edycja

edycja (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	edycja	edycje
dopełniacz	edycji	edycji / przest. edycyj[1]
celownik	edycji	edycjom
biernik	edycję	edycje
narzędnik	edycją	edycjami
miejscownik	edycji	edycjach
wołacz	edycjo	edycje

(1.1) konkretna wersja publikacji, np. książki lub albumu muzycznego

(1.2) proces modyfikowana tekstu lub materiału audiowizualnego

(1.3) jedna z imprez, która odbywa się cyklicznie, np. konkurs, festiwal lub konferencja

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Pierwsza edycja tej książki szybko stała się bestsellerem.

(1.1) Wydawnictwo zapowiedziało nową edycję klasycznych powieści w twardej oprawie.

(1.2) Dzięki zaawansowanej edycji, zdjęcie wyglądało jak zrobione przez profesjonalistę.

(1.2) Studio zajmujące się edycją filmów dokonało wielu poprawek, aby uzyskać najlepszy efekt.

(1.3) Organizatorzy ogłosili datę przyszłorocznej edycji konferencji naukowej.

(1.3) Piąta edycja konkursu fotograficznego była wyjątkowo udana pod względem organizacyjnym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) edycja limitowana

(1.2) edycja dokumentu tekstowego / zdjęcia / grafiki / filmu / pliku

(1.3) pierwsza / druga / trzecia edycja • tegoroczna / poprzednia / ubiegłoroczna / przyszłoroczna / kolejna edycja • edycja wiosenna / wakacyjna / zimowa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. edytor m, edytorka ż, edytowanie n

czas. edytować ndk.

przym. edytorski, edycyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. editio

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) edition; (1.2) editing; (1.3) edition
• hiszpański: (1.1) edición ż; (1.2) edición ż
• niemiecki: (1.1) Herausgabe ż, Edition ż; (1.2) Bearbeitung ż, Verarbeitung ż; (1.3) Auflage ż

źródła:

1.  Hasło „edycja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.