Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Powiat Teschen (niem. Landkreis Teschen, pol. powiat cieszyński; do 29 grudnia 1939 Powiat Teschen-Freistadt, niem. Landkreis Teschen-Freistadt, pol. powiat cieszyńsko-frysztacki) – były powiat niemiecki, istniejący w latach 1939–1945. Powstał w efekcie włączenia we wrześniu 1939 Śląska Cieszyńskiego do III Rzeszy. W dokumentach bywał również określany jako Olsaland lub Olsa-Gebiet, jego powierzchnia wynosiła 1462 km², był to drugi pod względem wielkości powiat na terenie Rzeszy[1].
Siedzibą landratu było miasto Cieszyn (Teschen), zaś jego przewodniczącym w latach 1940–1945 był dr Udo Krüger.
18 stycznia 1941 rozwiązano prowincję Śląsk, wskutek czego powiat Teschen wszedł w skład nowej prowincji Górny Śląsk (Provinz Oberschlesien), utworzonej z rejencji katowickiej i opolskiej.
Pierwszy oddział niemiecki wkroczył do Cieszyna 1 września o godz. 16, następnego dnia osiągając linię Wisły. Kwestia przesunięcia granicy III Rzeszy pozostawała przez cały wrzesień w zasadzie jeszcze otwarta. Ostateczna decyzja o włączeniu powiatów Cieszyn-Frysztat i Bielsko-Biała pod zarząd w Katowicach zapadła 6 października. Władze niemieckie połączyły przedwojenne powiaty cieszyński i frysztacki w jeden o nazwie Teschen-Freistadt. 29 grudnia zmieniono nazwę powiatu na Teschen.
W listopadzie oddano Słowacji część zajętych przez Polskę gmin w październiku 1938[2]
W policyjnym spisie ludności (tzw. palcówka, niem. Fingerabdruck) przeprowadzonym w dniach 11 do 23 grudnia 1939 r. 126 593 (44%) mieszkańców powiatu zadeklarowało narodowość śląska (z czego na terenie powiatu cieszyńskiego bez tzw. Zaolzia 72,3%, a na Zaolziu 36,6%), 66 788 (23%) zadeklarowało narodowość polską (po dawnej polskiej stronie Olzy 22,7% a na Zaolziu 24,1%), niemiecką 41 522, zaś czeską 46 567 (z czego na Zaolziu 44 597, 20,9%), a żydowską 1 928[3], jednak w późniejszym okresie, wskutek podpisywania Niemieckiej Listy Narodowej liczba Niemców znacząco się zwiększyła. W 1943 poszczególne kategorie Volkslisty liczyła 3 tysiące folksdojczów (DVL I), 22 tysiące osób pochodzenia niemieckiego (DVL II), 180 tysięcy trójkarzy i 300 osób IV kategorii[4]. Liczba osadników niemieckich wyniosła z kolei 2091, dużo mniej niż w pobliskim powiecie bielskim (gdzie wyniosła ona 13 572)[5].
Stopniowo od 30 stycznia 1940 najważniejszym gminom nadawano uprawnienia samorządowe według prawa niemieckiego z 1933 Deutsche Gemeindeordnung (DGO). Do końca wojny otrzymały je[6]:
Pozostałe miejscowości podzielono administracyjne na tzw. okręgi urzędowe (Amtsbezirk). 1 stycznia 1945 powiat obejmował 131 gminy. W okresie 1939–1945 była proponowana germanizacja niektórych słowiańsko-brzmiących niemieckich nazw geograficznych na terenie Śląska Cieszyńskiego:
1. Bistritz (2 gminy)
2. Bludowitz (7 gmin)
3. Deutschleuthen (5 gmin)
4. Freistadt-Land (6 gmin)
5. Golleschau (6 gmin)
6. Groß Gurek (4 gminy)
7. Hnojnik (14 gmin)
8. Istebna (4 gminy)
9. Jablunkau-Land (9 gmin)
10. Neu Oderberg-Land (5 gmin)
11. Seibersdorf (4 gminy)
12. Skotschau-Land (16 gmin)
13. Teschen-Land (16 gmin)
14. Tierlitzko (6 gmin).
15. Trzynietz-Land (11 gmin)
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.