27η διοργάνωση του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1982 ήταν η 27η έκδοση του ετήσιου Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision. Πραγματοποιήθηκε στις 24 Απριλίου του 1982 στο Χάρογκεϊτ του Βόρειου Γιόρκσιρ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Παρουσιάστρια ήταν η Τζαν Λίμινγκ.
| Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1982 | |
|---|---|
| Ημερομηνίες | |
| Τελικός | 24 Απριλίου 1982 |
| Διοργάνωση | |
| Χώρος διεξαγωγής | Διεθνές Κέντρο του Χάρογκεϊτ Χάρογκεϊτ, Ηνωμένο Βασίλειο |
| Παρουσιαστές | Τζαν Λίμινγκ |
| Μουσική διεύθυνση | Ρόνι Χέζλχερστ |
| Σκηνοθέτης | Μάικλ Χαρλ |
| Εκτελεστικός επόπτης | Φρανκ Νεφ |
| Εκτελεστικός παραγωγός | Μάικλ Χαρλ |
| Διοργανωτής | British Broadcasting Corporation (BBC) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
| Έναρξη διαγωνισμού | Φιλμ "Where Is Harrogate?"/"Που Είναι το Χάρογκεϊτ;" |
| Ενδιάμεση πράξη | Φωτογραφίες από το Γιόρκσιρ και το Κάστρο Χάουαρντ |
| Συμμετέχοντες | |
| Αριθμός συμμετοχών | 18 |
| Πρώτη εμφάνιση | Καμία |
| Επιστρέφουν | Καμία |
| Αποχωρούν | |
 | |
| Ψηφοφορία | |
| Σύστημα ψηφοφορίας | Κάθε χώρα απένειμε 12, 10, 8-1 βαθμούς σε 10 τραγούδια |
| Μηδέν βαθμοί |  Φινλανδία |
| Νικητής |
|
Η Γερμανίδα εκπρόσωπος Nicole ήταν η νικήτρια, με το τραγούδι "Ein bißchen Frieden". Η Γερμανία έλαβε 1,61 φορές περισσότερους πόντους από το δεύτερο Ισραήλ, το οποίο ήταν ρεκόρ στο τρέχον σύστημα βαθμολογίας μέχρι το 2009, όταν η Νορβηγία έλαβε 1,78 φορές περισσότερους πόντους από την δεύτερη Ισλανδία. Το τραγούδι ενέπλεξε επίσης τους Ράλφ Ζίγκελ και Μπερντ Μέινανγκερ, τους συνθέτες του τραγουδιού, στη γερμανική παράδοση Eurovision, γράφοντας 18 τραγούδια Eurovision μεταξύ τους πριν και μετά το "Ein bißchen Frieden", 13 από τα οποία ήταν για τη Γερμανία.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που η Γερμανία κέρδισε το διαγωνισμό. Είχαν αγωνιστεί στους τελικούς κάθε χρόνο από την έναρξη του διαγωνισμού.
Το Χάρογκεϊτ είναι λουτρόπολη στο Βόρειο Γιορκσάιρ της Αγγλίας. Αποτελεί τουριστικό προορισμό για τα ιαματικά λουτρά της και τους κήπους RHS Harlow Carr. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το εθνικό πάρκο Yorkshire Dales και το Nidderdale AONB. Η πόλη αναπτύχθηκε τον 17ο αιώνα μέσω δύο μικρότερων οικισμών, το Άνω Χάρογκεϊτ και το Κάτω Χάρογκεϊτ. Κατά τη Γεωργιανή εποχή ανακαλύφθηκαν τα νερά της τον 16ο αιώνα και έγινε γνωστή ως 'The English Spa'. Τον 17ο και 18ο αιώνα, τα "chalybeate" νερά της (ενν. νερά από χάλυβα, τα νερά που περιέχουν σίδηρο) ήταν μια δημοφιλής θεραπεία υγείας και η εισροή πλούσιων αλλά ασθενών επισκεπτών συνέβαλε σημαντικά στον πλούτο της πόλης.
Ο χώρος που έγινε ο διαγωνισμός ήταν το Διεθνές Κέντρο του Χάρογκεϊτ. Χρησιμοποιήθηκε το νέο συνεδριακό και εκθεσιακό κέντρο, το οποίο είχε ανοίξει λίγο πριν το διαγωνισμό. Το ωδείο του είναι χωρητικότητας 2.000 ατόμων.
Το άνοιγμα του διαγωνισμού έδειξε έναν χάρτη της Ευρώπης, με τη μετάφραση "Πού είναι το Harrogate;" να εμφανίζεται στην οθόνη από τις γλώσσες των διαφόρων χωρών. Η ερώτηση ήταν πάντα στη γλώσσα στην οποία εκτελέστηκε το τραγούδι της αντίστοιχης χώρας, με εξαίρεση την Ιρλανδία. Η ιρλανδική εγγραφή τραγουδήθηκε στα Αγγλικά, αλλά η μετάφραση της ερώτησης στον χάρτη έγινε στα Ιρλανδικά. Στη συνέχεια, ο χάρτης μεγεθύνεται στην τοποθεσία του Harrogate στο Γιορκσάιρ, ακολουθούμενη από ένα εισαγωγικό βίντεο που προβάλλει την πόλη.
Η Ελλάδα επρόκειτο να συμμετάσχει στο διαγωνισμό με το τραγούδι «Σαρανταπέντε Κοπελιές» που ερμήνευσε ο Θέμης Αδαμαντίδης, αλλά τελικώς η επιλογή αυτή κατέληξε σε πρωτοφανές φιάσκο για τη χώρα. Αν και κληρώθηκε να εμφανιστεί στη δεύτερη θέση, η ΕΡΤ εξαναγκάστηκε να αποσύρει τη συμμετοχή λίγες εβδομάδες πριν από το διαγωνισμό, διότι αποκαλύφθηκε ότι το τραγούδι είχε ήδη κυκλοφορήσει. Ήταν ένα γνωστό ελληνικό λαϊκό τραγούδι που είχε διασκευαστεί για τον διαγωνισμό, εντούτοις παραβίαζε τους κανόνες, δεδομένου ότι όλα τα τραγούδια πρέπει να είναι πρωτότυπα όσον αφορά την σύνθεση των τραγουδιών και των οργάνων, και δεν μπορεί να είναι διασκευές. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα έχασε τη συμμετοχή της για το 1982 και μάλιστα αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμο στην Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (EBU), ενώ της επιτράπηκε να επιστρέψει το επόμενο έτος.[1]
Τον Νοέμβριο του 1981, ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός της Γαλλίας, TF1, αρνήθηκε να συμμετάσχει στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision για το 1982, με τον επικεφαλής της ψυχαγωγίας, τον Pierre Bouteiller, λέγοντας: «Η απουσία ταλέντου και η μετριότητα των τραγουδιών ήταν ενόχληση. Η Eurovision είναι ένα μνημείο της αηδίας".[2] Η Antenne 2 έγινε ο νέος ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός για την Eurovision μετά από λαϊκή κατακραυγή, επιστρέφοντας τη χώρα στο Διαγωνισμό το 1983.
Την παράδοση των νικητών του προηγούμενου έτους να παραδίδουν το έπαθλο στους νικητές αυτού του έτους δεν ακολούθησαν οι Bucks Fizz, νικητές το 1981.
Το ιρλανδικό συγκρότημα Chips έχασε στους εθνικούς τελικούς της χώρας του, το οποίο, αν είχε πετύχει, θα οδηγούσε στη μοναδική κατάσταση δύο συγκροτημάτων στην ίδια Eurovision με το ίδιο όνομα (το άλλο είναι από τη Σουηδία).
Φέτος, πριν από την καρτ-ποστάλ μιας συγκεκριμένης χώρας (με εξαίρεση το Ισραήλ, που δεν είχε σχολιαστή, και τη Γιουγκοσλαβία, των οποίων οι σχολιαστές ήταν στη χώρα τους), η κάμερα θα έβγαινε στον θάλαμο του ραδιοτηλεοπτικού φορέα της χώρας, όπου ο σχολιαστής θα έδινε χειρονομία, π.χ. κύμα. Η καρτ-ποστάλ θα ξεκινούσε με τη σημαία της χώρας στην οθόνη και ένα απόσπασμα του εθνικού ύμνου της χώρας (αν και στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου, το τραγούδι που παίχτηκε ήταν το "Land of Hope and Glory" αντί του "God Save the Queen", ενώ η ισραηλινή καρτ-ποστάλ ξεκίνησε με ένα απόσπασμα του "Hava Nagila"[3] αντί του "Hatikvah").
Για κάθε ερμηνεία εμφανίστηκε και ένας μαέστρος, ο οποίος διηύθυνε την ορχήστρα.[4][5]
|
|
Υπήρχαν 18 συμμετέχοντες στον τελικό αυτής της χρονιάς. Καμιά χρονιά από τότε και μετά δεν είχε τόσους ή λιγότερους συμμετέχοντες στον τελικό του διαγωνισμού.
| Σειρά | Χώρα | Καλλιτέχνης | Τραγούδι | Γλώσσα[6][7] | Θέση | Βαθμοί |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 |  Πορτογαλία |
Doce | "Bem bom" | Πορτογαλικά | 13 | 32 |
| 02 |  Λουξεμβούργο |
Σβετλάνα | "Cours après le temps" | Γαλλικά | 6 | 78 |
| 03 |  Νορβηγία |
Γιαν Τάιγκεν και Ανίτα Σκόργκαν | "Adieu" | Νορβηγικά | 12 | 40 |
| 04 |  Ηνωμένο Βασίλειο |
Bardo | "One Step Further" | Αγγλικά | 7 | 76 |
| 05 |  Τουρκία |
Νέκο | "Hani?" | Τούρκικα | 15 | 20 |
| 06 | Φινλανδία |
Kojo | "Nuku pommiin" | Φινλανδικά | 18 | 0 |
| 07 |  Ελβετία |
Αρλέτ Ζολά | "Amour on t'aime" | Γαλλικά | 3 | 97 |
| 08 |  Κύπρος |
Άννα Βίσση | "Μόνο η Αγάπη" | Ελληνικά | 5 | 85 |
| 09 |  Σουηδία |
Chips | "Dag efter dag" | Σουηδικά | 8 | 67 |
| 10 |  Αυστρία |
Mess | "Sonntag" | Γερμανικά | 9 | 57 |
| 11 |  Βέλγιο |
Στέλλα Μάισεν | "Si tu aimes ma musique" | Γαλλικά | 4 | 96 |
| 12 |  Ισπανία |
Λουθία | "Él" | Ισπανικά | 10 | 52 |
| 13 |  Δανία |
Brixx | "Video, Video" | Δανικά | 17 | 5 |
| 14 |  Γιουγκοσλαβία |
Aska | "Halo, Halo" (Хало, хало) | Σερβο-Κροάτικα | 14 | 21 |
| 15 |  Ισραήλ |
Άβι Τολεντάνο | "Hora" (הורה) | Εβραϊκά | 2 | 100 |
| 16 |  Ολλανδία |
Μπιλ βαν Ντάικ | "Jij en ik" | Ολλανδικά | 16 | 8 |
| 17 |  Ιρλανδία |
The Duskeys | "Here Today Gone Tomorrow" | Αγγλικά | 11 | 49 |
| 18 |  Γερμανία |
Νικόλ | "Ein bißchen Frieden" | Γερμανικα | 1 | 161 |
Κάθε χώρα είχε μια κριτική επιτροπή που απένειμε 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 πόντους για τα δέκα κορυφαία τραγούδια τους.
Η Γερμανία είχε το πλεονέκτημα να ερμηνεύσει τελευταία στη σειρά εμφάνισης. Αφού ήρθε δεύτερη το 1980 και επίσης δεύτερη στο Δουβλίνο το προηγούμενο έτος, οι Ράλφ Ζίγκελ και Μπερντ Μέινανγκερ πήραν το πρώτο Grand Prix για τη Γερμανία. Η νικήτρια, Νικόλ, νίκησε τον πλησιέστερο διαγωνισμό με 61 πόντους και πάνω από 13 εκατομμύρια Δυτικογερμανούς να παρακολουθούν τη νίκη της στην τηλεόραση. Η Γερμανία ήταν ο ηγέτης για σχεδόν ολόκληρη τη διαδικασία ψηφοφορίας.
Η Νικόλ, μετά τη νίκη της τραγούδησε το τραγούδι της στα Αγγλικά, στα Γαλλικά και στα Ολλανδικά, καθώς και στα Γερμανικά, για τη χαρά του προσκεκλημένου κοινού στο Συνεδριακό Κέντρο Harrogate που στάθηκε να την χειροκροτήσει. Η αγγλική έκδοση (που παράγεται επίσης από τους Ζίγκελ και τον Ρόμπερτ Γιούνγκ), "A Little Peace", ήταν Νο 1 στο Βρετανικό Singles Chart.[8][9]
| Επιτροπές | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πορτογαλία | 32 | 7 | 4 | 5 | 2 | 1 | 6 | 1 | 4 | 2 | ||||||||||
| Λουξεμβούργο | 78 | 6 | 7 | 6 | 3 | 7 | 2 | 8 | 5 | 4 | 5 | 7 | 10 | 8 | ||||||
| Νορβηγία | 40 | 6 | 4 | 4 | 6 | 2 | 2 | 6 | 10 | |||||||||||
| Ηνωμένο Βασίλειο | 76 | 4 | 12 | 6 | 10 | 4 | 5 | 3 | 12 | 1 | 2 | 6 | 2 | 1 | 7 | 1 | ||||
| Τουρκία | 20 | 8 | 3 | 1 | 3 | 3 | 2 | |||||||||||||
| Φινλανδία | 0 | |||||||||||||||||||
| Ελβετία | 97 | 2 | 2 | 4 | 12 | 2 | 6 | 2 | 10 | 12 | 7 | 10 | 10 | 10 | 8 | |||||
| Κύπρος | 85 | 5 | 4 | 12 | 3 | 8 | 8 | 5 | 3 | 7 | 5 | 7 | 12 | 6 | ||||||
| Σουηδία | 67 | 7 | 3 | 8 | 5 | 3 | 4 | 8 | 5 | 4 | 8 | 2 | 5 | 3 | 2 | |||||
| Αυστρία | 57 | 10 | 7 | 7 | 6 | 8 | 6 | 4 | 4 | 5 | ||||||||||
| Βέλγιο | 96 | 8 | 5 | 5 | 2 | 6 | 5 | 2 | 8 | 7 | 4 | 10 | 10 | 7 | 6 | 3 | 4 | 4 | ||
| Ισπανία | 52 | 1 | 8 | 6 | 7 | 10 | 4 | 1 | 8 | 7 | ||||||||||
| Δανία | 5 | 3 | 1 | 1 | ||||||||||||||||
| Γιουγκοσλαβία | 21 | 4 | 1 | 12 | 1 | 3 | ||||||||||||||
| Ισραήλ | 100 | 10 | 10 | 1 | 1 | 12 | 10 | 2 | 10 | 7 | 7 | 6 | 1 | 3 | 8 | 12 | ||||
| Ολλανδία | 8 | 3 | 5 | |||||||||||||||||
| Ιρλανδία | 49 | 1 | 2 | 7 | 1 | 6 | 5 | 5 | 3 | 5 | 8 | 3 | 3 | |||||||
| Γερμανία | 161 | 12 | 10 | 8 | 12 | 10 | 12 | 12 | 8 | 1 | 10 | 12 | 12 | 12 | 12 | 6 | 12 | |||
Ακολουθεί μια περίληψη όλων των 12 πόντων στον τελικό:
| N. | Συμμετέχων | Χώρα που ψηφίζει |
|---|---|---|
| 9 | Γερμανία | Γιουγκοσλαβία, Δανία, Ελβετία, Ισπανία, Ιρλανδία, Ισραήλ, Κύπρος, Πορτογαλία, Τουρκία |
| 2 | Κύπρος | Νορβηγία, Ολλανδία |
| Ισραήλ | Γερμανία, Φινλανδία | |
| Ελβετία | Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο | |
| Ηνωμένο Βασίλειο | Αυστρία, Λουξεμβούργο | |
| 1 | Γιουγκοσλαβία | Σουηδία |
| Καλλιτέχνης/ες | Χώρα | Προηγούμενες χρονιές |
|---|---|---|
| Στέλλα Μέσεν |  Βέλγιο |
1970 (για την Ολλανδία, μέλος των Hearts of Soul), 1977 (μέλος των Dream Express) |
| Άννα Βίσση | .svg){kind=small} Κύπρος |
1980 (για την Ελλάδα) |
| Ανίτα Σκόργκαν |  Νορβηγία |
1977, 1979 |
| Γιαν Τάιγκεν | Νορβηγία |
1978 |
| Φατίμα Παντίνια (μέλος των Doce) |  Πορτογαλία |
1978 (μέλος των Gemini) |
| Τερέζα Μιγκέλ (μέλος των Doce) | Πορτογαλία |
1978 (μέλος των Gemini) |
| Σάλι Αν Τρίπλετ (μέλος των Bardo) |  Ηνωμένο Βασίλειο |
1980 (μέλος των Prima Donna) |
Τηλεοπτικοί σχολιαστές
|
Ραδιοφωνικοί σχολιαστές
|
Πορτογαλία – TBD
Λουξεμβούργο – Ζακ Αρβέι Νορβηγία – Έρικ Ντίζεν[22] Ηνωμένο Βασίλειο – Κόλιν Μπέρι[5]
Τουρκία – Μπασάκ Ντογρού
Φινλανδία – Σολβέιγκ Χέρλιν[23]
Ελβετία – Μισέλ Στοκέρ[24] Κύπρος – Άννα Παρτελίδου[14]
Σουηδία – Άρνε Βάιζε[15]
Αυστρία – Τίλια Χέρολντ Βέλγιο – Ζακ Ολιβιέ
Ισπανία – Μαρίσα Ναράνχο
Δανία – Χανς Ότο Μπίσγκαρντ (Bisgaard)
Γιουγκοσλαβία – Μίσα Μολκ[25]
Ισραήλ – Γιτζχάκ Σιμόνι[26]
Ολλανδία – Φλιπ φαν ντερ Σάλε
Δημοκρατία της Ιρλανδίας – Τζον Σκίαν
Γερμανία – Γκάμπι Σνέλε Πορτογαλία – Ζοζέ Βακοντέους, Φιλίπα Κόρτε Ρεάλ, Ίλντα Κόκο Λεότε, Ζοζέ Εντουάνρτο Μέιρα ντε Κούνια, Μαρία Ιζαμπέλ Σοάρες ντα Ρότσα, Ζοζέ Κάρλος Μαγκαλιάες Φερέιρα, Μαρία Ζοζέ Σοβεράλ Γκόμες, Μάριο Νούνο ντος Σάντος Κέιρος, Κάρλος Ριμπέρο Λουίς, Φρεντερίκο Ογκάν Τέβες, Άνα Μανουέλα Πρέτο Πατσέκο[27] Τουρκία – Μίνε Αντ, Γιάλε Οζκασίμ, Φαρίζ Ατζάρ, Χακάν Σεραφετίνογλου, Χαλούκ Γκιουνουγούρ, Τανέρ Ατζέρ, Μουαμέρ Τοσούν, Σεζέρ Οκτέμ, Γκιουλσέν Νας, Ντιλέκ Αμπισγκίλ, Μπελμά Εσιγιόκ[28] Ισπανία – Μαρίσα Κοφίνιο (ζωγράφος), Λουίς Γκονθάλεθ (κομμωτής), Εστέλα Αλκαράθ (φοιτήτρια), Κολομάν Τραμπάδο (αθλητής), Μαρία Άνχελες Τολεδάνο (χορεύτρια), Εουσέμπιο Πονθέλα (ηθοποιός), Μαρία Τερέζα Πορτάλ (οικοκυρά), Λεάντρο Μαρτίν (χρυσοχόος), Μίριαμ Ρουίθ (απόφοιτος νομικής), Μιγκέλ Μαρτίνεθ (φυτολόγος), Ασουνθιόν Λόπεθ (φοιτητής)[29]Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
