Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Urszula Radwańska
tenisistka polska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Urszula Radwańska (ur. 7 grudnia 1990 w Ahaus) – polska tenisistka.
Remove ads
Zwyciężczyni jednego turnieju WTA w grze podwójnej. Zdobywczyni juniorskiego Małego Szlema w grze podwójnej w 2007 roku (French Open, Wimbledon i US Open), triumfatorka juniorskiego Wimbledonu 2007 w grze pojedynczej oraz finalistka juniorskiego US Open 2007 w grze pojedynczej oraz juniorskiego Australian Open 2007 w grze podwójnej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012. Piąta najwyżej klasyfikowana polska zawodniczka w historii rankingu WTA[1].
Remove ads
Życie prywatne
Urodziła się w Ahaus na terenie Niemiec. Pochodzi ze sportowej rodziny: jej dziadek Władysław (zm. 2013) był hokeistą i trenerem Cracovii[2], a ojciec i zarazem trener Robert Radwański był tenisistą klubu KS Nadwiślan Kraków, uprawiał też łyżwiarstwo figurowe w KS Krakowianka. Jej starsza siostra, Agnieszka, także była tenisistką. Ich matka, pochodząca ze sportowej rodziny Marta (z domu Pietrzykowska, absolwentka studiów wyższych z dyplomem inżyniera), zajmowała się finansami córek[3].
Ukończyła gimnazjum i liceum ogólnokształcące w Zespole Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego im. Mikołaja Kopernika w Krakowie[4]. W 2009 podjęła studia na kierunku turystyka i rekreacja na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie[5][6][7]. 11 grudnia 2017 obydwie siostry obroniły tam prace licencjackie[8].
Urszula Radwańska spotyka się z polskim tenisistą Piotrem Gadomskim[9].
Remove ads
Kariera sportowa
Podsumowanie
Perspektywa
2005
Wraz z siostrą Agnieszką wygrała rywalizację deblistek w juniorskim turnieju Tomaszewski Cup by Microsoft. W październiku 2005 Urszula Radwańska wraz z siostrą i Maksymilią Wandel wygrała w Barcelonie Junior Fed Cup, czyli drużynowe Mistrzostwo Świata do lat 16.
Z pięcioma punktami na koncie, sezon 2005 zakończyła na 1025. miejscu w rankingu WTA.
2006
W kwietniu wygrała swój pierwszy profesjonalny turniej tenisowy. Był to turniej ITF z pulą 10 000 dolarów, rozegrany w brytyjskim Bath. W pięciu meczach pokonała pięć wyżej notowanych przeciwniczek, w tym w I rundzie rozstawioną z numerem pierwszym Sarah Leah Borwell i w finale rozstawioną z numerem piątym Kanadyjkę Valérie Tétreault 7:6(6), 6:2.
W maju dostała „dziką kartę” od organizatorów J&S Cup, ale w I rundzie przegrała z Venus Williams. Kilka tygodni później odniosła swój największy sukces w karierze: po przejściu eliminacji awansowała do drugiej rundy turnieju WTA w Stambule, eliminując w I rundzie 53. zawodniczkę rankingu, Marię Elenę Camerin. Było to jej pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej setki rankingu WTA. W pierwszym tygodniu sierpnia 2006 Radwańska powtórzyła sukces ze Stambułu, przechodząc eliminacje turnieju WTA w Sztokholmie, ponownie awansując do drugiej rundy, gdzie przegrała mając nawet piłki setowe z rozstawioną z numerem pierwszym Anastasiją Myskiną.
Odniosła kolejny sukces w juniorskim Wimbledonie 2006. Po pokonaniu Mayi Bhorozowej w meczu o szesnastkę, uporała się z rozstawioną z numerem piątym Soraną Mihaelą Cirsteą. W kolejnej rundzie pokonała Tyrę Calderwood 7:5, 6:3 i w ćwierćfinale Naomi Cavaday 6:3, 6:2. W walce o finał uległa 6:3, 3:6, 6:8 Caroline Wozniacki, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. Była też w półfinale debla, w parze z Ariną Rodionową.
Kolejnym sukcesem była wygrana juniorskiego turnieju Eddie Herr International na Florydzie, nie tracąc nawet seta. W finale Polka pokonała turniejową dwójkę, Soranę Mihaelę Cirstea 6:3, 6:1. Na początku grudnia wygrała w parze z Soraną Mihaelą Cirsteą rywalizację deblową prestiżowego turnieju juniorskiego Orange Bowl na Florydzie.
Sezon 2006 zakończyła na 310. miejscu w rankingu WTA.
2007
Podczas Australian Open 2007 juniorów, Radwańska doszła do ćwierćfinału gry pojedynczej oraz finału gry podwójnej razem z Julią Cohen, jako najwyżej rozstawiona para, gdzie uległy Jewgieniji Rodinie i Arinie Rodionowej.
Radwańska wystartowała pod koniec lutego w eliminacjach do turnieju II kategorii w Dosze. W pierwszym meczu uległa Anne Kremer 4:6, 0:6. Podczas turnieju na kortach Warszawianki przegrała z Jeleną Wiesniną 6:2, 6:7, 3:6, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. W ostatnim secie meczu, gdy Wiesnina korzystała z pomocy medycznej, Radwańska zamiast rozgrzewać się, spędziła ten czas na ławce.
W maju Radwańska wystąpiła w turnieju WTA w Stambule. Start w singlu zakończyła na trzeciej rundzie kwalifikacji po porażce z Jekateriną Dzechalewicz. Z kolei w deblu występowała z siostrą Agnieszką i nieoczekiwanie wygrały turniej bez straty seta. W drodze do finału pokonały m.in. siostry Bondarenko, a w finale łatwo zwyciężyły 6:1, 6:3 z Sanią Mirzą grającą w parze z Chan Yung-jan.
W czerwcu w parze z Kseniją Mileuską wygrała juniorski turniej French Open 2007 w deblu, pokonując parę Sorana Cîrstea/Alexa Glatch 6:1, 6:4.
Największy sukces w dotychczasowej karierze odniosła wygrywając turniej gry pojedynczej juniorek podczas Wimbledonu. Rozstawiona z numerem szóstym w finale, pokonała Madison Brengle 2:6, 6:3, 6:0. Wygrała ten turniej również w grze podwójnej juniorek, w parze z Anastasiją Pawluczenkową, pokonując Misaki Doi/Kurumi Nara 6:4, 2:6, 10:7. Urszula Radwańska jest trzecią Polką, która wygrała Wimbledon i drugą po Aleksandrze Olszy, która dokonała tego zarówno w singlu, jak i w deblu.
Podczas US Open 2007 w parze z Kseniją Mileuską wygrały grę podwójną juniorek, w finale pokonując parę Łykina/Kalasznikowa 6:2 6:1.
Po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał singla, występując w październiku w turnieju WTA w Bangkoku. Startując z „dziką kartą” (sklasyfikowana wówczas na 407. miejscu w rankingu WTA), pokonała w 1/8 Virginie Razzano 7:6(3), 7:5, przerywając jej serię jedenastu zwycięstw z rzędu. W ćwierćfinale przegrała z reprezentantką Chin Chan Yung-jan 2:6, 3:6.
Sezon 2007 zakończyła na 288. miejscu w rankingu WTA i na pierwszym miejscu w rankingu ITF juniorek[10].
2008
Na początku roku wystartowała w eliminacjach kwalifikacyjnych do turnieju wielkoszlemowego Australian Open 2008. Odpadła w ostatniej, III fazie eliminacji, przegrywając z numerem trzecim eliminacji, Julią Schruff 3:6, 0:6. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w turnieju Pattaya Women’s Open 2008. Jednakże odpadła tam w pierwszej rundzie. Polka dotarła także w tym roku do drugiej rundy Wimbledonu. W I rundzie tego turnieju Urszula Radwańska pokonała Czeszkę Klarę Zakopalovą 6:4, 6:1, w II rundzie musiała jednak uznać wyższość Sereny Williams, z którą przegrała 4:6, 4:6.
Na przełomie lipca i sierpnia wystąpiła w turnieju VanOpen rangi ITF z pulą nagród 50 000 dolarów, rozegranym w Vancouver. Rozstawiona z numerem drugim, bez straty seta dotarła do finału, gdzie pokonała turniejową czwórkę, Francuzkę Julie Coin 2:6, 6:3, 7:5, wygrywając cały turniej.
Na przełomie września i października wystąpiła w ostatnim w sezonie turnieju najniższej kategorii, Tier IV, Tashkent Open 2008. Występ był dla niej udany, ponieważ pierwszy raz w sezonie i drugi raz w karierze dotarła do ćwierćfinału singla turnieju WTA. W pierwszej rundzie pokonała faworytkę gospodarzy, rozstawioną z numerem siódmym, Akgul Amanmuradovą 7:6(5), 6:3, w drugiej rundzie wyeliminowała Sopię Szapatawę 7:5, 6:2, a w ćwierćfinale po zaciętej walce uległa turniejowej czwórce, Sabine Lisicki 6:3, 5:7, 6:7. Z kolei w deblu w parze z Andreją Klepač dotarły do półfinału.
Sezon 2008 zakończyła na 127. miejscu w rankingu WTA.
2009
Sezon 2009 rozpoczęła od udziału w turnieju w Hobart, w którym osiągnęła drugą rundę. W kwalifikacjach pokonała wówczas 31. w rankingu singlowym Francescę Schiavone 6:3, 7:6(4). W turnieju głównym w I rundzie wygrała z rozstawioną z numerem szóstym Aleksandrą Woźniak w trzech setach. W II rundzie Polka skreczowała.
