Κατάλογος πόλεων που φιλοξένησαν τη Eurovision

Αυτή η σελίδα είναι μια λίστα πόλεων και χώρων, οι οποίες φιλοξένησαν τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, μία ή περισσότερες φορές. Οι μελλοντικοί χώροι εμφανίζονται με πλάγιους χαρακτήρες. Από το 1958, η πόλη υποδοχής ήταν συνήθως στη χώρα, που κέρδισε το προηγούμενο έτος. Υπήρξαν εξαιρέσεις ωστόσο, όταν ορισμένα ζητήματα εμπόδισαν τον νικητή να φιλοξενήσει τον διαγωνισμό του επόμενου έτους. Στη συνέχεια, η χώρα υποδοχής πέρασε στη δεύτερη χώρα ή σε μια χώρα που συμφώνησε. Τέτοια γεγονότα συνέβησαν το 1960, το 1963, το 1972, το 1974, το 1980 και το 2023, ενώ το 2020 δεν διοργανώθηκε Διαγωνισμός λόγω της έξαρσης του COVID-19.^[1]

Διοργανώτριες χώρες και πόλεις του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision

Ένας διαγωνισμός

Πολλοί διαγωνισμοί

Ο Πρώτος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision φιλοξενήθηκε το 1956 στο Λουγκάνο της Ελβετίας και ο δεύτερος το 1957 στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Από το 1958 και μετά αποφασίστηκε ομόφωνα ότι η νικήτρια χώρα θα διοργανώνει τον διαγωνισμό το επόμενο έτος κατά παράδοση (το οποίο κάποιες χρονιές δεν τηρήθηκε).

Με 6 διαγωνισμούς, το Δουβλίνο της Ιρλανδίας είναι η πόλη, που έχει φιλοξενήσει τους περισσότερους διαγωνισμούς στην ιστορία του Διαγωνισμού. Ακολουθούν το Λονδίνο του Ηνωμένου Βασιλείου και η Πόλη του Λουξεμβούργου στο Λουξεμβούργο (4 διαγωνισμούς το καθένα), και η Κοπεγχάγη της Δανίας, η Στοκχόλμη και το Μάλμε της Σουηδίας (3 διαγωνισμοί το καθένα).^[2] Η Μεγαλύτερη πόλη σε πληθυσμό που έχει φιλοξενήσει διαγωνισμό της Eurovision είναι η Κωνσταντινούπολη της Τουρκίας και η μικρότερη σε πληθυσμό το Μίλστριτ της Ιρλανδίας.

Η Ελλάδα έχει φιλοξενήσει τον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision μόνο μία φορά, στην Αθήνα το 2006. Μία φορά τον διαγωνισμό έχουν φιλοξενήσει Αντίστοιχα αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισπανία, το Βέλγιο, η Εσθονία, η Λετονία, η Τουρκία, η Φινλανδία, η Σερβία, το Αζερμπαϊτζάν και η Πορτογαλία. Η Γιουγκοσλαβία έχει κερδίσει επίσης μία και μοναδική φορά τον διαγωνισμό της Eurovision και είναι η μοναδική χώρα που δεν υφίστανται πλέον διότι διαλύθηκε τρία χρόνια μετά την νίκη της στην Eurovision. Μία και μοναδική νίκη στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision έχει επίσης και η Ρωσία, η οποία έχει τιμωρηθεί από την Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU) για την Εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, δεν είναι πλέον μέλος της EBU από το 2022, και επομένως η Ρωσία έχασε το δικαίωμα συμμετοχής στην Eurovision.

Αντίστοιχα Πολλές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ισλανδία, η Πολωνία, η Λιθουανία, η Τσεχία, η Σλοβακία, η Ανδόρρα, το Μονακό, η Μάλτα, η Σλοβενία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Αλβανία, η Βόρεια Μακεδονία, η Βοσνία και Ερζεγοβίνη, το Μαυροβούνιο, η Μολδαβία, η Γεωργία, η Αρμενία, η Λευκορωσία και η Κύπρος δεν έχουν φιλοξενήσει ποτέ διαγωνισμούς της Eurovision. Επίσης το Λιχτενστάιν είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης που δεν συμμετέχει ακόμα στην Eurovision. Αντίθετα η Αυστραλία η οποία γεωγραφικά ανήκει στην Ωκεανία, είναι η μοναδική χώρα εκτός των Ευρωπαϊκών τηλεοπτικών ορίων που συμμετέχει στον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision και σε περίπτωση νίκης της στον Διαγωνισμό θα συνδιοργανώσει με οποιαδήποτε χώρα της επιλογής της, διότι έτσι συμφωνήθηκε στην πρώτη της συμμετοχή στον Διαγωνισμό, το 2015.

Το BBC Television Centre στο Λονδίνο φιλοξένησε το διαγωνισμό του 1963.

Το Scandinavium στο Γκέτεμποργκ: το στάδιο του διαγωνισμού του 1985.

Τα φίλμ στούντιο στο Cinecittà στη Ρώμη φιλοξένησε το διαγωνισμό του 1991.

Το Oslo Spektrum το στάδιο του 1996.

Η Helsinki Arena φιλοξένησε το διαγωνισμό του 2007.

Η Kombank Arena φιλοξένησε το διαγωνισμό του 2008.

Το Wiener Stadthalle, το στάδιο του 2015.

Κατάλογος

Διαγωνισμοί	Χώρα	Πόλη	Τοποθεσία	Χρονιά	Ref.
9	Ηνωμένο Βασίλειο	Λονδίνο	Βασιλικό Μέγαρο Φεστιβάλ	1960	[3]
			Κέντρο Τηλεόρασης του BBC	1963	[4]
			Βασιλικό Μέγαρο Αλβέρτου	1968	[5]
			Συνεδριακό Κέντρο Γουέμπλεϊ	1977	[6]
		Εδιμβούργο	Usher Hall	1972	[7]
		Μπράιτον	Brighton Dome	1974	[8]
		Χαρογκέιτ	Διεθνές Κέντρο του Χάρογκειτ	1982	[9]
		Μπέρμιγχαμ	National Indoor Arena	1998	[10]
		Λίβερπουλ	Liverpool Arena	2023	[11]
7	Ιρλανδία	Δουβλίνο	Gaiety Theatre	1971	[12]
			RDS Simmonscourt Pavilion	1981	[13]
				1988	[14]
			Θέατρο Πόιντ	1994	[15]
				1995	[16]
				1997	[17]
		Μίλστριτ	Green Glens Arena	1993	[18]
	Σουηδία	Στοκχόλμη	Stockholm International Fairs	1975	[19]
			Ericsson Globe	2000	[20]
				2016	[21]
		Γκέτεμποργκ	Scandinavium	1985	[22]
		Μάλμε	Malmö Isstadion	1992	[23][24]
			Malmö Arena	2013	[25]
				2024	[26]
5	Ολλανδία	Χίλφερσουμ	Στούντιο AVRO	1958	[27]
		Άμστερνταμ	RAI Congrescentrum	1970	[28]
		Χάγη	Nederlands Congresgebouw	1976	[29]
				1980	[30]
		Ρότερνταμ	Rotterdam Ahoy	2021	[31]
4	Λουξεμβούργο	Λουξεμβούργο	Villa Louvigny	1962	[32]
				1966	[33]
			Μεγάλο Θέατρο του Λουξεμβούργου	1973	[34]
				1984	[35]
3	Γαλλία	Κάννες	Παλάτι των Φεστιβάλ	1959	[36]
				1961	[37]
		Παρίσι	Παλάτι των Συνεδριών	1978	[38]
	Γερμανία[lower-greek 1]	Φρανκφούρτη	Großer Sendesaal	1957	[39]
		Μόναχο	Rudi-Sedlmayer-Halle	1983	[40]
		Ντίσελντορφ	Esprit Arena	2011	[41]
	Δανία	Κοπεγχάγη	Μέγαρο Μουσικής Τίβολι	1964	[42]
			Στάδιο Πάρκεν	2001	[43]
			B&W Hallerne	2014	[44]
	Ισραήλ	Ιερουσαλήμ	Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο	1979	[45]
				1999	[46]
		Τελ Αβίβ	Expo Tel Aviv	2019	[47]
	Νορβηγία	Μπέργκεν	Grieghallen	1986	[48]
		Όσλο	Oslo Spektrum	1996	[49]
			Telenor Arena	2010	[50]
	Ιταλία	Νάπολη	Σάλα Συναυλιών του RAI	1965	[51]
		Ρώμη	Στούντιο 15 της Cinecittà	1991	[52]
		Τορίνο	Pala Alpitour	2022	[53]
	Ελβετία	Λουγκάνο	Teatro Kursaal	1956	[54]
		Λωζάνη	Palais de Beaulieu	1989	[55]
		Βασιλεία	St. Jakobshalle	2025	[56]
2	Αυστρία	Βιέννη	Αυτοκρατορικό Παλάτι Hofburg	1967	[57]
			Wiener Stadthalle	2015	[58]
	Ουκρανία	Κίεβο	Παλάτι των Σπορ	2005	[59]
			Διεθνές Εκθεσιακό Κέντρο	2017	[60]
1	Ισπανία	Μαδρίτη	Βασιλικό Θέατρο	1969	[61]
	Βέλγιο	Βρυξέλλες	Παλάτι Εκατονταετηρίδας	1987	[62]
	Γιουγκοσλαβία	Ζάγκρεμπ	Μέγαρο Μουσικής Βατροσλάβ Λισίνσκι	1990	[63]
	Εσθονία	Τάλιν	Saku Suurhall	2002	[64]
	Λετονία	Ρίγα	Skonto Hall	2003	[65]
	Τουρκία	Κωνσταντινούπολη	Abdi İpekçi Arena	2004	[66]
	Ελλάδα	Αθήνα	Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ Νίκος Γκάλης	2006	[67]
	Φινλανδία	Ελσίνκι	Hartwall Arena	2007	[68]
	Σερβία	Βελιγράδι	Kombank Arena	2008	[69]
	Ρωσία	Μόσχα	SC Olimpiyskiy	2009	[70]
	Αζερμπαϊτζάν	Μπακού	Baku Crystal Hall	2012	[71]
	Πορτογαλία	Λισαβόνα	Altice Arena	2018	[72]

Ειδικά γεγονότα

Προκρίσεις

Χρονιά	Χώρα	Πόλη	Τοποθεσία	Γεγονός και Επισημάνσεις
1993	Σλοβενία	Λιουμπλιάνα	RTV SLO Studio 1	Διοργανώθηκε το Kvalifikacija za Millstreet. Ήτανε Προκριματικός Διαγωνισμός για χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίες έκαναν ντεμπούτο πρώτη φορά στον Διαγωνισμό εκείνη την χρονιά, ως ξεχωριστές χώρες μετά την Διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και την Διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

Εορταστικές εκδηλώσεις

Γιορτή	Χώρα	Πόλη	Τοποθεσία	Διαγωνισμός	Χρονιά
25ος	Νορβηγία	Μίσεν	Momarken	Songs of Europe	1981
50ος	Δανία	Κοπεγχάγη	Forum Copenhagen	Congratulations: 50 Χρόνια του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision	2005
60ος	Ηνωμένο Βασίλειο	Λονδίνο	Eventim Apollo	Eurovision Song Contest's Greatest Hits	2015

Εκδηλώσεις αντικατάστασης

Χρονιά	Χώρα	Πόλη	Εκδήλωση	Αντικαταστεί	Λόγος
2020	Ολλανδία	Χίλφερσουμ	Eurovision: Europe Shine A Light	Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2020	Πανδημία του COVID-19

Παραδόσεις και εξαιρέσεις φιλοξενίας

Μετά τους δύο πρώτους διαγωνισμούς που φιλοξενήθηκαν από την Ελβετία και τη Γερμανία, αποφασίστηκε ότι η νικήτρια χώρα θα διοργανώνει τον διαγωνισμό το επόμενο έτος. Ο νικητής του διαγωνισμού του 1957 ήταν η Ολλανδία, και η ολλανδική τηλεόραση αρχικά αρνήθηκε να διοργανώσει τον διαγωνισμό. Η ευθύνη της φιλοξενίας από την Ολλανδία έγινε αποδεκτή το 1958.^[73][74][75] Σε όλα τα υπόλοιπα χρόνια ο κανόνας αυτός ήταν σε ισχύ, κάθε νικήτρια χώρα έχει φιλοξενήσει τον διαγωνισμό το επόμενο έτος. Οι εξαιρέσεις είναι οι εξής:^[76]

Διαγωνισμός	Νικήτρια Χώρα Προηγούμενης χρονιάς	Χώρα Φιλοξενίας Επόμενου διαγωνισμού	Φιλοξενία και Επισημάνσεις
1956	Δεν υπήρχε ο Διαγωνισμός	Ελβετία	Ο Πρώτος Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision, διοργανώθηκε και φιλοξενήθηκε στο Λουγκάνο της Ελβετίας. Στον Πρώτο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, συμμετείχαν 7 χώρες με δύο τραγούδια η καθεμία. Η χώρα που κέρδισε τον πρώτο διαγωνισμό ήταν η διοργανώτρια Ελβετία.
1957	Ελβετία	Γερμανία	Ο Δεύτερος κατά σειρά Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision, διοργανώθηκε και φιλοξενήθηκε στην Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Η Ελβετία αν και νικητής της προηγούμενης χρονιάς αρνήθηκε την φιλοξενία της Eurovision. Στον Δεύτερο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision, η κάθε χώρα που συμμετείχε είχε από ένα τραγούδι, το οποίο ισχύει μέχρι και σήμερα. Νικήτρια χώρα του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision 1957, ήταν η Ολλανδία, και η Ολλανδία διοργάνωσε το 1958, τον Τρίτο κατά σειρά Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision. Από το 1958 και μετά αποφασίστηκε ομόφωνα ότι η νικήτρια χώρα θα διοργανώνει τον διαγωνισμό το επόμενο έτος κατά παράδοση (το οποίο κάποιες χρονιές δεν τηρήθηκε).
1960	Ολλανδία	Ηνωμένο Βασίλειο	Φιλοξενείται από το BBC στο Λονδίνο, όταν ο τότε Ολλανδικός Ραδιοτηλεοπτικός φορέας NTS απέρριψε τη διοργάνωση λόγω εξόδων, αφού είχε φιλοξενήσει προηγουμένως τον διαγωνισμό του 1958 στο Χίλφερσουμ. Το BBC ανέλαβε φιλοξενία της Eurovision για πρώτη φορά για χρέη μίας άλλης χώρας. Το Ηνωμένο Βασίλειο επιλέχθηκε να φιλοξενήσει αφού τερμάτισε στη δεύτερη θέση το 1959.[77]
1963	Γαλλία	Ηνωμένο Βασίλειο	Φιλοξενείται από το BBC στο Λονδίνο, όταν ο τότε Γαλλικός Ραδιοτηλεοπτικός φορέας RTF απέρριψε τη διοργάνωση λόγω εξόδων, αφού είχε φιλοξενήσει προηγουμένως τους διαγωνισμούς του 1959 στις Κάννες και του 1961 στο Παρίσι. Το BBC ανέλαβε φιλοξενία της Eurovision για δεύτερη φορά για χρέη μίας άλλης χώρας. Η δεύτερη και η τρίτη θέση, το Μονακό και το Λουξεμβούργο, επίσης απέρριψαν τη διοργάνωση όταν τους προσφέρθηκαν τα καθήκοντα φιλοξενίας.[78]
1970	Ολλανδία Ηνωμένο Βασίλειο Γαλλία Ισπανία	Ολλανδία	Φιλοξενείται από τον τότε Ολλανδικό Ραδιοτηλεοπτικό φορέα NOS στο Άμστερνταμ μετά από ψηφοφορία για τον προσδιορισμό του οικοδεσπότη, αφού ο διαγωνισμός του 1969 που φιλοξενήθηκε στην Μαδρίτη, έβγαλε τέσσερις νικήτριες χώρες,[28][79] και η Ολλανδία επιλέχθηκε από κλήρωση, ανάμεσα στις τέσσερις χώρες που είχαν μοιραστεί το βραβείο του 1969, να διοργανώσει τον διαγωνισμό του 1970. Η Αυστρία (η οποία δεν έλαβε μέρος το 1969), η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία και η Σουηδία δεν έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό το 1970, καθώς δεν ήταν ικανοποιημένες με το αποτέλεσμα του 1969 και τον τρόπο ψηφοφορίας, αλλά και σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το τετράδρομο αποτέλεσμα ισοπαλίας του 1969. Προκειμένου να αποφευχθεί ό,τι έγινε το 1969, θεσπίστηκε κανονισμός για την ισοψηφία στη βαθμολογία. Έτσι, ορίστηκε ότι σε περίπτωση που δύο ή περισσότερα τραγούδια κέρδιζαν τους ίδιους βαθμούς και ισοφάριζαν για πρώτη φορά, το κάθε τραγούδι θα έπρεπε να ερμηνευτεί εκ νέου. Έπειτα από αυτό κάθε εθνική κριτική επιτροπή (εκτός από τις κριτικές επιτροπές των ενδιαφερομένων χωρών) θα ψήφιζε με την ανάταση του χεριού ποιο τραγούδι πίστευαν ότι ήταν το καλύτερο. Αν οι χώρες ήταν ξανά ισόπαλες, τότε θα μοιράζονταν την πρώτη θέση.
1972	Μονακό	Ηνωμένο Βασίλειο	Φιλοξενείται από το BBC στο Εδιμβούργο, όταν Ο Ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Πριγκιπάτου του Μονακό, το Télé Monte Carlo αρνήθηκε να φιλοξενήσει το διαγωνισμό, αφού δεν μπόρεσε να παράσχει τον κατάλληλο χώρο. Το BBC ανέλαβε φιλοξενία της Eurovision για τρίτη φορά για χρέη μίας άλλης χώρας. Ο ραδιοτηλεοπτικός φορέας του Μονακό κάλεσε το BBC να φιλοξενήσει την εκδήλωση λόγω της προηγούμενης εμπειρίας τους. Το Μονακό παραμένει η μοναδική χώρα που κέρδισε το διαγωνισμό αλλά δεν φιλοξένησε ποτέ την Eurovision.[80]
1974	Λουξεμβούργο	Ηνωμένο Βασίλειο	Φιλοξενείται από το BBC στο Μπράιτον, όταν ο Ραδιοτηλεοπτικός φορέας RTL του Λουξεμβούργου αρνήθηκε να φιλοξενήσει το διαγωνισμό, λόγω δαπανών, αφού διοργάνωσε και τον διαγωνισμό του 1973.[8] Το BBC ανέλαβε φιλοξενία της Eurovision για τέταρτη φορά για χρέη μίας άλλης χώρας.
1980	Ισραήλ	Ολλανδία	Φιλοξενείται από τoν τότε Ολλανδικό Ραδιοτηλεοπτικό φορέα NOS στη Χάγη, όταν ο τότε αντίστοιχος Ισραηλινός Ραδιοτηλεοπτικός φορέας IBA του Ισραήλ αν και νικητής της προηγούμενης χρονιάς, αρνήθηκε να φιλοξενήσει το διαγωνισμό, λόγω δαπανών, αφού φιλοξένησε και τον διαγωνισμό του 1979 στην Ιερουσαλήμ. Στην διοργάνωση του 1980, η νικήτρια χώρα της προηγούμενης χρονιάς το Ισραήλ, δεν συμμετείχε στον Διαγωνισμό. Υπήρχε και άλλη αιτία τότε, αφού στις 19 Απριλίου του 1980 που διεξήχθη ο διαγωνισμός, παράλληλα ήταν η Ημέρα Μνήμης των Ισραηλινών Πεσόντων Στρατιωτών και των Θυμάτων της Τρομοκρατίας. Το NOS ανέλαβε φιλοξενία της Eurovision για πρώτη φορά για χρέη μίας άλλης χώρας. Εκείνη τη χρονιά, οι Ολλανδοί προσφέρθηκαν να φιλοξενήσουν τον διαγωνισμό μετά από αρκετούς άλλους τηλεοπτικούς φορείς (συμπεριλαμβανομένων και του BBC και του RTVE της Ισπανίας που βγήκε δεύτερη το 1979) οι οποίοι αρνήθηκαν ευγενικά για καθαρά λόγους κόστους.[81] Προκειμένου να αποφευχθούν από την EBU, οι θρησκευτικές εορτές των Εβραίων αλλά και η εβδομάδα του Πάσχα των Καθολικών και των Ορθόδοξων, από το 1981 μέχρι σήμερα ορίστηκε η Eurovision να διοργανώνεται κάθε Μάιο, μετά την Μεγάλη Εβδομάδα του Πάσχα ή εναλλακτικά τις εβδομάδες στα μέσα ή τα τέλη του Μαίου.
2020	Ολλανδία	Ακυρώθηκε η Eurovision για πρώτη φορά στα χρονικά	Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovsion 2020 ήταν αρχικά προγραμματισμένος να φιλοξενηθεί στην Rotterdam Ahoy στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας.[82] Ωστόσο ο διαγωνισμός ακυρώθηκε τον Μάρτιο του 2020, λόγω της έξαρσης της πανδημίας του κορονοϊού σε ολόκληρη την Ευρώπη, και μετατέθηκε να γίνει έναν χρόνο αργότερα, τον Μάιο του 2021, στην ίδια πόλη και στην ίδια χώρα, με τους ίδιους συντελεστές, και σχεδόν όλους τους καλλιτέχνες που θα συμμετείχαν το 2020. Στην διοργάνωση του 2021, άλλαξε επίσης το διοικητικό συμβούλιο των Ελεγκτών και Εκτελεστικών Επόπτων. Τον Διαγωνισμό αντικατέστησε η Ειδική εκπομπή Eurovision: Europe Shine A Light, η οποία μεταδόθηκε τον Μάιο του 2020.
2023	Ουκρανία	Ηνωμένο Βασίλειο	Φιλοξενείται από τo BBC στο Λίβερπουλ, σε συνδιοργάνωση με το UA:PBC της Ουκρανίας. Η Ουκρανία, αν και νικητής της προηγούμενης χρονιάς, δεν μπόρεσε να φιλοξενήσει το διαγωνισμό, λόγω της Ρωσικής εισβολής, στην Επικράτεια της, ενώ η Ουκρανία, δεν πληροί, τις προδιαγραφές για φιλοξενία του διαγωνισμού, για λόγους ασφαλείας (σχεδόν όλες οι σημαντικές πόλεις της, έχουν βομβαρδιστεί από την εισβολή). Μετά την τρίτη Νίκη της Ουκρανίας στον διαγωνισμό, Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι επιθυμούσε να διοργανωθεί η Eurovision του 2023, στην Μαριούπολη, η οποία είναι βομβαρδισμένη από την Ρωσοουκρανικό Πόλεμο. Το BBC ανέλαβε φιλοξενία της Eurovision για πέμπτη φορά για χρέη μίας άλλης χώρας. Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, υπήρξαν εικασίες για το αν η χώρα θα μπορούσε να πραγματοποιήσει αγώνα λόγω της ασταθούς κατάστασης. Τελικά δεν μπόρεσε να το πράξει. Για το λόγο αυτό, αρκετές χώρες εξέφρασαν ενδιαφέρον για τη φιλοξενία. Αυτές ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο με τον φορέα BBC (το οποίο τελικά επιλέχθηκε ως πρώτη επιλογή, αλλά και το οποίο βγήκε δεύτερο το 2022), η Σουηδία με τον φορέα SVT, η Ολλανδία με τον φορέα AVROTROS, η Ιταλία με τον φορέα Rai, η Πολωνία με τον φορέα TVP και η Ισπανία με τον φορέα RTVE. Η Ολλανδία και η Ιταλία, αρνήθηκαν ευγενικά να φιλοξενήσουν τον διαγωνισμό του 2023, λόγω τού ότι ανέλαβαν τις προηγούμενες φιλοξενίες του 2021 στο Ρότερνταμ και του 2022 στο Τορίνο αντίστοιχα, όποτε και ήταν αρκετά δαπανηρό, και εκ μέρους της Ιταλικής Rai, και της Ολλανδικής AVROTROS να επαναδιοργανώσουν ενώ η Πολωνία και η Ισπανία, αρνήθηκαν επίσης να φιλοξενήσουν κυρίως για οικονομικούς λόγους, αν και η Πολωνική TVP και η Ισπανική RTVE, εξέφρασαν έντονο ενδιαφέρον, λόγω του ότι η Ισπανία βγήκε τρίτη το 2022 και ήθελε διοργάνωση της Eurovision μετά από πολλά χρόνια σε Ισπανικό έδαφος, ενώ η Πολωνία για λόγους γειτνίασης, αλληλεγγύης και ανθρωπιάς προς την γειτονική της Ουκρανία, και για πρώτη φορά διοργάνωση της Eurovision σε Πολωνικό έδαφος.

Όλοι οι υπόλοιποι Διαγωνισμοί Τραγουδιού, που πραγματοποιήθηκαν, με εξαίρεση τους προαναφερόμενους, διεξάγονται στη χώρα που κέρδισε το προηγούμενο έτος.

Πιθανές αλλαγές τοποθεσίας που δεν έγιναν ποτέ

Διαγωνισμός	Νικήτρια Χώρα Προηγούμενης χρονιάς	Χώρα Φιλοξενίας Επόμενου διαγωνισμού	Φιλοξενία και Επισημάνσεις
2008	Σερβία	Σερβία (διεξήχθη τελικά στην χώρα που κέρδισε το προηγούμενο έτος)	Εκείνη την χρονιά Εξαιτίας των διαδηλώσεων και επεισοδίων έπειτα από την μονομερή Κήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου στις 17 Φεβρουαρίου 2008, η EBU έκανε τηλεφωνική σύσκεψη στην Σερβική Κυβέρνηση, για να αποφασίσει αν θα έπρεπε να μεταφερθεί ο τόπος διεξαγωγής σε άλλη χώρα. Η Ουκρανία με το Κίεβο ή οποιαδήποτε άλλη πόλη της επιλογής της, θεωρήθηκε ως επιλογή, αφού ήρθε δεύτερη στο διαγωνισμό του 2007 (αλλά τελικά απορρίφθηκε και ήταν αρκετά δαπανηρό, και η Ουκρανική Ραδιοτηλεόραση, αρνήθηκε την φιλοξενία, λόγω μεγάλης επένδυσης στα τραγούδια του 2007 και του 2008). Το YLE ήταν μια άλλη επιλογή, αφού φιλοξένησε το διαγωνισμό την προηγούμενη χρονιά στο Ελσίνκι της Φινλανδίας (το οποίο τελικά απορρίφθηκε και ήταν αρκετά δαπανηρό, και η Φινλανδική Ραδιοτηλεόραση, αρνήθηκε την φιλοξενία). Η Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (ΕΡΤ) της Ελλάδας έκανε πρόταση να διοργανώσει ξανά τον διαγωνισμό στην Αθήνα ξανά. (το οποίο τελικά επίσης απορρίφθηκε και ήταν επίσης αρκετά δαπανηρό για την Ελλάδα, επειδή η χώρα μας επηρεάστηκε έντονα από το Παγκόσμιο Οικονομικό Κραχ του 2008, η ΕΡΤ ήδη άρχισε να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και να κάνει περικοπές στα προγράμματα της και στο προσωπικό της, ενώ το ενδιαφέρον για φιλοξενία εκείνη την εποχή ήταν μόνο ότι η ΕΡΤ έκανε μεγάλες επενδύσεις στο πρότζεκτ της Eurovision.) Αργότερα, αποφασίστηκε ότι ο διαγωνισμός θα έμενε οριστικά και αμετάκλητα στο Βελιγράδι, με την EBU ενισχύει οικονομικά. Το RTS της Σερβίας θα εξασφάλιζε εγγυήσεις για την ασφάλεια όλων των συμμετεχόντων και του κοινού στο διαγωνισμό. Ειδική ασφάλεια είχαν οι αντιπροσωπείες της Αλβανίας, του Ισραήλ (το οποίο έχει Ειδική ασφάλεια κάθε χρόνο λόγω της Ισραηλινοπαλαιστινιακής Σύγκρουσης) και της Κροατίας, χώρες με τις οποίες η Σερβία έχει πολιτικούς τριγμούς λόγω των Γιουγκοσλαβικών Πολέμων (Κροατία) και ψυχρές σχέσεις λόγω της κρίσης του Κοσσυφοπεδίου (Αλβανία).

Η Περίπτωση Νίκης της Αυστραλίας στην Eurovision

Με την πρόσκληση της Αυστραλίας να συμμετάσχει στο διαγωνισμό το 2015, ανακοινώθηκε ότι εάν κερδίσουν τον διαγωνισμό, ο αυστραλιανός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός SBS θα συνδιοργανώσει τον διαγωνισμό του επόμενου έτους σε Ευρωπαϊκή πόλη σε συνεργασία με ραδιοτηλεοπτικό μέλος της EBU της επιλογής τους, ^[83][84]καθότι δεν μπορεί η ίδια να διοργανώσει Eurovision, για λόγους μεγάλης απόστασης, επειδή βρίσκεται γεωγραφικά εκτός Ευρώπης (στην Ωκεανία).

Παρά το γεγονός ότι η συμμετοχή της Αυστραλίας ορίστηκε να είναι αρχικά μόνο μία και μοναδική, αποφασίστηκε από την EBU να παρατείνει τελικά το δικαίωμα συμμετοχής μέχρι το 2023, επειδή δεν είναι μέλος της EBU, αλλά συνεργαζόμενο μέλος της, ενώ το SBS, μεταδίδει επί πολλά χρόνια, από το 1983 κάθε χρόνο, τον διαγωνισμό στην Αυστραλία. Η Αυστραλία θα αποχωρούσε το 2023, επειδή έληξε η προθεσμία της συμμετοχής της από την EBU, ωστόσο ξανααναέωσε συνεργασία το SBS με την EBU, και επιτράπηκε συμμετοχή και για άλλους διαγωνισμούς.

Σε περίπτωση που το SBS, συνεχίσει να μεταδίδει για χρόνια τον διαγωνισμό, πιθανόν να δοθεί ξανά στην Αυστραλία, το δικαίωμα ειδικής ή σπέσιαλ συμμετοχής της στον μουσικό διαγωνισμό, αλλά και απευθείας πρόκριση στο μεγάλο τελικό του Σαββάτου.

Εμβλήματα της Διοργανώτριας Πόλης

Τα Εμβλήματα της Διοργανώτριας Πόλης στο Rathaus στη Βιέννη της Αυστρίας, το Μάιο του 2015.

Τα Εμβλήματα της Οικοδέσποινας Πόλης είναι ένα περιστρεφόμενο τρόπαιο που απονέμεται στις πόλεις που φιλοξενούν το διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Το σύμβολο είναι ένας μεγάλος δακτύλιος κλειδιού στον οποίο οι πόλεις του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision μπορούν να επισυνάψουν το κλειδί της πόλης ή άλλο σύμβολο που αντιπροσωπεύει την πόλη. Επιπλέον, υπάρχει ένα fob με μια εικόνα της Πλατείας Γερουσίας του Ελσίνκι που είναι συνδεδεμένη με το δαχτυλίδι. Η ιδέα του περιστροφικού τροπαίου προτάθηκε από κοινού από την πόλη του Ελσίνκι, τη φινλανδική εταιρεία ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών YLE και την EBU σε σχέση με το διαγωνισμό τραγουδιού Eurovision 2007. Χέρι-χαραγμένο στο δαχτυλίδι είναι τα ακόλουθα κείμενα: "Eurovision Song Contest Host City", όλες οι πόλεις υποδοχής μέχρι το 2006 και μια σφραγίδα: το Ελσίνκι 2007 με τα αρχικά των σχεδιαστών βραβείων. Η ιδέα και το fob σχεδιάστηκαν από την ομάδα ANTEEKSI και το δαχτυλίδι από τον σχεδιαστή κοσμημάτων Taru Tonder.^[85]

Σημειώσεις και παραπομπές

Σημειώσεις

1. Οι διαγωνισμοί του 1957 και του 1983 διεξήχθησαν στην τότε Δυτική Γερμανία. Ο διαγωνισμός του 2011 διεξήχθη στην ενοποιημένη Γερμανία.

Παραπομπές

1. The history of the Eurovision Song Contest - By year Official Eurovision Website History. Accessed May 2012
2. «København bliver vært for internationalt Melodi Grand Prix» (στα da). DR. https://www.dr.dk/event/melodigrandprix/koebenhavn-bliver-vaert-internationalt-melodi-grand-prix. Ανακτήθηκε στις 2017-05-08.
3. «London 1960». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
4. «London 1963». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
5. «London 1968». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
6. «London 1977». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
7. «Edinburgh 1972». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
8. «Brighton 1974». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
9. «Harrogate 1982». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
10. «Birmingham 1998». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
11. «Liverpool 2023». EBU. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2022.
12. «Dublin 1971». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
13. «Dublin 1981». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
14. «Dublin 1988». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
15. «Dublin 1994». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
16. «Dublin 1995». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
17. «Dublin 1997». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
18. «Millstreet 1993». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
19. «Stockholm 1975». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
20. «Stockholm 2000». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
21. «Stockholm 2016». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
22. «Gothenburg 1985». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
23. «Melodifestivalen 1992». Sveriges Televisionaccessdate=24 November 2007. https://www.svt.se/melodifestivalen/melodifestivalen-1992/.
24. «Malmo 1992». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
25. «Malmo 2013». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
26. «Malmö 2024». eurovision.tv (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2023.
27. «Hilversum 1958». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
28. «Amsterdam 1970». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
29. «The Hague 1976». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
30. «The Hague 1980». European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
31. «Rotterdam 2021». EBU. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2021.
32. «Luxembourg 1962». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
33. «Luxembourg 1966». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
34. «Luxembourg 1973». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
35. «Luxembourg 1984». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
36. «Cannes 1959». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
37. «Cannes 1961». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
38. «Paris 1978». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
39. «Frankfurt 1957». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
40. «Munich 1983». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
41. «Dusseldorf 2011». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
42. «Copenhagen 1964». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
43. «Copenhagen 2001». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
44. «Copenhagen 2014». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
45. «Jerusalem 1979». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
46. «Jerusalem 1999». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
47. «Teln Aviv 2019». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
48. «Bergen 1986». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
49. «Oslo 1996». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
50. «Oslo 2010». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
51. «Naples 1965». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
52. «Rome 1991». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
53. «Turin 2022» (στα Αγγλικά). European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2021.
54. «Lugano 1956». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
55. «Lausanne 1989». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
56. «Basel will host Eurovision Song Contest 2025». Eurovision.tv. EBU. 30 Αυγούστου 2024. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2024.
57. «Vienna 1967». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
58. «Vienna 2015». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
59. «Kyiv 2005». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
60. «Kyiv 2017». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
61. «Madrid 1969». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
62. «Brussels 1987». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
63. «Zagreb 1990». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
64. «Tallinn 2002». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
65. «Riga 2003». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
66. «Istanbul 2004». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
67. «Athens 2006». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
68. «Helsinki 2007». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
69. «Belgrade 2008». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
70. «Moscow 2009». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
71. «Baku 2012». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
72. «Lisbon 2018». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
73. O'Connor 2010, σελίδες 12–13.
74. Roxburgh 2012, σελ. 160.
75. «Historical Milestones». ebu.ch. European Broadcasting Union. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Μαΐου 2006. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2020.
76. «Eurovision Song Contest: History by events». Eurovision Song Contest. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020.
77. O'Connor 2010, σελίδες 14–15.
78. O'Connor 2010, σελίδες 20–21.
79. «Happy 50th Anniversary, Eurovision 1970!». Eurovision Song Contest. 29 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2020.
80. O'Connor 2010, σελίδες 48–51.
81. O'Connor 2010, σελίδες 80–83.
82. «Rotterdam 2020». EBU. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2020.
83. «Australia to compete in the 2015 Eurovision Song Contest». Eurovision Song Contest. 10 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020.
84. «Australia to Make Eurovision Song Contest Return in 2016». ebu.ch. European Broadcasting Union. 17 Νοεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2020.
85. Badzic, Milenko (26 Ιανουαρίου 2015). «Host City Insignia Exchange & Semi-Final Allocation Draw». eurovision.tv. European Broadcasting Union. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2017.

Δείτε επίσης

• Διαγωνισμός Eurovision Νέων Μουσικών
• Διαγωνισμός Χορού Eurovision
• Διαγωνισμός Παιδικού Τραγουδιού Eurovision