Σπόρος της οπιούχας παπαρούνας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο παπαρουνόσπορος (αγγλικά: poppy seed) είναι ένας ελαιούχος σπόρος, ο οποίος προέρχεται από την οπιούχα παπαρούνα (Μήκων η υπνοφόρος (Papaver somniferum)). Οι μικροσκοπικοί σπόροι σχήματος νεφρού, έχουν συγκομισθεί από τους αποξηραμένους λοβούς του σπόρου, από διάφορους πολιτισμούς, εδώ και χιλιάδες έτη. Οι σπόροι χρησιμοποιούνται είτε ολόκληροι είτε αλεσμένοι, ως συστατικό πολλών τροφίμων και πιέζονται για να αποδώσουν το έλαιο παπαρουνόσπορου.
Ο σπόρος παπαρούνας, αναφέρεται στα αρχαία ιατρικά κείμενα, πολλών πολιτισμών. Για παράδειγμα, ο Αιγυπτιακός πάπυρος ονόματι Ebers Papyrus, ο οποίος γράφηκε περί το 1550 π.Χ., απαριθμεί τους σπόρους παπαρούνας ως ηρεμιστικό.[1] Ο Μινωικός πολιτισμός (κατά προσέγγιση το 2700 με 1450 π.Χ.), ένας πολιτισμός της Εποχής του Χαλκού, ο οποίος γεννήθηκε στο νησί της Κρήτης, που καλλιεργούσαν παπαρούνες για τους σπόρους τους. Οι Σουμέριοι αποτελούν άλλον ένα πολιτισμό, ο οποίος ανάπτυξε σπόρους παπαρούνας.[2] Οι σπόροι της παπαρούνας, έχουν από καιρό χρησιμοποιηθεί ως μια λαϊκή θεραπεία για τη βοήθεια στον ύπνο, την προώθηση της γονιμότητας και του πλούτου, ακόμη και για την παροχή δήθεν μαγικών δυνάμεων στην αορατότητα.[3]
Οι σπόροι παπαρούνας έχουν μήκος μικρότερο του 1 χιλιοστού, σχήματος νεφρού και σκαμμένης (pitted) επιφανείας.[4] Χρειάζονται περί τους 3.300 σπόροι παπαρούνας για 1 γραμμάριο.[2] Η κύρια αρωματική ένωση είναι η 2-Pentylfuran.[5]
Έως ένα βαθμό, η συγκομιδή των σπόρων της παπαρούνας, έρχεται σε σύγκρουση με τη συγκομιδή του οπίου. Οι ανώτερης ποιότητας σπόροι παπαρούνας, συλλέγονται όταν είναι ώριμοι, αφού έχει στεγνώσει ο λοβός σπόρου. Παραδοσιακά, το όπιο συγκομίζεται, ενώ οι λοβοί σπόρου είναι πράσινοι και το λατέξ τους είναι άφθονο, αλλά όταν οι σπόροι μόλις έχουν αρχίσει να αναπτύσσονται.
Οι σπόροι των άλλων τύπων παπαρούνας δεν τρώγονται, αλλά καλλιεργούνται για τα άνθη που παράγουν. Ετήσιες και διετείς παπαρούνες, θεωρούνται μια καλή επιλογή για να καλλιεργηθούν από σπόρο, δεδομένου ότι δεν είναι δύσκολο να μεταδοθούν με αυτή τη μέθοδο και μπορεί κατά τον Ιανουάριο, να τεθούν άμεσα στο έδαφος.[6] Για παράδειγμα, η παπαρούνα της Καλιφόρνια (California poppy (Eschscholzia californica)), είναι ένα εντυπωσιακό πορτοκαλί αγριολούλουδο, που αναπτύσσεται στις Δυτικές και Βορειοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες.
Η συγκομιδή παπαρουνόσπορου, μπορεί να είναι ένα υποπροϊόν της καλλιέργειας της οπιούχου παπαρούνας, άχυρου παπαρούνας ή και των δύο οπίου και άχυρου παπαρούνας. Αντιστρόφως, η άχυρο παπαρούνα μπορεί να είναι ένα υποπροϊόν της καλλιέργειας των σπόρων παπαρούνας. Σε σύγκριση με το λοβό σπόρων και το άχυρο, οι σπόροι περιέχουν πολύ χαμηλά επίπεδα των οπιούχων.[8] Οι σπόροι μπορούν να πλυθούν, για να ληφθεί τσάι παπαρούνας, αλλά απαιτείται μία μεγάλη ποσότητα, περί τα 300-400 γρ. αναλόγως των επιπέδων των οπιούχων.
Σύμφωνα με το «The Joy of Cooking», "οι πλέον επιθυμητοί, προέρχονται από την Ολλανδία και είναι μπλε-σχιστόλιθου χρώματος."[9] Το χρώμα των σπόρων παπαρούνας, σε ορισμένες χρήσεις, είναι σημαντικό. Όταν σε ορισμένα πιάτα, χρησιμοποιείται ως πυκνωτικό, προτιμώνται οι λευκοί σπόρου παπαρούνας, έχοντας λιγότερο αντίκτυπο στο χρώμα της τροφής. Σε άλλα πιάτα, για το μέγιστο αντίκτυπο, προτιμώνται οι μαύροι παπαρουνόσποροι.
Δεδομένου ότι οι σπόροι της παπαρούνας είναι σχετικά δαπανηροί, ορισμένες φορές, αναμειγνύονται με τους σπόρους του Amaranthus paniculatus, οι οποίοι ομοιάζουν πολύ με τους σπόρους παπαρούνας.[10]
Παπαρουνόσπορος | |
---|---|
(Διατροφική δήλωση ανά 100 γραμμάρια) | |
Ενέργεια | 525 kcal |
Νερό | 5,95 g. |
Μακροθρεπτικά Συστατικά | |
Λιπαρά | 41,56 g. |
Κορεσμένα | 4,517 g |
Μονοακόρεστα | 5,982 g |
Πολυακόρεστα | 28,569 g |
ω-3 | {{{ω-3}}} g |
ω-6 | {{{ω-6}}} g |
Υδατάνθρακες | 28,13 g. |
Σάκχαρα | {{{σάκχαρα}}} g |
Πρωτεΐνες | 21,22 g. |
Βιταμίνες | |
Βιταμίνη Α | ~ I.U. |
Βιταμίνη D | ~ I.U. |
Βιταμίνη Ε | 1,77 mg. |
Βιταμίνη Κ | 0,0 mg. |
Βιταμίνη Β1 | 0,854 mg. |
Βιταμίνη Β2 | 0,100 mg. |
Βιταμίνη Β3 | 0,896 mg. |
Bιταμίνη Β5 (παντοθενικό οξύ) | ~ mg. |
Bιταμίνη Β6 | 0,247 mg. |
Bιταμίνη Β7 (βιοτίνη) | ~ mg. |
Φυλλικό οξύ | 82 mg. |
Βιταμίνη Β12 (κυανοκοβαλαμίνη) | ~ mg. |
Βιταμίνη C | ~ mg. |
Ιχνοστοιχεία: Μέταλλα | |
Ασβέστιο | 1438 mg. |
Σίδηρος | 9,76 mg. |
Μαγνήσιο | 347 mg. |
Κάλιο | 719 mg. |
Νάτριο | 26 mg. |
Ψευδάργυρος | 7,0 mg. |
Χαλκός | ~ mg. |
Μαγγάνιο | 2,285 mg. |
Φώσφορος | ~ mg. |
Άλλα | |
Καφεΐνη | ~ mg. |
Θεοβρωμίνη | ~ mg. |
Τέφρα | ~ g. |
*με το σύμβολο ~ δηλώνεται έλλειψη στοιχείων στην εγκυκλοπαίδεια | |
πηγή άντλησης πληροφοριών: Link to USDA Database entry |
Οι σπόροι παπαρούνας είναι θρεπτικά πυκνό μπαχαρικό, με υψηλά επίπεδα βασικών μετάλλων ασβεστίου, σιδήρου, μαγνησίου, φωσφόρου και κάλιου.
Ολόκληροι σπόροι παπαρούνας, χρησιμοποιούνται ευρέως ως καρύκευμα και στη διακόσμηση, μέσα και επάνω από πολλά προϊόντα φούρνου. Στη Βόρεια Αμερική, χρησιμοποιούνται εντός και επί πολλών ειδών διατροφής, όπως μάφιν σπόρων παπαρούνας,[Σημ. 2] παξιμάδια,[Σημ. 3] bagels[Σημ. 4] (όπως τα bagel στυλ-Μοντρεάλ), bialys[Σημ. 5] και κέικ, όπως το σπογγώδες παντεσπάνι (sponge cake).[Σημ. 6] Κατά μήκος της Ευρώπης, buns[Σημ. 7] και τα μαλακά λευκά αρτοσκευάσματα του ψωμιού, συχνά ψεκάζονται στην κορυφή με μαύρους και λευκούς σπόρους παπαρούνας (για παράδειγμα το Cozonac,[Σημ. 8] Kalach,[Σημ. 9] Kolache[Σημ. 10] και Kołacz).[Σημ. 11]
Οι παπαρουνόσποροι χρησιμοποιούνται σε διάφορα Γερμανικά ψωμιά και γλυκά καθώς επίσης και στην Πολωνική κουζίνα. Όπως και οι σπόροι σουσαμιού, οι σπόροι παπαρούνας προστίθενται συνήθως στα ψωμάκια των χάμπουργκερ. Η «Le Snak» είναι ένα διατροφικό προϊόν κατασκευασμένο από την «Uncle Toby» της Νέας Ζηλανδίας, αποτελούμενο από τρία κράκερ παπαρουνόσπορου και μιας μερίδας ημίσκληρου τυριού.
Οι γεμίσεις στα γλυκά, μερικές φορές γίνονται με λεπτοαλεσμένους σπόρους παπαρούνας, αναμεμειγμένους με βούτυρο ή γάλα και ζάχαρη. Η αλεσμένη γέμιση χρησιμοποιείται σε ρολά σπόρων παπαρούνας και μερικά κρουασάν και μπορεί να αρωματιστούν με ξύσμα λεμονιού ή πορτοκαλιού, ρούμι και βανίλια με σταφίδες, κρέμα γάλακτος, κανέλα και ψιλοκομμένα ζεματισμένα αμύγδαλα ή προστίθενται καρύδια. Μερικές φορές για τα γλυκά ψημένα αγαθά, αντί για τη ζάχαρη, αντικαθίσταται όπως το σιρόπι μια κουταλιά της σούπας μαρμελάδα ή άλλος γλυκός συνδετικός παράγοντας. Ο σπόρος της παπαρούνας για γεμίσεις, είναι καλύτερος όταν είναι λεπτός και φρεσκοτριμμένος, γιατί αυτό θα κάνει μεγάλη διαφορά, στην υφή και τη γεύση της ζαχαροπλαστικής γέμισής του. Μερικές συνταγές για τους σπόρους Mohnstriezel, χρησιμοποιούν σπόρους παπαρούνας, μουλιασμένες για δύο ώρες σε νερό[11] ή βρασμένες σε γάλα. Μια συνταγή για τα Ουκρανικά κέικ σπόρου παπαρούνας, συνιστά την προετοιμασία των σπόρων, με την εμβάπτισή τους σε βραστό νερό, στραγγίζοντας και εμποτίζοντάς τους σε γάλα για όλη τη νύχτα.[12]
Οι σπόροι παπαρούνας μπορούν να αλεσθούν χρησιμοποιώντας ένα γενικό εργαλείο, όπως ένα γουδί με το γουδοχέρι του ή ένα μικρό εγχωρίου τύπου ηλεκτρικής λεπίδας μύλο ή ένα ειδικού σκοπού μύλο σπόρων παπαρούνας. Ο αλεστής (μύλος) σπόρων παπαρούνας, είναι τύπος αλεστού αγριάδας, με ένα πρωτύτερα τοποθετημένο διάφραγμα, το οποίο είναι πολύ στενό για το περάσουν από μέσα ανέπαφοι οι σπόροι παπαρούνας. Ο αλεστής αγριάδας, παράγει μια πιο ομοιόμορφη και λιγότερο λιπαρή πάστα από αυτά τα άλλα εργαλεία.
Η πάστα από σπόρους παπαρούνας, διατίθεται στο εμπόριο, μέσα σε κονσέρβες. Οι σπόροι της παπαρούνας έχουν πολλή υψηλή περιεκτικότητα σε λάδι, συνεπώς, η πάστα που διατίθεται στο εμπόριο, περιέχει ζάχαρη, νερό και ένα γαλακτωματοποιητή, όπως είναι η λεκιθίνη σόγιας, για να συγκρατήσει την πάστα, από το να διαχωριστεί. Επίσης, οι εμπορικά πωλούμενες πάστες, περιέχουν συντηρητικά τροφίμων, προκειμένου να τις αποτρέψουν από το τάγγισμα.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι πωλούμενες στο εμπόριο πάστες, διατίθενται με εμπορικές ονομασίες όπως «Solo» και «American Almond». Κάθε μερίδα των 30 γραμμαρίων από σπόρους παπαρούνας της «American Almond», περιέχει: 120 θερμίδες, 4,5 γραμμάρια λίπος και 2 γραμμάρια πρωτεΐνης.
Όπως και με το σουσάμι, έτσι και οι σπόροι παπαρούνας μπορούν να γίνουν μπάρες ζαχαρωτού. Οι μπάρες γίνονται με βρασμένους σπόρους, αναμεμειγμένους με ζάχαρη ή μέλι. Αυτό είναι ιδιαιτέρως κοινό στα Βαλκάνια, την Ελλάδα ακόμη και στις κουζίνες των Αυστρο-ουγγρικών χωρών.
Οι σπόροι παπαρούνας, χρησιμοποιούνται από ποικίλες κουζίνες, σε ολόκληρο τον κόσμο.
Στις Ινδία, Ιράν και Τουρκία, οι σπόροι παπαρούνας είναι γνωστοί ως khashkhaash ή haşhaş και θεωρούνται ιδιαιτέρως θρεπτικοί, ως επί το πλείστον προστίθεται στη ζύμη, κατά το ψήσιμο του ψωμιού και συνιστάται για τις έγκυες γυναίκες και τις νέες μητέρες.
Οι σπόροι, από την οπιούχα παπαρούνα (Μήκων η υπνοφόρος (Papaver somniferum)), καταναλώνονται ευρέως σε πολλά μέρη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Οι ζαχαρωμένοι ώριμοι σπόροι τρώγονται με ζυμαρικά ή βράζονται με γάλα και χρησιμοποιούνται ως κάλυμμα σε ποικίλα είδη γλυκών ζαχαροπλαστικής. Το άλεσμα των ώριμων σπόρων πραγματοποιείται είτε βιομηχανικά είτε στην οικία, όπου γενικά γίνεται με χειροκίνητο μύλο άλεσης σπόρων παπαρούνας.
Οι παπαρουνόσποροι χρησιμοποιούνται ευρέως στις κουζίνες της Αυστρίας, Κροατίας, Τσεχίας, Γερμανίας, Ουγγαρίας, Λιθουανίας, Πολωνίας, Ρουμανίας, Ρωσίας, Σλοβακίας, Τουρκίας και Ουκρανίας.
Τα κράτη της πρώην Γιουγκοσλαβίας (ιδιαιτέρως της Βόρειας Μακεδονίας και Σερβίας, αλλά επίσης και της Κροατίας και Βοσνίας) έχουν μακρά παράδοση προετοιμασίας πολτού από παπαρουνόσπορο (στρούντελ, μπακλαβά, pajgle) και πιάτα (μακαρόνια με παπαρουνόσπορο).
Στις Σιλεσία, Λιθουανία, Ανατολική Σλοβακία και άλλες περιοχές εμπνευσμένες από την Εβραϊκή κουζίνα, ένα παραδοσιακό επιδόρπιο ετοιμάζεται για το δείπνο Kūčios (της Παραμονής των Χριστουγέννων), από σπόρους παπαρούνας. Έχουν αλεστεί και αναμιγνύονται με νερό ή γάλα· τα στρογγυλά μπισκότα μαγιάς (kūčiukai· bobalky στη Σλοβακία), εμποτίζονται με τους προκύπτοντες σπόρους «γάλα» παπαρούνας (γάλα παπαρούνας) και σερβίρονται κρύα.
Στην Κεντρική Ευρώπη, τα στρούντελ παπαρούνας είναι πολύ δημοφιλή, ιδιαιτέρως κατά τα Χριστούγεννα. Στη Γερμανία, Πολωνία και τις χώρες οι οποίες ανήκαν στην πρώην Αυστρο-ουγγρική Αυτοκρατορία, οι πάστες από παπαρουνόσπορο ονομάζονται Mohnkuchen και συνήθως τρώγονται κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.[13]
Στην Εβραϊκή κουζίνα της Ανατολικής Ευρώπης, πάστες με γέμιση μαύρου παπαρουνόσπορου σ' ένα ζαχαρώδη πολτό, είναι παραδοσιακές κατά τη διάρκεια του Purim,[Σημ. 12] το οποίο λαμβάνει χώρα ακριβώς ένα μήνα πριν το Passover[Σημ. 13] και περίπου ένα μήνα πριν το Πάσχα. Τα παραδοσιακά γλυκίσματα ζαχαροπλαστικής, που περιέχουν παπαρουνόσπορο τα kalács και hamantashen, αμφότερα γνωστά και ως beigli (γράφεται και bejgli). Το hamantashen παπαρουνόσπορου ήταν το κυρίως παραδοσιακό φαγητό των Ασκεναζιτών κατά το Purim, έως ότου η γέμιση άλλαξε από άλλα φρούτα και ξηρούς καρπούς. Τα γλυκίσματα ζαχαροπλαστικής, που περιέχουν παπαρουνόσπορο είναι πολύ διαδεδομένα στα Εβραϊκά αρτοποιία και ντελικατέσεν, σε ολόκληρες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στην Ινδική κουζίνα, οι λευκοί παπαρουνόσποροι προστίθενται για το πάχος, την υφή και επίσης δίνουν πρόσθετο άρωμα στη συνταγή. Συνήθως χρησιμοποιούμενο για την παρασκευή του korma,[Σημ. 14] αλεσμένοι σπόροι παπαρούνας, μαζί με την καρύδα και άλλα μπαχαρικά, συνδυάζονται ως το masala που πρέπει να προστεθεί στο τέλος του σταδίου μαγειρέματος. Είναι αρκετά σκληροί για να αλεθούν όταν είναι ακατέργαστοι, οπότε, συνήθως τηγανίζονται ξηροί και στη συνέχεια αναμιγνύονται με λίγο νερό για να πάρει η πάστα τη σωστή της συνοχή.
Λέξεις, για την πάστα σπόρων παπαρούνας περιλαμβάνουν: Ασσαμικά (Assamese) – Aafu guti (আফু গুতি), Χίντι/Μαράτι – Khas Khas (खस खस), Ορίυα (Oriya) – Posta, Μπενγκάλι – Posto, Κανάντα – Gasagase (ಗಸಗಸೆ) ή Τελούγκου gasagasa (గసగసాలు) ή gasagasaalu ή Ταμίλ Kasa kasaa (கசகசா) ή Μαλαγιάλαμ – (കസ് കസ്).
Οι σπόροι παπαρούνας χρησιμοποιούνται ευρέως στις κουζίνες του Μαχαράστρα, Γκουτζαράτ, Άντρα Πραντές, Μπιχάρ, Βεγγάλη, Ορίσα και Μαλαμπάρ (Βορείου Κεράλα).
Στη Μαχαράστρα, οι σπόροι παπαρούνας (ονομάζονται खस खस στα Μαράτι) χρησιμοποιούνται για γαρνιτούρα στην anarsa (अनारसा),[Σημ. 15]
Στο Γκουτζαράτ, οι σπόροι παπαρούνας, συνήθως χρησιμοποιούνται στα γλυκίσματα. Η πιο συχνή χρήση τους είναι σαν γαρνιτούρα στο παραδοσιακό γλυκό του Γκουτζαράτ το laddoo.[Σημ. 16]
Στη Βεγγάλη (Δυτική Βεγγάλη και το Μπανγκλαντές), οι λευκοί σπόροι παπαρούνας, ονομάζονται posto পোস্তো). Είναι πολύ δημοφιλείς και χρησιμοποιούνται ως το κύριο συστατικό σε μια ποικιλία πιάτων. Ένα από τα πιο δημοφιλή πιάτα είναι το aloo posto (πατάτα και σπόροι παπαρούνας), το οποίο αποτελείται από μία μεγάλη ποσότητα αλεσμένων σπόρων παπαρούνας που μαγειρεύονται μαζί με πατάτες για να γίνουν ένα ομαλό, πλούσιο προϊόν, το οποίο μερικές φορές τρώγεται με ρύζι.[14][15] Υπάρχουν πολλές παραλλαγές σε αυτό το βασικό πιάτο, αντικαθιστώντας ή συμπληρώνοντας τις πατάτες με τέτοιου είδους συστατικά όπως τα κρεμμύδια (pnyaj posto), ridged luffa (jhinge posto),[Σημ. 17] κοτόπουλο (murgi posto) και ενδεχομένως, το πιο δημοφιλές γαρίδες (chingri posto). Ορισμένες φορές, οι μαγειρεμένοι παπαρουνόσποροι, σερβίρονται σκέτοι, χωρίς συνοδευτικά συστατικά. Η συνοχή του πιάτου μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τις τοπικές ή οικιακές παραδόσεις. Υπάρχει πληθώρα άλλων πιάτων posto. Το chadachadi[Σημ. 18][Υποσημ. 1] είναι πιάτο της Βεγγαλικής κουζίνας και περιλαμβάνει μακριές λωρίδες λαχανικών, μερικές φορές με τα στελέχη των πράσινων φυλλωδών λαχανικών, όλα ελαφρώς καρυκευμένα με μπαχαρικά, όπως μουστάρδα ή σπόροι παπαρούνας και αρωματισμένα με phoron.[Σημ. 19] Ένα πιάτο περιλαμβάνει το ψήσιμο στη σχάρα μπουρεκιών κατασκευασμένων από posto, μερικές φορές τηγανίζοντας τα (posto-r bora). Άλλο πιάτο περιλαμβάνει, απλή ανάμειξη άψητων αλεσμένων σπόρων παπαρούνας (kancha posto) με έλαιο μουστάρδας, ψιλοκομμένες πράσινες πιπεριές τσίλι, φρέσκα κρεμμυδάκια και ρύζι.
Στην κουζίνα της Καρνάτακα, το Gasagase Payasa (Κανάντα: ಗಸಗಸೆ ಪಾಯಸ) είναι πολύ δημοφιλές στο νότιο τμήμα του Νοτίου Ινδικού κρατιδίου της Καρνάτακα. Είναι ένα υγρό επιδόρπιο αποτελούμενο από λευκούς παπαρουνόσπορους, jaggery,[Σημ. 20][Υποσημ. 2] καρύδα και γάλα. Λευκό παπαρουνόσπορο χρησιμοποιούν επίσης, στις διάφορες συνταγές της Τελούγκου και στην κουζίνα της Άντρα Πραντές, ονόματι Gasaalu (గసాలు).
