Puławy
miasto i gmina w województwie lubelskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
miasto i gmina w województwie lubelskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puławy – miasto w zachodniej części województwa lubelskiego w pobliżu granicy województwa mazowieckiego, siedziba powiatu puławskiego i gminy wiejskiej Puławy, położone nad Wisłą, na skraju Małopolskiego Przełomu Wisły, największe miasto nadwiślańskie między Krakowem a Warszawą, a przy tym największe miasto województwa lubelskiego niebędące miastem na prawach powiatu.
miasto i gmina | |||||
Pałac Czartoryskich | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Powiat | |||||
Data założenia |
początek XVI w. | ||||
Prawa miejskie |
1906 | ||||
Prezydent | |||||
Powierzchnia |
50,49[1] km² | ||||
Wysokość |
115 m n.p.m. | ||||
Populacja (30.06.2022) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Strefa numeracyjna |
(+48) 81 | ||||
Kod pocztowy |
24-100 do 24-130 | ||||
Tablice rejestracyjne |
LPU | ||||
Położenie na mapie Polski | |||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||
Położenie na mapie powiatu puławskiego | |||||
51°24′59″N 21°58′09″E | |||||
TERC (TERYT) |
0614011 | ||||
SIMC |
0956810 | ||||
Hasło promocyjne: Puławy. Z myślą o człowieku | |||||
Urząd miejski ul. Lubelska 524-100 Puławy | |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |
Ośrodek przemysłowy (przemysł chemiczny, budowlany, farmaceutyczny itp.), naukowy (6 instytutów naukowo-badawczych, szkolnictwo wyższe), turystyczno-kulturalny: będące częścią trójkąta turystycznego Puławy – Kazimierz Dolny – Nałęczów[3], ponadto ośrodek: muzealnictwa (pierwsze muzeum na ziemiach polskich, a zarazem najstarsze muzeum w Europie Środkowej), węzeł komunikacyjny (port rzeczny, 2 przeprawy mostowe, główne szlaki komunikacji drogowej i kolejowej).
Na terenie miasta znajduje się podstrefa Specjalnej Strefy Ekonomicznej Starachowice, obejmująca obszar 106,7 ha i zagospodarowana w ponad 26%[4].
Według danych GUS z 30 września 2021 r. miasto liczyło 45 267 mieszkańców[5].
Puławy leżą w zachodniej części województwa lubelskiego, na Nizinie Mazowieckiej tuż przy granicy z Wyżyną Lubelską, która przebiega przez Parchatkę (według Jerzego Kondrackiego), nad prawym brzegiem Wisły, niedaleko od najdalej wysuniętego na wschód jej zakola, w sąsiedztwie Kazimierskiego Parku Krajobrazowego. Historycznie położone były w Małopolsce (początkowo w ziemi sandomierskiej, a następnie w ziemi lubelskiej). W granicach miasta wpada do Wisły rzeka Kurówka. Miasto często bywa wiązane z pobliskimi Kazimierzem Dolnym i Nałęczowem, wspólnie określanymi mianem trójkąta turystycznego.
Powierzchnia miasta wynosi 50,49 km².
Według danych z roku 2004[6] Puławy mają obszar 50,61 km², w tym:
Miasto stanowi 5,42% powierzchni powiatu.
Pochodzenie nazwy miasta nie jest do końca jasne ani oficjalnie potwierdzone. Z racji pierwotnego usytuowania osady nad Wisłą sądzi się, iż nazwa Puławy pochodzi od pojęć związanych z rzeką. Uważa się, iż słowo Puławy może pochodzić od nadwiślańskich łęgów zwanych pulwami. Inne hipotezy zakładają, że nazwa pochodzi od staropolskiego słowa pławy, co znaczy przeprawiać się przez rzekę, lub od słowa pława, czyli boja oznaczającą mieliznę. Możliwe, iż nazwa Puławy wzięła się od słowa pławia, co oznacza prąd rzeczny, nurt[7]. Podobno po raz pierwszy nazwa Pollavy pojawiła się w formie pisanej już w XV wieku i miała oznaczać przejście przez rzekę, bród[8].
Nazwę miasta wyjaśnia też opowieść ludowa. Jak mówi legenda, Zawisza Czarny zmęczony podróżą zatrzymał się w osadzie, aby odpocząć. Kiedy usiadł na ławce, ta pod jego ciężarem złamała się na pół. Rycerz wtedy krzyknął: – A niech to będzie pół ławy!
Wieś Pollawy pojawiła się w dokumentach po raz pierwszy w 1489 r. W kolejnych latach jej nazwa była zapisywana w różny sposób[10]:
W XVII i XVIII wieku nazwa „Puławy” była powszechnie stosowana. W drugiej połowie XVIII oraz na początku XIX wieku Puławy stały się ważnym centrum kulturalnym, z dworem Czartoryskich jako jego ogniskiem. Po upadku powstania listopadowego, miejscowość została skonfiskowana przez władze carskie, a w 1846 r. nadano jej nową nazwę – Nowa Aleksandria[11]. Ta forma ulegała dalszym zmianom[10]:
W 1906 r. Puławy uzyskały prawa miejskie, a dnia 2 maja 1916 r. przywrócono oryginalną nazwę, która obowiązuje do dziś.[12]
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[13].
Wieś wraz z folwarkiem wchodziła w 1662 roku w skład majętności końskowolskiej Łukasza Opalińskiego[14]. Od 2. połowy XVII w. Puławy znajdowały się w posiadaniu Lubomirskich. Marszałek wielki koronny Stanisław Herakliusz Lubomirski w latach 1676–1679 wybudował tutaj swoją letnią rezydencję. Jego córka Elżbieta w 1687 r. wniosła Puławy jako posag do małżeństwa z Adamem Mikołajem Sieniawskim, późniejszym hetmanem wielkim koronnym. Jego sympatia dla Augusta II Mocnego sprowadziła na Puławy w 1706 r. zniszczenia podczas tzw. drugiego potopu szwedzkiego.
W 1731 r. córka Sieniawskiego Maria Zofia wyszła za mąż za wojewodę ruskiego Aleksandra Augusta Czartoryskiego. Od tego momentu Puławy na 100 lat stały się własnością familii, jak określano wtedy rodzinę Czartoryskich. W tym czasie miejscowość przeżyła swój złoty wiek. W 1761 r. syn Augusta, Adam Kazimierz, poślubił Izabelę Flemming, jedyną dziedziczkę majątku po podskarbim wielkim litewskim Janie Jerzym Flemmingu. W 1784 r., po śmierci Augusta, Adam i Izabela przenieśli się do Puław. W ciągu następnych lat powstało tutaj konkurujące ze stolicą centrum życia kulturalnego i politycznego. Miejscowość zyskała przydomek Polskie Ateny. Na dworze puławskim przebywali niemal wszyscy znani przedstawiciele epoki: Grzegorz Piramowicz, Franciszek Dionizy Kniaźnin, Julian Ursyn Niemcewicz, Adam Tadeusz Naruszewicz, Jan Paweł Woronicz, Franciszek Karpiński, Franciszek Zabłocki, Jan Piotr Norblin, Marcello Bacciarelli, Kazimierz Wojnakowski. Okres rozbiorów przyniósł dla Puław kolejne zniszczenia. W odwecie za wsparcie udzielone Kościuszce przez Czartoryskich w 1794 r. wojska rosyjskie zniszczyły puławską rezydencję i splądrowały okoliczne wsie.
Odbudowę rozpoczęła w 1796 r. księżna Izabela. Wykorzystała przy tym talent architekta Piotra Aignera, przebudowując nie tylko rezydencję, ale też wznosząc szereg budowli ogrodowych w przylegającym do pałacu parku. Romantyczny charakter parku podkreślała m.in. obecność etatowego pustelnika mieszkającego w grocie, a wynajętego przez Izabelę Czartoryską. W jednej z budowli ogrodowych, w Świątyni Sybilli, w 1801 r. księżna założyła pierwsze w Polsce muzeum, gromadzące pamiątki narodowe. W 1816 roku księżna Maria Wirtemberska, siostra księcia Adama Jerzego Czartoryskiego, napisała w Puławach powieść Malwina, czyli domyślność serca, uznawaną za pierwszą polską powieść psychologiczno-obyczajową, z wątkami autobiograficznymi.
W 1828 r. polski inżynier wojskowy gen. Ignacy Prądzyński proponował dowództwu wzniesienie fortyfikacji strzegących przepraw przez Wisłę w Puławach. Ostatecznie fortyfikacje wybudowano, ale w Dęblinie[15]. Koniec złotego wieku Puław przyniosło powstanie listopadowe. Tutaj pułkownik Juliusz Małachowski dokonał brawurowego napadu na koszary rosyjskie, a także 2 marca 1831 roku rozegrała się zwycięska dla powstańców bitwa pod Puławami.
Po upadku powstania Czartoryscy zostali zmuszeni do emigracji, a majątek uległ konfiskacie. Puławy stały się spokojną, prowincjonalną miejscowością. W roku 1842 dla zatarcia śladów polskości, władze rosyjskie przemianowały Puławy na Nową Aleksandrię. Zapoczątkowany został rozwój placówek naukowo-oświatowych. Kolejno tworzono: w 1844 r. Instytut Wychowania Panien; w 1862 r. Instytut Politechniczny i Rolniczo-Leśny, zamknięty po upadku powstania styczniowego; w 1869 r. Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa.
W kwietniu 1905 r. doszło w Puławach z inicjatywy SDKPiL do nieudanej próby powstania zbrojnego żołnierzy i okolicznych chłopów przeciwko władzom carskim[16]. W 1906 r. Puławy otrzymały prawa miejskie. W roku 1915 miasto opuściły wojska rosyjskie, potem austriackie. W czasie I wojny światowej Puławy doznały znacznych zniszczeń.
W sierpniu 1920 roku, gdy wojska polskie toczyły ciężkie walki pod Warszawą, Józef Piłsudski przyjmował defiladę wojsk w Puławach[17]. W okresie międzywojennym zaczął rozwijać się przemysł, oprócz tego w miejsce dawnego Instytutu Rolniczego, utworzono Państwowy Instytut Naukowy Gospodarstwa Wiejskiego. Miasto było etnicznie zróżnicowane, mieszkali tu Polacy, Żydzi i Rosjanie, wyznawcy chrześcijaństwa, prawosławia i judaizmu[18]. Rozwój miasta przerwał wybuch II wojny światowej, w której zginęła trzecia część mieszkańców.
W 1944 roku Puławy zostały zdobyte przez 8 Gwardyjską Armię i 2 Armię Pancerną Armii Czerwonej[19] oraz przez współdziałających z nią żołnierzy Armii Krajowej[20]. 24 kwietnia 1945 roku zgrupowanie organizacji Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość pod dowództwem Mariana Bernaciaka ps. „Orlik” rozbiło miejscowy Powiatowy Urząd Bezpieczeństwa Publicznego[21]. Ofiary z okresu II wojny światowej upamiętnia odsłonięty w 1963 na cmentarzu wojennym Pomnik Poległych i Pomordowanych autorstwa Adama Prockiego[22].
Powojenną historię zdominowała decyzja o budowie Zakładów Azotowych, podjęta przez polskie władze w 1960 roku. Po tej dacie nastąpił znaczny wzrost liczby ludności, zmienił się także charakter miejscowości. Z małego miasteczka Puławy stały się miastem przemysłowym.
Powierzchnię miasta kilkukrotnie powiększano. Już w 1907 roku włączono do niego pobliskie wsie: Mokradki oraz Puławską Wieś. 17 listopada 1933 przyłączono do niego z gminy Końskowola wsie: Włostowice i Wólkę Profecką, ponadto stację kolejową Puławy, część gruntów wsi Rudy i część lasu Ruda Czechowska[23]. 1 stycznia 1951 roku w skład Puław weszły z gminy Końskowola: las państwowy Ruda Czechowska oraz gospodarstwo rolne Michałówka i las instytutowy Ruda Las[24]. 31 grudnia 1964 roku obszar miasta powiększono kosztem gromady Gołąb, z której przyłączono 880 hektarów lasów państwowych oraz kosztem gromady Końskowola, z której przekazano 96 hektarów – część wsi Rudy[25].
W latach 1975–1998 Puławy należały administracyjnie do ówczesnego województwa lubelskiego.
Burzliwe dzieje Puław pozostawiły po sobie liczne zabytki. W zasadzie wszystkie znajdują się w kompleksie pałacowo-parkowym, leżącym w pobliżu skarpy wiślanej.
Najbardziej okazały jest pałac Czartoryskich, wzniesiony pierwotnie przez Lubomirskich według barokowego projektu Tylmana z Gameren w latach 1676–1679. Do dzisiaj z tamtej budowli pozostało przyziemie od strony Łachy Wiślanej i sień na parterze za wejściem głównym. Spalony w 1706 r. przez Szwedów, pałac odbudowali w latach 1722–1736 Sieniawscy i Czartoryscy, według rokokowego projektu Jana Zygmunta Deybla. Ostatecznie w latach 1785–1810 pałac został przebudowany w stylu klasycystycznym przez Czartoryskich według projektu Chrystiana Piotra Aignera. Wnętrza centralnej – zabytkowej części pałacu w 2005 roku zostały udostępnione dla zwiedzających. Pałac Czartoryskich jest siedzibą Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowego Instytutu Badawczego.
Pałac otacza park krajobrazowy o powierzchni 30 ha. Pierwotnie został założony przez Lubomirskich, jako park regularny, i od tamtego czasu podążał za zmianami stylu puławskiej rezydencji. W latach 1731–1736 przybrał styl francuski. W latach 1798–1806 księżna Izabela zmieniła go w ogród romantyczny w stylu angielskim, umieszczając w nim szereg budowli ogrodowych i rzeźb. W tym stanie park przetrwał do dzisiaj, aktualnie cały teren osady parkowo-pałacowej nazywa się Zespół Rezydencyjny Książąt Czartoryskich[26].
Najciekawsza budowla znajdująca się w parku to Świątynia Sybilli (d. Świątynia Pamięci), wybudowana w latach 1798–1801 według projektu Aignera na wzór antycznej świątyni Westy w Tivoli pod Rzymem. W roku 1801 Izabela Czartoryska założyła tutaj pierwsze w Polsce muzeum, mające pobudzać patriotyzm w okupowanej Polsce.
Niedaleko Świątyni Sybilli znajduje się Dom Gotycki, wybudowany w latach 1800–1809 również według projektu Aignera, otwarty z okazji pobytu w Puławach Józefa Poniatowskiego. Jest on obecnie siedzibą Muzeum Regionalnego PTTK. Obok Domku Gotyckiego stoi kopia rzeźby Tankred i Klorynda. Listę zabytków w parku uzupełniają:
Według danych Głównego Urzędu Statystycznego na dzień 31 grudnia 2021 roku w mieście mieszkało 46 304 osób, w tym 21 403 mężczyzn i 24 901 kobiet, a wskaźnik feminizacji wynosił wówczas 116 kobiet na 100 mężczyzn. Gęstość zaludnienia w tym okresie wynosiła 917,1 osób/km².[27]
Budżet na 2021 rok[28]
Opis | Budżet | |
---|---|---|
dochody | 286 207 194,91 zł | |
wydatki ogółem | 299 956 509 zł | |
wydatki na inwestycje | 17 110 000 zł |
Począwszy od połowy XIX wieku w Puławach lokowane były instytucje naukowe. Obecnie ich lista jest następująca:
Oddziały:
Od 1993 Zakład Doświadczalny Echo-Son SA (45% własność IPPT PAN, 55% pracownicy TECHPAN)[30]. Obecnie Echo-Son zaangażowane są w konstruowanie wyrafinowanej aparatury ultrasonograficznej (USG)[30].
W roku 2008 puławskie instytuty naukowo-badawcze, Urząd Miasta Puławy oraz Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im. K. Pułaskiego w Radomiu wystąpiły z inicjatywą utworzenia Puławskiego Parku Naukowo-Technologicznego na terenie Puławskiej dzielnicy Azoty. W rezultacie podjętych działań powstaje nowoczesna baza naukowo-dydaktyczna, której koszt budowy wynosić będzie 79 mln złotych. Kompleks będzie mieścić w swoich murach m.in. 4 Wydziały UTH w Radomiu, na których będą prowadzone studia w formie stacjonarnej i zaocznej. Ostatecznie nie doszło do realizacji pomysłu utworzenia wydziałów UTH. W roku 2013 została podpisana umowa między Uniwersytetem Marii Curie Skłodowskiej a Zakładami Azotowymi o utworzeniu jednostki uczelnianej wraz z organizacją kierunku Chemia Techniczna oraz współpracy naukowej uczelni z puławskimi instytucjami naukowymi[32]. W październiku 2014 roku studia rozpoczęli pierwsi studenci Wydziału Zamiejscowego UMCS w Puławach.
W Puławach znajduje się 8 szkół podstawowych, 7 liceów ogólnokształcących, 8 zespołów szkół, jedna szkoła muzyczna I stopnia, Medyczne Studium Zawodowe oraz 5 szkół specjalnych. Ponadto w Puławach prowadzone są studia językowe w Nauczycielskim Kolegium Języków Obcych. Studia doktoranckie prowadzone są m.in. w Państwowym Instytucie Weterynarii, Instytucie Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa.
W 2014 roku nastąpiło otwarcie przez Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie - w miejsce Puławskiej Szkoły Wyższej istniejącej w latach 1997–2014 - Wydziału Zamiejscowego UMCS w Puławach, który kształci stacjonarnie i niestacjonarnie na kierunkach:
Likwidacja Wydziału zaplanowana na 2025 rok[33].
Na terenie Puław działalność religijną prowadzą następujące Kościoły i związki wyznaniowe:
W Puławach dzieciństwo spędził Bolesław Prus. W 1884 r. napisał Pleśń świata, jedną z najkrótszych swoich nowel, której akcję umieścił w pobliżu Świątyni Sybilli. W felietonie natomiast zatytułowanym Kartki z podróży.Puławy opisał osadę Puławy.
W latach osiemdziesiątych XX wieku w Puławach istniała prężna scena punkrockowa. Tu działały m.in. zespoły Trafo i Siekiera. Jego pierwszy wokalista, Tomasz Budzyński, po odejściu z Siekiery założył m.in. zespół Armia.
Od 2000 r. Puławy mają swój własny hejnał miejski. Autorem melodii jest znany polski jazzman Henryk Majewski[45]. W 2011 r. powstało Centrum Informacji Turystycznej znajdujące się obecnie na Skwerze Niepodległości, które przejęło funkcję rozwiązanego PTTK[46].
1 kwietnia 2023 roku przy ulicy Wojska Polskiego, została oddana do użytku jedna z nowocześniejszych w województwie lubelskim placówka Biblioteki Miejskiej - Mediateka[47].
Puławy dysponują bezprzewodowym, publicznym i bezpłatnym dostępem do internetu, jest on realizowany w technologii Wi-Fi 802.11g. Aktualnie na infrastrukturę sieciową (o nazwie hotspot.um.pulawy.pl) składa się 20 nadajników w różnych częściach miasta.
Początki kinematografii w Puławach sięgają roku 1910[49].
W latach 1985–1990 w Puławach w budynku Puławskiego Ośrodka Kultury „Dom Chemika” działało Harcerskie Centrum Komputerowe, pierwsza w Polsce placówka tego typu[50].
Przez Puławy przebiega ważna linia kolejowa nr 7 łącząca Warszawę z granicą państwa w Dorohusku, a dalej z Kijowem.
W mieście funkcjonują przystanki i stacje kolejowe:
W Puławach znajduje się stara wojskowa linia kolejowa nr 82. Prawdopodobnie jest to jedyna w kraju linia, która biegła po moście pontonowym przez Wisłę. W okresie PRL (w 1975 r. i 1985 r.) odbywały się ćwiczenia wojskowe. W ich trakcie budowano most kolejowo-drogowy, po którym przejeżdżał pociąg, a następnie most był rozbierany.
W granicach administracyjnych miasta przebiega droga krajowa nr 12 (S12) jako obwodnica Puław. W 2006 GDDKiA rozpoczęła budowę nowej przeprawy przez Wisłę, będącej elementem przyszłej obwodnicy. 12 lipca 2008 oddano do użytku nowy most im. Jana Pawła II w Puławach i całkowicie nową drogę od mostu do drogi krajowej nr 12 w miejscowości Zarzecze. Drugi etap obwodnicy od mostu do połączenia z drogą S17 na węźle „Kurów Zachód” ukończono w 2018 roku[51].
Przez Puławy przebiegają również drogi wojewódzkie nr 801, 824 i 874.
Zbudowany 1934 roku most drogowy most im. Ignacego Mościckiego po wybudowaniu obwodnicy stał się fragmentem drogi wojewódzkiej 874.
Za komunikację miejską w Puławach i regionie puławskim odpowiada Miejski Zakład Komunikacji w Puławach. W Puławach funkcjonuje 19 zwykłych linii autobusowych (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 11, 12, 14, 15, 16, 17, 19, 20, 22 oraz M1, M2), 2 linie kursujące w dzień targowy (18 i 28) oraz 8 linii szkolnych (9, 23, J1, J2, K1, K2, K3 i S7)[52]. MZK Puławy odpowiada także za komunikację miejską w Dęblinie, gdzie kursuje linia nr 31[53].
W Puławach działają 3 jednostki straży pożarnej:
Na terenie miasta działa Puławski Park Przemysłowy, który ma za zadanie przyciągnąć poprzez ulgi podatkowe inwestorów[54]. Część terenów inwestycyjnych w Puławach, położonych w obrębie Zakładów Azotowych „Puławy” S.A. została także włączona do Starachowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej[55].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.