Loading AI tools
polski artysta i polityk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igor Marcin Wójcik (ur. 1968 w Szczecinie) – polski artysta i polityk samorządowy.
Syn Witolda Wójcika i Barbary Krzywickiej-Wójcik.
Studiował na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie otrzymał dyplom magisterski z Projektowania Szkła i Malarstwa (1993), był stypendystą Fine Art’s Ateliers of Hollywood w USA i Atlantic Region Learning Center w Kanadzie[1].
W latach 1982–1989 związany był z działalnością opozycyjną w PRL (już w 1981 był współzałożycielem i wiceprzewodniczącym Niezależnego Stowarzyszenia Uczniów „Rota” przy Szkole Podstawowej nr 81 we Wrocławiu)[2]. W latach 1983–1987 był współzałożycielem i wiceprzewodniczącym Młodzieżowej Organizacji Antykomunistycznej[3] obejmującej swoją działalnością wrocławskie licea[2]. Od 1983 związany był z podziemną „Solidarnością”. Kolporter bezdebitowych wydawnictw Solidarności, Solidarności Walczącej, Federacji Młodzieży Walczącej, Niezależnej Oficyny NOWA, Międzyszkolnego Komitetu Oporu itp. Od 1988 członek Solidarności Polsko-Czechosłowackiej (obecnie Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka). Współorganizator legendarnego Festiwalu Niezależnej Sztuki Czechosłowacji w listopadzie 1989[4]. Od 1987 członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów. W latach 1987–1988 przewodniczący NZS w Studium Nauczycielskim we Wrocławiu, a w latach 1988–1992 przewodniczący NZS w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu[5] Od 1988 w składzie Międzyuczelnianego Komitetu Strajkowego NZS we Wrocławiu[6]. W 1989 członek Ogólnopolskiej Komisji Strajkowej[7] Niezależnego Zrzeszenia Studentów[3]. W latach 1986–1989 pracował w podziemnych redakcjach, m.in.: „Verbum” – pismo licealne; „Akces” – pismo NZS UWr[8][9]; Pismo Informacyjne NZS PWSSP[9]; Komunikat NZS PWSSP[10]. Używał konspiracyjnych pseudonimów redakcyjnych: WiM, Oz oraz I.[11] Współpracował także z Pomarańczową Alternatywą i ruchem Wolność i Pokój[9]. W czerwcu 1989 uczestnik wielodniowego wrocławskiego protestu przeciw masakrze na placu Tian’anmen w 1989[9]. Autor zniszczonego przez SB pomnika poświęconego ofiarom masakry[9]. W 1990 delegat NZS na pierwsze dni studenckiego strajku wolnościowego na Uniwersytecie Sofijskim w Bułgarii (czerwiec 1990)[12].
Od 2012 właściciel galerii sztuki aktualnej na wrocławskich Starych Jatkach. W latach 1997–2001 wykładowca przedmiotu „Komunikacja wizualna” w Wyższym Studium Fotografii[13]. W latach 2008–2011 i w 2015 zastępca dyrektora i od 2015 dyrektor Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu[14]. 2012-2016 członek Rady Programowej Telewizji Polskiej we Wrocławiu. W latach 2008–2012 członek i sekretarz Rady Programowej Polskiego Radia Wrocław S.A.[15] Do 2012 przewodniczący Kapituły Nagrody Teatralnej Województwa Dolnośląskiego[16]. Współpracował z Międzynarodowym Festiwalem Teatralnym „Bez Granic” w Cieszynie, oraz Wrocławskimi Spotkaniami Teatrów Jednego Aktora. Producent i organizator spektakli teatralnych. Producent filmów dokumentalnych dla TVP. 2013–2022 członek zarządu, od 2022 członek Rady Artystycznej Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Członek Rady Programowej[17] Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Od 2021 członek Społecznej Rady Kultury przy Marszałku Województwa Dolnośląskiego[18].
Brał udział w ponad 110 wystawach zbiorowych i 16 indywidualnych[19], m.in. w:
Jego dzieła znajdują się muzeach i kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Czechach, Ukrainie, Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Norwegii, Kanadzie i USA[20].
Jest twórcą koncepcji artystycznych Sztuka Zjawiskowa i spekulacjonizm intucjonistyczny, oraz cyklów prezentacji pn.: „Mechabiotyle” (1992–2007), „Postindustrium” (1994–2002) i „Miejsce wyboru” (1998–2006)[20].
Jest członkiem grupy twórczej „Silesium” (wraz z prof. Anną Kowalską-Szewczyk, prof. Grażyną Jaskierską, dr. Maciejem Albrzykowskim i Kamilem Moskowczenko). Był członkiem grupy artystycznej „Karuzela Braders”, oraz teatralnej „Gabinet Operacji Plastycznych i Odnowy Uczuć”[21] (m.in. z Krzysztofem Skarbkiem i Małgorzatą Kazimierczak).
Na początku lat 90. członek rockowo-alternatywnej grupy „Poławiacze Pereł z Odry” (m.in. z Krzysztofem Skarbkiem, Romanem Regą, Michałem Hyckim i Jackiem Jankowskim „Pontonem” nagrali płytę „Karuzela”)[22]. Na przełomie lat 80. i 90. współpracował z grupą „Totart”.
Uprawia takie dyscypliny twórcze jak: malarstwo, fotografia, environment, instalacje, performance, happening, szkło artystyczne, film i rysunek[20]. Zaangażowany w ochronę i konserwację zabytków; odbył praktyki konserwatorskie w:
Pomysłodawca, twórca i dyrektor artystyczny Dolnośląskiego Festiwalu Sztuki 1999–2003 (przekształconego w 2003 w Dolnośląski Festiwal Artystyczny)[23], oraz Międzynarodowych Plenerów i Sympozjów Szkła Artystycznego – Ekoglass E-glass Festiwal w Szklarskiej Porębie i Desnej – od 2008[24], pomysłodawca (2001) i opiekun galerii Dolnośląskiego Centrum Informacji Kulturalnej OKiS we Wrocławiu.
Organizator festiwali, m.in.:
Kurator wielu wystaw promocyjnych polskich twórców w kraju i za granicą. Wykładowca na wielu polskich oraz międzynarodowych sympozjach i seminariach (m.in.: Tuzin-Dozen w Wojnowicach, Fotograficznym w Międzyzdrojach, Dolnośląskim Seminarium Sztuki, Festiwalu Malarstwa-Muzyki-Filmu w Nowogardzie).
Publikował w polskich i zagranicznych pismach literacko-artystycznych, m.in.: „Dykcja”, francuskie „Vrais Revers”, „Rita Baum”, słowacki „Vytvarny Život / Art Life”, „Poglądy Otwarte”, „Ziemia Kłodzka”.
Producent filmowy:
Radny VIII kadencji Rady Miejskiej Wrocławia. Sekretarz Klubu Radnych Platformy Obywatelskiej. Członek Komisji Kultury i Spraw Międzynarodowych, oraz Komisji Spraw Społecznych, Osiedli i Partycypacji (od 2023 wice-przewodniczący Komisji Petycji, Skarg i Wniosków). Członek Rady Programowej Forum Polsko-Czeskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Członek Rady Społecznej Wojewódzkiego Zespołu Specjalistycznej Opieki Zdrowotnej we Wrocławiu. Pełnomocnik Wojewody Dolnośląskiego ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych. Członek Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy antykomunistycznych i Osób Represjonowanych.
Przewodniczący Rady Osiedla Stare Miasto we Wrocławiu w latach 2005–2017[29]. 2011–2013 członek komisji rewizyjnej i rady regionu dolnośląskiego PO. Od 2021 członek rady powiatu wrocławskiego PO. 2001–2011 we władzach krajowych Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej. Członek Konfraterni NZS we Wrocławiu. Przewodniczący Sądu Koleżeńskiego wrocławskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków[30]. Działał w EuroFotoKlub-ie oraz Stowarzyszeniu Wiek Nowy. 2005–2010 członek Miejskiego Zespołu ds. Inicjatyw Lokalnych we Wrocławiu. 2011-2018 Pełnomocnik Marszałka Województwa Dolnośląskiego ds Kontaktów z Republiką Czeską.
W latach 1999–2011 pełnił funkcję wicekomandora Polskiej Komandorii Rycerskiego i Szpitalnego Zakonu Św. Łazarza z Jerozolimy (tzw. Zielony Krzyż). Był współinicjatorem utworzenia Służby Medycznej i wolontariatu Zielonego Krzyża w Polsce. W latach 2000–2009 był członkiem zarządu Stowarzyszenia Św. Łazarza, oraz sekretarzem generalnym polskiej sekcji międzynarodowej organizacji pomocy humanitarnej Polski Zielony Krzyż. W latach 2010–2013 był sekretarzem Ochotniczej Straży Pożarnej Lazarus we Wrocławiu.
Brał udział w wielu sympozjach poświęconych działalności społecznej i pomocy humanitarnej. Wykłady m.in. na temat: Prewencja wśród młodzieży w Czadcy na Słowacji (organizator: Słowacka Organizacja Policji Miejskich – SANMOP), Humanitarian Help Development w St. Pölten w Austrii (organizator: St. Lazarus Order), „Charytatywne Organizacje Pozarządowych Zielonego Krzyża” w Amsterdamie (organizator: St. Lazarus International), „Spółdzielne socjalne dla grup defaworyzowanych” we Wrocławiu.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
