prawnik

prawnik (język polski)

prawnik (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpravʲɲik], AS: [pravʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. osoba mająca wykształcenie prawnicze

(1.2) pot. praw. każdy prawnik (1.1) reprezentujący interesy swego klienta

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) praw. kobieta posiadająca wykształcenie prawnicze

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prawnik	prawnicy
dopełniacz	prawnika	prawników
celownik	prawnikowi	prawnikom
biernik	prawnika	prawników
narzędnik	prawnikiem	prawnikami
miejscownik	prawniku	prawnikach
wołacz	prawniku	prawnicy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prawnik	prawnik
dopełniacz	prawnik	prawnik
celownik	prawnik	prawnik
biernik	prawnik	prawnik
narzędnik	prawnik	prawnik
miejscownik	prawnik	prawnik
wołacz	prawnik	prawnik

odmiana:

(1.1)

 

(2.1) według tabeli (1.1) lub nieodm.,

 

przykłady:

(1.2) Tekst tej umowy jest dla mnie niejasny. Muszę skonsultować się z moim prawnikiem.

(2.1) Zapytaj moją córkę — jest prawnikiem.

składnia:

kolokacje:

(1.2) mieć / wziąć prawnika • pójść do prawnika

synonimy:

(1.1) przest. jurysta

(2.1) prawniczka; przest. jurystka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) adwokat, asesor, notariusz, prokurator, radca prawny, sędzia; administratywista, cywilista, karnista, konstytucjonalista

(2.1) adwokat / adwokatka, asesor / asesorka, notariusz / notariuszka, prokurator / prokuratorka, radca prawny, sędzia; administratywista / administratywistka, cywilista / cywilistka, karnista / karnistka, konstytucjonalista / konstytucjonalistka

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prawo n, prawność ż

forma żeńska prawniczka ż

czas. prawować się ndk.

przym. prawniczy, prawny

przysł. prawo, prawnie

przedr. prawo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. prawo + -nik

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• albański: (1.1) jurist
• angielski: (1.1) jurist, lawyer
• arabski: (1.1) عالم قانوني
• baskijski: (1.1) legelari
• białoruski: (1.1) юрыст m; (2.1) юрыстка ż
• bułgarski: (1.1) юрист m
• czeski: (1.1) právník; (2.1) právnička ż
• duński: (1.1) jurist w
• esperanto: (1.1) leĝisto, juristo
• estoński: (1.1) jurist, õigusteadlane; (2.1) jurist, õigusteadlane
• fidżyjski: (1.1) loya
• hiligaynon: (1.1) abogado
• hiszpański: (1.1) jurista m
• jidysz: (1.1) יוריסט m (jurist)
• kazachski: (1.1) заңгер
• koreański: (1.1) 법률가
• łaciński: (1.1) curialis
• niemiecki: (1.1) Jurist m, Rechtswissenschaftler m; (2.1) Juristin ż
• perski: (1.1) قانوندان
• portugalski: (1.1) jurista
• rosyjski: (1.1) юри́ст m; (2.1) юристка ż
• szwedzki: (1.1) jurist w
• ukraiński: (1.1) юри́ст m, правник m; (2.1) юристка ż
• węgierski: (1.1) jogász
• włoski: (1.1) giurista m; (2.1) giurista ż

źródła: