poprawianie

poprawianie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔpraˈvʲjä̃ɲɛ], AS: [popravʹi ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	poprawianie
dopełniacz	poprawiania
celownik	poprawianiu
biernik	poprawianie
narzędnik	poprawianiem
miejscownik	poprawianiu
wołacz	poprawianie

(1.1) rzecz. odczas. od poprawiać

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poprawa ż, poprawka ż, poprawkowicz m, poprawkowiczka ż, poprawiacz m, poprawiciel m, poprawiny nmos, poprawność ż, poprawczak m, poprawienie n

czas. poprawiać ndk., poprawić dk.

przym. poprawczy, poprawkowy, poprawny, poprawnościowy

przysł. poprawnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: