | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | 3:6, 7:6(6), 5–10 3:6, 7:5, 10–6 4:6, 5:7 |
2024 | Finał | ![]() | ![]() ![]() | 5:7, 3:6 |
Remove ads
Historia występów w turniejach WTA
W grze pojedynczej
W grze podwójnej
Remove ads
Finały turniejów ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 9 (8–1)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 10/03/2013 | ![]() |
10 000 | Dywanowa (hala) | ![]() |
6:3, 4:6, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 18/08/2013 | ![]() |
25 000 | Twarda | ![]() |
6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 3. | 06/10/2013 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
3:6, 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 4. | 17/11/2013 | ![]() |
25 000 | Dywanowa (hala) | ![]() |
6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 01/06/2014 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
6:1, 7:5 |
Zwyciężczyni | 6. | 02/11/2014 | ![]() |
50 000 | Twarda (hala) | ![]() |
7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 7. | 15/05/2016 | ![]() |
100 000 | Ceglana | ![]() |
7:6(4), 5:7, 6:0 |
Finalistka | 1. | 13/12/2020 | ![]() |
100 000+H | Twarda | ![]() |
6:4, 3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 8. | 07/08/2022 | ![]() |
100 000 | Twarda | ![]() |
6:4, 6:1 |
Gra podwójna 7 (4–3)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 11/06/2012 | ![]() |
10 000 | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 2. | 23/06/2013 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:0, 6:2 |
Finalistka | 1. | 04/08/2013 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
7:6(11), 4:6, 8–10 |
Zwyciężczyni | 3. | 11/08/2013 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:1, 6:4 |
Finalistka | 2. | 23/11/2013 | Szarm el-Szejk | 75 000+H | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
7:6(5), 0:6, 4–10 |
Zwyciężczyni | 4. | 01/06/2014 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:0, 6:1 |
Finalistka | 3. | 08/11/2015 | ![]() |
50 000 | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 2:6 |
Remove ads
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Gra mieszana
Remove ads
Finały wielkoszlemowych turniejów juniorskich
Gra pojedyncza (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Finalistka | 2013 | ![]() |
Twarda | ![]() |
3:6, 4:6 |
Gra podwójna (3)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2013 | ![]() |
Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2013 | ![]() |
Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2013 | ![]() |
Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 6:4 |
Uwagi
- Do 2013 roku turniej w Tokio był w kategorii Premier 5, od 2014 spadł do rangi Premier (obecnie WTA 500), a jego miejsce zajął turniej Wuhan Open.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads