posiadanie

posiadanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔɕaˈdãɲɛ], AS: [pośadãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	posiadanie
dopełniacz	posiadania
celownik	posiadaniu
biernik	posiadanie
narzędnik	posiadaniem
miejscownik	posiadaniu
wołacz	posiadanie

(1.1) rzecz. odczas. od posiadać

(1.2) praw. faktyczne władztwo nad rzeczą; zob. też posiadanie w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Posiadanie jednego kota prowadzi do posiadania następnego^[1].

(1.2) Posiadanie podlega ochronie prawnej.

składnia:

(1.1-2) posiadanie + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. posiadacz mos, posiadaczka ż, posiadłość ż, siad mrz

czas. siadać, posiadać ndk.

wykrz. siad

związki frazeologiczne:

stan posiadania

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) possession, ownership; (1.2) possession, ownership
• arabski: (1.1) حيازة ż
• esperanto: (1.1) posedo
• niemiecki: (1.1) Besitz m
• rosyjski: (1.1) облада́ние n, владе́ние n; (1.2) облада́ние n, владе́ние n
• ukraiński: (1.1) володіння n; (1.2) володіння n
• węgierski: (1.1) birtoklás

źródła:

1. Ernest Hemingway