استان فارس
یکی از استان‌های ایران From Wikipedia, the free encyclopedia
استان فارس یکی از استان‌های ایران است که در بخش جنوب این کشور واقع شده است.[۵] این استان با گستره‌ای نزدیک به ۱۲۲٬۶۰۸ کیلومتر مربع، چهارمین استان بزرگ ایران و با جمعیتی برابر با ۵٬۰۵۴٬۷۰۰ نفر، بر پایه برآورد جمعیتی سال ۱۴۰۰ خورشیدی مرکز آمار ایران، چهارمین استان پرجمعیت ایران به‌شمار می‌رود. بر اساس تقسیمات کشوری سال ۱۴۰۲ خورشیدی، استان فارس به ۳۷ شهرستان، ۹۷ بخش و ۱۲۴ شهر تقسیم شده است. به‌جز بیشتر فارس‌ها (شامل باصری‌ها، کوهمره ای‌ها) اقوام گوناگونی نیز در این استان زندگی می‌کنند؛ از جمله لرها، اچمی‌ها، قشقایی‌ها، کُردها و عرب‌های خمسه که هر یک به زبان‌ها و گویش‌های گوناگونی مانند فارسی، لری، کُردی، اچمی، قشقایی و عربی سخن می‌گویند.[۶][۷][۸]
استان فارس | |
|---|---|
 نقشهٔ فارس در ایران | |
 | |
| مختصات: ۲۹°۲۵′ شمالی ۵۳°۱۴′ شرقی | |
| کشور | ایران |
| منطقه | منطقه ۲ |
| مرکز استان | شیراز |
| شمار شهرستان | ۳۷ |
| حکومت | |
| • استاندار | حسینعلی امیری |
| • نماینده ولی فقیه | لطف‌الله دژکام |
| • نمایندگان در مجلس خبرگان رهبری | ۵ نماینده |
| مساحت | |
| • کل | ۱۲۲۶۰۸ کیلومتر مربع (۴۷۳۳۹ مایل مربع) |
| جمعیت (۲۰۱۶)[۱] | |
| • کل | ۴۸۵۱۲۷۴ |
| • برآورد (۲۰۲۰) | ۵٬۰۵۱٬۰۰۰[۲] |
| • تراکم | ۴۰/کیلومتر مربع (۱۰۰/مایل مربع) |
| منطقهٔ زمانی | یوتی‌سی +۰۳:۳۰ (ساعت رسمی) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی +۰۴:۳۰ (ساعت رسمی ایران) |
| کد منطقه | ۰۷۱ |
| پلاک خودرو | ۹۳، ۸۳، ۷۳، ۶۳  |
| زبان | فارسی قشقایی لری[۳][۴] گویش‌های دیگر |
| سال | جمعیت | ±% |
|---|---|---|
| ۲۰۰۶ | ۴٬۳۳۶٬۸۷۸ | — |
| ۲۰۱۱ | ۴٬۵۹۶٬۶۵۸ | ۶٪+ |
| ۲۰۱۶ | ۴٬۸۵۱٬۲۷۴ | ۵٫۵٪+ |
| amar.org.ir | ||
مرکز استان فارس، کلانشهر شیراز است که بر پایه برآورد، پرجمعیت‌ترین شهر این استان و پنجمین شهر پرجمعیت کشور به شمار می‌آید. پس از شیراز، شهرهای مرودشت، جهرم و فسا به ترتیب پرجمعیت‌ترین شهرهای این استان هستند و همگی بیش از ۱۰۰ هزار نفر جمعیت دارند.
منابع مهم اقتصاد این استان بر پایه کشاورزی و دامداری، شهرک‌های مختلف صنعتی، پالایشگاه‌ها، صنایع پتروشیمی و نیروگاه‌های گوناگون برپا شده است.
آب و هوای استان فارس در بخش‌های گوناگون این استان به سه گونه کوهستانی، معتدل و گرم تقسیم می‌شود. استان فارس با وجود جاذبه‌های انبوه فرهنگی، تاریخی، طبیعی و مذهبی، یکی از مراکز مهم گردشگری ایران است. همچنین شماری از مراکز مهم دانشگاهی ایران نیز در این استان واقع شده است.
در این نقشه واژه فارسستان (Farsistan) برای این سرزمین گفته شده است.
.jpg)
فارس در سنگ‌نوشته‌های هخامنشی به صورت پارسه و در نوشته‌های یونانی به شکل پرسیس آمده و فارس و فارسی شکل عربی شده پارس و پارسی هستند.[۹][۱۰][۱۱][۱۲] فارس سرزمینی گسترده‌ای است که قسمتی از نیمروز و نیمروز باختری کشور ایران را فراگرفته و تقریباً از یازده سده پیش از میلاد مسیح محل سکونت یکی از خاندان‌های آریایی به نام پارس بوده و به همین مناسبت به پارس موسوم گردیده است.[۱۳]
نام خلیج فارس برگرفته از نام همین منطقه است که در سال ۱۳۵۲ هجری شمسی در تقسیمات کشوری پیوستگی استان فارس با خلیج فارس جدا شد و مناطق کرانه خلیج فارس به استان بوشهر تبدیل گردید.[۱۴]
مرکز استان فارس از آغاز حکومت‌های اسلامی یا به عبارتی دوران اسلامی، شیراز بوده است.[۱۵]
پیش از اسلام
ظهور پارس
در چند هزار سال پیش، در این ایالت اقوام بومی این سرزمین به ویژه ایلامیان سکونت داشته‌اند که از آنان آثار زیادی در گوشه و کنار فارس بر جای مانده است که نشانگر این است این ناحیه ناحیه‌ای آباد و فرهنگی بوده است.[۱۱][۱۲][۱۵] پارسها مردمانی آریایی نژاد بوده‌اند که معلوم نیست چه زمانی به فلات ایران آمده‌اند، در کتیبه‌های پادشاه امپراتوری آشور شمشی-ادد پنجم ۸۲۳ تا ۸۱۰ پیش از میلاد و در کتیبهٔ سناخریب در سال ۶۹۱ پیش از میلاد و همچنین در یک رشته از نامه‌های آرشیو پادشاهان آشور که مربوط به حوادث ۶۵۳ تا ۶۵۲ پیش از میلاد است، پارسوآش به عنوان یکی از ایالات منتهی ایلامی ذکر شده است، به عقیده محققان پارسوآش امکان دارد که همان پارس باشد.[۱۶] در برخی از منابع پارسوا با پارسواش یکسان دانسته شده است اما ریچارد نلسون فرای می‌نویسد گمان نمی‌رود که پارسواش همان استان پارسوای آشور در خاور دریاچه ارومیه باشد.[۱۷]
بر اساس اسناد مورخان یونانی قبایل پارسی به شش طایفهٔ شهری و ده‌نشین و پنج طایفهٔ چادرنشین تقسیم می‌شدند، طایفه‌های شهری عبارتند از: پاسارگادیان، مرفیان، ماسپیان، پانتالیان، دروسیان، گرمانیان که مهم‌ترین آن‌ها پاسارگادیان بودند و قبیلهٔ هخامنشی و پادشاهان ناحیهٔ پارس از این قبیله هستند همچنین چهار طایفهٔ چادرنشین عبارتند از: دائی‌ها،کوهناروها(یا جبل انارویه ها)، مردها، دروپیک‌ها، ساگارتی‌ها[۱۸]. دولت ایلامیان در سال ۶۳۶ پیش از میلاد به دست آشوریان از بین رفت و شوش پایتخت آن به دست طوایف پارس افتاد.[۱۹]
از هخامنشیان تا ساسانیان
مؤسس پادشاهی پارس هخامنش است که تقریباً در سال ۶۵۰ قبل از میلاد می‌زیست. پایتخت او شهری بوده است به همین نام که خرابه‌های آن هنوز باقی است. از خود هخامنش که سلسلهٔ بزرگی به نام او خوانده شده است، چندان اطلاعی در دست نیست اما محتمل است که او طوایف مختلف پارس را متحد کرده باشد. پسر او چیش‌پیش از ضعف دولت عیلام بعد از مغلوبیت آن‌ها در مقابل آشوربنیپال استفاده کرد و ناحیه موسوم به انزان یا انشان را که شامل شوش و مجاور آن خوزستان بوده متصرف شد و عنوان پادشاه انشان را اختیار کرد چون وفات یافت یکی از پسرهایش مالک انشان و آن دیگری صاحب سرزمین پارس گردید. در قرن ششم قبل از میلاد هر دو قسمت به اطاعت یک نفر از دودمان مذکور درآمد که کمبوجیه یکم نام داشت. وی دختر استیاکس پادشاه ماد به نام ماندانا را به زنی اختیار کرد و کوروش بزرگ فرزندی بود که از این وصلت پیدا شد. کوروش در سال ۵۵۹ قبل از میلاد جانشین پدر شد و در سال ۵۵۰ بر مملکت ماد تسلط یافت و اکباتان پایتخت آن را تسخیر کرد. کوروش اکباتان را پایتخت تابستانی و شوش را پایتخت زمستانی خود قرار داد و نخستین دولت بزرگ جهانی یعنی شاهنشاهی هخامنشی را بدین ترتیب به‌وجود آورد.[۲۰] هخامنشیان ۲۲۰ سال (از ۵۵۰ پیش از میلاد تا ۳۳۰ پیش از میلاد) بر بخش بزرگی از جهان شناخته‌شده آن روز از رود سند تا دانوب در اروپا و از آسیای میانه تا اَپاختر خاوری آفریقا فرمان راندند. شاهنشاهی هخامنشی به دست اسکندر مقدونی برافتاد.[۲۱]
بعد از اسکندر و در زمان سلوکیان کشور ایران جزو مستملکات یونان بود تا سرانجام در سال ۲۵۶ پیش از میلاد، پارتها که بیشتر محققین آن‌ها را شاخه‌ای از نژاد آریایی می‌دانند و در خراسان امروزی می‌زیستند، قیام کردند و توانستند با جنگ‌های متعدد دولت اشکانیان را تأسیس کنند.[۲۲]
در زمان اشکانیان ممالک مختلفی که جزو دولت اشکانی بودند استقلال داخلی خود و حتی سلسلهٔ پادشاهان محلی را حفظ می‌کردند از آن جمله در پارس سکه‌هایی از پادشاهان محلی به دست آمده که می‌توان از روی آن به اسامی بسیاری از پادشاهان محلی پارس در زمان اشکانیان پی برد. سلسله پادشاهان این دوره در پارس را به این سبب که هر کدام از پادشاهان مزبور هم پادشاه بودند و هم رئیس آتشکده سلسلهٔ روحانی آثرپاتا می‌نامند.[۲۳]
پدر مؤسس سلسلهٔ ساسانیان، اردشیر بابکان، ساسان نام داشت و موبد معبدی در استخر در ایالت پارس بود. اردشیر بابکان در سال ۲۲۳ میلادی علم طغیان برداشت و پس از کشته شدن اردوان پنجم، تیسفون پایتخت اصلی اشکانیان را گرفت پس از آن تمام ایران در تحت اقتدار او درآمد.[۲۴] اردشیر بابکان قبل از دست یافتن به پادشاهی شهر اردشیر خُورّه را که امروزه فیروزآباد نامیده می‌شود، بازسازی کرد. این شهر قبل از آن شهر گور یا شهرجور نام داشت. این شهر نخستین پایتخت سلسه ساسانیان بوده است لکن پس از گسترش امپراطوری و به لحاظ ارتباط مناسب با همه نقاط جغرافیای این امپراطوری، پایتخت را در نزدیکی تیسفون قرار داد.[۲۵] اردشیر بابکان همچنین نام ایالت گور را نیز به ایالت اردشیرخوره تغییر داد. ایالت اردشیر خُورّه یکی از بخش‌های قدیم فارس بود که شهرهای شیراز، فیروزآباد، خفر، میمند، سیراف و کازرون در آن واقع بود. در دوره ساسانی فارس به ۵ ناحیه تقسیم می‌شد: ارجان، اردشیرخوره، استخر، دارابگرد و شاپورخوره. پس از چیرگی اعراب، شیراز به جای اردشیر خُورّه مرکز فارس گردید.[۲۶]
پس از اسلام
از ظهور اسلام تا صفویه
در زمان خلافت عثمان در سال ۲۸ هجری قمری استخر و فیروزآباد به تصرف فرماندهان سپاه دولت راشدین درآمد و تمامی فارس ضمیمه متصرفات دولت راشدین شد و به تدریج مردم فارس نیز مسلمان شدند. فرماندهان دولت راشدین در ایالت فارس را به پنج ولایت که هر یک را یک کوره می‌گفتند، همانند دوره ساسانیان که کوره‌های اردشیرخوره به مرکزیت گور،[۲۷] شاپور به مرکزیت شاپور، قباد به مرکزیت ارجان، استخر به مرکزیت پرسپولیس و دارابجرد به مرکزیت دارابجرد از جمله این کوره‌ها بودند و این تقسیم‌بندی، تا حمله مغول باقی‌ماند.[۲۸] در زمان ضعف قدرت خلافت امویان در قرن سوم هجری قمری، فارس به تصرف یعقوب لیث مؤسّس سلسله صفاریان درآمد. او شیراز را تصرف کرد و برادرش عمرو لیث مسجد جامعی در شهر ساخت که هنوز هم پابرجاست. پس از آن، فارس به تصرف آل بویه درآمد و عضدالدوله دیلمی بر بیشتر ایران و قسمتی از بین‌النهرین تسلط یافت. از کارهای برجسته او ساختن بند امیر بر رود کر بود.[۲۹]
پس از آل بویه، سلجوقیان بر فارس مسلط شدند. با ضعف سلجوقیان، سنقرابن مودود، دودمان اتابکان فارس را تأسیس کرد. این دودمان، در ۵۴۳ هجری قمری بر سرزمین فارس فرمانروایی یافت و آخرین فرمانروای آن، آبش خاتون، پس از یک سال سلطنت در ۶۶۷هجری قمری به همسری منکو تیمور، یکی از پسران هلاکوخان مغول درآمد. از آن پس سلطنت وی نامی بیش نبود و چندی نگذشت که فارس به دست امرای مغول افتاد.[۲۹] پس از سلجوقیان اتابکان فارس به حکومت پرداختند و هنوز آثاری از آنان مانند مسجد نو شیراز در شهر باقی‌است. اتابکان با دادن پول و اطاعت کردن از سرداران فاتح مغول فارس را از خرابی و تاخت و تاز آن قوم مصون داشتند ولی پس از ضعف این خاندان، مغول بر فارس مسلط شده و حکامی از جانب خود به این سرزمین می‌فرستادند که سعدی از برخی از آن‌ها در اشعار خود یاد کرده است.[۳۰] در ۷۵۴ هجری قمری، امیر مبازرالدین محمد پادشاه سلسله آل مظفر، فارس را تصرف کرد. شاهان این دودمان تا سال ۷۹۵ هجری قمری، که امیر تیمور خاندان آل مظفر را برانداخت بر فارس فرمانروایی داشتند.[۲۹]
از صفویه تا قاجار
در سال ۹۰۹ هجری قمری، فارس به دست شاه اسماعیل صفوی افتاد. در زمان جانشینان او، فارس و مرکز آن شیراز، آبادی و رونق یافت. در این دوران، الله‌وردی خان گرجی و پسرش امام قلی خان که در آن زمان فرمانروایان فارس بودند، در زیبا ساختن و آبادانی شهر شیراز کوشیدند.[۲۹] در جنگ میان نادرشاه و افغانیان غلزایی تحت فرمان اشرف افغان، فارس رنج و ویرانی فراوانی دید. این جنگ با شکست افغانیان در ۱۱۴۲ هجری قمری پایان یافت. پس از مرگ نادر شاه، بار دیگر فارس دستخوش پریشانی شد.[۲۹]
با روی کار آمدن کریم خان زند صلح و آبادی به این ناحیه بازگشت. شیراز را پایتخت خود گردانید و در آبادانی آن کوشش نمود. ارگ کریمخانی، بازار وکیل، حمام وکیل و مسجد وکیل در شیراز از کریمخان زند ملقب به وکیل الرعایا به یادگار مانده است.[۲۹][۳۱]
پس از مرگ کریمخان در سال ۱۱۹۳ هجری قمری، بر سر جانشینی او میان بازماندگانش اختلاف پدید آمد و سرانجام، لطفعلی‌خان زند به فرمانروایی رسید. پس از آن، فارس در جنگ‌های بین لطفعلی‌خان زند و آقا محمد خان قاجار آسیب فراوان دید و سرانجام قاجاریه حکومت یافتند. پس از وفات فتحعلی‌شاه در سال ۱۲۵۰ هجری قمری، پسرش حسینعلی میرزا فرمانفرما در فارس به دعوی سلطنت برخاست، اما کاری از پیش نبرد.[۲۹]
قاجار
فارس در دوران قاجاریه، همچنان از سرزمین‌های آباد و پراهمیت کشور به‌شمار می‌آمد و راه ارتباطی خلیج فارس و مرکز به عنوان نخستین خاکریز، مورد توجه خاص کشورهای خارجی بود. یکی از مهم‌ترین حوادث این دوران، معاهدهٔ انحصار تنباکو در زمان ناصرالدین شاه و به دنبال آن حکم میرزای شیرازی و تحریم تنباکو بود. این حکم با درخواست سید جمال الدین اسدآبادی و در پی نامه او اتفاق افتاد و با اعتراضات فراوان مردم، ناصرالدین شاه شاه قاجار، مجبور شد با پرداخت غرامت، این قرارداد را فسخ کند.[۳۲]
دوران معاصر
- جشن هنر
شهر شیراز در بین سال‌های ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۷ محل برگزاری جشن هنر شیراز بود. این جشنواره در زمان خود بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی در نوع خود در سطح جهان بود. این رویداد با هدف تشویق هنرهای سنتی ایران و بالا بردن استانداردهای فرهنگی ایران تشکیل شده بود. همچنین این رویداد محلی بود برای گرد آمدن بزرگ‌ترین هنرمندان سنتی و مدرن ایران و سراسر دنیا در رشته‌های مختلف هنری.[۳۳]
- جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی
همچنین جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران به مناسبت دوهزار و پانصد سال تاریخ مدون شاهنشاهی ایران و در زمان سلطنت محمدرضا پهلوی از تاریخ ۱۲ تا ۱۶ اکتبر ۱۹۷۱ (برابر با ۲۰ تا ۲۴ مهر ۱۳۵۰) در تخت جمشید برگزار شد. در این جشن‌ها، سران حکومتی و پادشاهان ۶۹ کشور جهان شرکت کردند و تمدن و تاریخ کهن ایران را ارج نهادند.[۳۴]
جغرافیای سیاسی
تقسیمات کشوری
بر طبق آخرین تقسیمات کشوری سال ۱۴۰۲ خورشیدی، استان فارس دارای ۳۷ شهرستان، ۹۷ بخش و ۱۲۴ شهر می‌باشد.[۳۵][۳۶][۳۷][۳۸] شهرستان‌های آباده، ارسنجان، استهبان، اقلید، اوز، بختگان، بوانات، بیضا، پاسارگاد، جویم، جهرم، خرامه، خرم‌بید، خفر، خنج، داراب، رستم، زرقان، زرین‌دشت، سپیدان، سرچهان، سروستان، شیراز، فراشبند، فسا، فیروزآباد، قیر و کارزین، کازرون، کوار، کوه‌چنار، گراش، لارستان، لامرد، مرودشت، ممسنی، مهر و نی‌ریز شهرستان‌های این استان هستند.[۳۶][۳۷]
جغرافیای طبیعی
استان فارس تقریباً در نیمروز ایران قرار دارد. این استان به‌طور تقریبی بین مدارهای ۲۷ و ۳۱ درجه اَپاختر و نصف‌النهارهای ۵۰ و ۵۵ درجه طول خاوری واقع شده[۳۹] و از سمت اَپاختر به استان اصفهان، از سمت نیمروز و نیمروز خاوری به استان هرمزگان، از سمت باختر و نیمروز باختری به استان بوشهر، از سمت اَپاختر باختری به استان کهگیلویه و بویراحمد، از سمت خاور به استان کرمان و از سمت اَپاختر خاوری به استان یزد محدود شده است. مساحت استان فارس ۱۲۲٬۶۰۸ کیلومتر مربع می‌باشد که از این جهت چهارمین استان بزرگ کشور ایران است و تقریباً ۷/۴ ٪ مساحت کشور را تشکیل می‌دهد.[۲۸]
ارتفاع استان فارس از سطح دریا در نقاط مختلف این استان متفاوت است و به چهار دسته تقسیم می‌شود. دستهٔ اول که از ارتفاعات اَپاختر و اَپاختر باختری بوده که از کوه‌های سمیرم شروع می‌شود و تا باختر آباده ادامه می‌یابد که بلندترین کوه استان فارس کوه بل واقع در نیمروز باختری شهر اقلید با ارتفاع ۳۹۴۳ متر قبل از کوه عظمت که گردنه معروف کولی‌کش در آن واقع شده است، ختم می‌شود. ارتفاعات برم فیروز نیز در این ناحیه واقع شده و از سپیدان آغاز و به ارسنجان منتهی می‌گردد، دسته دوم که ارتفاعات مرکزی است که کوه‌های اطراف شیراز (سبزپوشان و بمو) و نیز کوه‌های مهارلو، جهرم، خرمن کوه فسا و کوه تودج را دربرمی‌گیرد، دسته سوم ارتفاعات باختری‌است که در امتداد ارتفاعات کهگیلویه تا کوه‌های ممسنی در دشت ارژن (کوهمره سرخی) ادامه می‌یابد و به کوه‌های سفیدار بین فیروزآباد و جهرم متصل می‌شود و در نهایت دسته چهارم ارتفاعات نیمروز می‌باشد که شامل کوه‌های داراب و ارتفاعات بالنگستان یا هنگستان و کوه‌های لارستان است.[۴۰]
دشت‌ها و بیابان‌ها
| وسعت نواحی بیابانی استان فارس | ||||
|---|---|---|---|---|
| منطقه | درصد | |||
| کویری و بیابانی | ۳۸٪ | |||
| بیابانی | ۲۷٪ | |||
| در حال بیابانی‌شدن | ۲۴٪ | |||
| کویری | ۱۱٪ | |||
دشت‌های استان فارس از رسوب‌های آبرفتی تشکیل شده‌اند، این دشت‌ها را با توجه به موقعیت جغرافیایی آن‌ها می‌توان به دو بخش میانه و باختری و همچنین بخش نیمروزی و خاوری تقسیم‌بندی کرد، در بخش میانه و باختری دشت‌هایی وجود دارند که موقعیت کشاورزی دارند و بیشتر به این منظور استفاده می‌شوند اما در بخش نیمروزی و خاوری بیشتر بیابان و کویر دیده می‌شود که این بیابان‌ها حدود ۱/۸۴ میلیون هکتار برابر با ۱۵ درصد، پهنه استان فارس را دربر گرفته‌اند. در برخی از مناطق بیابانی استان فارس مانند کویر قطرویه در خاور استان و محدوده شهر نی‌ریز، به علت تبخیر شدید، نمک سطح بیابان را پوشانده و کویر را به وجود آورده است.[۳۹]
دریاچه‌ها
در استان فارس دریاچه‌های متعددی وجود دارد، به‌طوری‌که بیشترین تعداد دریاچه‌های دائمی کشور در استان فارس واقع شده‌اند.[۴۱] دریاچه‌های استان فارس را می‌توان به دریاچه‌های آب شور و دریاچه‌های آب شیرین تقسیم‌بندی نمود. از میان دریاچه‌های آب شور استان می‌توان به دریاچه مهارلو، بختگان، طشک و هیرم اشاره کرد. از میان دریاچه‌های آب شیرین استان نیز می‌توان به دریاچه پریشان (بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین کشور)، تالاب ارژن، دریاچه برم شور، دریاچه کافتر، دریاچه هفت برم سد رودبال فارس و دریاچه سد درودزن اشاره نمود. وسعت دریاچه‌های شور استان تقریبأ ۱۴۵۰۰۰ هکتار و وسعت دریاچه‌های آب شیرین تقریبأ ۳۰۰۰۰ هکتار است.[۱۱]
کوه‌ها
۷۰ درصد از وسعت استان فارس در ناحیه کوهستانی قرار گرفته و در دوره ترشیاری به وجو آمده‌اند و با گذشت میلیون‌ها سال از پیدایش آن‌ها جزء کوه‌های جوان محسوب می‌شوند.[۳۹] کوه‌های زاگرس جهت‌های اَپاختر باختری و نیمروز خاوری استان فارس را به صورت منطقه ویژه کوهستانی درآورده است. قسمت عمده این ناهمواری‌ها بر اثر یک سلسله حرکات شدید کوهزایی ایجاد شده و تحت تأثیر عوامل فرسایشی نظیر بادهای تند و آب‌های روان به صورت کنونی درآمده است. استان فارس را می‌توان به دو ناحیه مشخص طبیعی تقسیم کرد، اول ناحیه اَپاختری و اَپاختر باختری که از ارتفاعات به هم پیوسته‌ای تشکیل شده و گردنه‌های صعب‌العبور و دره‌های عمیق دارد و دوم ناحیه نیمروز و نیمروز خاوری که در فاصله میان رشته‌کوه‌های فرعی قرار گرفته و شامل دشت‌های شیراز، جهرم، کازرون، نی‌ریز، مرودشت و مرکزی است.[۴۰]
جنس کوه‌های استان فارس، اغلب سنگ‌های آهکی(کلسیم کربنات) می‌باشد. درز و شکاف‌های فراوان در این سنگ‌ها باعث تشکیل سفره‌های آب زیرزمینی فراوانی شده‌اند. در این کوه‌ها انواع اشکال فرسایش آهکی (کارستیک) که بر اثر انحلال و رسوب‌گذاری شکل گرفته‌اند دیده می‌شود.[۳۹]
از مهم‌ترین کوه‌های استان می‌توان به کوه بل با ۳۹۴۳ متر ارتفاع، کوه گر با ۳۱۰۹ متر ارتفاع، خرمن کوه با ۳۱۸۳ ارتفاع، کوه تودج با ۳۱۵۰ متر ارتفاع، کوه ختابان بوانات با ۳۳۶۲ کوه سپیدار واقع در فرمشکان کوار و خفر و میمند با ۳۱۷۰متر ارتفاع، کوه قلات بوانات با ۲۵۵۰ ارتفاع و کوه قند یله با ۲۳۵۰ متر ارتفاع اشاره نمود.[۱۱]
رودخانه‌ها
از مهم‌ترین رودخانه‌های فارس، می‌توان به رودخانه‌های، شادکام، فهلیان، فیروزآباد، شش پیر، پیرآب، کر، آغاج، سیمکان، چوبخله، شور جهرم، شور لار، خشک و موند (مند) اشاره کرد.[۱۱]
آب و هوا
| میانگین درصد بارش استان فارس در فصول مختلف | ||||
|---|---|---|---|---|
| فصل | درصد | |||
| بهار | ۱۶٫۲٪ | |||
| تابستان | ۲٫۱٪ | |||
| پاییز | ۲۶٫۵٪ | |||
| زمستان | ۵۵٫۲٪ | |||
در استان فارس، تحت تأثیر ویژگی‌های توپوگرافیک، سه ناحیه آب و هوایی مشخص پدیدار شده است. ناحیه اول ناحیه کوهستانی اَپاختر، اَپاختر باختر و باختر است که دارای زمستانهای خیلی سرد و تابستانهای‌های معتدل و پوشش گیاهی قابل توجه است. میزان بارندگی این ناحیه در حدود چهارصد تا ششصد میلی‌متر در سال گزارش شده است، ناحیه دوم ناحیه مرکزی می‌باشد که در زمستانها آب و هوای سرد توأم با بارندگی و در تابستان‌ها هوایی گرم و خشک دارد. آب و هوای این ناحیه به علت کاهش نسبی ارتفاعات، نسبت به اَپاختر و اَپاختر باختر کمی متفاوت است. میزان بارندگی این ناحیه بین دویست تا چهارصد میلی‌متر در سال است و شهرهای شیراز، جهرم، فسا، فیروزآباد و کازرون از جمله شهرهای این ناحیه هستند، در نهایت ناحیه سوم ناحیه نیمروز و نیمروز خاوری می‌باشد که به علت کاهش ارتفاع و پهنای گیتایی و نحوه استقرار کوه‌ها، میزان بارندگی این ناحیه در فصل زمستان نسبت به دو فصل بهار و پاییز کمتر است. هوای این ناحیه در زمستانها معتدل و تابستان‌ها بسیار گرم است. میزان بارندگی سالانه آن نیز صد تا دویست میلی‌متر است و شهرهای گراش، لار، لامرد، جویم، اوز و خنج جزو این ناحیه خشک به‌شمار می‌روند. متوسط رطوبت نسبی این ناحیه حداکثر هشتاد و چهار و نیم و حداقل دوازده و نیم درصد است. تعداد روزهای یخبندان در طول سال نیز سی و چهار روز گزارش شده است بادهای محلی که از سمت کوهستان به دشت می‌وزند و عکس این مسیر را می‌پیمایند.[۴۰]
سه توده هوای مختلف استان فارس را تحت تأثیر قرار می‌دهند، اول توده هوای مدیترانه‌ای که از روی دریای مدیترانه به سمت کوه‌های زاگرس می‌آیند و موجب بارش‌هایی به صورت برف (در مناطق مرتفع شمالی و شمال باختر) و باران می‌شوند؛ دوم توده هوای سودانی که در فصل زمستان از مرکز کم‌فشار سودان شکل گرفته و با فعال شدن بر روی دریای سرخ، استان فارس را تحت تأثیر قرار داده و باعث بارش در بیشتر نقاط استان می‌گردد؛ سوم توده هوای گرم عربستان که در فصل تابستان از سمت شبه جزیره عربستان به سمت استان وزیده و باعث گرما، ورود ذرات گرد و خاک به استان و کوتاه شدن دوره فصل بهار می‌گردد.[۳۹]
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی استان فارس را درختان جنگلی و گیاهان دارویی و صنعتی تشکیل می‌دهد، از مهم‌ترین گونه‌های درختی این استان عبارتند می‌توان به بادام کوهی، بنه و بلوط و برخی از گیاهان دارویی و صنعتی که شیرین بیان، گل گاوزبان، کتیرا، آنغوزه و گون برخی از این‌گونه‌ها هستند. مناطق حفاظت شده‌استان فارس محل رویش بسیاری از گونه‌های گیاهی منطقه می‌باشند. پارک ملی بمو واقع در اَپاختر شهر شیراز از نظر پوشش گیاهی بسیار غنی و قابل اهمیت است و تاکنون بالغ بر ۲۸۰ گونه گیاهی در آن شناسایی و نمونه برداری شده است.[۴۲]
جنگل‌ها
استان فارس ۲٫۲ میلیون هکتار جنگل‌ها دارد که ۱٫۲ میلیون هکتار آن مراتع فقیر و یک میلیون هکتار آن مراتع غنی و پرتراکم است. این میزان جنگل، در حدود ۱۷/۹ درصد سطح استان را فرا گرفته است.[۳۹][۴۳]
کارشناسان معتقدند وقوع خشکسالی در عرصه‌های منابع طبیعی و جنگل‌ها باعث تشدید در اثرگذاری آفات درختان شده و این عرصه‌ها را با خطر مواجه می‌کند که در این خصوص جنگل‌های بلوط استان فارس به خصوص در کازرون طی مدت گذشته با این مشکل در حال دسته و پنجه نرم کردن است.[۴۴]
از گونه‌های گیاهی غالب جنگل‌های استان فارس می‌توان به بلوط، بنه، زالزالک، گلابی وحشی، ارس (سرو کوهی)، بادام کوهی و انجیر وحشی اشاره کرد.[۳۹]
باغ‌ها
در دورهٔ هخامنشی شهرت باغ‌های ایرانی با پردیسها جهانگیر شد و گزنفون به تکرار از زیبایی و شکوه آن‌ها یاد کرده است. در آن زمان ناحیهٔ پارس پوشیده از باغ‌های مصفا بود و نقوش متعدد درختان سرو که بر روی پلکان‌های تخت جمشید حجاری شده نشان می‌دهد که کاخ‌های مزبور در محوطهٔ باغ‌ها و درخت‌زارهای پهناور واقع شده بوده است؛ همچنین نخستین باغ ایرانی به‌دستور کوروش بزرگ و در پاسارگاد ساخته شد. در دوران بعد از اسلام نیز احداث باغ جزء جدانشدنی زندگی مردم ناحیهٔ پارس به‌شمار می‌رفته است. نوشته‌های مورخان و جهانگردانی که در سده‌های پیشین شیراز را دیده‌اند حاکی است که شهر شیراز را همواره باغ‌های پیوسته به هم تشکیل می‌داده و بیشتر مردم در همین باغ‌ها زندگی می‌کردند. احمدبن ابی یعقوب نویسندهٔ تاریخ یعقوبی که در سدهٔ سوم هجری می‌زیسته می‌نویسد «در شیراز خانه‌ای نیست مگر آنکه صاحب‌خانه را بوستانی است دارای همهٔ میوه‌ها و گل‌ها و سبزی‌ها و هر چه در بوستان‌ها می‌باشد.» مورخان و جهانگردانی نظیر ابن بطوطه جهانگرد مغربی، شاردن و تاورنیه جهانگردان فرانسوی دوران صفوی، میرزا محمد کلانتر فارس در عهد زندیه و فرصت‌الدوله شیرازی در دوره قاجار در آثار خود از استعداد کم‌نظیر سرزمین فارس برای احداث باغ‌های آباد یاد کرده‌اند.[۴۵]
- باغ‌های تاریخی
مهم‌ترین باغ‌های استان فارس که دارای ارزش‌های تاریخی و باستانی و هنری فراوانی هستند و تاکنون محفوظ مانده و از جمله سرمایه‌های ملی ایران به‌شمار می‌آیند، عبارتند از: باغ ایلخانی، باغ تکیه هفت‌تنان، باغ جنت، باغ جهان‌نما، باغ دلگشا، باغ سلطان آباد، باغ سنقری، باغ قوام، باغ گلشن، باغ ناری، باغ نظر، باغ اقبال‌آباد، باغ کچل‌پادشاه، باغ عفیف آباد، باغ ارم، باغ نوابی.[۴۶]
گونه‌های جانوری
گونه‌های جانوری استان فارس را در دو بخش می‌توان دسته‌بندی کرد، اول محیط خشکی که از مهم‌ترین جانوران این بخش می‌توان به خرس قهوه‌ای (پاسارگاد)، پلنگ، گراز، گوزن، قوچ، گربه وحشی، سنجاب، گور ایرانی، آهو، کفتار و گرگ و دوم محیط آبی که از مهم‌ترین جانوران این بخش نیز می‌توان به انواع اردک، پلیکان، درنا، غاز، کبک، فلامینگو، دارکوب، تیهو و هوبره اشاره نمود.[۳۹]
مناطق حفاظت‌شده
در ایران، منطقه‌های حفاظت شده به محدوده‌ای از عرصه‌های منابع طبیعی گفته می‌شود که به لحاظ ضرورت حفظ و تکثیر نسل جانوران و احیاء آن ضمن رعایت حقوق و بهره‌برداری، جوامع محلی ایجاد گردیده‌اند. استان فارس نیز تعدادی از مناطق حفاظت شده ایران را در خود جای داده است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به منطقه‌های پارک ملی بختگان، پارک ملی قطرویه، منطقه حفاظت شده بهرام گور، حفاظت شده ارژن، هرمود، میان‌جنگل و پارک ملی بمو که دارای ۱۱۲ گونه جانوری، ۶۹ گونه پرنده، ۲۱ گونه پستاندار، ۱۹ گونه خزنده، ۳ گونه دو زیست و همچنین گونه‌های مختلف گیاهی می‌باشد اشاره کرد.[۴۷][۴۸]
جمعیت
در اولین سرشماری رسمی که در سال ۱۳۳۵ خورشیدی صورت گرفت، از میان کل ۱۳ استان کشور در آن زمان، استان فارس و بنادر با جمعیتی معادل ۱٬۳۲۰٬۶۱۴ نفر، نهمین استان پرجمعیت ایران بود، بیست سال بعد در سرشماری سال ۱۳۵۵ خورشیدی جمعیت استان به ۲٬۰۳۵٬۵۸۲ نفر افزایش پیدا کرد، در سرشماری سال ۱۳۷۵ خورشیدی جمعیت استان ۳٬۸۱۷٬۰۳۶ نفر شد و در سرشماری رسمی کشور که در سال ۱۳۸۵ خورشیدی صورت گرفت، استان فارس با جمعیتی معادل ۴٬۳۳۶٬۸۷۸ نفر[۴۹] چهارمین استان پرجمعیت کشور شد، بر طبق برآورد جمعیتی سازمان ملی آمار ایران که در شهریور ماه سال ۱۳۹۰ صورت گرفت، جمعیت استان ۴٬۵۲۸٬۵۱۴ برآورد شد.[۵۰] در سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این استان برابر با ۴٬۸۵۱٬۲۷۴ تن بود و جایگاه چهارم را به خود اختصاص داد.
شهر شیراز با ۱٫۹۰۰٫۵۰۰ نفر جمعیت، پرجمعیت‌ترین شهر استان و پنجمین شهر پرجمعیت کشور می‌باشد و پس از آن مرودشت با ۱۴۸٬۸۵۸ نفر، جهرم با ۱۴۱٬۶۳۴ نفر و فسا با ۱۱۰٬۸۲۵ نفر جمعیت، سه شهر پرجمعیت استان به‌شمار می‌آیند.[۵۱]
در میان شهرستان‌ها نیز شهرستان شیراز با ۲٫۳۵۹٫۷۸۹ نفر جمعیت پرجمعیت‌ترین شهرستان استان است و بیش از ۳۹٪ جمعیت استان را در خود جای داده است.[۵۲] پس از شیراز به ترتیب شهرستان‌های مرودشت با ۳۲۳٫۴۳۴ نفر، کازرون با ۲۱۱٫۳۴۱ نفر، فسا با ۲۰۵٫۱۸۷ نفر، داراب با ۲۰۱٫۴۸۹ نفر و جهرم با ۱۸۶٬۲۶۹ نفر پرجمعیت‌ترین شهرستان‌های استان هستند.[۵۰]
جمعیت کوچ نشینان استان فارس در آخرین سرشماری، حدود ۱۳۱٬۷۱۷ نفر و ۲۴٬۸۰۲ خانوار برآورد شد که این رقم از ۴٫۲ درصد در سال ۱۳۵۵ به ۰٫۸ درصد در سال‌های اخیر کاهش داشته است. همچنین نسبت جمعیت شهری به کل جمعیت استان فارس از ۴۲٫۹ درصد در سال ۱۳۵۵ به ۶۱٫۲ درصد در سال ۱۳۸۵ افزایش یافته که بیانگر افزایش میزان مهاجرت روستاییان به شهرها است و این امر نشان دهنده نبودن تعادل در پراکندگی نقاط شهری استان فارس می‌باشد.[۵۳]
| نمودار جمعیت استان فارس بر حسب مناطق شهری و روستایی | ||||
|---|---|---|---|---|
| جمعیت | درصد | |||
| شهری | ۶۱٪ | |||
| روستایی | ۳۸٪ | |||
| غیر ساکن | ۱٪ | |||
| مردان | سن | زنان |
|---|---|---|
| ۱۱۹٬۷۰۰ | ۱۰۵٬۸۶۶ | |
| ۳۸٬۳۲۷ | ۴۱٬۲۱۸ | |
| ۵۶٬۳۹۰ | ۵۹٬۸۰۶ | |
| ۸۷٬۹۲۴ | ۸۶٬۱۴۰ | |
| ۱۱۳٬۳۱۷ | ۱۰۶٬۳۹۴ | |
| ۱۲۶٬۱۳۰ | ۱۲۱٬۰۶۰ | |
| ۱۴۹٬۹۷۸ | ۱۴۵٬۵۵۴ | |
| ۱۶۷٬۱۹۱ | ۱۶۲٬۴۰۶ | |
| ۲۲۶٬۹۴۸ | ۲۲۳٬۳۵۳ | |
| ۲۹۶٬۰۶۰ | ۲۹۴٬۸۳۳ | |
| ۲۹۲٬۱۵۱ | ۲۸۰٬۴۴۶ | |
| ۲۰۷٬۳۶۱ | ۱۹۸٬۱۱۷ | |
| ۱۶۱٬۴۴۶ | ۱۵۳٬۹۲۷ | |
| ۱۶۱٬۹۲۹ | ۱۵۲٬۹۰۶ |
اقوام
مردم فارسی‌زبان بیشینه جمعیت استان فارس را تشکیل می‌دهند و در کنار آن‌ها، اقوام مختلف لر، قشقایی و عرب خمسه زندگی می‌کنند.[۹][۵۴]
یکی از مناطق مهم عشایری و کوچ نشینی ایران، استان فارس می‌باشد که با جمعیت ۱۳۷٬۷۱۷ نفر، حدود ۳۲ درصد جمعیت کوچ نشین کشور و ۳ درصد جمعیت استان را شامل می‌شود. ایل قشقایی، ایلات خمسه، ایل ممسنی و همچنین طوایف کوهمره از مهم‌ترین گروه‌های کوچ‌نشین استان فارس هستند.
ایل قشقایی، دومین ایل بزرگ در ایلات ایران و بزرگ‌ترین ایل در جنوب کشور است که با هشت طایفه که در فارس به کوچروی ادامه می‌دهد. قشقایی‌ها به زبان ترکی قشقایی سخن می‌گویند.[۲۸][۵۳]
ایلات خمسه یک کنفدراسیون ایلی در فارس متشکل از پنج ایل با خاستگاه قومی متفاوت است که در دوره قاجار بنابر برخی مقاصد سیاسی، اقتصادی و نظامی به فرمان دولت مرکزی تشکیل شد. پنج ایل خمسه شامل ایل‌های ترک‌تبار اینانلو، بهارلو و نفر؛ ایل فارس باصری و ایل عرب هستند. ایلات خمسه دومین گروه ایلی بزرگ فارس، پس از قشقایی‌ها به‌شمار می‌آیند.[۵۵]
ایل ممسنی از قبایل لر استان فارس است که از چهار طایفه رستم، بکش، جاوید و دشمن‌زیاری تشکیل شده است.[۵۶] کوهمره‌ها سه طایفه در استان فارس به نام‌های کوهمره سرخی، کوهمره نودان و کوهمره جروق هستند.[۵۷][۵۸]
- نظرسنجی سال ۱۳۸۹
طی پژوهشی که به سفارش شورای فرهنگ عمومی در سال ۱۳۸۹ انجام شد و براساس یک بررسی میدانی و یک جامعه آماری از میان ساکنان ۲۸۸ شهر و حدود ۱۴۰۰ روستای سراسر کشور، درصد اقوامی که در این نظر سنجی نمونه‌گیری شد در این استان به قرار زیر بود:
زبان و گویش
زبان اکثریت و رسمی مردم استان فارس، مانند زبان رسمی ایران، فارسی است. پیش از اسلام زبان ایرانیان زبان فارسی میانه بوده است که امروزه پس از تغییراتی به صورت زبان فارسی امروزی درآمده و در بین بیشتر مردم استان مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۶۰][۶۱][۶۲] از قرن دوم و سوم زبان فارسی دری که ریشه در پارسی میانه داشت جای زبان پارسی میانه را گرفت و توجه حکومت و نویسندگان و شعرا به آن موجب شد که به صورت زبان رسمی درآید.[۶۳] امروزه لهجه‌ها و گویش‌های فارسی شیرازی، باصری، جهرمی، اردکانی، سرحدی، تاجیکی و کازرونی در این استان تکلم می‌شوند.[۶۲] گویش باصری منحصر به افراد ایل باصری است که شباهت‌ها و اشتراکات زیادی یا لهجه شیرازی دارد. این لهجه‌ها اگرچه عمدتاً متعلق به زبان فارسی هستند اما در پاره‌ای از حالات صرفی و اصطلاحات با فارسی معیار متفاوت اند و گاهی حتی شیوه‌های صرفی پارسی میانه را در خود نگاه‌داشته‌اند.[۶۴][۶۵][۶۶]
علاوه بر زبان فارسی، زبان‌های شناسایی‌شده استان فارس عبارتند از اَچُمی، قشقایی، لری، سیوندی، کوهمره‌ای (بککی) و عربی خمسه.[۶۲] همچنین گویش‌هایی مانند کُرُشی، عبدویی، کُرونی، دوانی، اردکانی و نیز در این استان رواج دارد؛ اکثر این گویش‌ها در ایران منحصربه‌فرد بوده، از بازمانده‌های پارسی میانه به‌شمار می‌روند. گویش مردم سیوند فارس به دلیل آمیخته نشدن با عربی و تعلق به زبان‌های ایرانی شاخهٔ شمال باختری درخور اهمیت است. زبان اچمی که با زبان‌های فارسی، لری و تاتی هم‌خانواده است؛ زبان مردم شهرستان‌های جنوب استان فارس (لارستان، خنج، گراش و اوز) و بخشی از استان هرمزگان (شهرستان بستک) است. عشایر قشقایی به زبان ترکی قشقایی سخن می‌گویند. زبان ترکی قشقایی و آذربایجانی از یک خانواده‌اند. زبان لری نیز به‌طور عمده در شهرستان‌های ممسنی و رستم رواج دارد. همچنین زبان عربی در میان عشایر عرب خمسه صحبت می‌شود.[۶۰][۶۷][۶۷][۶۸][۶۱][۶۹][۷۰]
با تکوین و رشد شهرنشینی، فرهنگ مردم دچار دگرگونی و تغییرات ساختاری شده است. ویژگی‌های قومی و فرهنگی مختلفی در میان اقوام و عشایر وجود دارد. عشایران هنوز ویژگی‌های سنتی را حفظ کرده‌اند. استان فارس یکی از استان‌هایی‌است که بالاترین جمعیت عشایری کشور را دارد. فرهنگ مردم فارس در کل به بخش‌های متعدی مانند جشن، موسیقی، پوشاک و خوراک تقسیم می‌شود. در بخش موسیقی می‌توان به عاشیقهای قشقایی، چنگیان و ساربانان اشاره کرد. موسیقی بومی ایل قشقایی با نام عاشیقها، چنگیان و ساربانان درآمیخته و در این میان موسیقی عاشیقی از جایگاه والایی برخورداراست، موسیقی عاشیقی کهن و گسترده است و با شعر فولکوریک درآمیخته است عاشیقها برای رویدادهای غمناک و شاد نوایی دارند. در هنر عاشیقی، حماسه و در شعر آن نیز عرفان مقامی شایسته دارد. پیشینه مکتوب شعر و ادبیات در میان ایل قشقایی به بیش از ۲۵۰ سال پیش می‌رسد. اشعار شاعران گمنام سینه به سینه نقل می‌شود و به گنجینه فولکلوریک قشقایی‌ها غنا می‌بخشد. شعر قشقایی را همه‌جا می‌خوانند در عروسی، در عزا و در زمان شادی و غم. شعر عروسی‌ها همراه پایکوبی و شعر عزا همراه با حزن و اندوه خوانده می‌شود. رقص‌های محلی و بومی قشقایی‌ها نیز که با آهنگ جنگ‌نامه توأم است عمدتاً به صورت گروهی اجرا می‌شود و در این میان رقص چوب به لحاظ شیوهٔ اجرا و حرکات ریتمیک اجراکنندگان آن، از جذابیت خاصی برخورداراست. پوشاک مردمان فارس به دلیل گوناگونی فرهنگی، بسیار متنوع است و از میان آن‌ها می‌توان به قبا (آرخالق)، شال و چقه اشاره کرد.[۲۸]
غذاها
از غذاها و خوراکی‌ها استان فارس می‌توان به آش کارده، آش سبزی صبحانه، کلم پلوی شیرازی، کوفته هلو، دو پیازه آلو، کوفته سبزی، فالوده و دم‌پخت عدس اشاره نمود.[۷۱] همچنین شکر پلو، آش انار، یخنی نخود، بادام سوخته، قرمه به، رب پلو، یخنی عدس کلم، شکر پنیر، حلیم بادمجان، حاجی بادام، مهیاوه حلوای کاسه، دوای آرد و روغن، آش ماست، پاچه پلو، قنبرپلو، آب پیازک، رنگینک و شامی نیز از غذاهای مخصوص شهر شیراز هستند.[۷۱]
صنایع دستی
قالی، گلیم و گبه از مهم‌ترین صنایع دستی استان محسوب می‌شوند، پس از آن باید از خاتم، خاتم سازی و خاتم کاری و پس از آن معرق‌کاری روی چوب، منبت کاری چوب، نقاشی روی چوب و سفال و سرامیک، کاشی معرق و کاشی هفت رنگ یاد کرد. از رشته‌های رایج در استان فارس طراحی و نگارگری (نگارگری، گل و مرغ‌سازی، تذهیب و تشعیر) است. رنگرزی گیاهی و استفاده از مواد ملونه طبیعی در رنگرزی خامه و ابریشم نیز کاری پررونق در استان فارس است. در زمینه فلزکاری و هنرهای مرتبط با فلز نیز می‌توان از آثار قلمزنی روی نقره یاد کرد. از سایر رشته‌های صنایع دستی رایج در این استان می‌توان به دوخت لباس‌های محلی، عروسک‌سازی، پیکرتراشی، نمدمالی، رودوزی‌های سنتی، بافتنی، نقشه‌کشی فرش و گلیم اشاره کرد.[۹][۷۲]
معماری
نوعی از هنرهای دستی در معماری ساختمان‌ها کاربرد دارد. از جمله آن‌ها نقاشی پرندگان، گل، شاخه درختان و فرشتگان بر سقف‌های بسیاری از عمارت‌های قدیمی نظیر نارنجستان قوام، خانه زینت‌الملوک دیده می‌شوند و همچنین کاشی‌های هفت رنگی که در عمارت‌های باغ عفیف‌آباد و باغ ارم وجود دارند.[۷۳]
آینه‌کاری و گچ‌بری و منبت‌کاری که در امامزاده‌هایی مانند شاهچراغ به چشم می‌خورند. درب و پنجره‌های چوبی در ساختمان‌های قدیمی مانند مسجد نصیرالملک و کارهای دستی در عمارت کلاه‌فرنگی آباده و طرح مسجد کبیر نی‌ریز هم از این دست هستند.[۷۳]
صنایع‌دستی مشهور
تولید انواعی از صنایع دستی در مناطق عشایری و روستایی و نیز در شهرهای استان فارس رواج دارد. قالی‌بافی و گبه‌بافی بیشتر در بخش‌ها و روستاها به وسیله زنان بافته می‌شود. خیمه‌بافی و گلیم‌بافی و جاجیم‌بافی و تنچه‌بافی در میان عشیره‌ها و تیره‌های قشقایی رایج است.[۷۳]
خاتم‌کاری، نقره‌کاری، قلمزنی، منبت‌کاری، شیشه‌سازی و کاشی هفت‌رنگ‌سازی در شیراز رایج است. حصیربافی با برگ نخل در جهرم، منبت‌کاری و گیوه‌بافی در آباده، سفال‌کاری، سرامیک‌سازی و کاشی‌سازی در استهبان و حصیربافی، سبدبافی و بوریابافی در کازرون مشهور است.[۷۳][۷۴]
سوغات
شهر شیراز محل آثار دوران کهن ایران، با داشتن خاتم‌کاری، طلاسازی، و نقره‌کاری محل معتبری برای خرید سوغات این استان است. خاتم این شهر بی‌نظیر است و ظرافت و هنر را در هر قطعهٔ ساخته‌شده می‌توان مشاهده کرد. قالی، گلیم و جاجیم عشایری استان فارس رنگ و بوی آمیختگی با طبیعت دارد و جزء سوغات‌های اصلی این استان به‌شمار می‌آید.[۷۵] از دیگر سوغات‌های استان فارس می‌توان به آبلیمو، انار، انجیر، ترشی‌جات، چرم، حنا، خراطی، خرما، زعفران، سفیداب، سنگ‌تراشی، شیشه‌گری، بهار نارنج، ظروف سفالی، عرقیات، مسقطی لاری، فلزکاری، کیسه حمام، گبه، کلوچه و مسقطی، نان یوخه، منبت‌کاری و نمد اشاره کرد.[۷۶]
صنایع و محصولات
کشاورزی و دامداری دو منبع مهم اقتصادی استان فارس می‌باشند.[۹] مهم‌ترین فراورده‌های کشاورزی استان فارس شامل غلات، پرتقال، (گندم و جو)، مرکبات، میوه‌جات، خرما، چغندرقند، پنبه، ذرت، خرما، انجیر و زعفران می‌باشد. آبلیموی جهرم نیز که معمولاً به نام سوغات شیراز شناخته می‌شود، دارای شهرت زیادی‌است. استان فارس رتبه نخست تولید گندم در کشور را به خود اختصاص داده است.[۷۷]
خودروسازی، پتروشیمی، صنایع مخابرات، غذاهای فرآوری شده، لبنیات، صنایع داروسازی، سیمان، پارچه بافی، شکر و قند، نوشیدنیهای غیر الکلی، صنایع گوشتی، پالایشگاه، نفت، پتروشیمی، لاستیک‌سازی و صنایع الکترونیک از مهم‌ترین صنایع استان فارس به‌شمار می‌آیند.[۹][۷۸][۷۹][۸۰]
محصولات کشاورزی و دامی
بخش کشاورزی در استان فارس که سهم عمده‌ای از تولید ناخالص ملی را به خود اختصاص می‌دهد، یکی از مهم‌ترین نقش‌های تولید، اشتغال و امنیت غدایی ایران را دارد به‌طوری‌که بسیاری از محصولات کشاورزی استان مانند انواع غلات و مرکبات رتبه اول تا سوم کشور را به خود اختصاص داده‌اند، حتی تولید و صادرات انجیر شهرستان استهبان و شهرستان نی‌ریز در جهان رتبه اول را به خود اختصاص داده است.[۴۱] همچنین در تولید انار نیز انواع انار شهرستان نی‌ریز در ایران مشهور می‌باشند.[۸۱]
مرکبات جهرم درصد بالایی از تولید مرکبات ایران را به خود اختصاص داده است. حدود ۳۵ درصد کل لیموترش کشور جهرم تولید می‌شود و علاوه بر مصارف داخلی به کشورهای آسیایی، اروپایی و حوزه خلیج فارس صادر می‌شود. صادرات لیمو ترش جهرم در سال ۱۳۹۴، ۱۶۵ میلیون دلار ارزآوری داشته است.[۸۲] شهرستان جهرم تأمین کننده بیش از ۲٫۱ درصد خرمای دنیا است و خرمای شاهانی از مرغوب‌ترین ارقام زیر کشت این محصول در جهرم بوده که عمده نخلستان‌های شهرستان را در بر می‌گیرد.[۸۳]
در حال حاضر، از میان مهم‌ترین محصولات کشاورزی استان فارس می‌توان به گندم، جو، برنج، ذرت دانه‌ای، پنبه، چغندر قند، دانه‌های روغنی، سیب‌زمینی، پیاز، گوجه فرنگی، خرما، انار و محصولات جالیزی و نباتات علوفه‌ای اشاره کرد که در این میان، جایگاه استان در کشور برای محصولات گندم، ذرت دانه‌ای، دانه‌های روغنی و گوجه فرنگی اول، محصولات جالیزی و نباتات علوفه‌ای دوم، جو، برنج، پنبه، چغندر قند، سیب‌زمینی و پیاز سوم می‌باشد.[۸۴]
در حوزه محصولات دامی نیز استان فارس در سال ۱۳۹۲ مقام نخست تولید گوشت قرمز، چهارم تولید شیر، سوم تولید مرغ، پنجم تخم مرغ و چهارم عسل در کشور را به خود اختصاص داده است.[۸۵]
بورس
در تاریخ پنج شنبه ۳۰ مرداد ۱۳۸۲ بورس شیراز به عنوان چهارمین تالار بورس پس از بورس مشهد به حلقه بازار سرمایه ایران پیوست[۸۶] در سال ۱۳۸۹ شمسی تعداد شرکت‌های پذیرفته شده در بورس استان فارس ۱۹ شرکت است که دو شرکت در بازار اول و ۱۷ شرکت در بازار دوم قرار دارند. متوسط ارزش روزانه خرید و فروش سهام در بین سال‌های ۱۳۸۷ الی ۱۳۸۸، ۱۶ هزار و ۴۷۹ میلیون ریال بوده است[۸۷]
خودروسازی
ایران‌خودرو فارس
شرکت ایران‌خودرو فارس در تاریخ ۱۳۸۶/۲/۸ خورشیدی در اداره ثبت شرکت‌ها و مالکیت صنعتی تهران به ثبت رسید و در تاریخ ۸۹/۱۲/۱۶ خورشیدی با حضور رئیس‌جمهور و مدیرعامل شرکت ایران‌خودرو در کیلومتر ۴ بولوار ولایت سلامی جنوبی شهر شیراز افتتاح شد،[۸۸][۸۹] هم‌اکنون در شرکت ایران‌خودرو فارس انواع خودرو پژو پارس تولید می‌شود.[۹۰][۹۱]
خودروسازان جنوب
گروه خودروسازان جنوب از اردیبهشت ۱۳۸۰ فعالیت خود را در زمینه طراحی و تولید خودروهای کانسپت و در ابتدا به صورت کارگاهی آغاز نمودند، این شرکت در مهرماه ۱۳۸۱ خورشیدی به‌طور رسمی در شهر شیراز ثبت گردید و هم‌اکنون در منطقه ویژه اقتصادی شیراز به فعالیت می‌پردازد.[۹۲] در حال حاضر این شرکت به تولید انواع خودرو بنزینی و الکتریکی می‌پردازد،[۹۳] که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به خودروهایی همچون Minor B، Minor C، انواع کلاب کارت، انواع خودروهای آفرود کوچک، کامیونت و لیموزین اشاره کرد.[۹۴][۹۵][۹۶]
ذوب‌آهن و فولاد
هم‌اکنون دو کارخانه ذوب‌آهن پاسارگاد کوار و فولاد غدیر نی‌ریز در استان در حال بهره‌برداری هستند.[۹۷] پروژه‌های فولاد پارس اقلید و خرامه نیز در دست ساخت هستند.[۹۸] مجتمع صنایع آلومینیوم جنوب نیز بزرگ‌ترین کارخانه آلومینیوم ایران است که در لامرد در حال فعالیت می‌باشد.[۹۹]
پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌ها
همچنین از پالایشگاه‌های مهم این استان می‌توان به پالایشگاه شیراز و پالایشگاه گاز پارسیان شهرستان مهر اشاره کرد.[۷۸][۱۰۰] شرکت پتروشیمی شیراز نیز یکی از مهم‌ترین شرکت‌های پتروشیمی محسوب می‌گردد.[۸۰] پتروشیمی‌های جهرم، کازرون، داراب، فیروزآباد، فسا و ممسنی از دیگر پتروشیمی‌های استان می‌باشند.[۱۰۱]
شهرک‌های صنعتی
تا نیمه خرداد سال ۱۳۹۰ خورشیدی، تعداد ۴۶ شهرک صنعتی در استان فارس وجود داشته است که شامل ۱۳۴۷ واحد صنعتی بهره‌برداری شده بوده که این میزان برای ۱۸۶۳۲ نفر اشتغال ایجاد کرده است. همچنین میزان سرمایه‌گذاری در واحدهای صنعتی واقع در شهرک‌های صنعتی فارس ۹۰۵۹۳۴۸ میلیون ریال بوده است، از مهم‌ترین این شهرک‌ها می‌توان به شهرک‌های صنعتی جهرم، کازرون، آب باریک، آباده، اقلید، شیراز، سپیدان، نورآباد، سروستان، فسا، داراب، گراش، استهبان، لار و فیروزآباد اشاره کرد.[۱۰۲][۱۰۳]
همچنین شهرک صنعتی شیراز صنایع کوچک و بزرگ بسیاری را در خود جای داده است که از میان آن‌ها کارخانجات الکترونیکی متعددی از جمله خودروهای برقی، صنایع الکترونیک ایران (صاایران)، زیمنس، ITMC و صنایع قطعات الکترونیک ایران می‌باشد. صنایع فناوری اطلاعات از بزرگ‌ترین صنایع این شهر به‌شمار می‌رود که با شهرهای بزرگی در زمینهٔ تبادل صنایع فناوری اطلاعات در جهان مانند مونیخ و برلین (در زمینهٔ کارخانجات زیمنس) در ارتباط می‌باشد.[۱۰۴][۱۰۵]
مناطق ویژه اقتصادی
منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی شیراز در نیمروز خاوری این شهر و در فاصله ۹ کیلومتری فرودگاه بین‌المللی شیراز قرار گرفته است.[۱۰۶][۱۰۷] در این منطقه می‌توان تولیدات مازاد بر ارزش افزوده را بدون هیچ‌گونه محدودیت و با حداقل تشریفات صادر نمود یا با انجام تشریفات، بر اساس مقررات صادرات و واردات کشور کالا به داخل وارد کرد.[۱۰۸] مساحت این منطقه ۱۰۰۰ هکتار می‌باشد که به ۵ فاز مختلف با مساحت‌های ۱۳۰ هکتار، ۱۷۰ هکتار، ۲۹۰ هکتار، ۱۸۰ هکتار و ۲۳۰ هکتار تقسیم شده است.[۱۰۹]
عملیات اجرایی منطقه ویژه اقتصادی جهرم که به عنوان نخستین منطقه ویژه استان فارس بعد از شیراز است، در دی ماه ۱۳۹۰ با حضور معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت آغاز شد. این منطقه در بزرگراه جهرم-شیراز و در فاصله حدود ۳۵ کیلومتر از جهرم واقع شده است. طراحی منطقه ویژه جهرم در دو فاز به انجام رسیده است که فاز اول آن حدود ۷۳ هکتار و فاز دوم آن حدود ۲۶۷ هکتار و در کل حدود ۳۴۰ هکتار وسعت دارد.[۱۱۰][۱۱۱]
- منطقه ویژه اقتصادی لامرد
منطقه ویژه اقتصادی لامرد در شش کیلومتری شمال شرق شهر لامرد و در وسعتی برابر با ۸۵۰۰ هکتار در راستای جلوگیری از خام فروشی گاز طبیعی، تولید محصولات با ارزش افزوده بیشتر، تکمیل زنجیره تولید پتروشیمی، آلومینیوم و فولاد از مواد اولیه تا محصولات نهایی و افزایش صادرات غیرنفتی ایجاد شده است.[۱۱۲]
انرژی فسیلی
نیروگاه سیکل ترکیبی کازرون، نیروگاه سیکل ترکیبی جهرم، نیروگاه سیکل ترکیبی فارس، نیروگاه حافظ و نیروگاه گازی شیراز از مهم‌ترین نیروگاه‌های استان فارس هستند.[۱۱۳][۱۱۴]
انرژی خورشیدی
نیروگاه خورشیدی شیراز نخستین نمونه از نوع خورشیدی سهموی خطی است که در ایران توسط متخصصان داخلی ساخته شده است. در حال حاضر توان این نیروگاه ۲۵۰ کیلووات است که در برنامه توسعه پنجم قرار به تأمین ۵۰۰ کیلو وات می‌باشد[۱۱۵]
انرژی بادی
اولین توربین بادی استان فارس به ظرفیت ۶۶۰ کیلو وات در تاریخ ۲۱ بهمن ماه ۸۹ در منطقه بابا کوهی شیراز افتتاح گردید.[۱۱۶]
۳۷ نوع ماده معدنی مختلف در استان فارس شناسایی شده است که از این میان، ۲۰ ماده از جمله سنگ آهک، مارن، سنگ گچ، مرمریت، سنگ چینی، خاک نسوز، خاک صنعتی، نمک آبی و سنگی، سیلیس، کوارتزیت، منگنز، سرب، روی، کرومیت، باریت، سنگ آهن، مس، گرانیت، نیکل و سنگ تراورتن در حال بهره‌برداری می‌باشند. در حال حاضر ۳۳۲ معدن در حال بهره‌برداری در استان فعالیت می‌نمایند که این معدن‌ها ذخیره‌ای معادل ۱۰۴۵ میلیون تن را دارا می‌باشد و سالانه بیش از ۲۳ میلیون تن مواد معدنی از آن‌ها استخراج می‌گردد.[۱۱۷]
سنگ‌های تزئینی
استان فارس رتبه دوم سنگ تزئینی ایران را دارا می‌باشد. به‌طور کلی، ۲۰ درصد از سنگ‌های تزئینی ایران در استان فارس تولید می‌شود. ۳۵۰ واحد سنگ‌بری در استان فارس حدود ۸۰ درصد استخراج استان را فرآوری می‌کنند. در میان سنگ‌های استخراج شده در استان، مرمریت و سنگ چینی ۱۵ درصد کل میزان استخراج سنگ تزئینی استان را به خود اختصاص می‌دهد.[۱۱۷]
نفت
شرکت ملی حفاری ایران، عملیات حفاری ۸ حلقه چاه نفتی توسعه‌ای در منطقه‌های سروستان، سعادت آباد و خشت در استان فارس را انجام می‌دهد و برای حفاری این چاه‌ها ۴۲ میلیون یورو اعتبار در نظر گرفته شده است.[۱۱۸] حفاری نخستین حلقه چاه نفت در سفید باغون فارس پایان یافت.[۱۱۹]
گاز
حجم ذخیره گاز درجای میدان هالگان در استان فارس ۴/۱۲ تریلیون فوت مکعب و ذخیره میعانات گازی درجای این میدان ۲۴۹ میلیون بشکه است.[۱۲۰] میدان هالگان را جدیدترین میدان کشف شده در منطقه نیمروز استان فارس اعلام کرد و یادآور شد، این میدان گازی در ۷۳ کیلومتری اَپاختر عسلویه و در جنوب استان فارس در ۲۵ کیلومتری جنوب میدان سفید باغون و اَپاختر میدان سفید زاخور و دی قرار دارد.[۱۲۰] میدان‌های گازی سفید زاخور، سفید باغون، دی، هالگان و چند میدان دیگر در این منطقه برای توسعه آماده هستند و می‌توانند یک قطب گازی رادر منطقه تشکیل دهند.[۱۲۰] میدان‌های استان فارس از نظر ساختار زمین‌شناسی کاملاً مستقل هستند، میدان‌های سفید باغون، سفید زاخور و هالگان روی تاقدیس قرار گرفته‌اند و میان آن‌ها ناودیس است که این میدان‌ها را از یکدیگر جدا می‌کند.[۱۲۰]
حفاری‌های اکتشافی میدان‌های هالگان و سفید باغون نیز به‌طور هم‌زمان آغاز شد که نتیجه کشف سفید باغون در اردیبهشت ماه ۱۳۸۸ از سوی وزیر نفت وقت (غلامحسین نوذری) اعلام شد. میدان‌های گازی دیگری نیز در جنوب استان فارس قرار دارد، میدان تابناک لامرد که از میدان‌های بزرگ دارای گاز شیرین است در سال ۱۳۸۷، میدان شانول در سال ۱۳۷۶ و همچنین میدان هما در بخش علامرودشت شهرستان لامرد نیز از جمله اکتشاف‌های این مجموعه است که هم‌اکنون گاز آن‌ها در بخش خانگی و صنعت استفاده می‌شود. میدان گازی وراوی نیز پیش از انقلاب کشف شده است.[۱۲۰]
فرودگاه
استان فارس دارای ۷ فرودگاه در شهرهای شیراز، لار، لامرد، جهرم، فسا، داراب و زرقان می‌باشد که از این میان فرودگاه شیراز، جهرم، لار و لامرد بین‌المللی و فرودگاه‌های داراب، فسا، زرقان فرودگاه‌های داخلی می‌باشند.[۱۲۱] فرودگاه آباده نیز در دست ساخت می‌باشد.[۱۲۲]
در سال ۱۴۰۰، بیش از ۹۶۳ هزار نفر مسافر در پروازهای داخلی و حدود ۱۹۷ هزار نفر مسافر در پروازهای بین‌المللی از فرودگاه‌های استان خارج شده‌اند. همچنین در این سال بیش از ۹۶۹ هزار نفر مسافر در پروازهای داخلی و حدود ۱۸۸ هزار نفر مسافر در پروازهای بین‌المللی به فرودگاه‌های استان وارد شده‌اند.[۱۲۳]
راه‌آهن
خطوط راه‌آهن شیراز-اصفهان و اقلید-یزد هم‌اکنون در استان فارس فعال هستند.[۱۲۴] خط شیراز-اصفهان دارای ۲۴ ایستگاه در طول مسیر خود می‌باشد که در این میان ایستگاه‌های آباده، اقلید، صفاشهر، سعادت‌شهر و شیراز مسافربری هستند.[۱۲۳] در سال ۱۴۰۰ تعداد ۵۰۳ هزار نفر مسافر و بیش از ۴۴۳ هزار تن بار توسط ایستگاه‌های راه‌آهن فارس جابجا شده است. در این سال ۵۹۲ کیلومتر خط آهن شامل خطوط اصلی، فرعی، مانوری، صنعتی و تجاری در این استان موجود بوده است.[۱۲۳]
افزون بر این مسیرهای ریلی شیراز-فیروزآباد-بوشهر، شیراز-جهرم-لار-بندرعباس و شیراز-نی‌ریز-گل‌گهر در دست ساخت می‌باشند.[۱۲۵][۱۲۶]
آزادراه و بزرگراه
در سال ۱۴۰۰ خورشیدی طول کل راه‌های استان ۲۱٬۰۹۳ کیلومتر بوده که از این مقدار، ۸۳۴۷ کیلومتر طول راه‌های بین شهری و ۱۲٬۷۴۶ کیلومتر طول راه‌های روستایی بوده است. در این سال از طول راه‌های بین شهری، ۱۸۱۴ کیلومتر بزرگراه، ۲۵۲۵ کیلومتر راه اصلی و ۴۰۰۸ کیلومترطول راه فرعی بوده است.[۱۲۳]
تنها مسیر آزادراهی موجود در استان فارس آزادراه شیراز-اصفهان با طول ۲۱۲ کیلومتر است که از شهر ایزدخواست شروع و در شهر شیراز به پایان می‌رسد.[۱۲۷] آزادراه‌های کنارگذر شمال‌غربی شیراز، شیراز–بوشهر و لامرد–پارسیان سه پروژه دیگر آزادراهی در استان هستند که هم‌اکنون در دست احداث می‌باشند.[۱۲۸]
بزرگراه‌های استان که طول آن‌ها در سال ۱۴۰۰ به ۱۸۱۴ کیلومتر می‌رسید، شامل بزرگراه‌های شیراز-مرودشت-آباده-اصفهان، شیراز-جهرم-لار-بندرعباس، شیراز-سپیدان-یاسوج، شیراز-قائمیه-بوشهر، شیراز-استهبان-نی‌ریز-سیرجان، شیراز-کوار-فیروزآباد-جم، قائمیه-نورآباد-پل فهلیان، جهرم-قیر، جهرم-فسا، فسا-داراب-حاجی‌آباد، شیراز-خرامه، لار-اوز، لار-بستک، لامرد-مهر-گله‌دار، لامرد-عسلویه و مرودشت-درودزن اشاره کرد.[۱۲۹][۱۳۰][۱۳۱]
مخابرات و اینترنت
تلفن
تاریخ ارتباطات مخابراتی در استان فارس، به حدود یکصد سال پیش می‌رسد. در آن زمان، خط تلگرافی بین تهران و بندر بوشهر توسط کمپانی هند شرقی کشیده‌شد که از مسیر برازجان، کازرون، شیراز می‌گذشت و به تهران می‌رسید. در سال ۱۳۱۳ اولین مرکز تلفن مغناطیسی با ۸۰ شماره تلفن، در شهر شیراز نصب و راه‌اندازی شد. این تلفن که ارتباط داخلی مشترکین را فراهم می‌نمود، از نوع سیستم مغناطیسی بود، که تا سال ۱۳۳۸ به ۱۱۰۰ شماره رسید. اولین مرکز تلفن خودکار شهری شیراز با نصب اولیه ۳۰۰۰ شماره شروع به کار نمود.[۱۳۲]
در سال‌های اخیر، تحولات عظیمی در سیستم‌های مخابراتی این استان صورت گرفت و رشد چشمگیری در توسعه ارتباطات حاصل شد. احداث مراکز تلفن دیجیتال در نقاط شهری و روستایی استان، ساخت ایستگاه‌های بزرگ مخابراتی، راه‌اندازی شبکه دیتا، راه‌اندازی تلفن همراه، پروژه بزرگ فیبر نوری استان فارس و دیگر خدمات گسترده مخابراتی از جمله این تحولات در سال‌های اخیر می‌باشد.[۱۳۲]
اینترنت
دسترسی به اینترنت در استان فارس از روش‌های مختلفی از جمله dial-up، ADSL و WiMAX امکان‌پذیر است که بر اساس اعلام شرکت مخابرات استان فارس، در شهر شیراز ۱۰ شرکت، به ارائه سرویس ADSL می‌پردازند.[۱۳۳][۱۳۴]
مطبوعات
برای مشاهده فهرست کامل، فهرست مطبوعات فارس را ببینید.
روزنامه‌نگاری فارس، پیشینهٔ دیرینه‌تری از چاپ و نشر مطبوعات فارس دارد. ۷۸ سال پیش از نشر المنطبعه فی الفارس (اولین روزنامه فارس)، یک شیرازی، نخستین نشریه ارمنی جهان را در مدرس هند منتشر کرد. بنابر منابع ارمنی، نشریه آزاد ارار (خبرنامه) که اولین شماره‌اش در ۱۶ اکتبر ۱۷۹۲ میلادی به‌وسیله هارطون شماونیای شیرازی انتشار یافت، نخستین نشریه ارمنی‌زبان جهان است.[۱۳۵]
مطبوعات در ایران نیز به‌وسیله دو برادر از اهالی فارس بنیاد گرفت، میرزا محمدصالح شیرازی و محمدجعفر ادیب شیرازی.[۱۳۶] اگر میرزا محمدصالح شیرازی را مدیر نخستین نشریه فارسی‌زبان جهان در دوران محمدشاه قاجار بدانیم، باید از میرزا محمدجعفر ادیب نیز به‌عنوان اولین سردبیر یا دست‌کم معاون سردبیر اولین نشریه، به زبان فارسی یاد کنیم. این دو نفر به‌همراه میرزا اسدالله باسمه‌چی که او نیز زادهٔ فارس است، مثلث نشر روزنامه کاغذ اخبار، اولین نشریه ادواری چاپی در ایران را تشکیل می‌دهند.[۱۳۷]
صداوسیما
در آبان ماه ۱۳۴۹ هم‌زمان با راه‌اندازی رسمی فرستنده مهارلو، شبکهٔ فارس به‌طور رسمی افتتاح و پخش برنامه‌های خود را آغاز نمود.[۱۳۸] شبکهٔ فارس در اردیبهشت ماه ۱۳۹۰ به عنوان نخستین شبکه استانی ۲۴ ساعتهٔ کشور معرفی شد. این شبکه روزانه ۶ بخش خبری به زبان‌های فارسی، عربی و انگلیسی و ۴ بخش خبری ۹۰ ثانیه‌ای پخش می‌نماید و قطب انیمیشن کشور محسوب می‌شود.[۱۳۹]
رادیو شهری جهرم از سال ۱۳۵۶ در این شهرستان شروع به کار کرده است. رادیو جهرم در ایام انقلاب اسلامی و دوران جنگ ایران و عراق دارای فعالیت گسترده‌ای بود و هر هفته از نماز جمعه جهرم پخش مستقیم داشت ولی پس از ۳۵ سال فعالیت، از ادامه کار بازماند. اخیراً برنامه‌هایی برای راه‌اندازی دوبارهٔ آن وجود دارد.[۱۴۰] دفتر خبر صدا و سیمای واحد جهرم نیز از اولین و فعالترین دفاتر خبر کشور است و بعد از مراکز استانها و دو شهر مهاباد و کیش نخستین مرکزی است به امکانات پخش زنده تلویزیونی مجهز شده است.[۱۴۱] این دفتر چندین سال متمادی مقام اول کشوری در میان دفاتر خبر کشور را از آن خود نموده است.[۱۴۲]
فارس دارای جاذبه‌های طبیعی و تاریخی و مذهبی بسیاری است که تاکنون ۲۹۰ جاذبه گردشگری در استان فارس شناسایی شده است که به‌طور متوسط ۱۲ جاذبه در هر شهرستان وجود دارد.[۴۱]
جاذبه‌های گردشگری استان فارس
.jpg)
در استان فارس اولین مدارس دخترانه بعد از جنگ جهانی اول تأسیس می‌شوند. اولین مدرسه شیراز با وقفه‌ای طولانی پس از فرمان مشروطه و در سال ۳۸ تأسیس می‌شود. این مدرسه «بنات» نام دارد و در سال‌های ۱۳۳۷ و ۱۳۳۸ پس از پایان جنگ جهانی اول و با کوشش زنان افتتاح می‌شود. در همین دوره زنان پیشنهاد دادند که اگر روحانیون تأسیس مدارس دخترانه را با عفت و عصمت زنان مغایر می‌دانند، خود مدیریت مدارس را بر عهده بگیرند.[۱۴۳]
میزان باسوادی در استان فارس در سرشماری سال ۱۳۹۵ خورشیدی، ۸۸٫۸ درصد اعلام شده است. در سال تحصیلی ۱۴۰۰–۱۴۰۱ تعداد دانش‌آموزان استان حدود ۹۴۳ هزار نفر و تعداد دانشجویان بیش از ۱۸۴ هزار نفر بود.[۱۴۴]
دانشگاه‌ها
دانشگاه‌های متعددی از جمله دانشگاه‌های جامع، علوم پزشکی، تربیت معلم، علمی کاربردی، آزاد اسلامی، غیرانتفاعی، پیام نور و فنی و حرفه‌ای در استان فارس وجود دارند. استان فارس دارای ۹ دانشگاه و تعدادی مرکز آموزش عالی است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دانشگاه شیراز شامل دانشکده‌های علوم، کشاورزی، دامپزشکی، هنر و معماری، علوم و فناوری‌های نوین، مهندسی برق و کامپیوتر، مهندسی شیمی و نفت و گاز، مهندسی مکانیک، مهندسی مواد و عمران، ادبیات و علوم انسانی، اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، الهیات و معارف اسلامی، حقوق و علوم سیاسی و علوم تربیتی و روان‌شناسی[۱۴۵]
- دانشگاه علوم پزشکی شیراز شامل دانشکده‌های بهداشت، توانبخشی، پزشکی، پرستاری و مامایی، تغذیه، داروسازی، دندان‌پزشکی، مدیریت و اطلاع‌رسانی و علوم و فناوری‌های نوین[۱۴۶]
- دانشگاه صنعتی شیراز شامل دانشکده‌های مهندسی برق و الکترونیک، مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات، مهندسی شیمی، مهندسی مکانیک و هوافضا، مهندسی عمران و محیط زیست، مهندسی و علوم مواد، مهندسی صنایع، شیمی، فیزیک و ریاضی[۱۴۷]
- دانشگاه هنر شیراز: متشکل از دانشکده‌های باستان‌شناسی و مرمت، معماری و شهرسازی، هنرهای نمایشی، هنرهای کاربردی و هنرهای تجسمی[۱۴۸]
- دانشگاه جهرم شامل دانشکده‌های فنی و مهندسی، کشاورزی، ادبیات و علوم انسانی و علوم پایه[۱۴۹]
- دانشگاه علوم پزشکی جهرم شامل دانشکده‌های پزشکی، پیراپزشکی و پرستاری و مامایی[۱۵۰]
- دانشگاه فسا شامل دانشکده‌های فنی و مهندسی، علوم پایه و کشاورزی[۱۵۱]
- دانشگاه علوم پزشکی فسا متشکل از دانشکده‌های پزشکی، پرستاری، بهداشت و پیراپزشکی[۱۵۲]
- دانشگاه سلمان فارسی کازرون: شامل دانشکده‌های ادبیات و علوم انسانی، علوم پایه، فنی و مهندسی و هنر و معماری
- دانشکده علوم پزشکی لارستان متشکل از دانشکده‌های پرستاری و بهداشت[۱۵۳]
- دانشکده علوم پزشکی گراش متشکل از دانشکده‌های پرستاری و پیراپزشکی[۱۵۴]
- مرکز آموزش عالی استهبان
- مرکز آموزش عالی اقلید
- مرکز آموزش عالی فیروزآباد
- مرکز آموزش عالی ممسنی
- مجتمع آموزش عالی لارستان
- مرکز آموزش عالی لامرد
استان فارس دارای ۲ تیم فوتبال باشگاه فوتبال فجر شهید سپاسی شیراز در لیگ برتر خلیج فارس و باشگاه فوتبال قشقایی شیراز[۱۵۵] در لیگ دسته اول فوتبال ایران و تیم فوتبال قشقایی شیراز در لیگ برتر بانوان[۱۵۶] تیم فوتسال ایمان شیراز در لیگ برتر فوتسال[۱۵۷]و تیم فوتسال پویندگان فجر شیراز در لیگ برتر فوتسال بانوان[۱۵۸] و هیئت هندبال فارس در لیگ برتر مردان و زنان دارای ۳ تیم هندبال مردان و زنان نیروی زمینی شهید شاملی کازرون و کربنات سدیم فیروزآباد است.[۱۵۹]
ورزشگاه‌ها
- ورزشگاه پارس با ظرفیت ۵۰ هزار نفر که در جنوب شیراز واقع شده است.[۱۶۰][۱۶۱]
- ورزشگاه حافظیه شیراز که دقیقاً در روبه‌روی آرامگاه حافظ واقع شده است و محل برگزاری مسابقات تیم‌های شیرازی در لیگ برتر ایران و لیگ دسته یک است.[۱۶۲]
- دهکده المپیک شیراز با ظرفیت ۱۰۰ هزار نفر که البته در حال ساخت و آماده شدن است.[۱۶۳]
- ورزشگاه شهدای ارتش شیراز که سابقاً مسابقات مهم در آن انجام می‌گرفت و در یک پادگان متعلق به ارتش واقع است.[۱۶۴]
- ورزشگاه تختی جهرم در شهر جهرم که میزبان مسابقات مهمی از استان فارس می‌باشد.
پیست اسکی
استان فارس دارای دو پیست اسکی تربیت بدنی که در ۵ کیلومتری شهرستان سپیدان واقع شده و همچنین مجموعه تفریحی ورزشی پولادکف که در ۱۵ کیلومتری شهرستان سپیدان و ۸۰ کیلومتری اَپاختر شهر شیراز واقع شده، می‌باشد که مجموعه تفریحی ورزشی پولادکف به عنوان دومین پیست بزرگ بین‌المللی کشور و در ارتفاع ۲۸۵۰ متری از سطح دریا واقع شده و دارای قله‌ای به ارتفاع ۳۴۰۰ متر از سطح دریا است؛ همچنین این مجموعه دارای امکاناتی از قبیل تله‌کابین، تل اسکی، رستوران، فست فود، کافی شاپ، مهمان‌سرا، هتل، موتور برفی، ماشین‌های کوهستان، چرخ‌های هوشمند، قایق‌های پدالو، اسب سواری، دوچرخه سواری، لوازم مورد نیاز اسکی و آموزشگاه اسکی می‌باشد و در سال ۱۳۸۱ افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفته است.[۱۶۵][۱۶۶][۱۶۷]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