Podczas Australian Open dotarła do III rundy kwalifikacji, w której przegrała ze Stéphanie Dubois. Z kolei w Dubaju sprawiła niespodziankę, eliminując w pierwszej rundzie swoją starszą siostrę, Agnieszkę Radwańską 6:4, 6:3. W drugiej rundzie turnieju oddała jednak mecz poprzez krecz.
W Indian Weels doszła do czwartej rundy zawodów. W pierwszym spotkaniu pokonała Michelle Larcher de Brito 4:6, 6:2, 6:4. W kolejnej rundzie zwyciężyła z ósmą wówczas na świecie Rosjanką Swietłaną Kuzniecową 6:2, 4:6, 6:3. W trzecim meczu pokonała Alexę Glatch 6:3, 7:6(3). Następnie uległa Caroline Wozniacki 5:7, 3:6. W turnieju w Miami w I rundzie uległa Chince Li Na, na tym samym etapie turnieju zakończyła rozgrywki na kortach Roland Garros, przegrywając z Yaniną Wickmayer 6:4, 3:6, 0:6. W Birmingham Radwańska doszła do ćwierćfinału pokonując kolejno Mariję Kirilenko, Petrę Cetkovską, Julię Görges. W meczu ćwierćfinałowym przegrała z Magdaléną Rybárikovą 3:6, 3:6.
Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu doszła do II rundy, ulegając w niej Dominice Cibulkovej 2:6, 4:6. W Los Angeles doszła do ćwierćfinału pokonując między innymi Dominikę Cibulkovą i Li Na. W ćwierćfinale uległa po spotkaniu z Mariją Szarapową, przegrany przez Polkę 4:6, 5:7. Na kortach Flushing Meadows uległa w pierwszej rundzie Kristinie Barrois.
Sezon 2009 zakończyła na 66. miejscu w rankingu singlowym WTA.
2010
Sezon 2010 rozpoczęła od kwalifikacji w Sydney, gdzie przegrała w trzeciej rundzie z Jill Craybas. W Australian Open trafiła na rozstawioną z jedynką Serenę Williams, z którą przegrała 2:6, 1:6. Po tym turnieju wykryto u niej kontuzję pleców, która zmusiła ją do półrocznej przerwy w startach w turniejach i treningach. Efektem przerwy był spadek z 72. miejsca na 189. miejsce w rankingu WTA.
Wróciła na turniej w San Diego, gdzie przegrała w I rundzie kwalifikacji. Tak samo było w Cincinnati. W Montrealu odpadła natomiast w II rundzie kwalifikacji. W US Open dotarła do drugiej rundy, dzięki zwycięstwie nad Anną Czakwetadze 6:3, 6:3. W drugiej rundzie uległa jednak Hiszpance Lourdes Domínguez Lino 2:6, 5:7. Dzięki US Open awansowała z 339. na 234. miejsce w rankingu WTA.
W Seulu przegrała w pierwszej rundzie z Mariją Kirilenko 3:6, 1:6. Później, w turnieju ITF w Tokio doszła do drugiej rundy, przechodząc przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju pokonała Stefanie Vögele 6:0, 6:3. W drugiej rundzie uległa Ayumi Moricie 6:2, 1:6, 2:6. W turnieju ITF w Saint Raphael doszła do finału pokonując kolejno Laurę Thorpe, Jelenę Dokić, Esterella Cabezę Candezę i Laurę Pous Tió, by w finale ulec Alison Riske 4:6, 2:6.
W Ismaning (z pulą nagród 50 000 dolarów), Radwańska zdobyła swój trzeci singlowy tytuł w rozgrywkach z cyklu ITF. Polka przeszła przez kwalifikacje, a w turnieju głównym pokonała kolejno Sarę Gronert 6:2, 6:2, Ewę Birnerovą 6:1, 6:0, Annikę Beck 4:6, 6:4, 6:1, turniejową jedynkę Kristinę Barrois 6:7(4), 6:4, 6:4, a w finale rozstawioną z numerem piątym Andreę Hlaváčkovą 7:5, 6:4. Był to jej ostatni turniej w tym roku.
Sezon 2010 zakończyła na 191. miejscu w rankingu WTA.
2011
Podczas Australian Open, w Dubaju i w Dosze odpadała w kwalifikacjach. Później wystąpiła w turnieju głównym w Kuala Lumpur, gdzie w I rundzie pokonała Junri Namigatę 6:1, 6:3. W II rundzie przegrała z Serbką Bojaną Jovanovski 6:1, 5:7, 4:6.
W Indian Wells doszła do trzeciej rundy pokonując wcześniej Bojanę Jovanovski 3:6, 6:4, 7:6(6). W drugiej rundzie zwyciężyła z wówczas 34. w rankingu, Czeszką Klárą Zakopalovą 6:3, 5:7, 6:2. W trzeciej rundzie po meczu z Wiktoryją Azaranką odpadła z turnieju przegrywając 6:7(7), 3:6.
W Miami i Fezie odpadała w I rundzie, przegrywając z Simoną Halep i Eleni Daniilidu. W Estoril doszła do II rundy, wygrywając przedtem z rozstawioną z numerem czwartym Anastasiją Sevastovą 5:7, 7:6(5), 6:1. W II rundzie odpadła po meczu z Johanną Larsson.
W Rzymie, na kortach Roland Garros i podczas Wimbledonu odpadała w pierwszych rundach kwalifikacji. W Stanford dotarła do drugiej rundy, pokonując Olgę Sawczuk. Na kortach Flushing Meadows odpadła w pierwszej rundzie po przegranym meczu z siostrą, Agnieszką 2:6, 3:6.
W Taszkencie osiągnęła swój największy sukces w sezonie, dochodząc do półfinału turnieju. W I rundzie tego turnieju pokonała Słowaczkę Janę Čepelovą 6:1, 6:4. W kolejnym spotkaniu wygrała z reprezentantką gospodarzy, Akgul Amanmuradovą 6:7(7), 6:4, 6:3. W ćwierćfinale pokonała Greczynkę Eleni Daniilidu 6:3, 4:6, 6:4, by w półfinale ulec Kseniji Pierwak 2:6, 4:6. W Kantonie doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała mając kilka piłek meczowych z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju Chanelle Scheepers 6:4, 6:7(8), 3:6.
Sezon 2011 zakończyła na 109. miejscu w rankingu WTA.
2012
Sezon 2012 rozpoczęła od udanych kwalifikacji w turnieju w Sydney. W pierwszej rundzie turnieju znów trafiła na swoją siostrę, Agnieszkę, z którą przegrała 1:6, 1:6. W Australian Open doszła do drugiej rundy pokonując w poprzedzającej rundzie Amerykankę Alison Riske 6:4, 1:6, 6:2. W drugim spotkaniu przegrała z Soraną Cîrsteą 6:1, 2:6, 3:6.
W Pattai doszła do II rundy pokonując wcześniej Ansatazję Piwowarową 6:4, 6:1. W II rundzie Polka przegrała z rozstawioną z numerem trzecim Danielą Hantuchovą 3:6, 2:6. Następnie Polka wzięła udział w turnieju w Dosze, gdzie po przebrnięciu kwalifikacji, została pokonana w I rundzie turnieju głównego przez Lucie Šafářovą 3:6, 4:6. Później wystąpiła w turniejach w Indian Wells i Miami. W obu imprezach przegrała w I rundach. W Indian Wells uległa Michaëlli Krajicek 6:3, 4:6, 4:6, a w Miami przegrała z Kateryną Bondarenko 6:3, 6:7(7), 4:6, wcześniej przechodząc przez kwalifikacje.
Pomiędzy turniejami w USA, wystąpiła w turnieju z cyklu ITF w Nassau, gdzie odpadła w drugiej rundzie po porażce 2:6, 2:6 z Amerykanką Marią Sanchez. Później polska tenisistka pojechała na turniej do Charleston, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Czeszką Lucie Hradecką 1:6, 4:6. Następnie Radwańska udała się na turniej do Kopenhagi, gdzie w pietwszej rundzie zmierzyła się z turniejową jedynką, Caroline Wozniacki. Polka miała trzy piłki setowe przy stanie 5:2 i jej serwisie w pierwszym secie, ale pomimo tego przegrała z byłą liderką rankingu WTA, 6:7(4), 2:6.
Po nieudanym starcie w Kopenhadze Polka pojechała na turniej w Fezie, gdzie w I rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią turnieju, Kiki Bertens, 4:6, 5:7. Następnym turniejem na jaki pojechała Radwańska, były zawody z cyklu ITF w Cagnes-sur-Mer z pulą nagród 100 tysięcy dolarów. W I rundzie singla pokonała Chorwatkę Mirjanę Lučić 6:4, 6:4. W II rundzie uległa Węgierce Melindzie Czink 3:6, 2:6. Lepiej Polce poszło w turnieju deblowym, który w parze z Aleksandrą Panową wygrały, pokonując w finale parę Katalin Marosi/Renata Voráčová 7:5, 4:6, 10-6. Swój pierwszy singlowy ćwierćfinał w tym sezonie osiągnęła startując w Brukseli, dzięki przejściu do turnieju głównego przez kwalifikacje. Wygrała w pierwszej rundzie z Varvarą Lepczenko 6:2, 6:2, a w drugiej rundzie pokonała turniejową dwójkę, Marion Bartoli 6:4, 6:2. Było to jej trzecie zwycięstwo w karierze z zawodniczką z pierwszej dziesiątki rankingu WTA. Odpadła następnie z Sofią Arvidsson, przegrywając w dwóch setach 5:7, 4:6.
Podczas French Open miała zapewniony udział w rundzie głównej. W pierwszej rundzie pokonała reprezentantkę gospodarzy, Pauline Parmentier, 6:4, 6:3. W drugiej rundzie przegrała z rozstawioną z numerem czwartym Petrą Kvitovą 1:6, 3:6. Po tej porażce, Radwańska podjęła szybką decyzję startu w turnieju ITF w Nottingham z pulą nagród 75 000 dolarów i rozpoczęła w ten sposób sezon na kortach trawiastych. Polka wygrała angielski turniej, dzięki czemu awansowała na 63. miejsce w rankingu WTA i to zapewniło jej kwalifikację olimpijską.
W Birmingham, w pierwszej rundzie pokonała Brytyjkę Samanthę Murray 6:4, 6:4. W drugiej rundzie spotkała się z turniejową dwójką Niemką Sabine Lisicki, którą pokonała 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie uległa Amerykance Irinie Falconi 5:7, 3:6. Następnie wzięła udział w rozgrywkach w ’s-Hertogenbosch, gdzie musiała przebrnąć przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Kazaszkę Ksieniję Pierwak 4:6, 6:1, 6:4. W drugiej pokonała rozstawioną z numerem czwartym Włoszkę Flavię Pennettę 6:1, 6:1, odnosząc tym samym piąte w karierze zwycięstwo w meczu z zawodniczką z czołowej dziesiątki rankingu WTA. W ćwierćfinale pokonała Szwedkę Sofię Arvidsson 6:2, 7:6(3), rewanżując się za porażkę odniesioną w ćwierćfinale w Brukseli. W półfinale miała zmierzyć się z byłą liderką światowego rankingu, Belgijką Kim Clijsters, jednak przeciwniczka nie wyszła na kort i oddała mecz walkowerem. W finale zmierzyła się z Rosjanką Nadieżdą Pietrową. Polka przegrała 4:6, 3:6.
Podczas Wimbledonu zagrała tylko jeden mecz singla – w pierwszej rundzie przegrała z Nowozelandką Mariną Erakovic 4:6, 4:6, natomiast w turnieju deblowym, w parze ze swoją siostrą Agnieszką, dotarła do trzeciej rundy. W Stanford osiągnęła ćwierćfinał, pokonując w trzech setach Eleni Daniilidu 3:6, 6:3, 6:4 oraz Marinę Erakovic 6:3, 3:6, 6:4. Odpadła w meczu z Coco Vandeweghe, przegrywając 4:6, 4:6. W Carlsbadzie powtórzyła wynik ze Stanford, wygrywając z Danielą Hantuchovą 6:4, 7:5 oraz z Melanie Oudin 6:2, 6:1. Przegrała z rozstawioną z numerem drugim Dominiką Cibulkovą 4:6, 4:6. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w pierwszej rundzie wygrała z Niemką Moną Barthel 6:3, 6:4. W kolejnym meczu przegrała z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju, Sereną Williams, wynikiem 2:6, 3:6, ugrywając największą liczbę gemów ze wszystkich przeciwniczek Williams, takich jak Wiera Zwonariowa, byłe liderki rankingu Jelena Janković, Caroline Wozniacki, Marija Szarapowa oraz aktualna liderka Wiktoryja Azaranka. W turnieju deblowym ze swoją siostrą Agnieszką odpadły w drugiej rundzie, po wygranej z parą słowacką i przegranej z deblem amerykańskim.
W zawodach w Montrealu wystąpiła jako szczęśliwa przegrana, lecz w pierwszej rundzie odpadła po porażce z Jekatieriną Makarową 4:6, 2:6. W Cincinnati doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z Sereną Williams 4:6, 3:6. W wielkoszlemowym US Open w pierwszej rundzie uległa rozstawionej z numerem dwudziestym Robercie Vinci wynikiem 1:6, 1:6. Podczas turnieju w Taszkencie rozstawiona była z numerem drugim. W zawodach pokonywała kolejno Maríę-Teresę Torró-Flor, Witaliję Djaczenko oraz Aleksandrę Panową. W półfinałowym spotkaniu uległa Irinie-Camelii Begu wynikiem 3:6, 3:6. Z numerem czwartym występowała w chińskim Kantonie. Pokonała tam kolejno Melindę Czink, Mandy Minellę oraz Chanelle Scheepers. W półfinale uległa Hsieh Su-wei 1:6, 6:3, 0:6. W swoim ostatnim turnieju w roku w Moskwie dotarła do II rundy. W pierwszej rundzie wygrała z Włoszką Francescą Schiavone 6:3, 6:1. W kolejnym spotkaniu uległa Dunce Caroline Wozniacki 1:6, 3:6. Sezon zakończyła na 31. miejscu w rankingu singlowym.
2013
Sezon 2013 Urszula Radwańska rozpoczęła od udziału w turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie wygrała z Tamirą Paszek 2:6, 6:0, 6:2, a w kolejnym spotkaniu uległa Ksieniji Pierwak 6:3, 2:6, 6:7(6). W kolejnym tygodniu wystąpiła w turnieju w Sydney, gdzie w pierwszym meczu przegrała z Caroline Wozniacki wynikiem 1:6, 2:6. Podczas wielkoszlemowego Australian Open rozstawiona była z numerem trzydziestym pierwszym. Z pojedynku z Jamie Hampton wyszła jednak jako pokonana, w setach do dwóch i czterech wygranych gemów. Na turnieju w Paryżu Polka przegrała w pierwszej rundzie z Moną Barthel 6:7(1), 0:6. Podczas zawodów w Dosze Radwańska pokonała w pierwszej rundzie Nadiję Kiczeniok 6:1, 6:0, a w następnym spotkaniu zwyciężyła z rozstawioną z numerem 15. Robertą Vinci 6:2, 5:7, 6:0. W walce o ćwierćfinał została pokonana przez Serenę Williams wynikiem 0:6, 3:6. W Dubaju, po przejściu kwalifikacji, w pierwszej rundzie trafiła na inną kwalifikantkę – Zheng Jie. Radwańska uległa przeciwniczce wynikiem 2:6, 6:2, 5:7.
Na turnieju w Indian Wells w pierwszej rundzie wygrała z Arantxą Rus 6:3, 6:3. W pojedynku drugiej rundy wyeliminowała Sloane Stephens wynikiem 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie pokonała Jamie Hampton 6:0, 7:6(4). Z turnieju odpadła w meczu o ćwierćfinał, po porażce z wiceliderką rankingu Wiktoryją Azaranką 3:6, 1:6. W Miami pokonała Annikę Beck 6:3, 6:1 w pierwszej rundzie, a przegrała z Aną Ivanović 2:6, 1:6 w drugiej. Następnie osiągnęła ćwierćfinał w Monterrey, w którym uległa Marii Kirilenko 1:6, 4:6.
W Oeiras pokonała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem drugim Dominikę Cibulkovą, by następnie przegrać z Ayumi Moritą 2:6, 3:6. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie z Sarą Errani. W Rzymie wygrała w pierwszej rundzie z Aną Ivanović, jednak w następnym meczu ponownie przegrała z Moritą 3:6, 1:6. Na French Open pokonała w pierwszej rundzie Venus Williams, aby następnie przegrać z kwalifikantką Dinah Pfizenmaier 3:6, 3:6.
Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od udziału w turnieju w Birmingham, gdzie, jako rozstawiona z numerem ósmym, rywalizowała począwszy od drugiej rundy. Przegrała w niej z Donną Vekić 3:6, 2:6. W ’s-Hertogenbosch Radwańska awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Kirsten Flipkens 4:6, 4:6. Na Wimbledonie osiągnęła drugą rundę, wygrywając najpierw z Mallory Burdette, a następnie ulegając w trzech setach Alison Riske.
W okresie przygotowawczym do US Open wystąpiła w turnieju w Stanford. Doszła w nim do ćwierćfinału, ulegając Dominice Cibulkovej 5:7, 3:6. Tydzień później również ćwierćfinał osiągnęła w Carsbadzie, tym razem przegrywając z Wiktoryją Azaranką 1:6, 2:6. W Toronto uległa w pierwszej rundzie Flavii Pennettcie 3:6, 6:3, 2:6. W Cincinnati przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na US Open dotarła do drugiej rundy, pokonując Irinę-Camelię Begu 6:1, 6:3, a następnie przegrywając ze Sloane Stephens 1:6, 1:6.
W Kantonie uległa w pierwszej rundzie Wiesnie Dołonc 5:7, 2:6, natomiast w Tokio przegrała w pierwszym meczu Dominice Cibulkovej 3:6, 3:6. W turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie awansowała do drugiej rundy.
Sezon 2013 zakończyła na 43. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.
2014
Pod koniec grudnia 2013 roku Urszula Radwańska poinformowała o zrezygnowaniu ze startu w wielkoszlemowym Australian Open. Swoją absencję Polka wyjaśniała niewyleczoną kontuzją barku. Radwańska ogłosiła również, że skończyła współpracę z dotychczasowym trenerem, Maciejem Synówką[11]. Na początku 2014 trenerem Urszuli Radwańskiej został Martin Fassati[12]. Pierwszy wygrany mecz w rozgrywkach WTA Tour odniosła w lipcu w Baku. We wrześniu doszła do ćwierćfinału turnieju w Taszkencie, przegrywając z Bojaną Jovanovski 6:4, 4:6, 3:6.
2015
Radwańska rozpoczęła sezon od udziału w kwalifikacjach w Auckland, przechodząc przez nie pomyślnie. W turnieju głównym osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Lauren Davis. Następnie przebrnęła przez kwalifikacje do Australian Open, jednak w pierwszej rundzie przegrała z rozstawioną Zariną Dijas. W Monterrey ponownie awansowała do ćwierćfinału jako kwalifikantka. Tym razem pokonała ją Timea Bacsinszky.
W Miami Urszula Radwańska również przeszła przez eliminacje, zaś swój udział zakończyła na drugiej rundzie, w której zmierzyła się z Venus Williams. W Katowicach otrzymała dziką kartę, lecz przegrała w pierwszym meczu ze szczęśliwą przegraną Jelizawietą Kuliczkową 0:6, 1:6.
Na kortach ceglanych w Marrakeszu została szczęśliwą przegraną, ale przegrała w pierwszej rundzie z Robertą Vinci. Po zwycięstwie w kwalifikacjach w Rzymie, w pierwszym meczu uległa Irinie-Camelii Begu. Następnie przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do French Open.
Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła od pierwszej rundy w ’s-Hertogenbosch (porażka z Anniką Beck), gdzie występowała także w eliminacjach. W Wimbledonie grała dzięki wysokiemu rankingowi. W pierwszej rundzie zwyciężyła z Ediną Gallovits-Hall, a w kolejnym spotkaniu uległa Samancie Stosur 3:6, 4:6.
W Stambule Polka osiągnęła finał. W turnieju pokonała m.in. rozstawione Jelenę Janković i Cwetanę Pironkową. W meczu mistrzowskim przegrała z Łesią Curenko 5:7, 1:6. W US Open zakończyła udział na I rundzie ulegając w niej rodaczce Magdzie Linette 6:7(3), 1:6.
W sezonie 2015 trenerem Urszuli Radwańskiej był Maciej Domka[13].
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Historia występów
Gra pojedyncza
Gra podwójna
Remove ads
Finały turniejów ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ (W100) |
| turnieje z pulą nagród 80 000 $ (W80) |
| turnieje z pulą nagród 60 000 $ (W75) |
| turnieje z pulą nagród 40 000 $ (W50) |
| turnieje z pulą nagród 25/30 000 $ (W35) |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ (W15) |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 18 (7–11)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 02/04/2006 |  Bath |
10 000 | Twarda |  Valérie Tétreault |
7:6(6), 6:2 |
| Finalistka | 1. | 14/05/2006 |  Warszawa |
10 000 | Ceglana | Natalia Kołat |
6:3, 5:7, 1:6 |
| Finalistka | 2. | 18/11/2007 |  Kunming |
50 000 | Twarda |  Yanina Wickmayer |
5:7, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 2. | 28/07/2008 | Vancouver |
50 000 | Twarda |  Julie Coin |
2:6, 6:3, 7:5 |
| Finalistka | 3. | 20/12/2008 |  Dubaj |
75 000 | Twarda |  Witalija Djaczenko |
5:7, 6:2, 5:7 |
| Finalistka | 4. | 18/10/2010 | Saint-Raphaël |
50 000 | Twarda |  Alison Riske |
4:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 07/11/2010 |  Ismaning |
50 000 | Dywanowa |  Andrea Hlaváčková |
7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 4. | 09/06/2012 | Nottingham |
75 000 | Trawiasta | Coco Vandeweghe |
6:1, 4:6, 6:1 |
| Finalistka | 5. | 13/10/2014 | Joué-lès-Tours |
50 000 | Twarda (hala) | Carina Witthöft |
3:6, 6:7(6) |
| Finalistka | 6. | 23/04/2018 |  Óbidos |
25 000 | Dywanowa | Katie Boulter |
6:4, 3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 20/01/2019 | Petit-Bourg |
25 000 | Dywanowa |  Ana Sofía Sánchez |
6:1, 2:6, 6:1 |
| Finalistka | 7. | 17/03/2019 | Kazań |
25 000 | Twarda (hala) |  Jelena Rybakina |
2:6, 3:6 |
| Finalistka | 8. | 12/05/2019 | Óbidos |
25 000 | Dywanowa |  Pemra Özgen |
5:7, 0:3 |
| Zwyciężczyni | 6. | 29/09/2019 | Clermont-Ferrand |
25 000 | Twarda | Lara Salden |
6:7(2), 6:3, 6:1 |
| Finalistka | 9. | 01/12/2019 |  Solarino |
25 000 | Dywanowa |  Indy de Vroome |
1:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 7. | 28/02/2021 | Moskwa |
25 000 | Twarda (hala) |  Julija Hatouka |
4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalistka | 10. | 14/03/2021 | Kazań |
25 000 | Twarda (hala) | Julija Hatouka |
6:7(6), 6:4, 4:6 |
| Finalistka | 11. | 13/11/2022 | Calgary |
60 000 | Twarda (hala) | Robin Montgomery |
6:7(6), 5:7 |
Gra podwójna 18 (12–6)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
| Zwyciężczyni | 1. | 14/08/2005 | Gdynia |
10 000 | Ceglana | Agnieszka Radwańska |
 Katerina Awdijenko Natalia Bogdanowa |
6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21/08/2005 | Kędzierzyn-Koźle |
25 000 | Ceglana | Agnieszka Radwańska |
Renata Voráčová Sandra Záhlavová |
6:1, 6:4 |
| Finalistka | 1. | 30/10/2005 | Stambuł |
25 000 | Twarda | Agnieszka Radwańska |
 Zsófia Gubacsi Marija Korytcewa |
3:6, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 06/11/2005 | Mińsk |
25 000 | Dywanowa | Agnieszka Radwańska |
Kaciaryna Dziehalewicz Darja Kustawa |
3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 3. | 19/02/2006 | Buchen |
10 000 | Dywanowa | Katerina Awdijenko |
Lucie Kreigsmanova Zuzana Zálabská |
walkower |
| Zwyciężczyni | 4. | 02/04/2006 | Bath |
10 000 | Twarda |  Martina Babáková |
Marie-Perrine Baudouin Karla Mraz |
6:3, 6:1 |
| Finalistka | 3. | 13/05/2006 | Warszawa |
10 000 | Ceglana | Justine Ozga |
 Irina Kuzmina Oksana Tiepliakowa |
0:6, 1:6 |
| Finalistka | 4. | 10/02/2007 | Tipton |
25 000 | Twarda (hala) | Ksienija Łykina |
Kim Kilsdonk Elise Tamaëla |
3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 5. | 18/02/2007 | Biberach an der Riß |
25 000 | Twarda | Nina Bratczikowa |
 Darija Jurak Sandra Martinović |
6:2, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 6. | 18/08/2007 | Bronx |
50 000 | Twarda | Lucie Hradecká |
Marija Korytcewa Darja Kustawa |
6:3, 1:6, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 7. | 18/11/2007 | Kunming |
50 000 | Twarda | Yanina Wickmayer |
Han Xinyun Xu Yifan |
6:4, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 8. | 09/11/2008 | Kraków |
100 000+H | Twarda (hala) | Angelique Kerber |
Olga Brózda Sandra Zaniewska |
6:3, 6:2 |
| Finalistka | 5. | 11/10/2010 |  Tokio |
100 000+H | Twarda | Olha Sawczuk |
Jill Craybas Tamarine Tanasugarn |
3:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 9. | 08/07/2011 | Biarritz |
100 000 | Ceglana | Aleksandra Panowa |
Erika Sema Roxane Vaisemberg |
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 10. | 13/05/2012 | Cagnes-sur-Mer |
100 000+H | Ceglana | Aleksandra Panowa |
Katalin Marosi Renata Voráčová |
7:5, 4:6, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 11. | 19/04/2024 | Calvi |
40 000+H | Twarda |  Valentina Ryser |
Sarah Beth Grey Amandine Hesse |
6:3, 6:2 |
| Finalistka | 6. | 26/04/2024 |  Lopota |
40 000 | Twarda | Nagi Hanatani |
Viktória Hrunčáková Tereza Valentová |
2:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 12. | 22/03/2025 |  Maribor |
60 000 | Twarda (hala) | Julie Belgraver |
Yuriko Miyazaki Jessika Ponchet |
6:1, 6:4 |
Remove ads
Osiągnięcia juniorskie
Gra pojedyncza
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
| Zwyciężczyni | 2007 | Wimbledon |
Trawiasta | Madison Brengle |
2:6, 6:3, 6:0 |
| Finalistka | 2007 | US Open |
Twarda | Kristína Kučová |
3:6, 6:1, 6:7(4) |
Historia występów
Gra podwójna
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
| Finalistka | 2007 |  Australian Open |
Twarda | Julia Cohen |
Jewgienija Rodina Arina Rodionowa |
6:2, 3:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 2007 | French Open |
Ceglana | Ksienija Mileuska |
 Sorana Cîrstea Alexa Glatch |
6:1, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2007 | Wimbledon |
Trawiasta | Anastasija Pawluczenkowa |
Misaki Doi Kurumi Nara |
6:4, 2:6, 10–7 |
| Zwyciężczyni | 2007 | US Open |
Twarda | Ksienija Mileuska |
Oksana Kalasznikowa Ksienija Łykina |
6:1, 6:2 |
Historia występów
Remove ads
Igrzyska olimpijskie
Gra pojedyncza kobiet
Gra podwójna kobiet
Remove ads
Puchar Federacji
Podsumowanie
Perspektywa
Urszula Radwańska reprezentuje Polskę w Pucharze Federacji od 2006. W ciągu dziewięciu edycji rozegrała 30 meczów, w tym 25 singlowych i 5 deblowych. 15 meczów wygrała, 15 przegrała.
Gra pojedyncza (12-13)
Gra podwójna (3-2)
Remove ads
Bilans spotkań przeciwko pierwszej dziesiątce rankingu WTA
Podsumowanie
Perspektywa
Bilans spotkań w turniejach WTA Tour i w kwalifikacjach do tych turniejów przeciwko zawodniczkom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu w przeciągu kariery (stan na 31 lipca 2015).
KK Zawodniczka już zakończyła karierę.
Remove ads
Działalność pozasportowa
W 2018 stworzyła markę luksusowych torebek UR by Urszula Radwańska[14].
Nagrody i odznaczenia
- Medal Świętego Brata Alberta za wspieranie osób niepełnosprawnych – 2014[15]
- Złoty medal „Za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego” – 2021[16]
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads