Loading AI tools
polski poeta i krytyk literacki Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dawid Jung (ur. 17 stycznia 1980 w Kłecku[1]) – polski twórca interdyscyplinarny: śpiewak operowy, poeta, pisarz, krytyk literacki i teatralny, wydawca, badacz i twórca kultury[2], historyk, muzealnik, projektant szlaków kulturowych, dziennikarz i publicysta, dyrektor Muzeum Polskich Organów Elektronicznych[3], redaktor naczelny Zeszytów Poetyckich, wiceprezes Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Poznaniu, członek Zarządu (II kadencja) Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Poznaniu[4] [5], za całokształt działań artystycznych i naukowych został uhonorowany przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej Medalem Senatu RP[6].
Założyciel i redaktor naczelny ogólnopolskiego pisma literackiego „Zeszyty Poetyckie”.
Debiutował w prasie w 1998. Jego poezja była przekładana na angielski, białoruski, francuski, niemiecki, czeski (przez Alene Debicką)[7]. W latach 2003–2005 prowadził zajęcia z teorii współczesnej poetyki dla studentów Collegium Europaeum Gnesnense, gdzie był opiekunem prawnym Sekcji Literacko-Filozoficznej im. Władysława Nehringa[8]. W latach 2000–2006 studiował śpiew solowy na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy w klasie prof. Bożeny Porzyńskiej[9], następnie kontynuował naukę na Akademii Muzycznej w Gdańsku w latach 2006–2008. Sztukę wokalną kontynuował i doskonalił w Wiedniu, gdzie wykonywał m.in. partię w „Rafaelu” Antona Arienskiego[10] oraz w Rzymie, gdzie otrzymał stypendium muzyczne[11]. W Gnieźnie powołał Wszechnicę Poetycką gromadzącą zbiory polskiej i obcej poezji[12].
W 2004 jako pomysłodawca zainicjował i odtworzył jedno z najważniejszych wydarzeń kulturalnych Gniezna, święto kultury niezależnej „Festa Fatuorum”[13].
Za debiut poetycki nominowany do Nagrody im. Stanisławy Zawiszanki. W 2009 w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich otrzymał z rąk Mariana Pankowskiego za fragment „Poematu o mówieniu prawdy” Medal im. Juliusza Słowackiego[14].
Jest pomysłodawcą oraz członkiem stałym kapituły Nagrody im. Andrzeja Krzyckiego, inicjator wydarzeń kulturalnych i naukowych, m.in. koordynator sympozjum naukowego Rzeczpospolita – mity a rzeczywistość. O poezji polskiej po 1989 roku (CEG UAM 21.05.2010)[15]. W 2008 został przyjęty do Korporacji Akademickiej Surma w Poznaniu[16].
W 2010, w ramach 200. urodzin Fryderyka Chopina, był jurorem razem z Wojciechem Kruszewskim i Małgorzatą Strękowska-Zarembą w konkursie na limeryk, w ramach którego wydano „Limeryki Chopinowskie'” (projekt zrealizowany w ramach „Chopin 2010”, Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego[17].
Badacz spuścizny kulturalnej Gniezna. Propagator dzieł muzycznych kompozytorów gnieźnieńskich m.in.: Wojciecha Dankowskiego i Mateusza Zwierzchowskiego.
Aktorsko zadebiutował w przedstawieniu dyplomowym w „Rewizorze” Nikołaja Gogola (reżyseria prof. Witold Szulc), następnie przez pewien czas związał się z Teatrem Poezji Poetów Różnych (m.in. premiera „Pieśni nad Pieśniami w reżyserii Sławomira Kuczkowskiego)[18]. Już podczas studiów w klasie śpiewu solowego prof. Bożeny Porzyńskiej współpracował m.in. z japońskim pianistą, Takayuki Hirata[19]. Od 2001 koncertował popularyzując poetycko-muzyczną sztukę truwerów[20]. W 2004 uświetnił benefis 30-lecia pracy artystycznej prof. Bożeny Porzyńskiej śpiewając razem z Florianem Skulskim[21] W 2008 śpiewał jako tenor w zespole Cappella Gedanensis, z którą nagrał płytę „Hymny” (PRCD 1126, Polska 2008, Polska Filharmonia Bałtycka im. Fryderyka Chopina w Gdańsku pod dyrekcją Antoniego Wicherka i Aliny Kowalskiej-Pińczak, w nagraniu płyty udział wzięli m.in.: Alicja Majewska, Eleni, Maria Sadowska, Maciej Miecznikowski, Janusz Radek, Piotr Machalica i in.).[22].
Jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Bogdana Zdrojewskiego oraz stypendystą Verein zur Förderung der Deutsch-Polnischen Literatur w Berlinie.
W 2012 opublikował monografię na temat XVI i XVII-wiecznej literatury Kłecka, wydając m.in. wiersze dr Marcina z Kłecka oraz Władysława Czarnkowskiego[23]. Tłumacz poetów nowołacińskich, przekładał m.in. Piotra Rusieckiego.
Redaktor naczelny serii wydawniczych: Biblioteki Współczesnej Poezji Polskiej, Biblioteki Staropolskiej oraz Studia Historica przy „Zeszytach Poetyckich”.
Razem z Marcinem Orlińskim zredagował dwujęzyczne antologie współczesnej poezji polskiej wydane w Londynie[24].
W 2013 zaangażował się w uratowanie grobu prof. Aleksandra Brücknera w Berlinie wysyłając oficjalne listy do prezydenta Bronisława Komorowskiego i ministra kultury, Bogdana Zdrojewskiego[25].
W 2014 otrzymał Medal Młodej Sztuki za „tworzenie i upowszechnianie literatury jako części świata, bez której świat traci sens i smak”[26]. W tym samym roku zamieszkał w Rzymie i rozpoczął współpracę m.in. z rzymskim Ośrodkiem Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II (zaangażowany w wydanie zbioru przemówień i homilii Jana Pawła II pt. Wyzwanie dla Polski i Europy[27]).
Członek Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego[28], Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[29], Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy (IFJ)[30] i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich[31].
Publikował na łamach m.in. „Gazety Wyborczej”, „Studium”, „Frazy”, „Protokołu Kulturalnego”, „Undergrunt”, „Odry”, „ArtPAPIER”, „Dwutygodnika”.
Prowadzi blog kulturowy „Leksykon Zapomnianych Gnieźnian”[32].
W ramach audycji „Książka tygodnia”, prowadzonej przez Barbarę Miczko-Malczer, na antenie Radia Poznań interpretował swoją książkę pt. Polska, ulubiona masochistka Europy[33].
W 2018 otrzymał nadaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”[34].
W 2019 za książkę „Glosy” otrzymał Nagrodę Literacką i Historyczną Identitas[35]. W uzasadnieniu kapituła podnosiła: statuetka Identitas trafia do Poety – niejako – w podziękowanu za kunszt poetycki i za tematy w tejże poezji podejmowane. Za wiersze organicznie związane z Gnieznem i artystami, po których śladach Poeta stąpa. Za tę desperacką niekiedy próbę ocalenia pamięci o przodkach, którzy tam właśnie żyli, kochali i mierzyli się ze Słowem.
Jest członkiem Kapituły Nagrody Specjalnej Identitas[36].
W 2020 został członkiem zarządu wielkopolskiego oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w Poznaniu[37]. Jest jednym z inicjatorów powołania przez Urząd Miasta w Gnieźnie Stypendium im. Sławomira Kuczkowskiego[38].
Pomysłodawca i założyciel Muzeum Polskich Organów Elektronicznych[39], które posiadając największą na świecie kolekcję polskich elektrofonów klawiszowych angażuje się w szereg lokalnych oraz ogólnopolskich działań artystycznych i naukowych[40][41][42][43][44].
Od stycznia 2023 pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Pisarzy Polskich OW w Poznaniu[45][46].
W redagowanej przez Dawida Junga serii publikowali m.in.: Beata Patrycja Klary (2011)[72], Magdalena Gałkowska (2012)[73], Tomasz Ososiński (2012)[74], Adrian Szary (2013), Krystyna Myszkiewicz (2013)[75], Omir Socha (2012), Patryk Doliński (2013), Tomasz Dalasiński (2013), Kamil Kwidziński (2013), Arkadiusz Kwaczek (2013), Bartosz Suwiński (2013), Marta Kucharska (2013), Rafał Różewicz (2014), Urszula Zajączkowska (2014), Dawid Staszczyk (2014), Przemysław Karpiński (2014), Jarosław Trześniewski-Kwiecień (2014), Rafał Rutkowski (2015)[76], Mateusz Melanowski (2017)[77][78].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.