własny

własny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvwasnɨ], AS: [vu̯asny] ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	własny		własna	własne	właśni	własne
dopełniacz	własnego		własnej	własnego	własnych
celownik	własnemu		własnej	własnemu	własnym
biernik	własnego	własny	własną	własne	własnych	własne
narzędnik	własnym		własną	własnym	własnymi
miejscownik	własnym		własnej	własnym	własnych
wołacz	własny		własna	własne	właśni	własne
nie stopniuje się

(1.1) będący w czyimś wyłącznym posiadaniu

(1.2) właściwy temu, o kim lub o czym jest mowa

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) To jest mój własny komputer.

(1.2) Ona ma swój własny styl ubierania się.

składnia:

kolokacje:

(1.1) własny kąt • widzieć na własne oczy • nie wierzyć własnym uszom / oczom • na własnej skórze • we własnej osobie

(1.2) rzeczownik własny

synonimy:

(1.1) osobisty, prywatny, indywidualny, wyłączny, zastrzeżony

antonimy:

(1.1) cudzy, obcy, pożyczony, wynajęty

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. własność ż, właściciel m, właścicielka ż

związki frazeologiczne:

bać się własnego cienia • chodzić własnymi drogami • miłość własna • na własną prośbę • na własną rękę • na własny rachunek • pilnować własnego nosa • przekonać się na własnej skórze • stawać na własne nogi • uprawiać własny ogródek • własną piersią • zapłacić własną skórą • znać jak własną kieszeń • żyć z pracy własnych rąk

etymologia:

st.czes. vlastní; wyparło st.pol. włosny, włostny^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) vet; (1.2) vet
• angielski: (1.1) own; (1.2) own
• dolnołużycki: (1.1) swójski
• duński: (1.1) egen; (1.2) egen
• esperanto: (1.1) propra
• francuski: (1.1) propre, particulier
• hiszpański: (1.1) propio
• interlingua: (1.1) proprie
• islandzki: (1.1) eiginn; (1.2) eiginn
• jidysz: (1.1) אייגן
• kataloński: (1.1) propi
• łaciński: (1.1) proprius; (1.2) proprius
• niderlandzki: (1.1) eigen
• niemiecki: (1.1) eigen; (1.2) eigen
• norweski (bokmål): (1.1) egen; (1.2) egen
• rosyjski: (1.1) собственный
• szkocki: (1.1) ain
• szwedzki: (1.1) egen; (1.2) egen
• ukraiński: (1.1) власний; (1.2) властивий
• węgierski: (1.1) saját
• wilamowski: (1.1) aeigia, ǡgja, ajgia; (1.2) aeigia, ǡgja, ajgia
• włoski: (1.1) proprio; (1.2) proprio

źródła:

1.  Hasło „własny” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.