Η Ινδική υποήπειρος ή η υποήπειρος είναι μια περιοχή της Ασίας, η οποία βρίσκεται ως επί το πλείστον στην Ινδική πλάκα και προεξέχει προς τα νότια στον Ινδικό Ωκεανό. Οι ορισμοί της έκτασης της στην Ινδική υποήπειρο διαφέρουν, αλλά συνήθως περιλαμβάνει τα βασικά εδάφη της Ινδίας, του Πακιστάν και του Μπανγκλαντές,[1] συχνά περιλαμβάνονται επίσης, η Σρι Λάνκα, το Νεπάλ, το Μπουτάν και οι Μαλδίβες. Η περιοχή περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία από χώρες και καλείται από μια σειρά άλλα ονόματα, συμπεριλαμβανομένου αυτού της Νότιας Ασίας, ένα όνομα που είναι όλο και πιο δημοφιλές.[2][3][4]
Γρήγορες Πληροφορίες Έκταση ...
Ινδική υποήπειρος |
Έκταση | 4,4 εκατομμύρια km2 (1,7 εκατομμύρια mi²) |
---|
Κλείσιμο
Η περιοχή είχε ποικιλοτρόπως χαρακτηριστεί ως "Ινδία" (υπό την έννοια των Μέσων Βασιλείων της Ινδίας), "Ινδική υποήπειρος" (όρος με ιδιαίτερα κοινή χρήση στη Βρετανική Αυτοκρατορία και τους διαδόχους της)[5] και "Νότια Ασία".[4][6] Αν και οι όροι "Ινδική υποήπειρος" και "Νότια Ασία" γενικά χρησιμοποιούνται εναλλακτικά,[7] ορισμένοι ακαδημαϊκοί υποστηρίζουν ότι ο όρος "Νότια Ασία", είναι η πιο κοινή χρήση στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.[8][9] Σύμφωνα με τους ιστορικούς Σουγκάτα Μπος και Αϊσά Τζαλάλ, η Ινδική υποήπειρος έχει γίνει γνωστή ως Νότια Ασία "στην πιο πρόσφατη και ουδέτερη φρασεολογία."[2] Ο Ινδολόγος Ρόναλντ Μπ. Ίντεν, υποστηρίζει ότι η χρήση του όρου "Νότια Ασία" γίνεται όλο και πιο διαδεδομένος αφού σαφώς διαχωρίζει την περιοχή από την Ανατολική Ασία.[3]
Το BBC, καθώς και κάποιες ακαδημαϊκές πηγές, αναφέρεται στην περιοχή ως η "Ασιατική υποήπειρο".[10][11] Ορισμένοι ακαδημαϊκοί προτιμούν να χρησιμοποιούν τον όρο "Υποήπειρος της Νότιας Ασίας".[12][13] Ένα φυλλάδιο που δημοσιεύθηκε το 1959, από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, περιλαμβάνει το Αφγανιστάν, την Κεϋλάνη (από το 1972 τη Σρι Λάνκα), την Ινδία, το Νεπάλ και το Πακιστάν (συμπεριλαμβανομένου του Ανατολικού Πακιστάν, Μπανγκλαντές από το 1971), ως τμήμα της "Υποηπείρου της Νότιας Ασίας".[14] Από όλες τις παραλλαγές η πιο πρόσφατη - Νότια Ασία - έχει γίνει η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μετά την έγκρισή της από τις σύγχρονες κυβερνήσεις ως διοικητική ταξινόμηση. Επίσης, πολλοί μελετητές προτιμούν τον όρο.[4]
Στα λήμματα των λεξικών, ο όρος υποήπειρος σημαίνει ότι "έχει μια ορισμένη γεωγραφική ή πολιτική ανεξαρτησία" από την υπόλοιπη ήπειρο ή "μια τεράστια και περισσότερο ή λιγότερο, αυτοδύναμη υποδιαίρεση μιας ηπείρου".[15][16][17] Ο όρος επίσης αόριστα σημαίνει να "έχει μια ορισμένη γεωγραφική ή πολιτική ανεξαρτησία" από την υπόλοιπη ήπειρο.[18]
Ο αγγλικός όρος, εξακολουθεί κυρίως να αναφέρεται στην Ινδική υποήπειρο.[19][20] Φυσιογραφικά, είναι μια περιοχή χερσονήσου στην κεντρική-νότια Ασία, που μοιάζει με διαμάντι, η οποία οριοθετείται από τα Ιμαλάια στο βορρά, τα Χίντου Κους στα δυτικά και τους Λόφους Τσιν (οροσειρά στη βορειοδυτική Μιανμάρ (Βιρμανία)) στα ανατολικά,[21] και επεκτεινόμενη νοτίως στον Ινδικό Ωκεανό με την Αραβική Θάλασσα στα νοτιοδυτικά και το κόλπο της Βεγγάλης στα νοτιοανατολικά.[1][22] Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της περιοχής στηρίζεται στην Ινδική Πλάκα και είναι απομονωμένη από την υπόλοιπη Ασία, από μεγάλα ορεινά εμπόδια.[23][24]
Η Ινδική πλάκα, ενώ περιλαμβάνει την περισσότερη από την περιοχή, αποτελεί μια μάζα γης που εκτείνεται από τα Ιμαλάια σε ένα τμήμα της λεκάνης κάτω από τον Ινδικό Ωκεανό, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της Νοτιοδυτικής Κίνας καθώς και τις οροσειρές Κουνλούν και Καρακορούμ,[25][26][27] και εκτεινομένων έως, αλλά μη συμπεριλαμβανομένων των Λαντάκ, Κοχιστάν, οροσειράς Χίντου Κους και Βαλουχιστάν.[28][29][30]
Είτε ονομάζεται Ινδική υποήπειρος είτε Νότια Ασία, η οριοθέτηση της γεωγραφικής έκτασης της περιοχής αυτής ποικίλλει. Γεωπολιτικά είχε σχηματίσει το σύνολο της επικράτειας της Μείζονος Ινδίας[6][31] και τώρα περιλαμβάνει γενικά τις χώρες της Ινδίας, του Πακιστάν και του Μπανγκλαντές.[1] Πριν από το 1947, τα τρία έθνη ήσαν ιστορικά συνδυαζόμενα και αποτελούσαν τη Βρετανική Ινδία. Κατά κανόνα περιλαμβάνει επίσης το Νεπάλ, το Μπουτάν και το νησιωτικό κράτος της Σρι Λάνκα και μπορεί επίσης να περιλαμβάνει το Αφγανιστάν και το νησιωτικό κράτος Μαλδίβες.[32] Σύμφωνα με την ανθρωπολόγο Τζον Ρ. Λούκατς, "Η Ινδική υποήπειρος καταλαμβάνει το μεγαλύτερο ξηράς της Νότιας Ασίας."[33] ενώ, σύμφωνα με τον καθηγητή πολιτικών επιστημών Τάτου Βανχάνεν, "Οι επτά χώρες της Νότιας Ασίας, αποτελούν γεωγραφικά μια συμπαγή περιοχή γύρω από την Ινδική υποήπειρο».[34]
Χρησιμοποιώντας ένα πιο επεκτατικό ορισμό - μετρώντας την Ινδία, το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές, τη Σρι Λάνκα, το Νεπάλ, το Μπουτάν και τις Μαλδίβες, ως τις συστατικές χώρες - η Ινδική υποήπειρος καλύπτει περίπου 4,4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα (1,7 εκατομμύρια τετραγωνικά μίλια), το οποίο είναι το 10% της ασιατικής ηπείρου ή το 3.3 % της επιφάνειας της γης. [35][36] Συνολικά, αυτό αντιπροσωπεύει περίπου το 45% του πληθυσμού της Ασίας (ή πάνω από το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού) και είναι τόπος κατοικίας μιας μεγάλης παράταξης λαών.[35][37][36]
"Indian subcontinent". New Oxford Dictionary of English (ISBN 0-19-860441-6) New York: Oxford University Press, 2001; p. 929: "the part of Asia south of the Himalayas which forms a peninsula extending into the Indian Ocean, between the Arabian Sea and the Bay of Bengal. Historically forming the whole territory of Greater India, the region is now divided between India, Pakistan and Bangladesh."
Sugata Bose & Ayesha Jalal, Modern South Asia, pages 3, Routledge, 2004, ISBN 0415307872
Ronald B. Inden, Imagining India, page 51, C. Hurst & Co. Publishers, 2000, ISBN 1850655200
Sushil Mittal and Gene Thursby, Religions of South Asia: An Introduction, page 3, Routledge, 2006, ISBN 9781134593224
John McLeod, The history of India, page 1, Greenwood Publishing Group, 2002, ISBN 0-313-31459-4
Milton Walter Meyer, South Asia: A Short History of the Subcontinent, pages 1, Adams Littlefield, 1976, ISBN 0-8226-0034-X
Jim Norwine & Alfonso González, The Third World: states of mind and being, pages 209, Taylor & Francis, 1988, ISBN 0-04-910121-8
Boniface, Brian G.· Christopher P. Cooper (2005). Worldwide destinations: the geography of travel and tourism. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-7506-5997-0.
Judith Schott & Alix Henley, Culture, Religion, and Childbearing in a Multiracial Society, pages 274, Elsevier Health Sciences, 1996, ISBN 0-7506-2050-1
Raj S. Bhopal, Ethnicity, race, and health in multicultural societies, pages 33, Oxford University Press, 2007, ISBN 0-19-856817-7
Lucian W. Pye & Mary W. Pye, Asian Power and Politics, pages 133, Harvard University Press, 1985, ISBN 0-674-04979-9
Mark Juergensmeyer, The Oxford handbook of global religions, pages 465, Oxford University Press US, 2006, ISBN 0-19-513798-1
Sugata Bose & Ayesha Jalal, Modern South Asia, pages 3, Routledge, 2004, ISBN 0-415-30787-2
Kathleen M. Baker and Graham P. Chapman, The Changing Geography of Asia, page 10, Routledge, 2002, ISBN 9781134933846
John McLeod, The history of India, page 1, Greenwood Publishing Group, 2002, ISBN 0-313-31459-4
Milton Walter Meyer, South Asia: A Short History of the Subcontinent, pages 1, Adams Littlefield, 1976, ISBN 0-8226-0034-X
Jim Norwine & Alfonso González, The Third World: states of mind and being, pages 209, Taylor & Francis, 1988, ISBN 0-04-910121-8
Boniface, Brian G.· Christopher P. Cooper (2005). Worldwide destinations: the geography of travel and tourism. Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-7506-5997-0.
Judith Schott & Alix Henley, Culture, Religion, and Childbearing in a Multiracial Society, pages 274, Elsevier Health Sciences, 1996, ISBN 0-7506-2050-1
Raj S. Bhopal, Ethnicity, race, and health in multicultural societies, pages 33, Oxford University Press, 2007, ISBN 0-19-856817-7
Lucian W. Pye & Mary W. Pye, Asian Power and Politics, pages 133, Harvard University Press, 1985, ISBN 0-674-04979-9
Mark Juergensmeyer, The Oxford handbook of global religions, pages 465, Oxford University Press US, 2006, ISBN 0-19-513798-1
Sugata Bose & Ayesha Jalal, Modern South Asia, pages 3, Routledge, 2004, ISBN 0-415-30787-2
Shiv R. Jhawar, Building a Noble World, page 39, Noble World Foundation, 2004, ISBN 9780974919706
Erika Lee and Judy Yung, Angel Island: Immigrant Gateway to America, page xxiii, Oxford University Press, 2010, ISBN 9780199752799
Judith Schott & Alix Henley, Culture, Religion, and Childbearing in a Multiracial Society, pages 274, Elsevier Health Sciences, 1996, ISBN 0750620501
Raj S. Bhopal, Ethnicity, race, and health in multicultural societies, pages 33, Oxford University Press, 2007, ISBN 0198568177
K. Alan Kronstadt, Terrorist Attacks in Mumbai, India, and Implications for U. S. Interests, page 7, Diane Publishing, 2011, ISBN 9781437929539
Ayesha Jalal, Partisans of Allah: Jihad in South Asia, page xiii, Harvard University Press, 2009, ISBN 9780674039070
Superintendent of Documents, United States Government Printing Office, The Subcontinent of South Asia: Afghanistan, Ceylon, India, Nepal and Pakistan, United States Department of State, Public Services Division, 1959
Oxford English Dictionary 2nd edition, Oxford University Press, 1989
Oxfordrd English Dictionary 2nd edition. 1989. Oxford University Press.
Milton Walter Meyer, South Asia: A Short History of the Subcontinent, pages 1, Adams Littlefield, 1976, ISBN 0-8226-0034-X
Chapman, Graham P. & Baker, Kathleen M., eds. The changing geography of Asia. (ISBN 0-203-03862-2) New York: Taylor & Francis e-Library, 2002; p. 10: "This greater India is well defined in terms of topography; it is the Indian sub-continent, hemmed in by the Himalayas on the north, the Hindu Khush in the west and the Arakanese in the east."
"Asia"> Geology and Geography. The Columbia Electronic Encyclopedia, 6th ed. Columbia University Press, 2003: "Asia can be divided into six regions, each possessing distinctive physical, cultural, economic and political characteristics... South Asia (Afghanistan and the nations of the Indian subcontinent) is isolated from the rest of Asia by great mountain barriers."
"Asia" > Geologic history - Tectonic framework. Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online, 2009: "The paleotectonic evolution of Asia terminated some 50 million years ago as a result of the collision of the Indian subcontinent with Eurasia. Asia’s subsequent neotectonic development has largely disrupted the continents preexisting fabric. The neotectonic units of Asia are Stable Asia, the Arabian and Indian cratons, the Alpide plate boundary zone (along which the Arabian and Indian platforms have collided with the Eurasian continental plate), and the island arcs and marginal basins."
Sinvhal, Understanding Earthquake Disasters, page 52, Tata McGraw-Hill Education, 2010, ISBN 978-0-07-014456-9
James R. Heirtzler, Indian ocean geology and biostratigraphy, page American Geophysical Union, 1977, ISBN 978-0-87590-208-1
M. Asif Khan, Tectonics of the Nanga Parbat syntaxis and the Western Himalaya, page 375, Geological Society of London, 2000, ISBN 978-1-86239-061-4
Sushil Mittal and Gene Thursby, Religions of South Asia: An Introduction, page 3, Routledge, 2006, ISBN 9781134593224
John McLeod, The history of India, page 1, Greenwood Publishing Group, 2002, ISBN 0-313-31459-4
Stephen Adolphe Wurm, Peter Mühlhäusler & Darrell T. Tryon, Atlas of languages of intercultural communication in the Pacific, Asia, and the Americas, pages 787, International Council for Philosophy and Humanistic Studies, Published by Walter de Gruyter, 1996, ISBN 3-11-013417-9
"Indian subcontinent" > Geology and Geography.
The Columbia Electronic Encyclopedia, 6th ed. Columbia University Press, 2003: "region, S central Asia, comprising the countries of Pakistan, India, and Bangladesh and the Himalayan states of Nepal, and Bhutan. Sri Lanka, an island off the southeastern tip of the Indian peninsula, is often considered a part of the subcontinent."
Haggett, Peter (2001). Encyclopedia of World Geography (Vol. 1). Marshall Cavendish. σελ. 2710. ISBN 0-7614-7289-4.
John R. Lukacs, The People of South Asia: the biological anthropology of India, Pakistan, and Nepal, page 59, Plenum Press, 1984, ISBN 9780306414077
Tatu Vanhanen, Prospects of Democracy: A Study of 172 Countries, page 144, Routledge, 1997, ISBN 9780415144063
Desai, Praful B. 2002. Cancer control efforts in the Indian subcontinent. Japanese Journal of Clinical Oncology. 32 (Supplement 1): S13-S16. "The Indian subcontinent in South Asia occupies 2.4% of the world land mass and is home to 16.5% of the world population...."
"Indian Subcontinent Αρχειοθετήθηκε 2012-01-21 στο Wayback Machine.". Encyclopedia of Modern Asia. Macmillan Reference USA (Gale Group), 2006: "The area is divided between five major nation-states, Bangladesh, India, Nepal, Pakistan and Sri Lanka, and includes as well the two small nations of Bhutan and the Maldives Republic... The total area can be estimated at 4.4 million square kilometres, or exactly 10 percent of the land surface of Asia... In 2000, the total population was about 22 percent of the world's population and 34 percent of the population of Asia."
"Asia" > Overview. Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online, 2009: "The Indian subcontinent is home to a vast diversity of peoples, most of whom speak languages from the Indo-Aryan subgroup of the Indo-European family."