- wymowa:
- IPA: [ˈɡwupɛk], AS: [gu̯upek] ?/i
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
- (1.1) pot. obraź. ktoś głupi
- (1.2) pot. obraź. osoba niepoważna
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Tylko głupek nie rozumie takich prostych rzeczy.
- (1.1) Trzeba być głupkiem, żeby uwierzyć temu oszustowi.
- (1.2) Dzieci śmiały się, gdy klasowy głupek wyszedł na środek sali i zaczął głośno bekać.
- (1.2) Wszyscy przejmowali się chorobą Anny i nie mogli już znieść głupka, który wciąż opowiadał żarty o schizofrenikach.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) głupiec, głupol, przygłup, przygłupiasty, głąb, matoł, muł, półinteligent, ćwierćinteligent, cymbał, bałwan, idiota, debil, dureń, kretyn, osioł, tuman, jełop, palant, pacan, patafian, ciemniak, młotek, mongoł, dałn, st.pol. rurał, reg. śl. abfal, st.pol. rurała
- (1.2) błazen, pajac
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. głupkowaty, głupi, głupiutki, głupawy
- rzecz. półgłupek mos, głupkowatość ż, wygłup mrz, głupawka ż, głupiec m, głupol m, wygłupianie się n, głupota ż, głupstwo n, ogłupienie n, ogłupianie n
- przysł. głupio
- czas. wygłupiać się, głupieć, wygłupić się
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) fool, addle-head, nitwit
- arabski: (1.1) أحمق m (aḥmaq), زمال m
- czeski: (1.1) blb m, blbec m
- dolnołużycki: (1.1) głupak m, głupjeńc m
- esperanto: (1.1) malsaĝulo, stultulo
- francuski: (1.1) bête ż, con m, connard m
- górnołużycki: (1.1) hłupak m
- islandzki: (1.1) glópur m, þorskur
- jidysz: (1.1) תּם m (tam), שמאָק m (szmok), יאָנץ m (jonc)
- kataloński: (1.1) babau m/ż
- niemiecki: (1.1) Dummkopf m
- rosyjski: (1.1) дурак m
- rumuński: (1.1) dobitoc m/ż
- słowacki: (1.1) hlupák m
- szwedzki: (1.1) dumhuvud n, dumbom w
- ukraiński: (1.1) дурень m; (1.2) телепень m
- włoski: (1.1) allocco m, ciocco m, ciuco m, cucco m, gnocco m, tonto m, capocchio m
- źródła: