mizerykordia

mizerykordia (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mizerykordia	mizerykordie
dopełniacz	mizerykordii	mizerykordii / przest. mizerykordyj
celownik	mizerykordii	mizerykordiom
biernik	mizerykordię	mizerykordie
narzędnik	mizerykordią	mizerykordiami
miejscownik	mizerykordii	mizerykordiach
wołacz	mizerykordio	mizerykordie

(1.1) hist. sztylet używany w średniowieczu do dobijania konających przeciwników, by przerwać ich cierpienie; zob. też mizerykordia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Lecz Czech wnet wydostał się na wierzch, przez chwilę tłumił jeszcze rozpaczliwe ruchy przeciwnika, wreszcie przycisnął kolanem żelazną siatkę pokrywającą jego brzuch i wydobył zza pasa krótką, trójgranną mizerykordię^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. misericordia^[2] → miłosierdzie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) misericord, rzad. misericorde
• francuski: (1.1) miséricorde ż
• hiszpański: (1.1) misericordia ż

źródła:

1. Henryk Sienkiewicz, Dzieła, 1900, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
2.  Hasło „mizerykordia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.