Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
X Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej odbyły się w dniach 13 czerwca – 7 lipca 1974 roku, w Niemczech Zachodnich i Berlinie Zachodnim. Pierwsze miejsce zajęła reprezentacja Niemiec Zachodnich, drugie reprezentacja Holandii, trzecie reprezentacja Polski, a na czwartym miejscu uplasowali się obrońcy trofeum z Meksyku z roku 1970, piłkarze reprezentacji Brazylii. Maskotkami turnieju w 1974 roku po raz pierwszy stały się dwie postaci chłopców o imionach Tip i Tap, ubrani byli w stroje piłkarskie reprezentacji Niemiec Zachodnich. Jeden miał na koszulce napis „WM” (od niemieckiego słowa Weltmeisterschaft, czyli mistrzostwa świata) a drugi numer 74, czyli rok rozgrywania mistrzostw.
| |||
 | |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Organizator | |||
| Szczegóły turnieju | |||
 | |||
| Gospodarz | |||
| Otwarcie | |||
| Zamknięcie (finał) | |||
| Liczba drużyn |
16 (z 5 konfederacji) | ||
| Liczba aren |
9 (w 9 miastach) | ||
| I miejsce | |||
| II miejsce | |||
| III miejsce | |||
| Statystyki turnieju | |||
| Liczba meczów |
38 | ||
| Liczba bramek |
97 (2,55 na mecz) | ||
| Oglądalność |
1 774 022 (46 685 na mecz) | ||
| Król strzelców |
Grzegorz Lato (7 goli) | ||
| Strona internetowa | |||
Gra w turnieju po raz pierwszy toczyła się o Puchar Świata FIFA, gdyż Puchar Julesa Rimeta otrzymała reprezentacja Brazylii za trzykrotne wygranie Mistrzostw Świata. W turnieju zadebiutowały reprezentacje Australii, Haiti, Niemiec Wschodnich i Zairu.
Królem strzelców z 7 golami na koncie został Grzegorz Lato. Na drugim miejscu, z 5 golami uplasowali się Andrzej Szarmach oraz Holender Johan Neeskens.
16 drużyn z 96, które zakwalifikowały się do turnieju finałowego, zostały podzielone na cztery grupy. Awans z każdej grupy wywalczały dwie najlepsze drużyny. W drugiej rundzie osiem drużyn zostało rozdzielonych na dwie grupy. Zwycięzcy grup z rundy drugiej grali w finale, natomiast drużyny z drugich miejsc grały mecz o trzecie miejsce.
Były to pierwsze mistrzostwa, na których rozdano cztery komplety medali: złote, srebrne pozłacane, srebrne i brązowe. Taki system medali obowiązywał do mundialu rozegranego w 1994 roku na terenie Stanów Zjednoczonych[1].
Kwalifikacje Polski do turnieju finałowego w RFN, a szczególnie mecze z Anglią, przeszły do historii polskiej piłki. W Chorzowie drużyna trenowana przez Kazimierza Górskiego pokonała Anglię 2:0. W rewanżu 17 października 1973 roku Polacy zremisowali 1:1. Gola dla Polski zdobył Jan Domarski. Anglicy strzelili tylko jedną bramkę, gdyż dobrze dysponowana była obrona oraz skutecznie bronił Jan Tomaszewski. Po tym meczu gazety pisały: „Tomaszewski zatrzymał Anglię”.
| Na Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w latach 1930–1990
za zwycięstwo przyznawano 2 punkty, za remis 1 punkt, za porażkę punktów nie przyznawano |
| 14 czerwca 1974 16:00 CEST
|
RFN  |
1−0 (1−0) |
 Chile |
Stadion Olimpijski, Berlin Zachodni Widzów: 83 168 Sędzia: Dogan Babacan (Turcja) |
| 14 czerwca 1974 19:30 CEST
|
NRD  |
2−0 (0−0) |
 Australia |
Volksparkstadion, Hamburg Widzów: 10 000 Sędzia: Youssou N’Diaye (Senegal) |
| 18 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Australia |
0−3 (0−2) |
RFN |
Volksparkstadion, Hamburg Widzów: 35 000 Sędzia: Mahmoud Mustafa Kamel (Egipt) |
| 18 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Chile |
1−1 (0−0) |
NRD |
Stadion Olimpijski, Berlin Zachodni Widzów: 20 000 Sędzia: Aurelio Angonese (Włochy) |
| 22 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Australia |
0−0 (0−0) |
Chile |
Stadion Olimpijski, Berlin Zachodni Widzów: 14 681 Sędzia: Jafar Namdar (Iran) |
| 22 czerwca 1974 19:30 CEST
|
NRD |
1−0 (0−0) |
RFN |
Volksparkstadion, Hamburg Widzów: 60 350 Sędzia: Ramon Barreto (Urugwaj) |
| Zespół | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Jugosławia |
3 | 1 | 2 | 0 | 10 | 1 | +9 | 4 |
 Brazylia |
3 | 1 | 2 | 0 | 3 | 0 | +3 | 4 |
 Szkocja |
3 | 1 | 2 | 0 | 3 | 1 | +2 | 4 |
 Zair |
3 | 0 | 0 | 3 | 0 | 14 | -14 | 0 |
| 13 czerwca 1974 17:00 CEST
|
Brazylia |
0−0 | Jugosławia |
Waldstadion, Frankfurt nad Menem Widzów: 62 000 Sędzia: Rudolf Scheurer (Szwajcaria) |
| 14 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Zair |
0−2 (0−2) |
Szkocja |
Westfalenstadion, Dortmund Widzów: 25 000 Sędzia: Gerhard Schulenburg (RFN) |
| 18 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Jugosławia |
9−0 (6−0) |
Zair |
Parkstadion, Gelsenkirchen Widzów: 20 000 Sędzia: Omar Delgado Gómez (Kolumbia) |
| 18 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Szkocja |
0−0 | Brazylia |
Waldstadion, Frankfurt Widzów: 50 000 Sędzia: Arie van Gemert (Holandia) |
| 22 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Szkocja |
1−1 (0−0) |
Jugosławia |
Waldstadion, Frankfurt Widzów: 60 000 Sędzia: González Archundía (Meksyk) |
| 22 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Zair |
0−3 (0−1) |
Brazylia |
Parkstadion, Gelsenkirchen Widzów: 35 000 Sędzia: Nicolae Rainea (Rumunia) |
| 15 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Urugwaj  |
0−2 (0−1) |
 Holandia |
Niedersachsenstadion, Hanower Widzów: 53 700 Sędzia: Károly Palotai (Węgry) |
| 15 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Szwecja  |
0−0 (0−0) |
 Bułgaria |
Rheinstadion, Düsseldorf Widzów: 22 500 Sędzia: Edison Perez Nunez (Peru) |
| 19 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Urugwaj |
1−1 (0−0) |
Bułgaria |
Niedersachsenstadion, Hanower Widzów: 12 000 Sędzia: Jack Taylor (Anglia) |
| 19 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Holandia |
0−0 (0−0) |
Szwecja |
Westfalenstadion, Dortmund Widzów: 53 700 Sędzia: Werner Winsemann (Kanada) |
| 23 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Holandia |
4−1 (2−0) |
Bułgaria |
Westfalenstadion, Dortmund Widzów: 52 100 Sędzia: Tony Boskovic (Australia) |
| 23 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Szwecja |
3−0 (0−0) |
Urugwaj |
Rheinstadion, Düsseldorf Widzów: 27 100 Sędzia: Erich Linemayr (Austria) |
| 15 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Włochy  |
3−1 (0−0) |
 Haiti |
Stadion Olimpijski, Monachium Widzów: 51 100 Sędzia: Vicente Llobregat (Wenezuela) |
| 15 czerwca 1974 18:00 CEST
|
Polska  |
3−2 (2−0) |
 Argentyna |
Neckarstadion, Stuttgart Widzów: 31 500 Sędzia: Clive Thomas (Walia) |
| 19 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Argentyna |
1−1 (1−1) |
Włochy |
Neckarstadion, Stuttgart Widzów: 68 900 Sędzia: Rudi Glöckner (NRD) |
| 19 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Haiti |
0−7 (0−5) |
Polska |
Stadion Olimpijski, Monachium Widzów: 23 400 Sędzia: Govindasamay Suppiah (Singapur) |
| 23 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Argentyna |
4−1 (2−0) |
Haiti |
Stadion Olimpijski, Monachium Widzów: 24 000 Sędzia: Pablo Sanchez Ibanez (Hiszpania) |
| 23 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Polska |
2−1 (2−0) |
Włochy |
Neckarstadion, Stuttgart Widzów: 68 900 Sędzia: Hans-Joachim Weyland (RFN) |
| 26 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Holandia |
4−0 (2−0) |
Argentyna |
Parkstadion, Gelsenkirchen Widzów: 55 348 Sędzia: Bob Davidson (Szkocja) |
| 26 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Brazylia |
1−0 (0−0) |
NRD |
Niedersachsenstadion, Hanower Widzów: 58 463 Sędzia: Clive Thomas (Walia) |
| 30 czerwca 1974 16:00 CEST
|
NRD |
0−2 (0−1) |
Holandia |
Parkstadion, Gelsenkirchen Widzów: 67 148 Sędzia: Rudolf Scheurer (Szwajcaria) |
| 30 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Argentyna |
1−2 (1−1) |
Brazylia |
Niedersachsenstadion, Hanower Widzów: 38 000 Sędzia: Vital Loraux (Belgia) |
| 3 lipca 1974 19:30 CEST
|
Argentyna |
1−1 (1−1) |
NRD |
Parkstadion, Gelsenkirchen Widzów: 53 054 Sędzia: Jack Taylor (Anglia) |
| 3 lipca 1974 19:30 CEST
|
Holandia |
2−0 (0−0) |
Brazylia |
Westfalenstadion, Dortmund Widzów: 52 500 Sędzia: Kurt Tschenscher (RFN) |
Holandia wygrywając grupę awansowała do finału, Brazylijczykom – obrońcom tytułu został tylko mecz o 3. miejsce.
| Zespół | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| RFN |
3 | 3 | 0 | 0 | 7 | 2 | +5 | 6 |
| Polska |
3 | 2 | 0 | 1 | 3 | 2 | +1 | 4 |
| Szwecja |
3 | 1 | 0 | 2 | 4 | 6 | -2 | 2 |
| Jugosławia |
3 | 0 | 0 | 3 | 2 | 6 | -4 | 0 |
| 26 czerwca 1974 16:00 CEST
|
Jugosławia |
0−2 (0−1) |
RFN |
Rheinstadion, Düsseldorf Widzów: 66 085 Sędzia: Armando Marques (Brazylia) |
| 26 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Szwecja |
0−1 (0−1) |
Polska |
Neckarstadion, Stuttgart Widzów: 43 755 Sędzia: Ramon Barreto (Urugwaj) |
| 30 czerwca 1974 19:30 CEST
|
Polska |
2−1 (1−1) |
Jugosławia |
Waldstadion, Frankfurt Widzów: 55 000 Sędzia: Rudi Glöckner (NRD) |
| 30 czerwca 1974 19:30 CEST
|
RFN |
4−2 (0−1) |
Szwecja |
Rheinstadion, Düsseldorf Widzów: 66 500 Sędzia: Nicolae Rainea (Rumunia) |
| 3 lipca 1974 16:30 CEST
|
Polska |
0−1 (0−0) |
RFN |
Waldstadion, Frankfurt Widzów: 59 000 Sędzia: Erich Linemayr (Austria) |
| 3 lipca 1974 19:30 CEST
|
Szwecja |
2−1 (1−1) |
Jugosławia |
Rheinstadion, Düsseldorf Widzów: 40 000 Sędzia: Luis Pestarino (Argentyna) |
Mecz pomiędzy reprezentacją Polski a reprezentacją Niemiec Zachodnich rozgrywany był w trudnych warunkach. Przed meczem nad stadionem we Frankfurcie nad Menem przeszła ulewa. Boiska, mimo starań organizatorów, nie udało się całkowicie osuszyć, a sędziowie zezwolili na rozegranie meczu w takich warunkach. Mecz ten przeszedł do historii piłki nożnej jako Mecz na wodzie. W 53. minucie meczu Jan Tomaszewski obronił strzał oddany przez rywala z rzutu karnego. Jedynego gola w tym meczu strzelił Gerd Müller w 76. minucie.
Reprezentacja Niemiec Zachodnich dzięki zwycięstwu odniesionemu nad reprezentacją Polski wygrała grupę i awansowała do finału. Reprezentacja Polski wystąpiła w meczu o 3. miejsce.
W meczu o 3. miejsce reprezentacja Polski zmierzyła się z reprezentacją Brazylii. „Biało-Czerwoni” prowadzeni przez Kazimierza Górskiego pokonali reprezentację Brazylii 1−0 (0−0), a jedynego gola w tym meczu zdobył Grzegorz Lato w 76. minucie. Piłkarz reprezentacji Polski został królem strzelców z 7 golami na koncie.
| 6 lipca 1974 16:00 CEST
|
Brazylia |
0−1 (0−0) |
Polska |
Stadion Olimpijski, Monachium Widzów: 74 134 Sędzia: Aurelio Angonese (Włochy) |
Reprezentacja Polski Jan Tomaszewski – Antoni Szymanowski, Jerzy Gorgoń, Władysław Żmuda, Adam Musiał, Zygmunt Maszczyk, Kazimierz Deyna (K), Henryk Kasperczak (Lesław Ćmikiewicz), Grzegorz Lato, Andrzej Szarmach (Zdzisław Kapka), Robert Gadocha
Reprezentacja Brazylii Émerson Leão – Zé Maria, Alfredo Mostarda Filho, Marinho Peres (K), Marinho Chagas, Paulo César Carpegiani, Rivelino, Ademir da Guia (Mirandinha), Valdomiro Vaz Franco, Jairzinho, Dirceu
Turniej wygrali piłkarze gospodarzy pokonując w finale 2−1 reprezentację Holandii. Dla reprezentacji Holandii gola strzelił Johan Neeskens z rzutu karnego w 2. minucie. Gole dla reprezentacji Niemiec Zachodnich zdobyli Paul Breitner (25. minuta, rzut karny) oraz Gerd Müller (43. minuta).
Po meczu Johan Cruijff został ukarany czerwoną kartką za dyskusje z arbitrem.
| 7 lipca 1974 16:00 CEST
|
Holandia |
1−2 (1−2) |
RFN |
Stadion Olimpijski, Monachium Widzów: 75 200 Sędzia: Jack Taylor (Anglia) |
Reprezentacja Niemiec Zachodnich:
Sepp Maier – Berti Vogts, Franz Beckenbauer (K), Hans-Georg Schwarzenbeck, Paul Breitner – Rainer Bonhof, Uli Hoeneß, Wolfgang Overath – Jürgen Grabowski, Gerd Müller, Bernd Hölzenbein
Holandia:
Jan Jongbloed – Wim Suurbier, Wim Rijsbergen (68. Theo de Jong), Arie Haan, Ruud Krol – Wim Jansen, Johan Neeskens, Willem van Hanegem – Johnny Rep, Johan Cruijff (K), Rob Rensenbrink (46. René van de Kerkhof)
Piłkarze reprezentacji Niemiec Zachodnich wygrali Mistrzostwa Świata po raz drugi w historii, przedtem triumfowali w roku 1954 w Szwajcarii.
7 goli
5 goli
4 gole
3 gole
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
