vår

Podobna pisownia: VAR • var • var. • varr • Vár • vár • väär • vār • văr

vår (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wiosna

zaimek dzierżawczy, rodzaj męski

(2.1) nasz

(2.2) swój

odmiana:

(1.1) en vår, våren, vårer, vårene

(2) vår, vårt, våre

przykłady:

(1.1) Tidlig om våren begynner det å blomstre overalt. → Wczesną wiosną wszystko zaczyna kwitnąć.

(2.1) Hunden vår hater katter. → Nasz pies nienawidzi kotów.

(2.2) Vi elsker våre barn. → Kochamy swoje dzieci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. vårlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.2) por. sin

źródła:

vår (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wiosna

zaimek dzierżawczy, rodzaj męski

(2.1) nasz

(2.2) swój

odmiana:

(1) ein vår, våren, vårar, vårane

(2) vår, vår, vårt, våre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: årstid • vår • sommar • sumar • haust • vinter

źródła:

 Hasło „vår” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

vår (język szwedzki)

wymowa:

[vå:r] ^ⓘ

znaczenia:

zaimek dzierżawczy

(1.1) nasz^[1]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) wiosna^[1]

odmiana:

(1.1) vår, vårt, våra

(2.1) en vår, våren, vårar, vårarna

przykłady:

(1.1) Jorden är vårt hem i solsystemet. → Ziemia jest naszym domem w Układzie Słonecznym.

(2.1) På våren finns det så mycket blommor. → Na wiosnę jest tak dużo kwiatów.

składnia:

kolokacje:

(2.1) på våren → wiosną, na wiosnę • vårdag • vårdagjämning • vårflod • vårhatt • vårlök • vårmånad • vårtecken • vårtrött • vårtrötthet

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. vårlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(2.1) zobacz też: zaimki w języku szwedzkim; pojęcia związane z kalendarzem i czasem w języku szwedzkim

źródła:

1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1294.