amant

amant (język polski)

amant (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈãmãnt], AS: [ãmãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	amant	amanci
dopełniacz	amanta	amantów
celownik	amantowi	amantom
biernik	amanta	amantów
narzędnik	amantem	amantami
miejscownik	amancie	amantach
wołacz	amancie	amanci
depr. M. i W. lm: (te) amanty

(1.1) teatr. film. aktor specjalizujący się w rolach kochanków, uwodzicieli

(1.2) pot. żart. lub iron. kochanek lub adorator

(1.3) pot. uczn. przystojny chłopak^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

(1.1) Co ze mnie za amant? Amantami można było nazywać przedwojennych aktorów^[2].

(1.2) Widziałam tego jej amanta, jak szedł do niej wczoraj.

składnia:

kolokacje:

(1.1) amant filmowy / teatralny

synonimy:

(1.2) adorator, absztyfikant, konkurent, uwodziciel, wielbiciel, pot. bawidamek, kochaś, lowelas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska amantka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. amant^[3] < łac.^[4]

uwagi:

zob. też amant w Wikicytatach

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) love interest; (1.2) lover
• białoruski: (1.1) палюбоўнік m; (1.2) палюбоўнік m
• francuski: (1.1) jeune premier; (1.2) ami m, amant m
• hiszpański: (1.1) galán m, galancete m; (1.2) amante m, querido m, admirador m
• interlingua: (1.2) amante
• kaszubski: (1.1) amant m
• ukraiński: (1.2) аматор m

źródła:

1. Małgorzata Kasperczak, Monika Rzeszutek, Joanna Smól, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, red. Halina Zgółkowa, Wydawnictwo EUROPA, Wrocław 2004, ISBN 83-88962-71-X, s. 17.
2. z Internetu
3.  Hasło „amant” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
4. Leonarda Szumiel, Łacina – język martwy?, bialystok.edu.pl

amant (język francuski)

wymowa:

IPA: /a.mɑ̃/ ​^?/i

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kochanek, amant

odmiana:

(1.1) lp amant; lm amants

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. amour

przysł. amoureusement

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

amant (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) amant

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: