wołać

wołać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɔwat͡ɕ], AS: [vou̯ać]

​^?/i

znaczenia:

czasownik

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wołać
czas teraźniejszy		wołam	wołasz	woła	wołamy	wołacie	wołają
czas przeszły	m	wołałem	wołałeś	wołał	wołaliśmy	wołaliście	wołali
	ż	wołałam	wołałaś	wołała	wołałyśmy	wołałyście	wołały
	n	wołałom	wołałoś	wołało
tryb rozkazujący		niech wołam	wołaj	niech woła	wołajmy	wołajcie	niech wołają
pozostałe formy czas przyszły m będę wołał, będę wołać będziesz wołał, będziesz wołać będzie wołał, będzie wołać będziemy wołali, będziemy wołać będziecie wołali, będziecie wołać będą wołali, będą wołać ż będę wołała, będę wołać będziesz wołała, będziesz wołać będzie wołała, będzie wołać będziemy wołały, będziemy wołać będziecie wołały, będziecie wołać będą wołały, będą wołać n będę wołało, będę wołać będziesz wołało, będziesz wołać będzie wołało, będzie wołać czas zaprzeszły m wołałem był wołałeś był wołał był wołaliśmy byli wołaliście byli wołali byli ż wołałam była wołałaś była wołała była wołałyśmy były wołałyście były wołały były n wołałom było wołałoś było wołało było forma bezosobowa czasu przeszłego wołano tryb przypuszczający m wołałbym, byłbym wołał wołałbyś, byłbyś wołał wołałby, byłby wołał wołalibyśmy, bylibyśmy wołali wołalibyście, bylibyście wołali wołaliby, byliby wołali ż wołałabym, byłabym wołała wołałabyś, byłabyś wołała wołałaby, byłaby wołała wołałybyśmy, byłybyśmy wołały wołałybyście, byłybyście wołały wołałyby, byłyby wołały n wołałobym, byłobym wołało wołałobyś, byłobyś wołało wołałoby, byłoby wołało imiesłów przymiotnikowy czynny m wołający, niewołający ż wołająca, niewołająca wołające, niewołające n wołające, niewołające imiesłów przymiotnikowy bierny m wołany, niewołany wołani, niewołani ż wołana, niewołana wołane, niewołane n wołane, niewołane imiesłów przysłówkowy współczesny wołając, nie wołając rzeczownik odczasownikowy wołanie, niewołanie

(1.1) wzywać kogoś, kierować do kogoś głośne wołanie

(1.2) nazywać kogoś

(1.3) przekazywać coś krzykiem

(1.4) pot. żądać pewnej ceny (zwykle za usługę)

odmiana:

(1.1-3) koniugacja I

 

przykłady:

(1.1) Tyle razy cię wołałem, a ty twierdzisz, że nic nie słyszałaś?

(1.2) W podstawówce wołali na mnie „Gałązka”.

(1.3) Niektórzy śmiali się, ale większość wołała: „zabierzecie go ze sceny!”.

(1.4) Oni wołają dwieście złotych za wymianę opon.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wołać do telefonu, wołać kelnera

synonimy:

(1.1) wzywać, prosić

(1.3) mówić, krzyczeć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wołacz m, wołanie n, przywołanie n, zawołanie n

czas. przywoływać ndk., przywołać dk., nawoływać ndk.

związki frazeologiczne:

głos wołającego na puszczy • wołać o pomstę do nieba • kamienie wołać będą

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) thërras; (1.3) thërras
• angielski: (1.1) call; (1.2) call; (1.3) shout
• białoruski: (1.1) клікаць, зваць; (1.2) клікаць, зваць; (1.3) крычаць
• chiński standardowy: (1.1) 叫 (jiào), 喊 (hǎn); (1.2) 喊 (hǎn); (1.3) 喊 (hǎn)
• duński: (1.1) kalde; (1.2) kalde; (1.3) råbe
• esperanto: (1.1) voki; (1.2) nomi; (1.3) krii
• francuski: (1.1) appeler; (1.2) s'appeller; (1.3) appeler
• jidysz: (1.2) אָנרופֿן (onrufn)
• niemiecki: (1.1) rufen; (1.2) nennen; (1.3) rufen, schreien
• norweski (bokmål): (1.3) rope
• norweski (nynorsk): (1.3) rope, ropa
• nowopruski: (1.1) wektwei
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) кричать; (1.2) звать, называть; (1.3) кричать
• suahili: (1.1) ita; (1.2) ita
• szwedzki: (1.1) ropa; (1.3) ropa
• tuvalu: (1.1) kā
• ukraiński: (1.3) волати
• węgierski: (1.1) hív; (1.2) hív, nevez; (1.3) kiabál, kiált
• wilamowski: (1.1) rufa, ru̇fa, rüfa; (1.2) rufa, ru̇fa, rüfa; (1.3) rufa, ru̇fa, rüfa
• włoski: (1.1) chiamare; (1.2) chiamare; (1.3) chiamare

źródła: