Zbigniew Gut

Zbigniew Gut (ur. 17 kwietnia 1949 w Wymiarkach, zm. 27 marca 2010 w Saint-Jean-de-Maurienne^[1]) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy. 11-krotny reprezentant Polski.

Zbigniew Gut

Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1949 Wymiarki
Data i miejsce śmierci	27 marca 2010 Saint-Jean-de-Maurienne
Wzrost	180 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata Klub 1962–1966 Iskra Wymiarki
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1966–1968 Promień Żary 1968–1974 Odra Opole 1974–1979 Lech Poznań 80 (0) 1980–1981 Paris FC 10 (0) 1981–1982 Stade Français 1 (0) 1982–1984 Red Star 93 39 (0) 1985–1987 Saint-Jean de Maurienne
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1972–1974  Polska 11 (0)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Monachium 1972 Piłka nożna Mistrzostwa świata III miejsce RFN 1974 piłka nożna
Odznaczenia

Życiorys

Zbigniew Gut w czasie kariery piłkarskiej był obrońcą takich klubów jak: Iskra Wymiarki, Promień Żary, Odra Opole i Lech Poznań. Młodziutkiego trampkarza „wypatrzył” trener Otmętu Krapkowice, b. piłkarz opolskiej Odry (podczas meczu w Żarach) Zbigniew Bania. Jemu i Ryszardowi Brożkowi (działacz Odry) zawdzięcza piłkarski awans. W 1979 roku, wyjechał kontynuować karierę piłkarską do Francji. Grał tam m.in. w Paris FC, Stade Français, Red Star 93 i Saint-Jean de Maurienne. Karierę piłkarską zakończył w 1987 roku. Wyróżniał się szybkością (100 m biegał w 11 sekund, skakał w dal ponad 7 m) i wielką pracowitością^[2].

Reprezentacja Polski

W reprezentacji narodowej rozegrał 11 spotkań. Debiutował w meczu z NRD w 1972. 7 sierpnia 1972 Kazimierz Górski zaliczył go do grona drużyny olimpijskiej, z którą zdobył złoty medal olimpijski na Olimpiadzie w Monachium. Zakończył karierę reprezentacyjną w spotkaniu ze Szwecją podczas Mundialu 1974^[2].

Wystąpił na mistrzostwach świata w RFN (1974). W podstawowej jedenastce zagrał tylko raz – w meczu ze Szwecją (w miejsce Musiała ukaranego za niesubordynację przez trenera Górskiego), który zakończył jego reprezentacyjną karierę (wcześniej wystąpił w meczu z Haiti, w sumie na MŚ zagrał 109 minut)^[2].

lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi
1.	1 września 1972	Norymberga	NRD	2-1	IO 1972	90'
2.	3 września 1972	Ratyzbona	Dania	1-1	IO 1972	od 68'
3.	5 września 1972	Augsburg	ZSRR	2-1	IO 1972	do 68'
4.	10 września 1972	Monachium	Węgry	2-1	IO 1972	90'
5.	15 października 1972	Bydgoszcz	Czechosłowacja	3-0	towarzyski	90'
6.	28 marca 1973	Cardiff	Walia	0-2	elim. MŚ 1974	90'
7.	10 października 1973	Rotterdam	Holandia	1-1	towarzyski	od 46'
8.	21 października 1973	Dublin	Irlandia	0-1	towarzyski	90'
9.	17 kwietnia 1974	Liège	Belgia	1-1	towarzyski	90'
10.	19 czerwca 1974	Monachium	Haiti	7-0	MŚ 1974	od 72'
11.	26 czerwca 1974	Stuttgart	Szwecja	1-0	MŚ 1974	90'

Sukcesy

• Mistrz olimpijski: 1972 srebrny medalista Mistrzostw Świata 1974

Odznaczenia

• Odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu”
• Złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe (dwukrotnie)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (1972)^[3]
• Złota Odznaka PZPN (1972)^[4]

Śmierć

Zmarł 27 marca 2010 roku we francuskim Saint-Jean-de-Maurienne, gdzie mieszkał od lat, w wieku 60 lat.