konać

konać (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. skonać)

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		konać
czas teraźniejszy		konam	konasz	kona	konamy	konacie	konają
czas przeszły	m	konałem	konałeś	konał	konaliśmy	konaliście	konali
	ż	konałam	konałaś	konała	konałyśmy	konałyście	konały
	n	konałom	konałoś	konało
tryb rozkazujący		niech konam	konaj	niech kona	konajmy	konajcie	niech konają
pozostałe formy czas przyszły m będę konał, będę konać będziesz konał, będziesz konać będzie konał, będzie konać będziemy konali, będziemy konać będziecie konali, będziecie konać będą konali, będą konać ż będę konała, będę konać będziesz konała, będziesz konać będzie konała, będzie konać będziemy konały, będziemy konać będziecie konały, będziecie konać będą konały, będą konać n będę konało, będę konać będziesz konało, będziesz konać będzie konało, będzie konać czas zaprzeszły m konałem był konałeś był konał był konaliśmy byli konaliście byli konali byli ż konałam była konałaś była konała była konałyśmy były konałyście były konały były n konałom było konałoś było konało było forma bezosobowa czasu przeszłego konano tryb przypuszczający m konałbym, byłbym konał konałbyś, byłbyś konał konałby, byłby konał konalibyśmy, bylibyśmy konali konalibyście, bylibyście konali konaliby, byliby konali ż konałabym, byłabym konała konałabyś, byłabyś konała konałaby, byłaby konała konałybyśmy, byłybyśmy konały konałybyście, byłybyście konały konałyby, byłyby konały n konałobym, byłobym konało konałobyś, byłobyś konało konałoby, byłoby konało imiesłów przymiotnikowy czynny m konający, niekonający ż konająca, niekonająca konające, niekonające n konające, niekonające imiesłów przysłówkowy współczesny konając, nie konając rzeczownik odczasownikowy konanie, niekonanie

(1.1) przestawać żyć, umierać w agonii

(1.2) daw. kończyć coś, wykonywać do końca

odmiana:

(1.1-2) koniugacja I

 

przykłady:

(1.1) Chora kona w swoim własnym łóżku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) umierać, odchodzić, gasnąć

antonimy:

(1.1) rodzić się; żyć

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konanie n, skonanie n

czas. skonać dk.

przym. skonany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) die, expire, pass away
• rosyjski: (1.1) умирать
• wilamowski: (1.1) kunaen, konan, kunȧn
• włoski: (1.1) morire

źródła: