Loading AI tools
estońska tenisistka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaia Kanepi (ur. 10 czerwca 1985 w Haapsalu) – estońska tenisistka, mistrzyni juniorskiego French Open 2001 w grze pojedynczej.
_(48522005927).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 czerwca 1985 |
| Wzrost |
181 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2000 |
| Zakończenie kariery |
aktywna |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
4 WTA, 21 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
15 (20 sierpnia 2012) |
| Australian Open |
QF (2022) |
| Roland Garros |
QF (2008, 2012) |
| Wimbledon |
QF (2010, 2013) |
| US Open |
QF (2010, 2017) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 2 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
106 (6 czerwca 2011) |
| Australian Open |
2R (2011, 2012, 2014) |
| Roland Garros |
3R (2012, 2014) |
| Wimbledon |
3R (2008, 2009) |
| US Open |
1R (2006–2010, 2013, 2018) |
| Strona internetowa | |
Jako juniorka wygrała wielkoszlemowy French Open 2001, w którego finale pokonała Swietłanę Kuzniecową i została liderką rankingu juniorskiego.
W czerwcu 2006 roku osiągnęła pozycję 62 w rankingu światowym. Jest zawodniczką praworęczną, z oburęcznym backhandem, o bardzo dobrych warunkach fizycznych. Reprezentowała Estonię na letnich igrzyskach olimpijskich w 2000 roku w Sydney i w 2004 roku w Atenach. Obecnie jest najwyżej notowaną zawodniczką w kraju i jednocześnie jedyną Estonką sklasyfikowaną w pierwszej setce rankingów światowych (druga jest Maret Ani).
W turnieju zawodowym zadebiutowała w Wiedniu w 2001 roku, w pierwszej rundzie trafiła na znacznie wyżej notowaną zawodniczkę, Anke Huber, z którą przegrała. Rok później dostała się do turniejów głównych w Portorožu i w Helsinkach. W latach 2003–2004 odnosiła sukcesy w rozgrywkach ITF, wygrywając kolejne turnieje. Jednak na IO w Atenach przegrała już w pierwszej rundzie. Odniosła kontuzję kolana, która wyeliminowała ją z rozgrywek do lutego 2005.
Rok 2005 to jeden z najlepszych sezonów w jej dotychczasowej karierze. Jako pierwsza w historii Estonka osiągnęła półfinał turnieju zawodowego (w Kolkacie), ulegając dopiero wysoko notowanej Rosjance Anastasiji Myskinie. Zakwalifikowała się do turnieju w Hasselt i wygrała kolejny turniej ITF.
Na początku sezonu 2006 kilkakrotnie odpadła we wczesnych rundach turnieju. Zaliczyła debiut wielkoszlemowy, na Roland Garros, odpadając w drugiej rundzie (w pierwszej rundzie wygrała z Květą Peschke, a w drugiej zdobyła seta w meczu przeciw Anabel Medinie Garrigues). Zadebiutowała też w dwóch pozostałych turniejach Wielkiego Szlema, osiągnęła trzecią rundę US Open (porażka z Virginie Razzano). Odnotowała awans z miejsca 87 na 72 w rankingu światowym. Na tydzień przed zakończeniem sezonu doszła do finału turnieju zawodowego. Był to turniej Gaz de France Stars w Hasselt. Kaia przebrnęła trzy rundy eliminacji, jako zawodniczka rozstawiona z siódemką, ograła między innymi pierwszą rakietę Luksemburga, Anne Kremer. W turnieju głównym ograła kolejno: Nathalie Dechy, Eleni Daniilidu, [2] Francescę Schiavone i Michaëllę Krajicek, ulegając w decydującym meczu rozstawionej z numerem [1] Kim Clijsters 3:6, 6:3, 4:6. Została pierwszą Estonką, która zagrała w finale zawodowej imprezy tenisowej i umocniła się na pozycji liderki wewnętrznych rankingów Estonii.
W 2008 roku grała we wszystkich turniejach Wielkoszlemowych i w trzech wygrała przynajmniej po jednym meczu w turnieju głównym. W turnieju Roland Garros pokonała w turnieju głównym kolejno – Yuan Meng z Chin 6:2, 6:2, następnie rozstawioną Rosjankę Annę Czakwetadze 6:4, 7:6, Hiszpankę Anabel Medinę Garrigues 6:1, 5:7, 7:5 i Petrę Kvitovą 6:3, 3:6, 6:1, ulegając dopiero Swietłanie Kuzniecowej 5:7, 2:6.
Sezon 2009 był dla Estonki podzielony na dobrą część i złą część. Na początku sezonu odpadła co prawda w 1 rundzie Australian Open, jednak później dotarła do 3 rundy turnieju w Indian Wells i w Miami (warto odnotować, że w Miami przegrała w 3 rundzie z Agnieszką Radwańską 3:6, 4:6). Na początku kwietnia dotarła do ćwierćfinału turnieju w Marbelli. Po nieudanym turnieju w Barcelonie w maju Kanepi dość niespodziewanie osiągnęła ćwierćfinał w Rzymie eliminując kolejno amerykańską kwalifikantkę Vanię King 6:4, 6:3, Austriaczkę Sybille Bammer 7:5, 6:3, Szwajcarkę Patty Schnyder 6:3, 6:0 i ulegając dopiero Wiktoryi Azarance 6:7, 3:6. Głównie ten turniej pozwolił awansować Kanepi na 18 – najwyższe w rankingu – miejsce 25 maja właśnie 2009 roku. Jeszcze przed 25 maja Kanepi odpadła w 1 rundzie turnieju w Madrycie i turnieju Roland Garros. Do końca sezonu nie udało jej się już wygrać żadnego meczu w cyklu WTA. Tym sposobem sezon zakończyła już w siódmej dziesiątce rankingu WTA.
2010 rok zaczął się dla Estonki dużo lepiej – w Auckland sprawiła sensację eliminując rozstawioną z numerem 2 Chinkę Li Na. Potem przegrała z wracającą do dobrej formy Rosjanką Mariją Kirilenko 2:6, 3:6. W Hobart spotkała się w 1 rundzie z inną Chinką Zheng Jie rozstawioną z numerem 7 i przegrała po wyrównanym meczu 6:4, 3:6, 6:7. Pod koniec stycznia osiągnęła jeszcze 2 rundę wielkoszlemowego turnieju Australian Open pokonując Tajwankę Chan Yung-jan 7:6, 6:2 i przegrywając z rozstawioną z numerem 19 Rosjanką Nadieżdą Pietrową 4:6, 4:6. W lutym Kanepi zaprezentowała się z bardzo dobrej strony w Memphis osiągając ćwierćfinał. W Acapulco dotarła do 2 rundy, w 1 gromiąc reprezentantkę gospodarzy Alejandrę Granillo. W marcu Kanepi wzięła udział we wszystkich możliwych turniejach, ale tylko w Monterrey awansowała do 2 rundy. Mimo lepszej formy niż w drugiej połowie 2009 roku, Estonka wypadła z pierwszej 100. W kwietniu Kanepi odpuściła sobie starty w turniejach cyklu WTA i startowała z powodzeniem w turniejach mniejszej rangi. Dzięki dobrym występom wróciła do czołowej 100. W maju wystąpiła w wielkoszlemowym Roland Garros, gdzie po pokonaniu Francuzki Pauline Parmentier 6:3, 6:1 przegrała po walce z rozstawioną z numerem 4 Serbką Jeleną Janković 2:6, 6:3, 4:6. W czerwcu wystąpiła w turnieju w Birmingham. Będąc kwalifikantką znalazła się w ćwierćfinale – pokonała w nim niespodziewanie rozstawioną z numerem 12 Brytyjkę Elenę Baltachę w 1 secie 6:1, po czym przeciwniczka zrezygnowała z gry, następnie wygrała z Australijką Jarmilą Groth 7:6, 7:5, Michelle Larcher de Brito 6:2, 6:2 po czym przegrała z rozstawioną z numerem 1 Chinką Li Na 4:6, 2:6. Na porażkę miały wpływ dwa mecze w 1 dniu – właśnie z Li Na oraz z Michelle Larcher de Brito. Potem przyszedł czas na Wimbledon. Estonka znajdowała się przed jego rozpoczęciem na 79 miejscu w rankingu. Kanepi znowu brała udział w kwalifikacjach, w których dość pechowo została rozstawiona z numerem 1 – oznaczało to, że gdyby o jedna zawodniczka więcej znajdująca się przed nią zrezygnowała z gry w Wimbledonie Kanepi znalazłaby się w turnieju bez kwalifikacji. W 1 rundzie kwalifikacji pokonała Ukrainkę Olhę Sawczuk 6:1, 7:5, potem wyeliminowała Jelenę Bowinę 6:1, 6:2, a w ostatniej rundzie pokonała Serbkę Ajlę Tomljanović w takim samym stosunku. W 1 rundzie głównego turnieju trafiła na rozstawioną z 6 Samanthę Stosur – niedawną finalistkę French Open. Ku zdumieniu wielu kibiców wygrała ten mecz 6:4, 6:4. W kolejnej rundzie jej rywalką była mało znana Rumunka Edina Gallovits. Mimo marnej reputacji Gallovits stawiła zacięty opór – przegrała z Kanepi 4:6, 5:7. W 3 rundzie Kanepi wyeliminowała numer 31 turnieju – zwyciężczynię turnieju Warsaw Open Alexandrę Dulgheru, czyli kolejną Rumunkę – w bardzo jednostronnym meczu 6:1, 6:2. W kolejnej rundzie jej rywalką była Klára Zakopalová. Czeszka przegrała z Estonką 2:6, 4:6. W opublikowanym następnego dnia rankingu Kanepi znalazła się na 80 miejscu – pozycję niżej niż w poprzednim. Zagrała w ćwierćfinale z następną Czeszką – Petrą Kvitovą, z którą w 2008 roku grała o ćwierćfinał Roland Garros – wówczas wygrała po 3 setach Kanepi. Pierwszego seta wygrała Kanepi 6:4. W drugim po tie-breaku triumfowała Kvitová 7:6. W trzecim secie Kanepi prowadziła 4:0 i serwowała, następnie prowadziła 5:2 i 6:5 by przegrać ten set 6:8. Mimo porażki Kanepi awansowała aż o 42 miejsca w rankingu – na 38 miejsce.
W 2012 roku osiągnęła drugą rundę Australian Open oraz ćwierćfinał French Open. W pozostałych turniejach zaliczanych do Wielkiego Szlema nie występowała z powodu kontuzji. We wrześniu 2012 roku osiągnęła finał turnieju w Seulu, w którym uległa Caroline Wozniacki 1:6, 0:6.
Dla Kanepi pierwszym turniejem WTA Tour w sezonie 2013 były zawody w Katowicach, gdzie osiągnęła drugą rundę. Następnie awansowała także do drugiej rundy w Marrakeszu i doszła do półfinału w Oeiras. W Madrycie Estonka osiągnęła ćwierćfinał. Na turnieju w Brukseli pokonała w finale Peng Shuai 6:2, 7:5. Na French Open odpadła w drugiej rundzie, a w 's-Hertogenbosch w pierwszej. W wielkoszlemowym Wimbledonie przegrała w ćwierćfinale z późniejszą finalistką – Sabine Lisicki.
W 2022 roku, mimo 115. pozycji w rankingu WTA, awansowała do ćwierćfinału Australian Open, po drodze pokonując rozstawioną z numerem drugim Arynę Sabalenkę. W meczu o półfinał przegrała z Igą Świątek 6:4, 6:7(2), 3:6.
W zawodach cyklu WTA Tour Estonka wygrała cztery turnieje w grze pojedynczej z dziesięciu rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast osiągnęła jeden finał.
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | Q2 | A | Q2 | A | Q1 | 2R | 1R | 3R | 2R | 2R | 2R | A | 1R | 1R | A | A | 3R | 1R | 1R | 3R | QF | 1R | 0 / 14 | 14 – 14 | |
| French Open | A | A | A | Q2 | A | 2R | 1R | QF | 1R | 2R | 3R | QF | 2R | 1R | 1R | Q2 | A | 1R | 4R | 2R | 1R | 3R | 1R | 0 / 16 | 19 – 16 | |
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 1R | QF | 1R | A | QF | 2R | 1R | A | Q2 | 1R | 2R | NH | 1R | 1R | 1R | 0 / 14 | 11 – 14 | |
| US Open | A | Q1 | Q2 | A | Q2 | 3R | 1R | 2R | 1R | QF | 2R | A | 3R | 4R | 2R | A | QF | 4R | 2R | 2R | 2R | 2R | 2R | 0 / 16 | 26 – 16 | |
| Ranking na koniec roku | 203 | 283 | 167 | 226 | 120 | 64 | 75 | 27 | 61 | 22 | 34 | 19 | 30 | 52 | 126 | 302 | 107 | 58 | 101 | 101 | 72 | 30 | 0 / 60 | 70 – 60 | ||
| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | 1R | 1R | 2R | 2R | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 6 | 3 – 6 | ||
| French Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 2R | A | 2R | 3R | A | 3R | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 8 | 6 – 8 | ||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 3R | 3R | 2R | A | A | A | 1R | A | A | A | 2R | A | NH | 1R | 1R | A | 0 / 9 | 6 – 9 | ||
| US Open | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A | 1R | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 0 / 7 | 0 – 7 | ||
| Ranking na koniec roku | – | 546 | 363 | – | 501 | 890 | 330 | 244 | 156 | 285 | 150 | 119 | – | 167 | – | – | – | 324 | – | – | 1384 | 519 | 0 / 30 | 15 – 30 | |||
| Turniej | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | Tytuły | Z–P | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||
| French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 0 | ||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | A | 0 / 2 | 1 – 2 | ||
| 0 / 4 | 2 – 3 | ||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
| od 2021 | |
| WTA 1000 (obowiązkowe) | |
| WTA 1000 (nieobowiązkowe) | |
| WTA 500 | |
| WTA 250 | |
| WTA 125 | |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 5 listopada 2006 | Hasselt | Dywanowa (hala) |  Kim Clijsters |
3:6, 6:3, 4:6 |
| Finalistka | 2. | 5 października 2008 | Tokio | Twarda |  Caroline Wozniacki |
2:6, 6:3, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 18 lipca 2010 | Palermo | Ceglana |  Flavia Pennetta |
6:4, 6:3 |
| Finalistka | 3. | 23 października 2011 | Moskwa | Twarda (hala) |  Dominika Cibulková |
6:3, 6:7(1), 5:7 |
| Zwyciężczyni | 2. | 7 stycznia 2012 | Brisbane | Twarda | Daniela Hantuchová |
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 3. | 5 maja 2012 | Estoril | Ceglana |  Carla Suárez Navarro |
3:6, 7:6(8), 6:4 |
| Finalistka | 4. | 23 września 2012 | Seul | Twarda | Caroline Wozniacki |
1:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 25 maja 2013 | Bruksela | Ceglana |  Peng Shuai |
6:2, 7:5 |
| Finalistka | 5. | 7 lutego 2021 | Melbourne | Twarda | Elise Mertens |
4:6, 1:6 |
| Finalistka | 6. | 7 sierpnia 2022 | Waszyngton | Twarda |  Ludmiła Samsonowa |
6:4, 3:6, 3:6 |
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 15 kwietnia 2012 | Kopenhaga | Twarda |  Sofia Arvidsson |
 Kimiko Date-Krumm Rika Fujiwara |
2:6, 6:4, 5–10 |
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 04/07/1999 |  Tallinn |
10 000 | Ceglana |  Anna Zaporożanowa |
3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 25/06/2000 | Tallinn |
10 000 | Ceglana | Margit Rüütel |
6:1, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2. | 17/06/2001 | Tallinn |
25 000 | Ceglana | Ľubomíra Kurhajcová |
7:6(4), 6:3 |
| Finalistka | 2. | 22/07/2001 | Modena |
50 000 | Ceglana |  Maja Matevžič |
5:7, 6:7(5) |
| Finalistka | 3. | 29/07/2001 |  Ettenheim |
50 000 | Ceglana | Maja Matevžič |
2:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 08/06/2003 | Galatina |
25 000 | Ceglana | María José Martínez Sánchez |
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 4. | 14/09/2003 | Turyn |
25 000 | Ceglana |  Mervana Jugić-Salkić |
6:3, 6:3 |
| Finalistka | 4. | 19/10/2003 |  Joué-lès-Tours |
25 000 | Twarda (hala) |  Dally Randriantefy |
5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 15/02/2004 |  Sunderland |
25 000 | Twarda (hala) |  Anna Czakwetadze |
7:6(5), 6:0 |
| Zwyciężczyni | 6. | 03/07/2005 | Fano |
75 000 | Ceglana |  Melinda Czink |
3:6, 6:1, 7:5 |
| Finalistka | 5. | 17/12/2005 |  Dubaj |
75 000 +H | Ceglana | Marion Bartoli |
2:6, 0:6 |
| Zwyciężczyni | 7. | 02/05/2010 | Cagnes-sur-Mer |
100 000 +H | Ceglana | Maša Zec Peškirič |
6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 16/05/2010 | Saint-Gaudens |
50 000 +H | Ceglana | Zhang Shuai |
6:2, 7:5 |
| Finalistka | 6. | 06/07/2014 | Contrexéville |
100 000 | Ceglana |  Irina-Camelia Begu |
3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 9. | 12/07/2014 | Biarritz |
100 000 | Ceglana |  Teliana Pereira |
6:2, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 10. | 19/12/2015 |  Bangkok |
75 000 | Twarda |  Patty Schnyder |
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 11. | 10/06/2017 | Essen |
25 000 | Ceglana | Patty Schnyder |
6:3, 6:7(5), 2:0 krecz |
| Zwyciężczyni | 12. | 29/07/2017 | Parnawa |
15 000 | Ceglana | Polina Golubovskaya |
6:1, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 13. | 05/11/2017 | Nantes |
25 000 | Twarda (hala) |  Richèl Hogenkamp |
6:3, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 14. | 10/06/2018 | Brescia |
60 000 | Ceglana | Martina Trevisan |
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 15. | 01/12/2019 |  Milovice |
15 000 | Twarda (hala) |  Anastasija Kulikowa |
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 16. | 18/10/2020 | Cherbourg-en-Cotentin |
25 000 | Twarda (hala) | Harriet Dart |
6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 17. | 31/10/2020 |  Stambuł |
25 000 | Twarda (hala) | Wiera Zwonariowa |
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 18. | 22/11/2020 | Las Palmas de Gran Canaria |
25 000 | Ceglana |  Majar Szarif |
6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 19. | 08/08/2021 | Parnawa |
25 000 | Ceglana | Anna Sisková |
7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 20. | 26/09/2021 |  Fort Worth |
25 000 | Twarda | Kayla Day |
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 21. | 16/07/2023 | Amstelveen |
60 000 | Ceglana |  Lola Radivojevic |
6:2, 7:6(5) |
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Finalistka | 1. | 25/06/2000 | Tallinn |
10 000 | Ceglana | Scarlett Werner |
 Agata Kurowska Maria Wolfbrandt |
6:7(5), 4:6 |
| Zwyciężczyni | 1. | 12/10/2003 | Jersey |
25 000 | Twarda (hala) | Sofia Arvidsson |
 Yvonne Meusburger Hanna Nooni |
6:3, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 2. | 15/07/2007 | Biella |
100 000 | Ceglana | Maret Ani |
Mervana Jugić-Salkić Renata Voráčová |
6:4, 6:1 |
| Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo Estonia | |||
| I runda |  Korea Południowa: Cho Yoon-jeong |
6:7(1), 1:6 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Estonia | |||
| I runda | Włochy: Flavia Pennetta [14] |
6:2, 7:6 | |
| II runda | Francja: Virginie Razzano |
6:4, 7:5 | |
| III runda | Chiny: Li Na |
6:4, 2:6, 0:6 | |
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo Estonia | |||
| I runda | Maret Ani |
 Australia: Alicia Molik / Rennae Stubbs [4] |
4:6, 1:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Estonia | |||
| I runda | Maret Ani |
 Białoruś: Wiktoryja Azaranka / Tacciana Puczak |
2:6, 2:6 |
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2001 | French Open |
Ceglana | Swietłana Kuzniecowa |
6:3, 1:6, 6:2 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