Οι ίδιοι οι σπόροι, δεν περιέχουν σημαντικές ποσότητες οπιούχων. Αλλά το τσάι παπαρούνας, το οποίο καταναλώνεται σε ορισμένες περιοχές και συχνά αναφέρεται ως doda, έχει υπάρξει αμφιλεγόμενο για να περιεχόμενο αλεσμένων φυτών παπαρούνας οπίου, ειδικά τη σποροκεφαλή και περιέχει σημαντικά επίπεδα οπιούχων.[16] Δημοφιλές σε ορισμένες κοινότητες της Νότιας Ασίας, το doda δημιουργείται από την άλεση των αποξηραμένων ακατέργαστων φλοιών παπαρούνας ή σπόρων παπαρούνας, σε μια λεπτή σκόνη και εν συνεχεία τη λήψη του μείγματος με ζεστό νερό ή τσάι. Στον Καναδά, το doda παρασκευάζεται από φυτά τα οποία αφίχθησαν από το Αφγανιστάν και την Αριζόνα με το πρόσχημα των νόμιμων σκοπών, όπως συνθέσεις λουλουδιών, αλλά πωλείται παρανόμως από ορισμένες αγορές κρέατος.[17]
Στην παραδοσιακή Ινδική ιατρική (Αγιουρβέντα), μουσκεμένοι σπόροι παπαρούνας, αλέθονται μαζί με γάλα, σε μια λεπτή πάστα και εφαρμόζονται στο δέρμα ως ενυδατικό.[18]
Οι παπαρουνόσποροι συμπιέζονται, προκειμένου να παραχθεί το έλαιο παπαρουνόσπορου, ένα πολύτιμο εμπορικό έλαιο το οποίο έχει πολλαπλές μαγειρικές, βιομηχανικές και φαρμακευτικές χρήσεις.
Ολόκληροι σπόροι παπαρούνας, επίσης, έχουν φαρμακευτική χρήση: σε ένα απλό, ακριβές και ανέξοδο τεστ για τη μη κανονική σύνδεση ιστού (vesicointestinal fistula).[Σημ. 21]
Χρησιμοποιούνται συνήθως στη διατροφή των πτηνών ως κανναβούρι, ιδιαιτέρως χρήσιμο όταν τα πτηνά πτερορρέουν.[19]
Οι παπαρουνόσποροι είναι ιδιαίτερα θρεπτικοί,[20] και λιγότερο αλλεργιογόνοι από ό,τι πολλοί άλλοι σπόροι και ξηροί καρποί. Αλλεργία (υπερευαισθησία τύπου 1) στους σπόρους παπαρούνας είναι σπανιότατη, αλλά έχει αναφερθεί[21][22] και δύνανται να προκαλέσουν αναφυλαξία.[22]
Συνιστάται από πολλούς γιατρούς, στους πάσχοντες από εκκολπωμάτωση, η αποφυγή των σπόρων παπαρούνας, λόγω του κινδύνου οι φλοιοί των σπόρων να ερεθίζουν το εκκόλπωμα, με αποτέλεσμα την πλήρως εμφυσημένη εκκολπωματίτιδα, ωστόσο, υπάρχει κάποια διαμάχη για τον κίνδυνο.[23]
Οι παπαρουνόσποροι είναι μια πιθανή πηγή των αντικαρκινικών φαρμάκων.[24]
Αν και το ναρκωτικό όπιο παράγεται με το "άρμεγμα" του λατέξ από τους άγουρους καρπούς ("λοβούς σπόρου") παρά από τους σπόρους, όλα τα μέρη του φυτού μπορούν να περιέχουν ή να φέρουν τα αλκαλοειδή του οπίου, ιδίως μορφίνη και κωδεΐνη. Αυτό σημαίνει ότι η κατανάλωση τροφών (π.χ., μάφιν) τα οποία περιέχουν σπόρους παπαρούνας μπορεί να οδηγήσει σε μια δοκιμή φαρμάκων, σε ψευδώς θετικά για οπιούχα. Ωστόσο, τα αποτελέσματα που παρέχονται δεν θα είναι τα ίδια, για κάποιον που χρησιμοποιεί οπιούχα.[25]
Τα επίπεδα μορφίνης σε σπόρους παπαρούνας κυμαίνονται μεταξύ 4–200 mg/kg. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στη «Medical Science Law Journal», μετά την κατάποση «ενός γεύματος κάρυ ή δύο, που περιείχαν διάφορες ποσότητες σπόρων οι οποίοι εκπλύθηκαν», όπου τα συνολικά επίπεδα μορφίνης ήταν στην κλίμακα 58,4 έως 62,2 µg/g σπόρων, τα ουρικά επίπεδα μορφίνης βρέθηκαν να κυμαίνονται τόσο υψηλά όσο 1,27 µg/mL (1.270 ng/mL) ούρων.[26] Άλλο άρθρο στο «Journal of Forensic Science» αναφέρει ότι η συγκέντρωση της μορφίνης σε ορισμένες παρτίδες σπόρων, μπορεί να είναι τόσο υψηλές όσο 251 µg/g.[27] Σε αμφότερες τις μελέτες, η κωδεΐνη ήταν επίσης παρούσα στους σπόρους, σε μικρότερες συγκεντρώσεις. Ως εκ τούτου, είναι δυνατόν να ξεπεράσει το τρέχον πρότυπο 2.000 ng/mL όριο ανίχνευσης, ανάλογα με την ισχύ και την ποσότητα κατάποσης των σπόρων. Κάποια εργαστήρια τοξικολογίας εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ως ένα επίπεδο αποκοπής τα 300 ng/mL.[28]
Στο επεισόδιο "Τεστ ανίχνευσης του Παπαρουνόσπορου" ("Poppy Seed Drug Test")[29] της σειράς των MythBusters του Discovery Channel, απέδειξαν ότι η κατανάλωση τόσο σπόρων παπαρούνας στο ψωμί, όσο και σπόρων παπαρούνας στα bagel, οδήγησε 30 λεπτά αργότερα, αμφότερους τους οικοδεσπότες της τηλεοπτικής εκπομπής, θετικούς στη χρήση οπιούχων.
Ένα φανταστικό παράδειγμα ενός τέτοιου ψευδούς θετικού τεστ στη λαϊκή κουλτούρα, ήταν στο επεισόδιο «Seinfeld» «Η κεφαλή του Ντους» ("The Shower Head"), όπου στον χαρακτήρα της Elaine Benes, δεν της επιτράπηκε να επισκεφθεί μαζί με τον J. Peterman, τους Βουσμάνους στην έρημο Καλαχάρι, αφού από την κατανάλωση των σπόρων παπαρούνας στα μάφιν, βρέθηκε θετική στο όπιο.
Η πώληση των σπόρων παπαρούνας από τη Μήκων την υπνοφόρο (Papaver somniferum), έχει απαγορευτεί στη Σιγκαπούρη λόγω της περιεκτικότητάς της στη μορφίνη. Οι παπαρουνόσποροι, επίσης απαγορεύονται στην Ταϊβάν, πρωτίστως, λόγω του κινδύνου ότι θα πωλούνται και θα χρησιμοποιούνται βιώσιμοι σπόροι, για την καλλιέργεια της οπιούχου παπαρούνας.[30] Η Κίνα απογορεύει μείγματα μπαχαρικών από παπαρουνόσπορο καθώς και λοβών σπόρου παπαρούνας, λόγω των οπιούχων ιχνών σε αυτές και έχει τουλάχιστον από το 2005.[31][32] Παρά την παρούσα χρήση τους στην Αραβική κουζίνα ως καρύκευμα ψωμιού, οι παπαρουνόσποροι είναι επίσης απαγορευμένοι στη Σαουδική Αραβία για διάφορους θρησκευτικούς και λόγους ελέγχου των ναρκωτικών.[33] Σε μια ακραία περίπτωση στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, σπόροι παπαρούνας που βρέθηκαν στα ρούχα ενός ταξιδιώτη, είχαν σαν αποτέλεσμα τη φυλάκισή του.[34][35]
Ως σπόροι παπαρούνας προκαλούν ψευδή θετικά αποτελέσματα στις δοκιμές ανίχνευσης, συνιστάται στα αεροδρόμια της Ινδίας να μην μεταφέρουν τέτοια είδη σε άλλες χώρες, όπου αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ποινές βασιζόμενες σε ψευδή θετικά αποτελέσματα. Ταξιδιώτες προς τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι ιδιαιτέρως επιρρεπείς σε δυσχέρειες και σοβαρές ποινές.[36][37]
Στη Σιγκαπούρη, οι σπόροι παπαρούνας κατατάσσονται από την «Κεντρική Υπηρεσία Ναρκωτικών» («Central Narcotics Bureau» (CNB)), ως "απαγορευμένα αγαθά".[38]
|website=
(βοήθεια)Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.