więzienny

więzienny (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲjɛ̃w̃ˈʑɛ̃nːɨ], AS: [vʹi ̯ẽũ̯źẽ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • gemin.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	więzienny		więzienna	więzienne	więzienni	więzienne
dopełniacz	więziennego		więziennej	więziennego	więziennych
celownik	więziennemu		więziennej	więziennemu	więziennym
biernik	więziennego	więzienny	więzienną	więzienne	więziennych	więzienne
narzędnik	więziennym		więzienną	więziennym	więziennymi
miejscownik	więziennym		więziennej	więziennym	więziennych
wołacz	więzienny		więzienna	więzienne	więzienni	więzienne
nie stopniuje się

(1.1) dotyczący więzienia

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Resztę życia morderca spędzi w ciemnej i wilgotnej celi więziennej.

(1.1) Około godziny 22 podjechała ta duża kabaryna i po kolei pakowali. Nie wiem, jak ten mój znajomy ormowiec zadziałał, ale ja do tej więziennej kabaryny nie wsiadłem i nie pojechałem do Gdańska^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) cela / gwara więzienna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. uwięzienie n, więzienie n, więziennictwo n, więzień m, więźniarka ż, więziennik m

czas. więzić ndk., uwięzić dk.

przym. więźniarski, więzienniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) prison, książk. carceral
• bułgarski: (1.1) затворнически
• hiszpański: (1.1) carcelario, carcelero, penitenciario
• rosyjski: (1.1) тюре́мный
• słowacki: (1.1) väzenský
• ukraiński: (1.1) в'язничний

źródła:

1. Piotr Jegliński (red.) „Grudzień 1970”, Editions Spotkania, Paryż 1986, s. 359