Loading AI tools
polski klub piłki nożnej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odra Opole – polski klub piłkarski z siedzibą w Opolu, założony 16 czerwca 1945 roku jako Opolski Klub Sportowy Odra. Obecnie występuje w I lidze.
stadion klubu | |
Pełna nazwa |
OKS Odra Opole Spółka Akcyjna |
---|---|
Przydomek |
Niebiesko-Czerwoni |
Barwy |
|
Data założenia |
16 czerwca 1945; ponad 79 lat temu, jako Opolski Klub Sportowy „Odra” |
Debiut w najwyższej lidze |
15 marca 1953 |
Data rozwiązania |
maj 2009 |
Data reaktywacji |
16 czerwca 2009; ponad 15 lat temu, jako Stowarzyszenie Kultury Fizycznej „Oderka” Opole |
Liga | |
Państwo | |
Województwo | |
Siedziba | |
Adres |
ul. Oleska 51, 45-231 Opole |
Stadion | |
Prezes |
Tomasz Lisiński |
Trener | |
Strona internetowa |
Dawniej był klubem wielosekcyjnym: boks, gimnastyka, hokej na lodzie, narciarstwo alpejskie, piłka ręczna, podnoszenie ciężarów, siatkówka[1].
Dnia 16 czerwca 1945 roku w opolskim ratuszu odbyło się zebranie organizacyjne założycieli pierwszego powojennego polskiego klubu sportowego (pierwsze kluby, m.in. Polski Klub Sportowy w Opolu, powstały w okresie międzywojennym)[3]. Przyjął on nazwę Opolski Klub Sportowy „Odra”, a pomysłodawcą założenia klubu był mecenas Leonard Olejnik, który został zarówno pierwszym prezesem nowo powstałego klubu[4]. Pierwszą imprezą zorganizowaną przez klub był bieg uliczny w lipcu tego samego roku. Odra była organizatorem pierwszego błyskawicznego turnieju piłkarskiego w Opolu z udziałem: Chrobrego Groszowice, Rodło Gosławice, KKS Kluczbork oraz miejscowych: Trójki, ZZK, MKS i Lwowianki. Zespoły rywalizowały o puchar przechodni starosty opolskiego. W finale Lwowianka pokonała KKS 1:0[5]. Poza piłkarską, powstały również sekcje lekkiej atletyki oraz tenisowa, a w 1946 roku: bokserska, hokeja na lodzie i siatkówki. W roku 1947 kierownikiem sekcji wybrano Romana Dąbrowskiego, a jego zastępcą został mgr Kowalski. Podczas walnego zebrania sekcji podsumowano rok 1946, informując, że Odra rozegrała 36 spotkań (17 zwycięstw, 4 remisy i 15 porażek)[6]. W 1948 roku nastąpiła fuzja Odry z Klubem Sportowym Chrobry Groszowice. W latach 1948–1958 po połączeniu z Lwowianką Opole klub występował pod nazwą Budowlani Opole.
W 1951 roku pod wodzą Mieczysława Bieńka Budowlani awansowali do II ligi, gdzie po dwóch sezonach po dwumeczu z Włókniarzem Kraków (3:2 oraz 1:1) osiągnęli historyczny awans do ekstraklasy. Pierwszy mecz w najwyższej rozgrywce ligowej „Odra” rozegrała 15 marca 1953 roku w Opolu przeciwko Gwardii Warszawa, który zakończył się dla Odry porażką 1:2. Honorowego gola zdobył Augustyn Poćwa, a Niebiesko-Czerwoni wystąpili w następującym składzie: Rybczyk, Wojtkiewicz, Kania, Skronkiewicz, Trojanowski, Mruczyński, Mielniczek, Poćwa, Klik, Żabicki, Adamiec. Klub z Opola po zaledwie jednym sezonie spadł do II ligi.
W 1954 roku, kiedy Odrze nie udało się awansować do ekstraklasy, w miejsce trenera Czesława Bartolika powrócił Mieczysław Bieniek, a działaczom udaje się pozyskać z Polonii Nysa napastnika Engelberta Jarka i Franciszka Stemplowskiego[7], który okazuje się później ogromnym wzmocnieniem drużyny prowadzonej przez Mieczysława Bieńka. W sezonie 1955 Odra awansowała I ligi, a Engelbert Jarek z 19 golami został królem strzelców drugiego poziomu rozgrywek oraz dotarła półfinału Pucharu Polski w którym Odra przegrała na wyjeździe z Lechią Gdańsk 0:2.
Kolejne trzy sezony były średnio udane dla drużyny Niebiesko-Czerwonych. Sezon 1956 Odra zakończyła na 7. miejscu. Dnia 26 września 1956 roku w Opolu doszło do bezprecedensowego wydarzenia. Odra Opole rozegrała towarzyski mecz z brazylijskim zespołem AFC America Belo Horizonte. Opolanie przegrali ten mecz 0:3[8]. W sezonie 1957, kiedy to trenerem Odry został Teodor Wieczorek[9], drużyna z Opola zajęła 10. miejsce w tabeli. W następnym sezonie Odra zajęła 11. miejsce w lidze i spadła do II ligi, by po roku gry znów awansować do ekstraklasy. Najwięcej bramek dla klubu strzelił wówczas Engelbert Jarek – 17 trafień[10].
Początki lat 60. były bardzo udane dla klubu. O sile drużyny stanowili m.in.: bramkarz Konrad Kornek, Henryk Szczepański, Norbert Gajda, Henryk Brejza, Engelbert Jarek, którzy również stanowili trzon reprezentacji Polski. W sezonie 1960 Odra Opole prowadzona przez Teodora Wieczorka po zwycięstwie z Ruchem Chorzów 5:2 w 29. kolejce była bliska zdobycia mistrzostwa kraju, ale porażka w ostatniej kolejce z Gwardią Warszawa 0:2 spowodowała, że zespół rozgrywki ligowe zakończył na 4. miejscu.
W latach 1961–1963 Niebiesko-Czerwoni plasowali się w czołówce ekstraklasy. W 1962 roku, Odra Opole po zwycięstwie na Cracovią 3:1 zajęła 3. miejsce w Pucharze Polski. Sezon 1963/1964 był jednym z najlepszych w wykonaniu Niebiesko-Czerwonych. Najpierw drużyna pod wodzą Artura Woźniaka zajęła 3. miejsce w lidze (najwyższe miejsce w historii występów w ekstraklasie) oraz dotarła półfinału Pucharu Intertoto[11].
Lp. | Klub | Mecze | Bramki | Punkty |
---|---|---|---|---|
1. | Górnik Zabrze | 26 | 59:24 | 40 |
2. | Zagłębie Sosnowiec | 26 | 55:41 | 31 |
3. | Odra Opole | 26 | 42:31 | 31 |
4. | Legia Warszawa | 26 | 44:36 | 31 |
5. | Polonia Bytom | 26 | 40:35 | 27 |
6. | Szombierki Bytom | 26 | 45:42 | 26 |
7. | Ruch Chorzów | 26 | 34:38 | 24 |
8. | Unia Racibórz | 26 | 45:51 | 24 |
9. | Gwardia Warszawa | 26 | 35:41 | 24 |
10. | ŁKS Łódź | 26 | 27:37 | 23 |
11. | Stal Rzeszów | 26 | 32:44 | 23 |
12. | Pogoń Szczecin | 26 | 29:36 | 21 |
13. | Wisła Kraków | 26 | 29:45 | 21 |
14. | Arkonia Szczecin | 26 | 30:45 | 18 |
Następnie sezony w wykonaniu Odry nie były już takie udane, a w sezonie 1965/1966 zespół spadł do II ligi, ale po znakomitym sezonie 1966/1967 zespół prowadzony przez trenera Tadeusza Forysia powrócił do ekstraklasy[12]. Odra Opole nie była już tak mocną drużyną jak kiedyś. O sile drużyny prowadzonej przez Engelberta Jarka stanowili: bramkarz Andrzej Krupa, Zbigniew Gut, Bogdan Harańczyk, Józef Klose. W 1972/1973 Odra zajęła ostatnie – 14.miejsce w tabeli, ale względu na rozszerzenie ligi do 16 drużyn, Odra została na następny sezon w ekstraklasie, ale mimo tego i tak zajęła 15. miejsce i spadła II ligi. Po sezonie 1974/1975 Jarek zrezygnował z funkcji trenera „Niebiesko-Czerwonych”.
W 1975 roku, po rezygnacji trenera Engelberta Jarka, jego miejsce zajął przybyły z BKS Stal Bielsko-Biała Antoni Piechniczek, który już po roku pracy w klubie w znakomitym stylu awansował do ekstraklasy, a Wojciech Tyc wraz z Januszem Kupcewiczem z Arki Gdynia z 14 golami został królem strzelców drugiego poziomu rozgrywek[13]. Sezon 1976/1977 był średnio udany dla Odry i zakończyła go na 12. miejscu.
18 czerwca 1977 Odra Opole po zwycięstwie nad wicemistrzem Polski – Widzewem Łódź 3:1 (2:0) (2 bramki dla Odry strzelił Wojciech Tyc, a jedna padła po strzale samobójczym), zdobyła Puchar Ligi, co zapewniło jej start Pucharze UEFA 1977/1978, w którym uległa w pierwszej rundzie drużynie z NRD, 1. FC Magdeburg (1:2, 1:1)[14]. Rozgrywki ligowe w sezonie 1977/1978 drużyna Antoniego Piechniczka zakończyła na dobrym 6. miejscu[15].
Sezon 1978/1979 zaczął się średnio, ale końcówka rundy jesiennej była dla Odry rewelacyjna. Do najbardziej pamiętnych meczów zalicza się: 29 października 1978 roku w Warszawie mecz z Legią Warszawa wygrany przez Odrę 5:3 po hat-tricku Alfreda Bolcka oraz bramkach Wiesława Korka i Wojciecha Tyca, mimo iż przegrywali 1:3 oraz dnia 19 listopada 1978 roku w Opolu z Ruchem Chorzów, który Odra wygrała 3:1 po bramkach Zbigniewa Kwaśniewskiego, Romana Wójcickiego i Wojciecha Tyca i Odra w ten sposób zapewniła sobie tytuł mistrza jesieni. Jednak runda wiosenna nie była już tak udana jak runda jesienna i rozgrywki ligowe Odra zakończyła na 5. miejscu, a trener Antoni Piechniczek podał się do dymisji.
Następne sezony dla Odry nie były już takie udane. Sezon 1979/1980 Odra Opole pod wodzą trenera Józefa Zwierzyny zajęła 9. miejsce w tabeli, które jest zasługą świetnej gry obrońców „Niebiesko-Czerwonych”, a najlepszym strzelcem zespołu był Alfred Bolcek – 6 goli[16].
Sezon 1980/1981 jest jak na razie ostatnim sezonem Odry w I lidze. Pod wodzą czechosłowackiego trenera Józefa Stanko, a następnie Grzegorza Polakowa bilans meczów wygląda następująco: 6 zwycięstw – 6 remisów – 18 porażek. Ostatni mecz Odry w ekstraklasie miał miejsce dnia 14 czerwca 1981 roku w Warszawie. Wtedy Odra grała z Legią Warszawa, a mecz zakończył się remisem 1:1, a bramkę zdobył Wojciech Tyc. Najlepszymi strzelcami zespołu okazali się Andrzej Przenniak i Wojciech Tyc – 5 bramek[17].
Następne sezony w wykonaniu Odry były coraz słabsze aż w 1984 roku po raz pierwszy w historii spadła do III ligi. Po roku gry w lidze w sezonie 1984/1985 Odra Opole wróciła w szeregi II ligi, odnosząc m.in. zwycięstwo z drużyną WKS Wieluń 13:0 – najwyższe zwycięstwo Odry w historii[18]. W sezonie 1985/1986 Odra ponownie spadła do III ligi, a trenera Ireneusza Browarskiego zastąpili słynni piłkarze Odry – Antoni Kot i Andrzej Krupa, którzy ponownie wprowadzili Odrę do II ligi, ale już po roku Odra ponownie spadła do III ligi przez dziewięć lat trenerzy: najpierw Wojciech Tyc (1988–1991), potem Wiesław Łucyszyn (1991–1996) nie potrafili awansować z Odrą do II ligi, aż ta sztuka udała się Zygfrydowi Blautowi, który w sezonie 1996/1997 awansował do drugiej ligi.
W sezonie 1997/1998 Odra zajęła 17. miejsce w lidze co oznaczało spadek do niższej ligi. Jednak już po kilku miesiącach dzięki dokonanej przez biznesmena Ryszarda Raczkowskiego fuzji z Vartą Alkaline Namysłów drużyna z Opola powróciła do ligi gdy jeszcze trwał sezon 1998/1999 i występowała w niej pod nazwą Odra/Varta Opole[19]. Niebawem sponsorem klubu został namysłowski browar, funkcjonujący wówczas pod nazwą Ryan. Stąd też występy Odry w sezonie 2000/01 pod nazwą Ryan Odra Opole.
Na początku XXI wieku prezesem Odry Opole był Ryszard Niedziela, właściciel sklepów Spar w Opolu, którego kierowała zbyt duża ambicja osiągnięcia sukcesu sportowego. Runda jesienna sezonu 2000/2001 była rewelacyjna w wykonaniu Odry (13 zwycięstw, 3 remisy, 3 porażki) i zajmowała 1. miejsce w tabeli. Ale wiosna nie była już tak udana, Odra Opole zajęła 4. miejsce w lidze i nie awansowała do ekstraklasy[20]. Po latach na jaw wyszło, że runda jesienna była udana dzięki współpracy Niedzieli z Ryszardem Forbrichem ps. „Fryzjer”[21], którą Niedziela opisał w książce „Mafia Fryzjera”[21]. W sezonie 2001/2002 drużyna spadła do III ligi. W okresie występów w III lidze najlepszym zawodnikiem Niebiesko-Czerwonych był Józef Żymańczyk, który jest nazywany przez kibiców i działaczy „symbolem” klubu[22].
Na koniec sezonu 2005/2006 zajęła drugie miejsce w trzecioligowej tabeli i po rozegraniu dwumeczu barażowego z Radomiakiem Radom awansowała do II ligi (obydwa spotkania zakończyły się wynikiem 1:1 i o awansie zadecydowały rzuty karne wygrane przez Odrę w stosunku 4:2). W okresie gry Odry w II lidze, jej najlepszym zawodnikiem był Nigeryjczyk Hugo Enyinnaya. W październiku 2006 roku, po raz pierwszy w historii klubu prezesem został obcokrajowiec – Holender Guido Vreuls.
9 stycznia 2008, trenerem Odry został Rob Delahaije, pierwszy holenderski trener polskiego klubu w historii polskiej piłki nożnej[23]. Prowadził zespół w sześciu ligowych meczach, z których 4 zremisował, a 2 przegrał. 16 kwietnia 2008 Guido Vreuls zrezygnował z funkcji prezesa klubu, a wraz z nim trener Delahaije[24][25].
W 2009 roku, ze względu na zadłużenie klubu, które spowodowało cofnięcie licencji na występy w I lidze, oraz brak możliwości spłacenia zaległości, klub został postawiony w stan upadłości[26]. W miejsce upadającego klubu powstało Stowarzyszenie Kultury Fizycznej „Oderka” Opole, zarejestrowane 16 czerwca 2009 w opolskim urzędzie miasta, mające kontynuować tradycje klubu[27]. Prezesem został wówczas Mariusz Gnoiński, właściciel prywatnej przychodni rehabilitacyjnej, trener odnowy biologicznej i piłkarz rezerw Odry[28]. 14 czerwca 2011 walne zebranie zdecydowało o powrocie do nazwy Odra Opole[29].
Nowy zespół przystąpił do rozgrywek IV ligi, gr. opolskiej. W pierwszym sezonie Oderka zdobyła 81 punktów, wygrywając grupę i awansując do III ligi, gr. opolsko-śląskiej[30]. W niej występowała przez 3 następne sezony, wygrywając ostatecznie grupę w sezonie 2012/13 i awansując do II ligi, gr. zachodniej[31]. Na III szczeblu rozgrywkowym zespół spędził tylko sezon, zajmując 12. miejsce w zachodniej grupie II ligi i spadając ponownie do III ligi[32]. Powrót na III szczebel zajął Odrze 2 sezony, zajmując najpierw 2., a potem 1. miejsce w opolsko-śląskiej grupie III ligi. Po zwycięstwie grupy drużyna z Opola pokonała ponadto Vinetę Wolin, co umożliwiło awans do II ligi[33]. W sezonie 2016/17 jako beniaminek II ligi zespół zajął 2. miejsce i awansował do I ligi, gdzie występuje obecnie[34]. W czerwcu 2023 podpisano formalną umowę o współpracy pomiędzy Odrą Opole i Pogonią Prudnik[35].
Sezon | Rozgrywki ligowe | Puchar Polski (rozgrywki centralne) |
Puchar Ligi | Najlepszy strzelec (rozgrywki ligowe) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Poziom | Msc | M | Z | R | P | GZ | GS | BG | Pkt | ||||
1951 | II liga gr. 3 | 5. | 14 | 6 | 1 | 7 | 28 | 26 | +2 | 13 | – | – | Rudolf Czech (12 goli) |
1952 | II liga gr. 3 | 1. | 18 | 12 | 2 | 4 | 51 | 22 | +29 | 26 | 5R | – | Franciszek Klik (15) |
1953 | I liga | 11. | 22 | 4 | 8 | 10 | 25 | 38 | –13 | 16 | – | – | Franciszek Klik Stanisław Mielniczek (po 6) |
1954 | II liga | 8. | 20 | 5 | 5 | 10 | 23 | 35 | –12 | 15 | 1/8 | – | Marian Kucharski (8) |
1955 | II liga | 1. | 26 | 17 | 6 | 3 | 58 | 30 | +28 | 40 | 1/2 | – | Engelbert Jarek (19) |
1956 | I liga | 7. | 22 | 8 | 4 | 10 | 34 | 41 | –7 | 20 | 1/4 | – | Engelbert Jarek (9) |
1957 | I liga | 10. | 22 | 8 | 2 | 12 | 27 | 48 | –21 | 18 | RW | – | Wilhelm Spałek (9) |
1958 | I liga | 11. | 22 | 7 | 4 | 11 | 23 | 36 | –13 | 18 | – | – | Engelbert Jarek (7) |
1959 | II liga gr. pn. | 1. | 22 | 15 | 6 | 1 | 49 | 9 | +40 | 36 | – | – | Engelbert Jarek (17) |
1960 | I liga | 4. | 22 | 10 | 7 | 5 | 43 | 28 | +15 | 27 | – | – | Engelbert Jarek (15) |
1961 | I liga | 6. | 26 | 9 | 10 | 7 | 51 | 35 | +16 | 28 | – | – | Norbert Gajda (17) |
1962 | I liga | 4. | 14 | 7 | 2 | 5 | 18 | 12 | +6 | 14 | 3 | – | Norbert Gajda (10) |
1962/1963 | I liga | 5. | 26 | 12 | 5 | 9 | 29 | 27 | +2 | 29 | 1/16 | – | Norbert Gajda (9) |
1963/1964 | I liga | 3. | 26 | 12 | 7 | 7 | 42 | 31 | +11 | 31 | 1/8 | – | Engelbert Jarek (11) |
1964/1965 | I liga | 10. | 26 | 8 | 8 | 10 | 26 | 35 | –9 | 24 | 1/16 | – | Norbert Gajda (6) |
1965/1966 | I liga | 13. | 26 | 7 | 6 | 13 | 26 | 40 | –14 | 20 | 1/8 | – | Engelbert Jarek (9) |
1966/1967 | II liga | 2. | 30 | 16 | 9 | 5 | 43 | 17 | +26 | 41 | 1/2 | – | Manfred Urbas (14) |
1967/1968 | I liga | 10. | 26 | 7 | 9 | 10 | 20 | 33 | –13 | 23 | 1/8 | – | Józef Klose (6) |
1968/1969 | I liga | 9. | 26 | 8 | 8 | 10 | 28 | 33 | –5 | 24 | 1/16 | – | Manfred Urbas (6) |
1969/1970 | I liga | 13. | 26 | 6 | 9 | 11 | 22 | 36 | –14 | 21 | 1/8 | – | Manfred Urbas (7) |
1970/1971 | II liga | 1. | 30 | 18 | 7 | 5 | 40 | 16 | +24 | 43 | 1/8 | – | Józef Klose (7) |
1971/1972 | I liga | 7. | 26 | 9 | 9 | 8 | 25 | 27 | –2 | 27 | 1/16 | – | Ernest Powieczko (8) |
1972/1973 | I liga | 14. | 26 | 3 | 12 | 11 | 21 | 36 | –15 | 18 | 1/16 | – | Józef Klose (6) |
1973/1974 | I liga | 15. | 30 | 6 | 12 | 12 | 25 | 37 | –12 | 24 | 1/16 | – | Wojciech Tyc (6) |
1974/1975 | II liga gr. płd. | 4. | 30 | 11 | 11 | 8 | 39 | 22 | +17 | 33 | – | – | Wojciech Tyc (11) |
1975/1976 | II liga gr. płd. | 1. | 30 | 21 | 7 | 2 | 52 | 8 | +44 | 49 | 1/4 | – | Wojciech Tyc (14) |
1976/1977 | I liga | 12. | 30 | 8 | 10 | 12 | 36 | 39 | –3 | 26 | – | Z | Wojciech Tyc (12) |
1977/1978 | I liga | 6. | 30 | 13 | 4 | 13 | 35 | 31 | +4 | 30 | 1/8 | FG | Wojciech Tyc (8) |
1978/1979 | I liga | 5. | 30 | 14 | 6 | 10 | 42 | 28 | +14 | 34 | 1/16 | – | Alfred Bolcek (11) |
1979/1980 | I liga | 9. | 30 | 10 | 11 | 9 | 21 | 26 | –5 | 31 | 1/4 | – | Alfred Bolcek (6) |
1980/1981 | I liga | 16. | 30 | 6 | 6 | 18 | 26 | 43 | –17 | 18 | 1/2 | – | Andrzej Przenniak Wojciech Tyc (po 5) |
1981/1982 | II liga gr. 1 | 9. | 30 | 11 | 9 | 10 | 44 | 35 | +9 | 31 | 1/16 | – | Wiesław Korek (12) |
1982/1983 | II liga gr. 1 | 12. | 30 | 11 | 7 | 12 | 36 | 46 | –10 | 29 | 2R | – | Alfred Bolcek Piotr Cyrys (po 7) |
1983/1984 | II liga gr. 1 | 13. | 30 | 9 | 9 | 12 | 29 | 30 | –1 | 18 | 3R | – | Piotr Cyrys (8) |
1984/1985 | III liga gr. 5 | 1. | 30 | 18 | 8 | 4 | 71 | 18 | +53 | 44 | 2R | – | b.d. |
1985/1986 | II liga gr. 1 | 14. | 30 | 8 | 12 | 10 | 38 | 35 | +3 | 28 | 3R | – | b.d. |
1986/1987 | III liga gr. 5 | 1. | 30 | 20 | 6 | 4 | 41 | 13 | +28 | 46 | 4R | – | b.d. |
1987/1988 | II liga gr. 1 | 13. ↓ | 30 2 | 10 0 | 5 0 | 15 2 | 25 0 | 34 3 | –9 –3 | 25 – | – | b.d. | |
1988/1989 | III liga gr. 5 | 3. | 26 | 17 | 4 | 5 | 51 | 15 | +36 | 38 | 5R | – | b.d. |
1989/1990 | III liga gr. 3 | 8. | 38 | 16 | 12 | 10 | 57 | 48 | +9 | 44 | 3R | – | b.d. |
1990/1991 | III liga gr. gn-śl. | 10. | 30 | 10 | 10 | 10 | 37 | 42 | –5 | 30 | 1R | – | b.d. |
1991/1992 | III liga gr. gn-śl. | 5. | 34 | 14 | 10 | 10 | 52 | 45 | +7 | 38 | – | – | b.d. |
1992/1993 | III liga gr. gn-śl. | 2. | 34 | 16 | 12 | 6 | 53 | 25 | +28 | 44 | RW | – | b.d. |
1993/1994 | III liga gr. gn-śl. | 11. | 34 | 12 | 8 | 14 | 46 | 44 | +2 | 32 | – | – | b.d. |
1994/1995 | III liga gr. gn-śl. | 12. | 34 | 11 | 10 | 13 | 44 | 37 | +7 | 32 | – | – | b.d. |
1995/1996 | III liga gr. gn-śl. | 4. | 34 | 15 | 8 | 11 | 42 | 36 | +6 | 53 | – | – | b.d. |
1996/1997 | III liga gr. gn-śl. | 1. | 34 | 18 | 11 | 5 | 57 | 31 | +26 | 65 | RW | – | b.d. |
1997/1998 | II liga | 17. | 32 | 8 | 8 | 16 | 27 | 40 | –13 | 32 | 3R | – | Józef Żymańczyk (16) |
1998/1999 | II liga | 4. | 26 | 12 | 4 | 10 | 37 | 31 | +6 | 40 | 2R | – | Ferdinand Chi Fon (6) |
1999/2000 | II liga | 8. | 46 | 19 | 11 | 16 | 48 | 48 | 0 | 68 | 2R | – | Marian Kucharski (9) |
2000/2001 | II liga | 4. | 38 | 19 | 10 | 9 | 48 | 28 | +20 | 67 | 1/2 | 2R | Dariusz Solnica (16) |
2001/2002 | II liga | 18. | 38 | 12 | 5 | 21 | 40 | 61 | –21 | 41 | 2R | 2R | Józef Żymańczyk (6) |
2002/2003 | III liga gr. 3 | 5. | 30 | 14 | 11 | 5 | 44 | 26 | +18 | 53 | RW | – | Józef Żymańczyk (16) |
2003/2004 | III liga gr. 3 | 4. | 30 | 15 | 4 | 11 | 36 | 30 | +6 | 49 | – | – | Marcin Rogowski Piotr Sobotta (po 7) |
2004/2005 | III liga gr. 3 | 12. | 30 | 9 | 10 | 11 | 26 | 26 | 0 | 37 | – | – | Łukasz Dzierżęga Piotr Sobotta (po 5) |
2005/2006 | III liga gr. 3 | 2. ↑ | 30 2 | 14 0 | 12 2 | 4 0 | 40 2 | 20 2 | +20 0 | 54 – | 1R | – | Wojciech Dzierżenga (11) |
2006/2007 | II liga | 10. | 34 | 10 | 11 | 13 | 29 | 35 | –6 | 41 | – | – | Hugo Enyinnaya (9) |
2007/2008 | II liga | 13. | 34 | 8 | 11 | 15 | 28 | 39 | –11 | 35 | 1/8 | – | Hugo Enyinnaya (8) |
2008/2009 | I liga[36] | 17.[37] | 34 | 6 | 7 | 21 | 22 | 51 | –29 | 25 | 1/8 | – | Marcin Józefowicz (6) |
2009/2010 | IV liga gr. op. | 1. | 30 | 26 | 3 | 1 | 84 | 14 | +70 | 81 | – | – | Wojciech Ścisło (21) |
2010/2011 | III liga gr. op.-śl. | 5. | 30 | 14 | 9 | 7 | 43 | 25 | +18 | 51 | – | – | Adam Setla (9) |
2011/2012 | III liga gr. op.-śl. | 6. | 30 | 12 | 11 | 7 | 46 | 33 | +13 | 47 | – | – | Tadeusz Tyc (21) |
2012/2013 | III liga gr. op.-śl. | 1. | 30 | 18 | 8 | 4 | 53 | 23 | +30 | 62 | – | – | Adam Setla (12) |
2013/2014 | II liga gr. zach. | 12. | 34 | 10 | 13 | 11 | 36 | 40 | –4 | 43 | 1/32 | – | Marcin Kocur (7) |
2014/2015 | III liga gr. op.-śl. | 2. | 38 | 26 | 7 | 5 | 84 | 32 | +48 | 85 | RW (2T) | – | Marek Gładkowski (17) |
2015/2016 | III liga gr. op.-śl. | 1. ↑ | 30 2 | 19 2 | 9 0 | 2 0 | 63 4 | 17 1 | +46 +3 | 66 – | RW | – | Waldemar Gancarczyk (11) |
2016/2017 | II liga | 2. | 34 | 21 | 8 | 5 | 69 | 34 | +35 | 71 | RW | – | Marcin Wodecki (15) |
2017/2018 | I liga | 11. | 34 | 12 | 9 | 13 | 37 | 43 | –6 | 45 | RW | – | Marcin Wodecki (9) |
2018/2019 | I liga | 12. | 34 | 10 | 10 | 14 | 38 | 43 | –5 | 40 | 1/4 | – | Szymon Skrzypczak (9) |
2019/2020 | I liga | 13. | 34 | 11 | 9 | 14 | 33 | 39 | –6 | 42 | 1/4 | – | Arkadiusz Piech (7) |
2020/2021 | I liga | 8. | 34 | 13 | 10 | 11 | 35 | 41 | –6 | 49 | 1R | – | Konrad Nowak (6) |
2021/2022 | I liga | 5. ↔ | 34 1 | 14 0 | 9 0 | 11 1 | 51 0 | 46 3 | +5 –3 | 51 – | 1R | – | Tomáš Mikinič (10) |
2022/2023 | I liga | 15. | 34 | 10 | 7 | 17 | 39 | 48 | –9 | 37 | 1R | – | Mateusz Marzec Borja Galán Mateusz Kamiński Rafał Niziołek (po 4) |
2023/2024 | I liga | 6. ↔ |
34 1 |
15 0 |
8 0 |
11 1 |
42 2 |
32 4 |
+10 –2 |
53 – |
1R | – | Borja Galán (8) |
2024/2025 | I liga | 1/16 |
Odra Opole rozegrała 22 sezony w najwyższej klasie rozgrywkowej. Statystyki w ekstraklasie – 564 mecze: 182 zwycięstwa, 159 remisów i 223 porażki, bramki 645–740. W drugim poziomie rozgrywkowym Odra występowała w 22 sezonach. Bilans występów – 652 mecze: 264 zwycięstwa, 163 remisy i 225 porażek, bramki 834–698.
Najlepszym zawodnikiem Odry w historii jej występów w ekstraklasie jest Engelbert Jarek (92 gole).
Bilans Odry Opole w Ekstraklasie | |||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki | Punkty |
---|---|---|---|---|---|
564 | 182 | 159 | 223 | 645:740 | 523 |
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Klub | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1961/1962 | Puchar Intertoto | Grupa A1 | Slovan Bratysława | 1–1 | 1–8 | 3. miejsce |
Wiener AC | 2–0 | 1–4 | ||||
Vorwärts Berlin | 2–1 | 1–2 | ||||
1963/1964 | Puchar Intertoto | Grupa C4 | Hajduk Split | 1–0 | 0–1 | 1. miejsce |
FSV Zwickau | 1–0 | 1–1 | ||||
SONP Kladno | 4–0 | 1–1 | ||||
1/8 finału | IFK Norrköping | 3–2 | 2–0 | 5–2 | ||
1/4 finału | Slovan Bratysława | 1–1 | 1–1 | 2–2, los. | ||
1/2 finału | Polonia Bytom | 0–0 | 1–2 | 1–2 | ||
1964/1965 | Puchar Intertoto | Grupa B4 | Spartak Plewen | 1–0 | 1–1 | 3. miejsce |
Tatran Preszów | 0–2 | 1–1 | ||||
SC Karl-Marx-Stadt | 1–2 | 2–0 | ||||
1968 | Puchar Intertoto | Grupa B6 | Jednota Trencin | 2–0 | 0–0 | 1. miejsce |
FC Magdeburg | 1–0 | 2–0 | ||||
Hvidovre IF | 2–0 | 1–2 | ||||
1969 | Puchar Intertoto | Grupa 9 | FC La Chaux-de-Fonds | 3–0 | 2–3 | 1. miejsce |
KSK Beveren | 2–0 | 0–0 | ||||
B 1913 Odense | 2–0 | 2–1 | ||||
1972 | Puchar Intertoto | Grupa 8 | Frem Kopenhaga | 4–0 | 1–2 | 2. miejsce |
Rot-Weiß Oberhausen | 4–3 | 0–1 | ||||
VOEST Linz | 2–0 | 0–2 | ||||
1977/1978 | Puchar UEFA | Pierwsza runda | FC Magdeburg | 1–2 | 1–1 | 2–3 |
Dotychczas Odra rozegrała 44 mecze w europejskich pucharach. Bilans spotkań – z 21 zwycięstwami, 11 remisami i 12 porażkami. Największym sukcesem było dojście do półfinału Pucharu Intertoto 1963/1964 oraz start w Pucharze UEFA 1977/1978[38]. Niebiesko-Czerwoni wygrali również grupę Pucharu Intertoto 1968 i 1969[39][40][41].
Najskuteczniejszym zawodnikiem w europejskich pucharach jest Engelbert Jarek (14 goli).
Bilans Odry Opole w europejskich pucharach | ||||
Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki |
---|---|---|---|---|
44 | 21 | 11 | 12 | 60:43 |
W czerwcu 2017 roku prezydent Opola Arkadiusz Wiśniewski ogłosił plany budowy nowego stadionu pod koniec 2019 roku[48].
Odrze Opole kibicują głównie ludzie mieszkający w województwie opolskim. Odra posiada fankluby w Brzegu, Dobrzeniu Wielkim, Głuchołazach, Gogolinie, Grodkowie, Kędzierzynie-Koźlu, Kluczborku, Kolonowskim, Krapkowicach, Lewinie Brzeskim, Łubnianach, Niemodlinie, Nysie, Oleśnie, Oławie, Ozimku, Prudniku, Strzelcach Opolskich, Skorogoszczu, Strzelinie, Turawie, Tułowicach, Tarnowie Opolskim, Zawadzkiem, Zdzieszowicach i Ziębicach[49].
Stowarzyszenie Sympatyków Odry Opole „Jedna Odra” – stowarzyszenie kibiców Odry Opole, powstałe w 2001 roku, zarejestrowane sądownie dnia 25 sierpnia 2010 roku. Jest oficjalnym reprezentantem kibiców Odry Opole oraz członkiem Ogólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców. Zajmuje się popularyzacją Odry Opole, propagowaniem bezpiecznego uczestnictwa w meczach Odry Opole wśród młodzieży szkolnej, organizacją ruchu kibicowskiego, konsultacje oraz porady marketingowe z władzami Klubu Odra Opole oraz promowanie postaw patriotycznych wśród kibiców Odry Opole i mieszkańców Opolszczyzny. Pierwszym prezesem Stowarzyszenia „Jedna Odra” był Tomasz Szymański, obecnie prezesem jest Albert Ogiolda. Członkowie stowarzyszenia biorą udział w różnych obchodach rocznicowych i akcjach charytatywnych m.in. Marsz Niepodległości, Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, Międzynarodowy Turniej Kibiców Odry Opole z okazji 65-lecia istnienia klubu (19 czerwca 2010), złożenie kwiatów pod pomnikiem podziemia antykomunistycznego w 65. rocznicę założenia WiN-u (2 września 2010), akcje: „Stadion dla Opolszczyzny” (wrzesień 2010), „Niebiesko-czerwony Mikołaj” (5 grudnia 2010), „Niebiesko-czerwone serce” – zbiórka krwi kibiców Odry Opole (od 2010 roku).
|
|
W reprezentacji Polski grało 14 zawodników w barwach Odry Opole, którzy łącznie wystąpili w 105 meczach reprezentacji.
Piłkarz | Mecze/gole | Sukcesy |
---|---|---|
Engelbert Jarek | 3/1 | Uczestnik igrzysk olimpijskich 1960 |
Bernard Blaut | 1/0 | |
Henryk Szczepański | 28/0 | |
Norbert Gajda | 7/2 | |
Konrad Kornek | 15/0 | |
Henryk Brejza | 9/0 | |
Antoni Kot | 1/0 | |
Zbigniew Gut | 11/0 | Mistrz olimpijski 1972, 3.miejsce na mistrzostwach świata 1974 |
Bohdan Masztaler | 10/0 | |
Wojciech Tyc | 1/0 | |
Zbigniew Kwaśniewski | 2/0 | |
Roman Wójcicki | 11/0 | Uczestnik mistrzostw świata 1978 |
Józef Młynarczyk | 5/0 | |
Józef Adamiec | 1/0 |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Błażej Sapielak |
2 | OB | Piotr Żemło |
3 | NA | Marcel Sluga |
4 | OB | Łukasz Kędziora |
5 | PO | Rafał Niziołek |
6 | PO | Mikołaj Łabojko |
7 | NA | Bartosz Guzdek |
8 | OB | Stanisław Hrebeń |
9 | PO | Tomáš Mikinič |
10 | PO | Michal Klec |
11 | NA | Dawid Czapliński |
12 | BR | Dominik Kalinowski |
14 | PO | Szymon Łapiński |
15 | OB | Konrad Kostrzycki |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
16 | PO | Maciej Urbańczyk |
17 | PO | Mateusz Marzec |
19 | OB | Maksymilian Tkocz |
20 | PO | Oskar Paprzycki |
22 | OB | Mateusz Spychała |
24 | OB | Jakub Szrek |
27 | OB | Mateusz Kamiński (kapitan) |
30 | BR | Artur Haluch |
32 | PO | Maciej Wróbel |
33 | PO | Maksymilian Paszkowski |
47 | PO | Antoni Klimek |
71 | OB | Bernard Petrák |
94 | PO | Konrad Nowak |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.