syndyk

syndyk (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	syndyk	syndycy / syndykowie
dopełniacz	syndyka	syndyków
celownik	syndykowi	syndykom
biernik	syndyka	syndyków
narzędnik	syndykiem	syndykami
miejscownik	syndyku	syndykach
wołacz	syndyku	syndycy / syndykowie
depr. M. i W. lm: (te) syndyki

(1.1) praw. osoba wyznaczona przez sąd do zarządzania majątkiem firmy, która ogłosiła upadłość^[1]

(1.2) adm. w niektórych państwach: przedstawiciel urzędu lub instytucji mający pełnomocnictwo do prowadzenia spraw przed sądem; t. radca prawny^[1]

(1.3) adm. w miastach włoskich: burmistrz^[1]

(1.4) adm. w dawnej Polsce: urzędnik gminy żydowskiej; t. funkcja w niektórych zakonach żebrzących^[1]

(1.5) adm. w starożytnych Atenach: członek kolegium mającego pod opieką interesy państwa i sprawy zmian prawa^[1]

odmiana:

(1.1-5)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) prawnik

(1.4) urzędnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. syndykat mrz, syndykalizm mrz, syndykalista mos

przym. syndykowski, syndykalistyczny, syndykalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) sindiko; (1.2) sindiko

źródła:

1.  Hasło „syndyk” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.