германски велосипедист From Wikipedia, the free encyclopedia
Џон Дегенколб (германски: John Degenkolb; р. 7 јануари 1989 во Гера) — германски професионален друмски велосипедист, кој вози за UCI World Tour екипата Тим ДСМ-Фирмених.[2]
Дегенколн во 2015 година | |||||||||||||||
Лични податоци | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Цело име | Џон Дегенколб | ||||||||||||||
Роден | 7 јануари 1989 Гера, Источна Германија | ||||||||||||||
Висина | 1,80 м[1] | ||||||||||||||
Маса | 77 кг[1] | ||||||||||||||
Податоци за клубот | |||||||||||||||
Мом. клуб | Тим ДСМ-Фирмених | ||||||||||||||
Дисциплина | друмски велосипедизам | ||||||||||||||
Улога | возач | ||||||||||||||
Вид на возач | специјалист за класици спринтер | ||||||||||||||
Аматерски клубови | |||||||||||||||
2008–2010 | Тирингер Енерги Тим | ||||||||||||||
Професионални клубови | |||||||||||||||
2011 2012–2016 2017-2019 2020–2021 2022- | ХТЦ-Хајроад Проект 1т4и Трек-Сегафредо Лото-Судал Тим ДСМ | ||||||||||||||
Значајни победи | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Последна промена 20 декември 2022 |
Негови најголеми победи во кариерата се Милано-Санремо 2015 и Париз-Рубе 2015, два од петте велосипедски монументи. Има освоено етапи на сите три големи трки, десет етапи и бодовниот пласман на Вуелта а Еспања, една етапа на Џиро д’Италија и една етапа на Тур де Франс.
Во 2010 година ја освоил неговата прва етапна трка, Трка околу Тирингија и завршил втор на трката под 23 години на Светското друмско првенство. Дегенколб победил на Гент-Вевелгем 2014, на Ватенфал Класик 2013 и бил краен победник на Европската турнеја на UCI 2012.[3][4]
Во 2011 година, Дегенколб станал професионален со екипата ХТЦ-Хајроуд, следејќи ги чекорите на други познати спринтери како Марк Кевендиш и Андре Грајпел. Во неговата прва сезона ги освоил етапите на Волта ао Алгарве, Три дена Западна Фландрија и Трката околу Баварија, пред да освои две етапи на Критериум ди Дофине. Исто така ја освоил еднодневната Трка околу Франкфурт.
По распаѓањето на екипата ХТЦ на крајот на 2011 година, Дегенколб се преселил во професионалната континентална екипа Пројецт 1т4и.
Дегенколб го освоил генералниот пласман на Тур де Пикарди 2012, каде ги освоил првата и третата етапа на триетапната трка. Временските бонуси на целта на етапите му ја обезбедиле победата во генералниот пласман.[5]
На 19 август 2012, Дегенколб ја освоил својата прва етапа на некоја голема трка, втората етапа на Вуелта а Еспања, која завршувала во Вијана. На малата нагорнина, тој ја поминал целта пред Алан Дејвис од Орика-ГринЕЏ и возачот на Тим Скај Бен Свифт.[6] Го повторил успехот на петтата етапа, рамна кружна етапа во Логроњо. Дегенколб дошол зад Даниеле Бенати, кој го отпочнал спринтот и направил одредена разлика во последните 200 метри и ја поминал целта со мала разлика од возачот на РадиоШек-Нисан.[7]
Со маичката за бодовниот пласман на неговите гради ја однел третата победа на Вуелта на седмата етапа, на етапа со завршница по круг на патеката во Моторленд Арагон.[8] Потоа следел уште еден успех на десеттата етапа, Дегенколб повторно стигнал до победа во Санхенхо, откако силно ги притиснал педалите на нагорнината и го поминал Французинот Насер Бухани од ФДЖ-БигМет.[9] Ја завршил Вуелта со пет победи, вклучувајќи ја и престижната последната етапа во Мадрид, каде го заокружил неговото второ учество на некоја голема трка со уште една победа.[10]
По овие успеси на Дегенколб следеле уште една спринтерска победа на Гран при д’Изберг[11] и четврто место на Светските првенства во Фалкенбург, зад победникот Филип Жилбер (Аксент.џобс-Вилемс Веранда).[12]
Успесите на Дегенколб во 2013 година започнале во мај со етапна победа на Џиро д’Италија, негова прва победа на трката во Италија.[13] На Тур де Франс, Дегенколб важел како главен помошник за неговиот колега Марсел Кител, кој освоил четири етапи. Потоа, Дегенколб настапил и победил на Ватенфал Класик во неговата родна земја, победувајќи го Андре Грајпел на целта на трката.[14] Во октомври, Дегенколб победил на две трки во Франција во помалку од една недела, Париз-Бурж и Париз-Тур.[15]
Во 2014 година, Дегенколб го освоил белгискиот класик Гент-Вевелгем, бодовниот пласман и три етапи на Средоземната трка и 3 етапи на Вуелта а Еспања. Етапата вклучувала две категоризирани искачувања и била возена во прилична жештина.[16] Втората била масовен спринт каде возачот на ФДЖ Насер Буани се жалел дека бил неспортски турнат во оградите од Дегенколб, кој сепак ја задржал победата.[17] Третиот успех бил „луда завршница“ според Дегенколб, кој бил подобар од второпласираниот Том Бонен.[18] Четвртата победа дошла на седумнаесеттата етапа кога го поминал Мајкл Метјус на целта.[19] Веднаш по Вуелта и освојувањето на бодовниот пласман, Дегенколб морал да биде примен во болница поради лимфна инфекција.[20]
Во 2015 година, Дегенколб ја освоил првата трка во Дубаи, третата етапа на трката. Ја остварил најголемата победа во неговата кариера дотогаш со победата во март на Милано-Санремо, каде го освоил спринтот пред претходниот победник од 2014 година, Александер Кристоф.[21] Во април го освоил прославениот класик Париз-Рубе. Во последните километри ги достигнал двајцата бегалци и на крајот победил во групен спринт од седуммина на велодромот во Рубе.[22] Станал првиот Германец кој победил на трката од Јозеф Фишер, кој победил на воведното издание во 1896 година и прв возач кој ги освоил Милано-Санремо и Париз-Рубе во истата година по Шон Кели во 1986 година.[23] Во мај, Дегенколб освоил две етапи на Трката околу Баварија, освојувајќи го и бодовниот пласман.[24]
Во текот на Тур де Франс, Дегенколб го заменил Кител како главен спринтер на Џајант-Алпецин и предводник на екипата.[25] Го опишал неговото учество како „задоволително, иако не баш она за што сонував“,[26] откако завршил помеѓу најдобрите десет на осум различни етапи без да победи на една од нив.[27] Ова вклучувало второ место на четвртата етапа, која имала делови со калдрма. Дегенколб бил напред во групата по нападите од Винченцо Нибали на деловите со калдрма, но на крајот бил победен со напад на сонародникот Тони Мартин.[28]
На Вуелта а Еспања 2015, Дегенколб бил избран за предводник на екипата.[29] На првите две недели од трката, етапните победи го одбегнале, завршувајќи високо на неколку етапи, вклучувајќи помеѓу најдобрите тројца на етапите 3, 5 и 10.[30] Кога колегата Том Димулен неочекувано влегол во борбата за генералниот пласман, Дегенколб работел за Холанѓанецот, вклучувајќи „изненадувачки“[31] резултат на деветнаесеттата етапа. На планинскиот терен успеал да остане со дваесетина возачи до крајот, поставувајќи го Димулен за напад на калдрмисаното искачување на завршницата во Авила.[32] Дегенколб бил пофален за неговиот резултат, а спортскиот директор го нарекол „феноменален“.[31] Дегенколб успеал да ја освои последната етапа во Мадрид, победувајќи возачи како Дани ван Попел во масовен спринт.[33]
Кон крајот на сезоната, Дегенколб настапил на Светското друмско првенство во Ричмонд,[34][35] вклучен во водечката двојка со спринтерот Андре Грајпел.[36] Бил сметан од многумина за способен да победи.[37][38][39][40] На самата трка, Дегенколб бил напред во групата поголем дел од последните кругови на трката. На калдрмисаното искачување во последниот круг, Дегенколб бил првиот кој го следел нападот на Здењек Штибар, но не успеал да го следи подоцнежното темпо од групата составена од Ники Терпстра и Грег ван Авермат, помеѓу другите. На крајот, завршил на 29. место, 15 секунди зад победникот Петер Саган.[41] По трката изјавил: „Секако, многу сум разочаран. Кога Петер Саган нападна на претпоследното искачување, немав ништо останато да реагирам“.[42] Дегенколб ја завршил својата сезона со победа на Критериум Саитама во Јапонија, победувајќи го локалниот возач Фумијуки Бепу (Лидл-Трек) и победникот на Тур де Франс Крис Фрум (Инеос Гренадиерс) во спринтерска завршница. По трката изјавил: „Беше многу добра трка, со многу гледачи. Многу се емотивни, особено на крајот кога толпата беше толку гласно и може дури и да се спореди со Шанзелизе со самата атмосфера и бучавата на патот […]. Сега, сезоната е навистина завршена за мена и почнуваат подготовките за новата сезона“.[43]
На 23 јануари 2016 година, додека тренирале во Шпанија, бил еден од шестемина возачи на Џајант-Алпецин, кои биле удрени од автомобил. Сите возачи биле во стабилна состојба.[44] Дегенколб имал исеченици на бутот, подлактицата и неговите усни, како и за малку губејќи еден прст.[45] Бил лекуван во Валенсија и Хамбург, но ја пропуштил пролетната класична сезона.[46] Се вратил на Трката околу Франкфурт на 1 мај 2016.[47] Иако не завршил добро на трката, рекол дека бил „задоволен“ од неговиот настап и ја нарекол трката важен чекор кон неговото опоравување.[48] Потоа настапил на Трката околу Калифорнија, каде имал две завршници меѓу првите десет и бил среќен со напредокот, иако неговиот повреден прст сè уште пречка во спринтовите.[49] Покажал понатамошно подобрување на Критериум ди Дофине, прва трка во Светската турнеја, завршувајќи осми на четвртата етапа.[50] Дегенколб ја започнал Тур де Франс во јули, целејќи особено на 16. етапа која завршувала во Берн.[51] На крајот, завршил четврти на масовните спринтови на четиринаесеттата и шеснаесеттата етапа, негови најдобри резултати во сезоната дотогаш.[52][53]
На 8 јули 2016 година, Дегенколб објавил дека ќе ја напушти екипата Џајант-Алпесин и ќе се приклучи во нова екипа за 2017.[54] Во август, неговата нова екипа била потврдена и тоа била Трек-Сегафредо.[55] Ја остварил својата прва победа во сезоната 2016 на 14 август на завршната етапа на Арктичката трка на Норвешка, исто така обезбедувајќи го бодовниот пласман на трката.[56] Потоа следело второто место на Јуроајс Класик во Хамбург, стигнувајќи зад Кејлеб Јуан во масовен спринт.[57]
На Светското друмско првенство во Доха, Дегенколб бил дел од германската репрезентација. Првично останал во групата напред по нападот на белгискиот состав, кој ја поделил групата. Дупната гума го приморала Дегенколб да се врати во втората група. Тука, Дегенколб се обидел да го предводи сонародникот Андре Грајпел напред, напор кој бил попречен од белгиските возачи, што довело Дегенколб да испрска со вода во лицето на Јенс Дебишер.[58][59] Зборувајќи за инцидентот по трката, Дегенколб кажал: „Ох, Јенс бараше освежување и ја му ја уважив желбата“.[60] По повлекувањето од трката поради премореност на 40 километри пред целта,[58] Дегенколб ја заокружил неговата сезона со: „Ова беше лоша сезона оваа година. Но, уште сум жив, животот оди понатаму“.[60] Ја завршил сезоната на Трката Абу Даби, каде стигнал втор зад Џакомо Ницоло на првата етапа.[61]
Дегенколб ја забелажал својата прва победа во 2017 на 2 февруари на третата етапа на Трката Дубаи, претекнувајќи ги Рејнарт Јансе ван Ренсбург и Сони Колбрели во масовен спринт.[62] Ја завршил трката на третото место.[63] Во текот на сезоната на класиците во пролетта, Дегенколб ја преземал улогата на водач во Трек-Сегафредо од Фабијан Канчелара, кој се повлекол на крајот на 2016 година.[64] На крајот имал силни резултати, но не успеал да освои трка. Отпаднал во текот на искачувањето на Поџо на Милано-Санремо, завршувајќи седми на целта.[65] На Е3 Харелбеке, екипата не била присутна во групата на бегалците, со што си наштетила за висок пласман, а Дегенколб завршил на 13. место.[66] Откако завршил петти на Гент-Вевелгем и седми на Трката околу Фландрија, Дегенколб настапил на Париз-Рубе. Трек-Сегафредо имал силна трка, откако тројца негови возачи завршиле меѓу најдобрите десет, а Дегенколб завршил на десеттото место.[67] Меѓутоа, Том Бонен жестоко го критикувал по трката за негово покривање, изјавувајќи: „За мене, тој ја извозе најкукавичката трка во неговиот живот“.[68] Дегенколб завршил трет на домашната трка, Трката околу Франкфурт на почетокот на мај, откако имало механички проблем за неговиот помошник Јаспер Стејвен во текот на завршниот спринт.[69]
На Тур де Свис, Дегенколб бил поддржан од пролетните победи од екипата, завршувајќи трет на третата етапа.[70] Ја изразил својата фрустрација по петтата етапа.[71] Бил вклучен во составот за Тур де Франс, при што имал бројни спринтерски завршници, вклучувајќи го второто место зад Марсел Кител на етапата 10.[72]
Подоцна во сезоната, Дегенколб возел на Вуелта а Еспања, но се откажал поради болест во првите денови.[73] Требало да ја предводи германската екипа на Светското друмско првенство во Берген, но се повлекол една недела пред трката, наведувајќи здравствени проблеми.[74]
Дегенколб се вратил на трките кон крајот на јануари 2018 на Предизвикот Мајорка, каде освоил две од четирите трки во масовни спринтови.[75] Подоцна настапил на Париз-Ница, но се повлекол со бронхитис, кој го приморало да го пропушти Милано-Санремо.[76] Дегенколб имал тешка пролетна сезона без ниеден добар резултат. Падот на Париз-Рубе го приморало да одмара три недели. Се вратил на трки во јуни на Сериите Хамер, а потоа и на Тур де Свис. Во Швајцарија, не можел да има учинок на првите етапи, обидувајќи се да ја добие формата за да влезе во составот на екипата за Тур де Франс.[77] На националното друмско првенство на 1 јули, Дегенколб завршил втор зад Паскал Акерман.[78]
На Тур де Франс, Дегенколб имал силни воведни етапи, завршувајќи трет на осмата етапа.[79] Следниот ден, на деветтата етапа имало делови со калдрма до Рубе, местото каде победил на Париз-Рубе 2015. На 17 километри до целта, го следел нападот на Ив Ламперт и на Грег ван Авермат. Тројката останала напред до крајот на етапата и Дегенколб го претекнал носителот на жолтата маичка, Ван Авермат, за прва победа во кариерата на Тур де Франс. Тоа било и прв успех во Светската турнеја по неговиот пад во пролетта 2016 година. Видно емотивно Дегенколб ја посветил победата на семеен пријател, кој го опишал како негов „втор татко“ и кој починал минатата зима.[80][81]
Подоцна во сезоната, Дегенколб го обезбедил второто место на Фландриското првенство[82] и на Минстерланд Џиро.[83] На 20 октомври го освоил критериумот Јапонски куп, победувајќи го Камерон Скот во спринтерска завршница.[84]
Дегенколб ја освоил својата прва победа за 2019 година на 17 февруари, освојувајќи ја четвртата етапа на Тур де ла Прованс.[85] Завршил втор на Гент-Вевелгем на 31 март, зад Александер Кристоф.[86] Дегенколб бил изоставен од составот на екипата на Тур де Франс,[87] но имал добри резултати на Трката околу Полска со што бил вклучен во составот на екипата за Вуелта а Еспања.[88]
На 22 август 2019 година, Лото-Судал објавиле дека потпишале двегодишен договор со Дегенколб, почнувајќи од 2020 година.[89] Дегенколб бил именуван во почетниот состав за Тур де Франс 2020; завршил надвор од временската граница на воведната етапа - не успевајќи да стигне до Париз за првпат – откако имал тежок пад на влажен спуст.[90][91] На 17 септември 2020 година ја освоил третата етапа на Трката околу Луксембург.[92]
Во август 2021 година, Дегенколб потпишал тригодишен договор со Тим ДСМ, од сезоната 2022 година.[2]
Дегенколб е оженет и има две деца со неговата сопруга Лаура.[93] Семејството живее во Оберурзел, мал град близу Франкфурт на Мајна.[94] Дегенколб има завршено тренинг за полицаец.[95]
Во октомври 2018 година, станал прв официјален амбасадор за волонтерската група „Les Amis de Paris-Roubaix“, која се грижи текот и природата на класикот Париз-Рубе, која Дегенколб ја освоил во 2015 година.[96] На почетокот на 2019 година, Дегенколб отпочнал кампања за собирање средства за спас на постоење на јуниорската трка Париз-Рубе. За помалку од 24 часа биле собрани 11.500 евра, обезбедувајќи го продолжувањето на настанот.[97] За овој напор, организаторите на Париз-Рубе одлучиле да направат нешто во негова чест следната година/ Делницата со калдрма д’Орненж а Вандињи-Амаж, најдолгата делница со калдрма на трката, го носела неговото име од 2020 година наваму и станал прв нефранцуски возач кој добил своја именувана делница.[98]
Монумент | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Милано-Санремо | — | 5 | 18 | 39 | 1 | — | 7 | — | 84 | — | 32 | — |
Трка околу Фландрија | 94 | 59 | 9 | 15 | 7 | — | 7 | 32 | 29 | 9 | 30 | 18 |
Париз-Рубе | 19 | 63 | 28 | 2 | 1 | — | 10 | 17 | 28 | НСО | 53 | 18 |
Лиеж-Бастоњ-Лиеж | не настапил во текот на неговата кариера | |||||||||||
Џиро ди Ломбардија | ||||||||||||
Класик | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 |
Омлоп Хет Ниусблад | 12 | 11 | 72 | — | — | — | — | — | — | — | — | 43 |
Е3 Харелбеке | — | 6 | 65 | 15 | 25 | — | 13 | 21 | 22 | НСО | 29 | 32 |
Гент-Вевелгем | — | 57 | 65 | 1 | СО | — | 5 | 48 | 2 | 6 | 27 | 27 |
Ешборн-Франкфурт | 1 | 7 | 4 | 2 | — | СО | 3 | — | 2 | НСО | 2 | — |
Хамбуршки класик | — | — | 1 | — | — | 2 | — | 4 | — | НСО | — | |
Класик Бретања | — | — | 10 | — | — | 5 | — | 13 | — | — | — | — |
Париз-Тур | 11 | 4 | 1 | 43 | — | — | — | — | — | — | — | — |
СО = се откажал; — = не учествувал; НСО = не се одржала
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.