Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Kaia Kanepi
estońska tenisistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Kaia Kanepi (ur. 10 czerwca 1985 w Haapsalu) – estońska tenisistka, mistrzyni juniorskiego French Open 2001 w grze pojedynczej.
Remove ads
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa

Jako juniorka wygrała wielkoszlemowy French Open 2001, w którego finale pokonała Swietłanę Kuzniecową i została liderką rankingu juniorskiego.
W czerwcu 2006 roku osiągnęła pozycję 62 w rankingu światowym. Jest zawodniczką praworęczną, z oburęcznym backhandem, o bardzo dobrych warunkach fizycznych. Reprezentowała Estonię na letnich igrzyskach olimpijskich w 2000 roku w Sydney i w 2004 roku w Atenach. Obecnie jest najwyżej notowaną zawodniczką w kraju i jednocześnie jedyną Estonką sklasyfikowaną w pierwszej setce rankingów światowych (druga jest Maret Ani).
W turnieju zawodowym zadebiutowała w Wiedniu w 2001 roku, w pierwszej rundzie trafiła na znacznie wyżej notowaną zawodniczkę, Anke Huber, z którą przegrała. Rok później dostała się do turniejów głównych w Portorožu i w Helsinkach. W latach 2003–2004 odnosiła sukcesy w rozgrywkach ITF, wygrywając kolejne turnieje. Jednak na IO w Atenach przegrała już w pierwszej rundzie. Odniosła kontuzję kolana, która wyeliminowała ją z rozgrywek do lutego 2005.
Rok 2005 to jeden z najlepszych sezonów w jej dotychczasowej karierze. Jako pierwsza w historii Estonka osiągnęła półfinał turnieju zawodowego (w Kolkacie), ulegając dopiero wysoko notowanej Rosjance Anastasiji Myskinie. Zakwalifikowała się do turnieju w Hasselt i wygrała kolejny turniej ITF.
Na początku sezonu 2006 kilkakrotnie odpadła we wczesnych rundach turnieju. Zaliczyła debiut wielkoszlemowy, na Roland Garros, odpadając w drugiej rundzie (w pierwszej rundzie wygrała z Květą Peschke, a w drugiej zdobyła seta w meczu przeciw Anabel Medinie Garrigues). Zadebiutowała też w dwóch pozostałych turniejach Wielkiego Szlema, osiągnęła trzecią rundę US Open (porażka z Virginie Razzano). Odnotowała awans z miejsca 87 na 72 w rankingu światowym. Na tydzień przed zakończeniem sezonu doszła do finału turnieju zawodowego. Był to turniej Gaz de France Stars w Hasselt. Kaia przebrnęła trzy rundy eliminacji, jako zawodniczka rozstawiona z siódemką, ograła między innymi pierwszą rakietę Luksemburga, Anne Kremer. W turnieju głównym ograła kolejno: Nathalie Dechy, Eleni Daniilidu, [2] Francescę Schiavone i Michaëllę Krajicek, ulegając w decydującym meczu rozstawionej z numerem [1] Kim Clijsters 3:6, 6:3, 4:6. Została pierwszą Estonką, która zagrała w finale zawodowej imprezy tenisowej i umocniła się na pozycji liderki wewnętrznych rankingów Estonii.
W 2008 roku grała we wszystkich turniejach Wielkoszlemowych i w trzech wygrała przynajmniej po jednym meczu w turnieju głównym. W turnieju Roland Garros pokonała w turnieju głównym kolejno – Yuan Meng z Chin 6:2, 6:2, następnie rozstawioną Rosjankę Annę Czakwetadze 6:4, 7:6, Hiszpankę Anabel Medinę Garrigues 6:1, 5:7, 7:5 i Petrę Kvitovą 6:3, 3:6, 6:1, ulegając dopiero Swietłanie Kuzniecowej 5:7, 2:6.
Sezon 2009 był dla Estonki podzielony na dobrą część i złą część. Na początku sezonu odpadła co prawda w 1 rundzie Australian Open, jednak później dotarła do 3 rundy turnieju w Indian Wells i w Miami (warto odnotować, że w Miami przegrała w 3 rundzie z Agnieszką Radwańską 3:6, 4:6). Na początku kwietnia dotarła do ćwierćfinału turnieju w Marbelli. Po nieudanym turnieju w Barcelonie w maju Kanepi dość niespodziewanie osiągnęła ćwierćfinał w Rzymie eliminując kolejno amerykańską kwalifikantkę Vanię King 6:4, 6:3, Austriaczkę Sybille Bammer 7:5, 6:3, Szwajcarkę Patty Schnyder 6:3, 6:0 i ulegając dopiero Wiktoryi Azarance 6:7, 3:6. Głównie ten turniej pozwolił awansować Kanepi na 18 – najwyższe w rankingu – miejsce 25 maja właśnie 2009 roku. Jeszcze przed 25 maja Kanepi odpadła w 1 rundzie turnieju w Madrycie i turnieju Roland Garros. Do końca sezonu nie udało jej się już wygrać żadnego meczu w cyklu WTA. Tym sposobem sezon zakończyła już w siódmej dziesiątce rankingu WTA.
2010 rok zaczął się dla Estonki dużo lepiej – w Auckland sprawiła sensację eliminując rozstawioną z numerem 2 Chinkę Li Na. Potem przegrała z wracającą do dobrej formy Rosjanką Mariją Kirilenko 2:6, 3:6. W Hobart spotkała się w 1 rundzie z inną Chinką Zheng Jie rozstawioną z numerem 7 i przegrała po wyrównanym meczu 6:4, 3:6, 6:7. Pod koniec stycznia osiągnęła jeszcze 2 rundę wielkoszlemowego turnieju Australian Open pokonując Tajwankę Chan Yung-jan 7:6, 6:2 i przegrywając z rozstawioną z numerem 19 Rosjanką Nadieżdą Pietrową 4:6, 4:6. W lutym Kanepi zaprezentowała się z bardzo dobrej strony w Memphis osiągając ćwierćfinał. W Acapulco dotarła do 2 rundy, w 1 gromiąc reprezentantkę gospodarzy Alejandrę Granillo. W marcu Kanepi wzięła udział we wszystkich możliwych turniejach, ale tylko w Monterrey awansowała do 2 rundy. Mimo lepszej formy niż w drugiej połowie 2009 roku, Estonka wypadła z pierwszej 100. W kwietniu Kanepi odpuściła sobie starty w turniejach cyklu WTA i startowała z powodzeniem w turniejach mniejszej rangi. Dzięki dobrym występom wróciła do czołowej 100. W maju wystąpiła w wielkoszlemowym Roland Garros, gdzie po pokonaniu Francuzki Pauline Parmentier 6:3, 6:1 przegrała po walce z rozstawioną z numerem 4 Serbką Jeleną Janković 2:6, 6:3, 4:6. W czerwcu wystąpiła w turnieju w Birmingham. Będąc kwalifikantką znalazła się w ćwierćfinale – pokonała w nim niespodziewanie rozstawioną z numerem 12 Brytyjkę Elenę Baltachę w 1 secie 6:1, po czym przeciwniczka zrezygnowała z gry, następnie wygrała z Australijką Jarmilą Groth 7:6, 7:5, Michelle Larcher de Brito 6:2, 6:2 po czym przegrała z rozstawioną z numerem 1 Chinką Li Na 4:6, 2:6. Na porażkę miały wpływ dwa mecze w 1 dniu – właśnie z Li Na oraz z Michelle Larcher de Brito. Potem przyszedł czas na Wimbledon. Estonka znajdowała się przed jego rozpoczęciem na 79 miejscu w rankingu. Kanepi znowu brała udział w kwalifikacjach, w których dość pechowo została rozstawiona z numerem 1 – oznaczało to, że gdyby o jedna zawodniczka więcej znajdująca się przed nią zrezygnowała z gry w Wimbledonie Kanepi znalazłaby się w turnieju bez kwalifikacji. W 1 rundzie kwalifikacji pokonała Ukrainkę Olhę Sawczuk 6:1, 7:5, potem wyeliminowała Jelenę Bowinę 6:1, 6:2, a w ostatniej rundzie pokonała Serbkę Ajlę Tomljanović w takim samym stosunku. W 1 rundzie głównego turnieju trafiła na rozstawioną z 6 Samanthę Stosur – niedawną finalistkę French Open. Ku zdumieniu wielu kibiców wygrała ten mecz 6:4, 6:4. W kolejnej rundzie jej rywalką była mało znana Rumunka Edina Gallovits. Mimo marnej reputacji Gallovits stawiła zacięty opór – przegrała z Kanepi 4:6, 5:7. W 3 rundzie Kanepi wyeliminowała numer 31 turnieju – zwyciężczynię turnieju Warsaw Open Alexandrę Dulgheru, czyli kolejną Rumunkę – w bardzo jednostronnym meczu 6:1, 6:2. W kolejnej rundzie jej rywalką była Klára Zakopalová. Czeszka przegrała z Estonką 2:6, 4:6. W opublikowanym następnego dnia rankingu Kanepi znalazła się na 80 miejscu – pozycję niżej niż w poprzednim. Zagrała w ćwierćfinale z następną Czeszką – Petrą Kvitovą, z którą w 2008 roku grała o ćwierćfinał Roland Garros – wówczas wygrała po 3 setach Kanepi. Pierwszego seta wygrała Kanepi 6:4. W drugim po tie-breaku triumfowała Kvitová 7:6. W trzecim secie Kanepi prowadziła 4:0 i serwowała, następnie prowadziła 5:2 i 6:5 by przegrać ten set 6:8. Mimo porażki Kanepi awansowała aż o 42 miejsca w rankingu – na 38 miejsce.
W 2012 roku osiągnęła drugą rundę Australian Open oraz ćwierćfinał French Open. W pozostałych turniejach zaliczanych do Wielkiego Szlema nie występowała z powodu kontuzji. We wrześniu 2012 roku osiągnęła finał turnieju w Seulu, w którym uległa Caroline Wozniacki 1:6, 0:6.
Dla Kanepi pierwszym turniejem WTA Tour w sezonie 2013 były zawody w Katowicach, gdzie osiągnęła drugą rundę. Następnie awansowała także do drugiej rundy w Marrakeszu i doszła do półfinału w Oeiras. W Madrycie Estonka osiągnęła ćwierćfinał. Na turnieju w Brukseli pokonała w finale Peng Shuai 6:2, 7:5. Na French Open odpadła w drugiej rundzie, a w 's-Hertogenbosch w pierwszej. W wielkoszlemowym Wimbledonie przegrała w ćwierćfinale z późniejszą finalistką – Sabine Lisicki.
W 2022 roku, mimo 115. pozycji w rankingu WTA, awansowała do ćwierćfinału Australian Open, po drodze pokonując rozstawioną z numerem drugim Arynę Sabalenkę. W meczu o półfinał przegrała z Igą Świątek 6:4, 6:7(2), 3:6.
W zawodach cyklu WTA Tour Estonka wygrała cztery turnieje w grze pojedynczej z dziesięciu rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast osiągnęła jeden finał.
Remove ads
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 10 (4–6)
Gra podwójna 1 (0–1)
Finały turniejów rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 27 (21–6)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Finalistka | 1. | 04/07/1999 | ![]() |
10 000 | Ceglana | ![]() |
3:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 25/06/2000 | ![]() |
10 000 | Ceglana | ![]() |
6:1, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 17/06/2001 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
7:6(4), 6:3 |
Finalistka | 2. | 22/07/2001 | ![]() |
50 000 | Ceglana | ![]() |
5:7, 6:7(5) |
Finalistka | 3. | 29/07/2001 | ![]() |
50 000 | Ceglana | ![]() |
2:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 08/06/2003 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 4. | 14/09/2003 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
6:3, 6:3 |
Finalistka | 4. | 19/10/2003 | ![]() |
25 000 | Twarda (hala) | ![]() |
5:7, 4:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 15/02/2004 | ![]() |
25 000 | Twarda (hala) | ![]() |
7:6(5), 6:0 |
Zwyciężczyni | 6. | 03/07/2005 | ![]() |
75 000 | Ceglana | ![]() |
3:6, 6:1, 7:5 |
Finalistka | 5. | 17/12/2005 | ![]() |
75 000 +H | Ceglana | ![]() |
2:6, 0:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 02/05/2010 | ![]() |
100 000 +H | Ceglana | ![]() |
6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 8. | 16/05/2010 | ![]() |
50 000 +H | Ceglana | ![]() |
6:2, 7:5 |
Finalistka | 6. | 06/07/2014 | ![]() |
100 000 | Ceglana | ![]() |
3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 9. | 12/07/2014 | ![]() |
100 000 | Ceglana | ![]() |
6:2, 6:4 |
Zwyciężczyni | 10. | 19/12/2015 | ![]() |
75 000 | Twarda | ![]() |
6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 11. | 10/06/2017 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
6:3, 6:7(5), 2:0 krecz |
Zwyciężczyni | 12. | 29/07/2017 | ![]() |
15 000 | Ceglana | ![]() |
6:1, 6:0 |
Zwyciężczyni | 13. | 05/11/2017 | ![]() |
25 000 | Twarda (hala) | ![]() |
6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 14. | 10/06/2018 | ![]() |
60 000 | Ceglana | ![]() |
6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 15. | 01/12/2019 | ![]() |
15 000 | Twarda (hala) | ![]() |
6:4, 6:3 |
Zwyciężczyni | 16. | 18/10/2020 | ![]() |
25 000 | Twarda (hala) | ![]() |
6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 17. | 31/10/2020 | ![]() |
25 000 | Twarda (hala) | ![]() |
6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 18. | 22/11/2020 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 19. | 08/08/2021 | ![]() |
25 000 | Ceglana | ![]() |
7:5, 6:4 |
Zwyciężczyni | 20. | 26/09/2021 | ![]() |
25 000 | Twarda | ![]() |
6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 21. | 16/07/2023 | ![]() |
60 000 | Ceglana | ![]() |
6:2, 7:6(5) |
Gra podwójna 3 (2–1)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Finalistka | 1. | 25/06/2000 | ![]() |
10 000 | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(5), 4:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 12/10/2003 | ![]() |
25 000 | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
6:3, 7:5 |
Zwyciężczyni | 2. | 15/07/2007 | ![]() |
100 000 | Ceglana | ![]() |
![]() ![]() |
6:4, 6:1 |
Remove ads
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Remove ads
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 2001 | ![]() |
Ceglana | ![]() |
6:3, 1:6, 6:2 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-11-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-11-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-11-26] (ang.).
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads