pociąg

pociąg (język polski)

pociąg (1.1)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈpɔt͡ɕɔ̃ŋk], AS: [poćõŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pociąg	pociągi
dopełniacz	pociągu	pociągów
celownik	pociągowi	pociągom
biernik	pociąg	pociągi
narzędnik	pociągiem	pociągami
miejscownik	pociągu	pociągach
wołacz	pociągu	pociągi

(1.1) transp. kolej. techn. lokomotywa z wagonami; zob. też pociąg w Wikipedii

(1.2) pragnienie, pożądanie kogoś lub czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) O której godzinie odjeżdża pociąg do Warszawy?

(1.2) Wszyscy chłopcy czuli pociąg do Marysi.

składnia:

(1.1) pociąg z + D. do + D.

(1.2) pociąg do + D.

kolokacje:

(1.1) pociąg towarowy / pasażerski / nocny / podmiejski / osobowy / pospieszny / ekspresowy / elektryczny / parowy / specjalny / nadzwyczajny • pociąg pancerny • pociąg jedzie • pociąg zatrzymuje się / staje na stacji • pociąg z Warszawy / Berlina do Krakowa / Moskwy • jechać / podróżować pociągiem • wsiadać do pociągu • wysiadać z pociągu • kupować bilet(y) na pociąg • spóźnić się na pociąg • zestawiać pociąg • podstawiać pociąg (na tor pierwszy) • kierownik pociągu • pociągokilometr

(1.2) mieć / czuć pociąg do kobiet / alkoholu / trunków • pociąg płciowy

synonimy:

(1.1) kolej; gw. (Śląsk Cieszyński) pocióng; gw. (Poznań) bana

(1.2) pożądanie, skłonność, pragnienie, popęd, instynkt, upodobanie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pojazd szynowy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

(1.1) lokomotywa, wagon

wyrazy pokrewne:

(1.1) przym. pociągowy; więcej zob. ciągnąć i pociągać

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ciągnąć

(1.2) pol. pociągać

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) trein
• albański: (1.1) tren
• angielski: (1.1) train
• arabski: (1.1) قطار
• baskijski: (1.1) tren
• białoruski: (1.1) цягнік m, поезд m; (1.2) прага ż, цяга ż
• bułgarski: (1.1) влак m
• chiński standardowy: (1.1) 火车 (huǒchē)
• chorwacki: (1.1) vlak m
• czeski: (1.1) vlak
• dolnołużycki: (1.1) śěg m
• duński: (1.1) tog n
• esperanto: (1.1) trajno, vagonaro
• fiński: (1.1) juna
• francuski: (1.1) train m; (1.2) inclination ż, penchant m
• górnołużycki: (1.1) ćah m
• grenlandzki: (1.1) qimuttuitsut
• hiszpański: (1.1) tren m; (1.2) atracción ż, inclinación ż
• ido: (1.1) treno
• interlingua: (1.1) traino
• islandzki: (1.1) lest ż
• japoński: (1.1) 列車 (れっしゃ, ressha), 汽車 (きしゃ, kisha)
• jawajski: (1.1) sepur
• jidysz: (1.1) באַן ż (ban), צוג m (cug)
• kaszubski: (1.1) bana ż, cuch m, pòcãgla ż
• kataloński: (1.1) tren m
• kazachski: (1.1) пойыз
• koreański: (1.1) 기차 (kich’a)
• luksemburski: (1.1) Zuch m
• łaciński: (1.1) tramen, hamaxostichus
• niderlandzki: (1.1) trein m
• niemiecki: (1.1) Zug m, Bahn ż; (1.2) Trieb m
• norweski (bokmål): (1.1) tog n
• norweski (nynorsk): (1.1) tog n
• nowogrecki: (1.1) τρένο n; (1.2) έλξη ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• portugalski: (1.1) trem (braz.) m, comboio (port.) m; (1.2) desejo m, atração ż
• północnolapoński: (1.1) toga
• rosyjski: (1.1) поезд m
• rumuński: (1.1) tren n
• słowacki: (1.1) vlak m
• szwabski: (1.1) Zuug
• szwedzki: (1.1) tåg n
• turecki: (1.1) tren
• ukraiński: (1.1) поїзд m, потяг m; (1.2) потяг m
• węgierski: (1.1) vonat
• wilamowski: (1.1) cug m, cuk m
• włoski: (1.1) treno m; (1.2) inclinazione ż, propensione ż

źródła: