smok (1.1) smok (1.2) smok (1.3) smok (2.1) bobasa wymowa:
? /i , IPA : [smɔk] , AS : [smok]
homofon: smog
znaczenia: rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
(1.1) mit. baśniowe groźne zwierzę , rodzaj olbrzymiego , latającego gada ; zob. też smok w Wikipedii
(1.2) mit. dobry duch o wężowym ciele , fantastyczny stwór z mitologii dalekowschodniej ; zob. też smok chiński w Wikipedii
(1.3) zool. jaszczurka ze skórą umożliwiającą szybowanie ; zob. też smok latający w Wikipedii rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
(2.1) zgrub. od: smoczek
(2.2) techn. pot. kosz ssawny
(2.3) bot. roln. odmiana ogórka [1] rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
(3.1) daw. środ. polit. strażnik więzienny [2]
odmiana :
(1.1-3)
(2.1-2)
przykłady:
(1.1) Według legendy w tej jaskini mieszkał smok .
(2.1) Wyjmij mu z buzi tego smoka , to już przecież duży chłopak .
składnia:
kolokacje :
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. smoczyca ż , Smok mzw , smoczątko n
zdrobn. smoczek mrz /mzw
zgrub. smoczysko n
przym. smoczy , smoczkowy
przysł. smoczo
związki frazeologiczne:
palić jak smok • wejście smoka
etymologia:
od prasł. * smokъ
por. białor. цмок
uwagi:
zob. też smok (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia: angielski: (1.1) dragon
arabski: (1.1) تنين m (tinnīn)
baskijski: (1.1) dragoi , herensuge ; (1.3) herensuge
bułgarski: (1.1) дракон m ; (1.3) дракон m
chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 龙 / trad. 龍 (lóng)
chorwacki: (1.1) zmaj m , aždaja ż
czeski: (1.1) drak m
dolnołużycki: (1.1) plon m
duński: (1.1) drage w
esperanto: (1.1) drako ; (1.2) drako ; (1.3) drako
francuski: (1.1) dragon m
galicyjski: (1.1) dragón m
grenlandzki: (1.1) kuukkooriaasarsuaq
hiszpański: (1.1) dragón m
interlingua: (1.1) dracon
islandzki: (1.1) dreki m
jidysz: (1.1) דראַקאָן m (drakon), לינדן־וואָרעם m (lindn-worem), פּיפּערנאָטער m (pipernoter)
karaimski: (1.1) ачдагъа
kataloński: (1.1) drac m
łaciński: (1.1) draco m
niemiecki: (1.1) Drache m
norweski (bokmål): (1.1) drage m
nowogrecki: (1.1) δράκοντας m , δράκος m
osmański: (1.1) اژدرها (ejderhâ), اژدر (ejder), اژدها (ejdehâ)
rosyjski: (1.1) дракон m , змей m
słowacki: (1.1) drak m ; (1.3) drak m
staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) змии m (zmii)
starogrecki: (1.1) δράκων m
szwedzki: (1.1) drake w
turecki: (1.1) ejderha
tybetański: (1.1) འབྲུག
ukraiński: (1.1) змій m , дракон m
walijski: (1.1) draig ż
wilamowski: (1.1) draocher
włoski: (1.1) drago m , dragone m źródła: Zofia Dobrakowska-Kopecka, Kazimiera Pyszkowska, Warzywa z mojego ogródka , Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1987, s. 153.
Mieczysław Karaś , Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową , „Język Polski” nr 1/1951, s. 20.