wziernik

wziernik (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wziernik	wzierniki
dopełniacz	wziernika	wzierników
celownik	wziernikowi	wziernikom
biernik	wziernik	wzierniki
narzędnik	wziernikiem	wziernikami
miejscownik	wzierniku	wziernikach
wołacz	wzierniku	wzierniki

(1.1) med. przyrząd lekarski służący do oglądania jam ciała i wykonywania niewielkich zabiegów

(1.2) techn. otwór umożliwiający obserwację wnętrza urządzenia lub zbiornika; zob. też wziernik w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Badanie z wziernikiem trzeba modyfikować tak, by obejrzeć ściany pochwy, zwłaszcza u kobiet z jej bliznami (np. po operacji albo po nacięciu krocza), czy też stwierdzić wypadanie jednego z narządów miednicy^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wziernikowanie n

czas. wzierać ndk., wziernikować ndk.

przym. wziernikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wzierać + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) speculum
• duński: (1.1) spekulum n, speculum n
• niemiecki: (1.1) Spekulum n
• norweski (bokmål): (1.1) spekulum n
• szwedzki: (1.1) spekulum n
• włoski: (1.1) speculum m, specolo m

źródła:

1. Paolo Vercellini, Aydin Arici, Przewlekły ból miednicy, 2013, str. 162