poprawka

poprawka (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poprawka	poprawki
dopełniacz	poprawki	poprawek
celownik	poprawce	poprawkom
biernik	poprawkę	poprawki
narzędnik	poprawką	poprawkami
miejscownik	poprawce	poprawkach
wołacz	poprawko	poprawki

(1.1) skorygowanie czegoś

(1.2) wersja tekstu

(1.3) praw. formalna propozycja zmiany procedowanego w parlamencie aktu prawnego

(1.4) pot. egzamin poprawkowy

(1.5) wartość o którą należy skorygować wyniki pomiaru

odmiana:

(1.1-5)

 

przykłady:

(1.4) No to Kowalska, spotkamy się na poprawce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.4) egzamin

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poprawa ż, poprawkowicz m, poprawkowiczka ż, poprawiacz m, poprawiciel m, poprawiny nmos, poprawność ż, poprawczak m, poprawianie n, poprawienie n

czas. poprawiać ndk., poprawić dk.

przym. poprawczy, poprawkowy, poprawny, poprawnościowy

przysł. poprawnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. poprawiać + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) correction, adjustment, alteration, patch, modification; (1.2) revision; (1.3) amendment
• chorwacki: (1.3) amandman m
• włoski: (1.1) correzione ż, emendamento m; (1.2) revisione ż; (1.3) esame di riparazione m, esame di ripetizione m

źródła: