- wymowa:
- ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) psych. cecha charakteru polegająca na samouwielbieniu i bezkrytycznym stosunku do swojej osoby
- odmiana:
- (1.1)
- przykłady:
- (1.1) Normalny narcyzm kobiet – czas spędzany przed zwierciadłem, obojętne czy przed potrójnym tremem, czy lusterkiem puderniczki - odnosi się przede wszystkim do twarzy (i jej okola - włosów), gdyż z nią się one identyfikują[2].
- (1.1) Rozwijanie pokory (tj. cechy przeciwstawianej narcyzmowi i roszczeniowości upowszechniającym się w kulturze konsumpcji) podwyższa dobrostan psychiczny i społeczny[3].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) miłość własna, samouwielbienie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) ciemna triada
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Narcyz m, Narcyza ż, narcyz m, narcystyczność ż
- przym. narcystyczny
- przysł. narcystycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Narcyz < łac. Narcissus < gr. Νάρκισσος (nárkissos); od starogreckiego mitu o pięknym młodzieńcu o imieniu Narcyz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
Władysław Kopaliński, Mój przyjaciel Idzi, s. 343.
Anna Maria Zawadzka, Małgorzata Niesiobędzka, Dorota Godlewska-Werner, Kultura konsumpcji - wartości, cele, dobrostan: Psychologiczne aspekty zjawiska, s. 30.