Loading AI tools
polska działaczka polityczna i producentka filmowa, marszałek Senatu, była marszałek Sejmu Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Małgorzata Maria Kidawa-Błońska z domu Grabska (ur. 5 maja 1957 w Warszawie) – polska polityk i producentka filmowa, z wykształcenia socjolog. Marszałek Sejmu VII kadencji (2015), marszałek Senatu XI kadencji (od 2023).
 Małgorzata Kidawa-Błońska (2019) | |
| Pełne imię i nazwisko |
Małgorzata Maria Kidawa-Błońska |
|---|---|
| Imię i nazwisko po urodzeniu |
Małgorzata Maria Grabska |
| Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1957 |
| Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej | |
| Okres |
od 13 listopada 2023 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Wicemarszałek Sejmu VIII i IX kadencji | |
| Okres |
od 12 listopada 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej | |
| Okres |
od 25 czerwca 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Rzecznik prasowy Rządu RP | |
| Okres |
od 3 lutego 2015 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Rzecznik prasowy Rządu RP | |
| Okres |
od 7 stycznia 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
 | |
.jpg)
.jpg)
Posłanka na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji (2005–2023), senator XI kadencji (od 2023). W latach 2014–2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, rzecznik prasowy drugiego rządu Donalda Tuska (2014) oraz rządu Ewy Kopacz (2015), w latach 2015–2023 wicemarszałek Sejmu VIII i IX kadencji. Kandydatka na urząd prezydenta RP w pierwszych wyborach w 2020.
Urodziła się w Warszawie jako córka profesora Macieja Władysława Grabskiego i jego żony Heleny Grabskiej[1] z domu Nowakowskiej. Jest wnuczką Władysława Jana Grabskiego i Zofii Wojciechowskiej, a także prawnuczką prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego i Marii Wojciechowskiej oraz premiera Władysława Grabskiego i Katarzyny Grabskiej z domu Lewandowskiej[2].
Maturę zdała w IX LO im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie. W 1983 ukończyła studia socjologiczne na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. W drugiej połowie lat 80. pracowała w dziale literackim Studia Filmowego im. Karola Irzykowskiego. Od 1994 do 2005 była producentką filmową w przedsiębiorstwie Gambit Production, kierowanej przez jej męża Jana Kidawę-Błońskiego.
Po raz pierwszy kandydowała w wyborach jako bezpartyjna z listy Unii Wolności. W 2001 dołączyła do Platformy Obywatelskiej, ubiegała się z jej ramienia w tymże roku o mandat poselski[3]. W latach 2006–2013 kierowała warszawskimi strukturami PO.
Z listy PO w 2002 została wybrana na radną Rady m.st. Warszawy[4], a w 2005 na posłankę V kadencji w okręgu warszawskim[5]. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymawszy 13 057 głosów[6]. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję z 2. miejsca na stołecznej liście PO z wynikiem 45 027 głosów[7]. 7 stycznia 2014 została powołana na rzecznika prasowego rządu Donalda Tuska i sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów[8]. 23 września 2014 zakończyła urzędowanie na stanowisku rzecznika prasowego rządu.
3 lutego 2015 została ponownie rzecznikiem prasowym rządu w gabinecie Ewy Kopacz. Pełnienie tej funkcji zakończyła 25 czerwca 2015, kiedy to została ogłoszona kandydatką rządzącej koalicji na stanowisko marszałka Sejmu w miejsce Radosława Sikorskiego, który zrezygnował z tej funkcji dwa dni wcześniej. Tego samego dnia została wybrana na ten urząd, otrzymując 244 głosy. Jej kontrkandydatem był wicemarszałek Jerzy Wenderlich z SLD[9]. 30 czerwca 2015 prezydent RP Bronisław Komorowski powołał ją w skład Rady Bezpieczeństwa Narodowego[10].
W wyborach w 2015 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję jako liderka listy wyborczej PO w okręgu podwarszawskim (dostała 80 866 głosów)[11]. Na pierwszym posiedzeniu Sejmu VIII kadencji 12 listopada 2015 została wybrana na wicemarszałka Sejmu[12]. W Sejmie VIII kadencji została członkinią Komisji Kultury i Środków Przekazu[13]. 9 sierpnia 2019, po uprzedniej dymisji Marka Kuchcińskiego, została zgłoszona jako kandydatka na marszałka Sejmu przez klub parlamentarny Platforma Obywatelska – Koalicja Obywatelska. Otrzymała 135 głosów, przegrywając z kandydatką Prawa i Sprawiedliwości Elżbietą Witek, za którą opowiedziało się 245 posłów[14].
3 września 2019 została wysunięta przez Koalicję Obywatelską na kandydata na premiera po ewentualnym zwycięstwie tego ugrupowania w wyborach parlamentarnych 13 października 2019[15]. W wyborach tych uzyskała najlepszy indywidualny wynik w kraju, startując z pierwszego miejsca na liście Koalicji Obywatelskiej w okręgu warszawskim i zdobywając 416 030 głosów[16][17]. 12 listopada 2019 została wybrana na wicemarszałka Sejmu IX kadencji[18]. W listopadzie 2019 zgłosiła swoją kandydaturę w prawyborach prezydenckich organizowanych przez PO (obok Jacka Jaśkowiaka)[19]; nominację na kandydatkę PO w wyborach prezydenckich w 2020 uzyskała w grudniu 2019[20]. 29 marca 2020, w związku z trwającą pandemią COVID-19 w Polsce i brakiem przesunięcia terminu wyborów, ogłosiła zawieszenie swojej kampanii oraz wezwała do bojkotu głosowania zaplanowanego na 10 maja[21][22]. Pod koniec marca 2020 Państwowa Komisja Wyborcza zarejestrowała jej kandydaturę w wyborach[23]. Ostatecznie wyznaczone na 10 maja 2020 głosowanie się nie odbyło. 15 maja 2020 ogłosiła swoją rezygnację z ubiegania się o urząd prezydenta RP[24].
W grudniu 2021 została wiceprzewodniczącą Platformy Obywatelskiej[25]. W 2023 została kandydatką KO do Senatu w okręgu nr 43. Uzyskała mandat senatora XI kadencji, otrzymując 231 122 głosy[26]. 10 listopada 2023 została ogłoszona kandydatką na marszałka Senatu z poparciem KO, Polski 2050, PSL i Nowej Lewicy[27]. 13 listopada na pierwszym posiedzeniu Senatu XI kadencji została wybrana na ten urząd, otrzymując 66 głosów (zgłoszonego przez PiS Marka Pęka poparło 33 senatorów)[28].
Żona reżysera filmowego Jana Kidawy-Błońskiego, z którym ma syna Jana. Zamieszkała na osiedlu Gołąbki w Ursusie[29].
| Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|
| 2001 | Platforma Obywatelska | Sejm IV kadencji | nr 19 | 1339 (0,18%) [3] | |
| 2002 | Rada m.st. Warszawy | nr 10 | 3075 (7,06%) [4] | ||
| 2005 | Sejm V kadencji | nr 19 | 4615 (0,61%)[5] | ||
| 2007 | Sejm VI kadencji | 13 057 (1,14%)[6] | |||
| 2011 | Sejm VII kadencji | 45 027 (4,42%)[7] | |||
| 2015 | Sejm VIII kadencji | nr 20 | 80 866 (16,48%)[11] | ||
| 2019 | Koalicja Obywatelska | Sejm IX kadencji | nr 19 | 416 030 (30,11%)[17] | |
| 2023 | Senat XI kadencji | nr 43 | 231 122 (74,70%)[26] | ||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
