przedwojenny

przedwojenny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpʃɛdvɔˈjɛ̃nːɨ], AS: [pšedvoi ̯ẽ•ny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.• gemin. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	przedwojenny		przedwojenna	przedwojenne	przedwojenni	przedwojenne
dopełniacz	przedwojennego		przedwojennej	przedwojennego	przedwojennych
celownik	przedwojennemu		przedwojennej	przedwojennemu	przedwojennym
biernik	przedwojennego	przedwojenny	przedwojenną	przedwojenne	przedwojennych	przedwojenne
narzędnik	przedwojennym		przedwojenną	przedwojennym	przedwojennymi
miejscownik	przedwojennym		przedwojennej	przedwojennym	przedwojennych
wołacz	przedwojenny		przedwojenna	przedwojenne	przedwojenni	przedwojenne

(1.1) pochodzący sprzed wojny; istniejący, mający miejsce przed wojną; poprzedzający wojnę; zazwyczaj w odniesieniu do II wojny światowej

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) W czasie drugiej wojny światowej produkcja broni powiększyła się kilkukrotnie w porównaniu z okresem przedwojennym.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) powojenny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przedwojnie

przym. wojowniczy

czas. wojować

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pre-war
• białoruski: (1.1) даваенны (davajenny)
• czeski: (1.1) předválečný
• kaszubski: (1.1) przedwòjnowi, dowòjnowi
• litewski: (1.1) prieškarinis
• łotewski: (1.1) pirmskara
• niemiecki: (1.1) Vorkriegs-
• słowacki: (1.1) predvojnový
• ukraiński: (1.1) довоєнний (dovoyennyj)
• włoski: (1.1) prebellico, antebellico

źródła: