Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8 Pułk Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego (8 puł) – oddział kawalerii Wojska Polskiego II RP.
Odznaka 8 puł | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Patron | |
Tradycje | |
Święto | |
Nadanie sztandaru |
1920 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Roman Kawecki |
Działania zbrojne | |
wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Antonowem (4 VI 1920) bitwa pod Stanisławczykiem (29 VII 1920) kampania wrześniowa bitwa pod Tomaszowem (17–20 IX 1939) | |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Rakowice (pod Krakowem) |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
V BJ (1921–1924) |
W grudniu 1784 pod dowództwem ks. Józefa Poniatowskiego utworzono we Lwowie pułk kawalerii. Podczas zaborów był jedną z niewielu formacji wojskowych podporządkowanych zaborcom z polską komendą i tradycjami wojskowymi[potrzebny przypis]. Za czasów panowania cesarza Franciszka Józefa I pułk nosił nazwę 1 pułku ułanów austriackich, po przejściu pod dowództwo Niepodległego Państwa Polskiego, w roku 1918, nosił nazwę 1 pułku ułanów Ziemi Krakowskiej, a następnie nadano mu numer 8. i zatwierdzono nazwę na cześć twórcy i pierwszego dowódcy: 8 pułk ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego.
Obsada personalna pułku w 1920[2] | |
---|---|
Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
Dowódca pułku | mjr Karol Rómmel (ranny 19 VIII) |
rtm. Kornel Krzeczunowicz (od 19 VIII) | |
mjr Karol Rómmel (od 14 X) | |
Zastępca | rtm. Władysław Piniński |
Adiutant | ppor. Aleksander Krzeczunowicz |
wz pchor. Tadeusz Rakowski (11–30 IX) | |
Lekarz | kpt. lek. dr Stanisław Orzeł |
chor. san, Karol Geier | |
Lekarz wet. | por. lek. wet. Stefan Karol Tesarz |
por. lek. wet. Stefan Kolbe | |
Dowódca taboru | por. Wiktor Czarkowski Gołejewski |
rtm. Karol Marmarosz (od 27 IX) | |
Oficer dowództwa | por. Franciszek Łukaszewicz (do 24 VIII) |
Oficer dowództwa | rtm. Wilhelm Mitchell (od 2 IX) |
Dowódca 1 szwadronu | ppor. Bronisław Kulig (do 23 IX) |
por. Leon Gołogórski | |
Dowódca plutonu | pchor. Kownacki (od 2 IX) |
Dowódca 2 szwadronu | por. Bronisław Mokrzycki (do 15 VIII) |
ppor. Jan Gierlicz (do 27 VIII) | |
por./rtm Bronisław Mokrzycki | |
Dowódca plutonu | por. Mieczysław Poniński (od 27 IX) |
Dowódca plutonu | ppor. Kajetan Czarkowski-Gołejewski |
Dowódca 3 szwadronu | ppor. Edward Pisula |
por. Leon Sapieha (od 20 VIII) | |
por. Franciszek Łukasiewicz (od 23 VIII) | |
Dowódca plutonu | ppor. Andrzej Osiecimski-Czapski (od 2 IX) |
Dowódca plutonu | pchor. Tadeusz Rakowski |
Dowódca plutonu | pchor. Zygmunt Roguski |
Dowódca 4 szwadronu | por./rtm. Kornel Krzeczunowicz |
por. Stanisław Starczewski (od 19 VIII) | |
Dowódca plutonu | por. Leon Sapieha (do 20 VIII) |
Dowódca plutonu | ppor. Paweł Sapieha |
Dowódca plutonu | pchor. Kazimierz Wolski (od 27 IX) |
Dowódca plutonu | pchor. Tadeusz Rakowski (od 30 IX) |
Dowódca szwadronu km | ppor. Edward Dzieduszycki |
ppor. Eustachy Włodzimirski | |
rtm. Wojciech Biesiadecki (od 25 IX) | |
Dowódca plutonu | ppor. Adam Potocki |
Dowódca szwadronu technicznego | por./rtm. Lucjan Bochenek |
por. Józef Sapieha (od 19 VIII) | |
por. Adam Łubkowski (od 4 X) | |
rtm. Lucjan Bochenek (od 14 X) | |
Dowódca plutonu | ppor. Henryk Gliński |
Dowódca plutonu | ppor. Józef Sapieha |
Dowódca plutonu | pchor. Starowieyski |
Oficer pułku | por. Rudziński (od 14 X) |
Oficer pułku | por. Józef Piotr Trenkwald (od 14 X) |
Oficer pułku | pchor. Dichman |
Oficer pułku | pchor. Roman Stahl |
Oficer pułku | pchor. Adam Niedzielski |
Pułk zasłużył się szczególnie w wojnie polsko-bolszewickiej, kiedy w pierwszej fazie działań na linii frontu uczestniczył z powodzeniem w ofensywie kijowskiej, a następnie walnie przyczynił się do rozgromienia bolszewickiej Armii Konnej komandarma Siemiona Budionnego w największej bitwie kawaleryjskiej XX wieku pod Komarowem na ziemi zamojskiej.
27 lipca pułki 4 Brygady Jazdy płk. Gustawa Orlicz-Dreszera obsadziły odcinek od Merwy po Stanisławczyk. 1 szwadron 8 pułku ułanów bronił odcinka Merwa-Strzemilcze, 16 pułk ułanów Smarzów-Szczurowice, 2 pułk szwoleżerów Laszków-Hrycowola, zaś główne siły 8 pułku ułanów ppłk. Henryka Brzezowskiego zgrupowały się w rejonie Stanisławczyk-Monastyrek. W odwodzie brygady stał w Zawidczu 1 pułk szwoleżerów. Brygada miała za zadanie zabezpieczyć przeprawy przez Styr, a przede wszystkim obronę przyczółków w Szczurowicach i Monastyrku[3].
29 lipca, w pierwszym dniu bitwy pod Beresteczkiem i Brodami, oddziały 11 Dywizji Kawalerii uderzyły na polską 4 Brygadę Jazdy, odrzuciły 8 pułk ułanów spod Stanisławczyka i ruszyły groblą w kierunku miasteczka[4]. Dowódca 4 Brygady Jazdy wprowadził do walki 2 pułk szwoleżerów rtm. Rudolfa Ruppa. Uderzył on na Kozaków w momencie, kiedy ci wjeżdżali na most na Styrze. Pierwszy do szarży ruszył 4 szwadron por. Andrzeja Kunachowicza, zatrzymał nieprzyjaciela i umożliwił pododdziałom 8 pułku ułanów bezkolizyjny odwrót[5][6]. Potem oba pułki przystąpiły do obrony linii Styru. Z uwagi na brak amunicji, wspierająca je bateria 4 dywizjonu artylerii konnej wkrótce musiała przerwać ogień, a chwilę potem polski samolot przez pomyłkę zbombardował stanowiska koniowodnych 8 pułku ułanów. W związku z faktem, że kawaleria sowiecka sforsowała rzekę w Monastyrku, dowódca 8 pułku ułanów zrządził odwrót swoich pododdziałów przez Laszków i Zawidcze do Mikołajowa. Odwrót osłaniał 2 szwadron 2 pułku szwoleżerów[7][8][9].
Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari za wojnę 1918-1920[10][11] | ||
---|---|---|
ułan Andrzej Blak vel Andrzej Sterliński[12] nr 5074 | por. Lucjan Bochenek | st. uł. Roman Bogusławski |
ppłk Henryk Brzezowski | st. uł. Franciszek Chojecki | ppor. Piotr Cielecki-Zaremba |
kpr. Leon Ćwikła | plut. Jan Czarnecki | plut. Franciszek Dobosz |
ppor. Edward Dzieduszycki | plut. Jakub Flank | wachm. Leon Gaszczyk |
st. wachm. Karol Geier | ppor. Jan Gerlicz | ppor. Henryk Gliński |
ś.p. ppor. Andrzej Gużkowski-Janicki nr 4239 | ppor. Alfred Godlewski | ppor. Zbigniew Haszlakiewicz-Gotlieb |
st. wachm. Antoni Janeczko | pchor. Zbigniew Jaroszyński | st. wachm. Michał Kędryna |
wachm. Paweł Kijowski | st. uł. Antoni Konieczny | kpr. Jan Kozioł |
plut. Marian Krełowski | por. Aleksander Krzeczunowicz | por. Kornel Krzeczunowicz |
ppor. Kazimierz Lasocki | wachm. Jan Łabudzki | plut. Karol Łanocha |
por. Franciszek Łukasiewicz | por. Adam Łubkowski nr 4225 | st. uł. Czesław Morawski nr 4398[13] |
kpr. Józef Nachman nr 4202 | plut. Wojciech Nowak | plut. Stanisław Olejarski |
chor. Leopold Orłowski | rtm. Józef Pająk | ppor. Edward Pisula |
st. uł. Jan Podsiadło | por. Stanisław Pokładnik | mjr Karol Rómmel |
wachm. Antoni Rypień | por. Janusz Sękowski | rtm. Ludwik Słotwiński |
rtm. Adam Sołowij | ppor. Stanisław Starczewski | plut. Franciszek Szczepaniec |
ś.p. pchor. Jan Kazimierz Przerwa-Tetmajer | por. Roman Traczewski | ppor. Stefan Traczewski |
uł. Wacław Wierzbicki | uł. Zygmunt Wiśniewski | ppor. Eustachy Włodzimirski |
uł. Piotr Woch | wachm. Jan Zając | kpr. Feliks Żebracki |
st. uł. Józef Żak |
Pułk stacjonował w Rakowicach pod Krakowem. W listopadzie 1923 roku brał udział w pacyfikacji tzw. powstania krakowskiego 1923 roku. W 1925 roku do Kapituły Orderu Virtuti Militari wpłynął wniosek o odznaczenie sztandaru 8 pułku krzyżem VM, za udział w bitwie pod Komarowem. Wniosek ten miał być rozpatrzony w następnych miesiącach, ale po zamachu majowym już do niego najprawdopodobniej nie wrócono[14].
Zgodnie z rozkazem ministra spraw wojskowych O.V. L 33035 E z 1925 r. przy pułku stacjonował 5 szwadron samochodów pancernych.
10 grudnia 1928 roku korpus oficerski wręczył Zdzisławowi Tarnowskiemu odznakę pamiątkową w uznaniu zasług położonych dla pułku w 1920 roku, kiedy to własnym kosztem wystawił pluton konnych ochotników[15].
Pułk w planie mobilizacyjnym „S”[16] | ||
---|---|---|
Nazwa pododdziału | Miejsce mobilizacji | Termin |
dowódca pułku z drużyną | Kraków | alarm |
pluton łączności | ||
1÷4 szwadrony | ||
szwadron karabinów maszynowych | ||
szwadron pionierów nr 105 | ||
szwadron pionierów nr 108 | 6 | |
szwadron kawalerii nr 51 | 7 | |
szwadron kawalerii nr 83 | 10 | |
pluton ckm nr 51 | 7 | |
pluton ckm nr 83 | 10 | |
szwadron samochodów pancernych nr 105 | alarm | |
szwadron samochodów pancernych nr 115 | 6 | |
Kwatera Główna nr 105 (I eszelon) | alarm | |
Kwatera Główna nr 105 (II eszelon) | 4 | |
poczta polowa nr 69 | 4 | |
sąd polowy nr 105 | 4 | |
kolumna taborowa nr 564 | 6 | |
kolumna taborowa nr 562 | 8 | |
kolumna taborowa nr 566 | 11 | |
uzupełnienie do czasu „W” | 5 | |
uzupełnienie szwadronu pionierów nr 105 | 5 | |
komisja remontowa | alarm | |
szwadron marszowy 1/8 puł | 18 | |
pluton marszowy 1/105 szwadronu pionierów | 18 | |
pluton marszowy nr 1/51 | 30 | |
pluton marszowy nr 1/83 | 30 | |
szwadron zapasowy | alarm-15 |
Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939[17][uwaga 2]: | |
---|---|
Stanowisko | Stopień, imię i nazwisko |
dowódca pułku | płk Kazimierz I Mastalerz |
I zastępca dowódcy | mjr Stanisław Bukraba |
adiutant | rtm. Kazimierz Skowroński[uwaga 3] |
naczelny lekarz medycyny | mjr dr Jerzy Marceli Paweł Kluczyński |
starszy lekarz weterynarii | ppłk Zygmunt Zawierucha |
młodszy lekarz weterynarii | por. Maksymilian Stanisław Kaczorowski |
II zastępca dowódcy (kwatermistrz) | mjr Czesław Soroczyński |
oficer mobilizacyjny | rtm. Alfred Zenon Mieczysław Strzygowski |
zastępca oficera mobilizacyjnego | vacat |
oficer administracyjno-materiałowy | rtm. Eryk Matuszek |
dowódca szwadronu gospodarczego | rtm. Kazimierz Skowroński |
oficer gospodarczy | kpt. int. Marian Stefan Siekierski |
oficer żywnościowy | chor. Paweł Kijowski |
dowódca plutonu łączności | por. Gustaw Franciszek Szewczyk |
dowódca plutonu kolarzy | ppor. Zdzisław Tadeusz Januszewski[uwaga 4] |
dowódca plutonu ppanc. | ppor. Jan Kanty Maria Wojciech Skrochowski |
dowódca 1 szwadronu | rtm. Eugeniusz Ungeheuer |
dowódca plutonu | ppor. Ignacy Władysław Jura |
dowódca plutonu | ppor. Antoni Marian Piątkowski |
dowódca 2 szwadronu | rtm. Edward Tymoteusz Szawłowski |
dowódca plutonu | por. Konrad Jerzy Husenöder |
dowódca plutonu | ppor. Zdzisław Tadeusz Januszewski |
dowódca plutonu | ppor. Otto Józef Śmiałek |
dowódca 3 szwadronu | p.o. por. Brunon Zdzitowiecki |
dowódca plutonu | ppor. Stanisław Kostka Andrzej Hilary Sławoszewski |
dowódca 4 szwadronu | rtm. Mieczysław Puzdrakiewicz |
dowódca plutonu | por. Michał Maria Grek †6 VIII 1939[19] |
dowódca plutonu | por. Zygmunt Piotr Nowicki |
dowódca szwadronu km | rtm. Jerzy I Bujalski |
dowódca plutonu | por. Zygmunt Zajączkowski |
dowódca plutonu | ppor. Zdzisław Romuald Jan Nepomucen Wielowieyski |
dowódca szwadronu zapasowego | mjr Konstanty Kułagowski |
zastępca dowódcy | vacat |
odkomenderowany | rtm. Antoni Starnawski |
na kursie | rtm. Józef Dokowski |
na kursie | rtm. Andrzej Marian Kazimierz Szwarcenberg-Czerny |
W 1939 roku, 8 pułk wchodził w skład Krakowskiej Brygady Kawalerii pod dowództwem gen. bryg. Zygmunta Piaseckiego, ta zaś należała do Armii „Kraków”. Pułkiem dowodził ppłk dypl. Włodzimierz Dunin-Żuchowski.
3 września pułk oddzielony został od reszty brygady przez pododdziały XV Korpusu i tocząc ciężkie walki odwrotowe został częściowo rozbity pod Szczekocinami. 4 września pułk znalazł się w Jędrzejowie, a 6 września w rejonie miejscowości Brody koło Starachowic, by wieczorem wyruszyć w kierunku Wisły. Następnie przyłączył się do Armii „Lublin”. Pomimo kilku odniesionych zwycięstw pułk poniósł bardzo dotkliwe straty i ostatecznie został rozbity podczas prób przedostania się do Rumunii. Tylko I szwadronowi udało się dotrzeć na Węgry.
Struktura organizacyjna i obsada personalna we wrześniu 1939[20][21] | ||
---|---|---|
Stanowisko etatowe | Stopień, imię i nazwisko | Uwagi |
dowódca pułku | ppłk dypl. kaw. Włodzimierz Dunin–Żuchowski | †1940 Charków |
zastępca dowódcy | mjr kaw. Stanisław Bukraba | |
kwatermistrz | mjr kaw. Czesław Soroczyński | niemiecka niewola |
adiutant | rtm. Kazimierz Skowroński–Prus | †1940 Charków |
oficer broni | ppor. kaw. Ignacy Władysław Jura | †1940 Charków[22] |
oficer ordynansowy | por. kaw. rez. Stefan Zaremba-Skrzyński[23] | †10 IX 1997[24] |
oficer żywnościowy | chor. Paweł Kijowski | |
płatnik | kpt. int. Marian Stefan Siekierski | internowanie na Węgrzech, †6 XII 1968[24] |
dowódca 1 szwadronu | por. Zygmunt Zajączkowski | |
dowódca I plutonu | ppor. kaw. Antoni Marian Piątkowski | †1940 Charków[25] |
dowódca II plutonu | por. kaw. rez. Zenon Adam Dembiński[26] | |
dowódca III plutonu | por. rez. kaw. dr Tadeusz Deodat Janotka[27] | |
dowódca 2 szwadronu | rtm. Edward Szawłowski | † 21 IX Małoniż |
dowódca 3 szwadronu | rtm. Józef Dokowski | |
dowódca 4 szwadronu | rtm. Eryk Matuszek | 1 Oddz. Rozp., niemiecka niewola[28] |
dowódca szwadronu ckm | rtm. Jerzy Sylwin Bujalski | †1940 Charków[22] |
dowódca I plutonu | ppor. kaw. Zdzisław Romuald Jan Nepomucen Wielowieyski | †1940 Charków[29] |
dowódca II plutonu | ppor. rez. Bolesław Buszczyński | †1940 Charków[30] |
dowódca plutonu łączności | por. kaw. Gustaw Franciszek Szewczyk | †1940 Charków[31] |
dowódca plutonu przeciwpancernego | ppor. kaw. Jan Kanty Skrochowski | PSZ / AK, †21 VIII 1944 |
dowódca szwadronu gospodarczego | rtm. Eugeniusz Ungeheuer | KL Ebensee i Groß-Rosen[28], †1 III 1966[24] |
W 1940 pułk odtworzony został jako 1 oddział rozpoznawczy im. Księcia Józefa Poniatowskiego. W kampanii francuskiej walczył w składzie 1 Dywizji Grenadierów.
W czasie wojny tradycje pułku były utrzymywane przez oddziały partyzanckie Armii Krajowej oraz oddziały Polskich Sił Zbrojnych.
Sztandar ofiarowały matki, żony i siostry oficerów pułku. Poświęcił go w katedrze lwowskiej w kwietniu 1920 r. ks. prałat Bedeni i wręczył przejeżdżającemu przez miasto na front 2 szwadronowi por. Adama Sokołowija. Sztandar przywieziono na front na Ukrainę. Znak był nieprzepisowy, a orzeł na drzewcu osadzony na kuli. W 1935 r. orła zastąpiono przepisowym, z rozpostartymi skrzydłami[32].
21 kwietnia 1920 roku Minister Spraw Wojskowych rozporządzeniem L. 872/20 B.P. 1 zatwierdził odznakę pamiątkową 8 pułku ułanów ks. Józefa Poniatowskiego[33][34]. Odznaka o wymiarach 50x50 mm ma kształt krzyża z ramionami emaliowanymi na ciemnoniebiesko. Na poziomych ramionach krzyża wpisano daty „1791” i „1918”, na dolnym numer i inicjał „8 U”. Na środku krzyża okrągła tarcza barwy czerwonej na której wpisano inicjały patrona „JP”, a w otoku wieńca laurowego zwieńczonego u góry złoconą mitrą książęcą PIERWSZY PUŁK. Między ramionami krzyża cztery herby ziemi: krakowskiej, zatorskiej, oświęcimskiej i cieszyńskiej. Odznaka oficerska, dwuczęściowa, wykonana w tombaku srebrzonym, łączona dwoma nitami. Autorem projektu odznaki był Józef Brunicki, a wykonawcą Franciszek Malina z Krakowa[35].
Na naramiennikach poniżej oznaczenia stopni wojskowych widniał monogram JP pod książęcą mitrą, na pamiątkę pierwszego dowódcy i patrona pułku.
Proporczyk | Opis[36] |
---|---|
Proporczyk (żółtopomarańczowy[37]) złotożółty (żółte ciemne[38]) (stare złoto, po austriacku greises gold) | |
proporczyk dowództwa w 1939 | |
proporczyk 1 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 2 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 3 szwadronu w 1939 | |
proporczyk 4 szwadronu w 1939 | |
proporczyk szwadronu ckm w 1939 | |
proporczyk plutonu łączności w 1939 | |
Inne | Opis |
Na czapce rogatywce – otok ciemnożółty[39] | |
Szasery ciemnogranatowe, lampasy ciemnożółte, wypustka ciemnożółta[40] | |
„Łapka” (do 1921[uwaga 5]) – karmazynowa[uwaga 6] |
|
|
Wysoka profesjonalizacja i jeszcze wyższe pochodzenie to cechy charakterystyczne kadry oficerskiej 8 pułku ułanów. O wysokich kwalifikacjach ułanów ks. Poniatowskiego świadczył fakt, iż w 1924 r. 5 oficerów przydzielonych było do Centralnej Szkoły Kawalerii, 4 do Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1 do Inspektoratu Armii IV, 1 do Oficerskiej Szkoły dla Podchorążych, 1 do Wyższej Szkoły Wojennej, 1 do Sztabu Generalnego WP, ponadto mjr Witold Morawski pełnił służbę jako attaché wojskowy w Rumunii, a Jan Władysław Rozwadowski (później wybitny teoretyk wojskowości) odkomenderowany był na studia do Wyższej Szkoły Wojennej w Paryżu. O arystokratycznym pochodzeniu pułku mogły świadczyć natomiast nazwiska oficerów rezerwy, wśród których nie brakowało: Potockich, Sapiehów, Pinińskich, czy też Dzieduszyckich. W czasie wojny polsko-bolszewickiej w pułku służył Amerykanin – rtm. William S. Mitchell.
Biogramy ofiar zbrodni katyńskiej znajdują się między innymi w bazach udostępnionych przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[53] oraz Muzeum Katyńskie[54][uwaga 7][uwaga 8].
Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
---|---|---|---|---|
Bohdanowicz Jan Kanty | porucznik rezerwy | Charków | ||
Bujalski Jerzy Sylwin[57] | rotmistrz | żołnierz zawodowy | dowódca szwadronu ckm | Charków |
Buszczyński Bolesław | porucznik rezerwy | dowódca plutonu | Charków | |
Czekaj Władysław | podporucznik rezerwy | prawnik | Najwyższa Izba Kontroli w Krakowie | Katyń |
Dulas Antoni | podporucznik rezerwy | nauczyciel | kier. szkoły w Nakwasinie | Katyń |
Dunin-Żuchowski Włodzimierz | podpułkownik dyplomowany | żołnierz zawodowy | dowódca pułku | Charków |
Jura Ignacy Władysław[58] | podporucznik | żołnierz zawodowy | oficer broni | Charków |
Koziełł-Poklewski Wincenty | rotmistrz w st. sp. | majątek Ludwinowo | Katyń | |
Lulko Edward Jan | podporucznik rezerwy | nauczyciel | Charków | |
Piątkowski Antoni[59] | podporucznik | żołnierz zawodowy | dowódca plutonu | Charków |
Podgórski Franciszek | porucznik rezerwy | dyrektor firmy we Lwowie | ULK | |
Skowroński-Prus Kazimierz | rotmistrz | żołnierz zawodowy | adiutant pułku | Charków |
Szafrański Mieczysław | podporucznik rezerwy | nauczyciel, mgr | szkoła w Warszawie | Charków |
Szewczyk Gustaw[60] | porucznik | żołnierz zawodowy | dowódca plutonu łączności | Charków |
Wielowieyski Zdzisław[61] | podporucznik | żołnierz zawodowy | dowódca plutonu | Charków |
W czasach współczesnych Stowarzyszenie Szwadron Niepołomice w barwach 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego kultywuje tradycje 8 pułku. Jego członkowie przywdziewają mundury i używają wyposażenia zgodnego z tymi jakie obowiązywały ułanów pułku w 1939 roku. Stowarzyszenie bierze udział między innymi w Paradach przy okazji świąt narodowych np. 3 maja lub 11 listopada.
Do tradycji pułku nawiązał Andrzej Wajda. Bohaterowie filmu "Katyń": rtm. Andrzej (Artur Żmijewski) i por. Jerzy (Andrzej Chyra) służą w 8 Pułku Ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.