wydry (1.1) wymowa:
IPA : [ˈvɨdra] , AS : [vy dra]
? /i
znaczenia: rzeczownik, rodzaj żeński
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
(1.1) zool. Lutrinae [1] , ssak wód przybrzeżnych o wydłużonym ciele i brązowej sierści ; zob. też wydry w Wikipedii
(1.2) skóra wydry (1.1) po wyprawieniu
(1.3) obraź. wredna , przebiegła kobieta
(1.4) bruzda w murze
odmiana :
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) […] w wodach mieszkały wydry i bobry domki sobie budowały […] [3]
(1.3) Wydra ! Wszyscy wiedzą , że ze szwagrem amory uprawia , ale cóż – „obywatelka miejscowa ”, więc nosa drze [4] .
składnia:
kolokacje :
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydrówka ż , wydrzę n , wydry lm nmos , rozwydrzenie n , rozwydrzanie n
czas. rozwydrzać ndk. , rozwydrzyć dk. , rozwydrzyć się dk.
przym. wydrowy , wydrowaty
przysł. wydrowato
związki frazeologiczne: ni pies, ni wydra
etymologia:
prasł. * vydra < praindoeur. * ūdrā , utworzone od nazwy wody (por. pol. woda ) i oznaczające pierwotnie ogólnie zwierzę wodne, później zawężone do jednego gatunku [5]
por. czes. vydra , słc. vydra , białor. выдра (wydra), ros. выдра (wydra), ukr. видра (vidra), chorw. vidra , litew. ūdra ; t. gr. ὕδρα (hýdra) → wąż wodny [5]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks ssaków w języku polskim
(1.2) zobacz też: wydry
tłumaczenia: źródła: Hasło „Lutrinae ” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
Maria Kuncewiczowa, Cudzoziemka , Warszawa 1984, s. 136.
Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego , Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1 .